1. ...''Καθε σκυλος, κι άλλος σκυλος''...
2. ...Λες οτι ολα λιγο πολυ (θα μπορουσαν να) ειναι προβλεψιμα ακομα και το μη-προβλεψιμο (για πολλους) ενος ''απροβλεπτου'' σκυλου...
3. ...Εσυ οταν γυριζεις στο σπιτι σου, απομονωνει η γυναικα σου πρωτα τον σκυλο και μετα μπαινεις;
4. ...Η γυναικα σου αν σηκωθει την νυχτα να παει στην κουζινα πρεπει να φοβαται τον σκυλο;
5. ...Δεν σας γνωριζει;
6. ...Θα σου φαινοταν ''προβλεψιμο'' αν μια στις 1000 εκει που τον χαϊδευες σου εριχνε μια δαγκωματια στο προσωπο;
7. ...Αν εκει που ανοιγες την πορτα ορμουσε και σου εκοβε ενα κομματι του ποδιου;
8. ...Αν την ωρα που η γυναικα σου ανοιγε το ψυγειο δεχοταν επιθεση;
1. Δεν θα μπορούσες να έχεις περισσότερο δίκιο!
Εγώ, απλά, έφερα μερικά (δικά μου - και ζήτησα συγγνώμη γι' αυτό) παραδείγματα, για να "ψελίσω" ότι πρέπει να μαθαίνουμε σιγά-σιγά να διαβάζουμε (σε βάθος και στη λεπτομέρεια) το σκύλο μας και να τον προβλέπουμε - διαχειριζόμαστε (όσο είναι δυνατόν)... ειδικά, αν έχουμε σκύλο που η δύναμή του είναι ενδεχομένως μεγαλύτερη από τη δική μας...
2. Λίγο πολύ... έχεις δίκιο, καλά το κατάλαβες αυτό που ήθελα να πω... τουλάχιστον για τον ιδιοκτήτη και την οικογένεια! Αν το πράγμα ξέφευγε και από αυτούς... τότε δύο τινά θα συνέβαιναν (εναλλακτικά):
α) Δεν έχουν μελετήσει το σκύλο (τους)
β) Είναι, όντως, ένας απρόβλεπτος σκύλος... με όλες τις συνέπειες "ένθεν κακείθεν"!
3. Οχι... βέβαια, έχω προσπαθήσει πολύ να με υποδέχεται τελείως ήρεμος, όσο κι αν βράζει (από ενθουσιασμό, εννοείται!)... αυτό πήρε χρόνο - προσπάθεια κλπ., μην τα ξαναλέμε... διότι (προβλέψιμο και αυτό) ο κερατάς είναι "φλογερός" και στη χαρά και στη "λύπη"...
Στα πλαίσια δε αυτής της προσπάθειας (και αυτό προσπαθώ να μείνει εδώ), ο μικρός μου έμαθε πάρα πολλά ακόμα πράγματα, όπως το ότι: Οταν είμαι εγώ "εκεί γύρω", απαγορεύεται να εκδηλώνεται τόσο έντονα, για οποιονδήποτε λόγο (βλέπε: αρχηγός, ίσως? - πράγμα που δεν είναι αυτονόητο)...
τα μπερδεύω, ίσως? γίνομαι κατανοητός?
4. Οχι, βέβαια... η γυναίκα μου μπορεί να σκοντάψει πάνω του... μπορεί, ακόμα και να τον κλωτσήσει, αν θέλει!
5. Μας γνωρίζει, πλέον...
έ, έχουμε κάνει κάποια πρόοδο!!!
6. Οχι... με τίποτα! Αλλά, για να είσαι σίγουρος, θα πρέπει να έχεις βεβαιωθεί ότι ο σκύλος "το ξέρει" ποιός (και "τι") ακριβώς είσαι... και, επίσης, αυτό χρειάζεται την απαιτούμενη συστηματική δουλειά...
αυτό που ρωτάς εδώ, είναι η περίπτωση "ευθανασίας", χωρίς να το ψάξεις ιδιαίτερα (εφόσον ξέρεις ότι δεν του προκαλούσες φρικτό πόνο - βασανισμό), όπως μου είχε πει και ένα έμπειρο΄μέλος μας (που δεν γράφει πια)... σημαίνει ότι το ζώο θα είχε "αρρωστήσει"... αναίτιο δάγκωμα του "αρχηγού"...
7. Θα του έπαιρνε ο διάολος τον πατέρα (έτσι, για να ευθυμήσουμε λίγο)!!!
Είναι η ίδια περίπτωση με την προηγούμενη...
8. Εδώ οι ντιλιβεράδες δεν δέχονται επίθεση, γιατί φέρνουν κάτι καλό (να δεις, που από ντιλιβερά θα την πατήσουμε), θα δεχθεί η γυναίκα μου όταν ανοίγει το ψυγείο?????