Απροκλητη επιθεση.

[DjSoukis]

@ kasi

Ακόμα και στην επιλογή ημίαιμου σκύλου (ακόμα και τυχαία επιλογή) μπορείς να βάλεις κάποια κριτήρια...και πριν αποκτήσεις τον σκύλο (αν πρόκειται για δική σου επιλογή), αλλά και αφού απέκτησες τον σκύλο (π.χ. τον βρήκες στο δρόμο).

Άλλα πράγματα "περιμένεις" από ένα ημίαιμο που μοιάζει με Labrador και Pointer...και άλλα από ένα που μοιάζει με Caucasian και Rottweiler.

Άλλα θα επιλέξεις για τον πρώτο και άλλα για τον δεύτερο...Άλλη προσέγγιση/προσπάθεια για τον ένα και άλλη για τον άλλο.

Δε μπορεί να έχεις από όλα τα σκυλιά τις ίδιες "απαιτήσεις".

Όταν μιλάμε για φυλές, εκτροφή και λοιπών "στοιχείων" δε μιλάμε ποτέ για "απόλυτη πρόβλεψη" ή για 100%...Μιλάμε για ελαχιστοποίηση του "ρίσκου". Μιλάμε για αυξημένα ποσοστά πρόβλεψης...

@ yasemin

Κάποιοι και κάποιες φορές όταν "διορθώνουν" κάνουν επίθεση...Πολλών μορφών.

Όσον αφορά το σκύλο, εμείς διορθώνουμε με βάση πολλές παραμέτρους και πολλά κριτήρια και φυσικά πρέπει να επιλέγουμε "σωστή" και "ανάλογη" διόρθωση με βάση αυτά τα κριτήρια και τις παραμέτρους (φυλή, περίσταση, "λάθος", εποχή, περιβάλλον, ηλικία, στόχο, κλπ...).

Του σκύλου δεν είναι ο ρόλος του να "διορθώνει"...Μπορεί να δείχνει την "δυσφορία", την κούραση του, την ανία του, την "ενόχληση" του...Εντός ορίων!...Σε αυτό το σημείο είναι υποχρέωση του ιδιοκτήτη/κυναγωγού να "διαβάσει" τον σκύλο και τα παραπάνω (ή άλλα) και να πράξει ανάλογα.

 

[George A]

Βέβαια, θα επανέλθω και στο θέμα "επιλογή φυλής", "γραμμών", γνώσης συμπεριφοράς και χαρακτήρα προγόνων...

απλώς να παρατηρήσω διευκρινιστικά σε αυτό το κομμάτι, ότι οι γεννήτορες δεν εξασφαλίζουν πανομοιότυπο χαρακτήρα στους απογόνους τους, ο χαρακτήρας εκτός απο τα γονίδια καθορίζεται σε πολύ μεγάλο ποσοστό απο το περιβάλλον και τις εμπειρίες,
επίσης όσοι φοβούνται τον εκρηκτικό χαρακτήρα καποιων φυλών καλό θα ήταν να αποφευγουν να αποκτήσουν ένα.

 

[DjSoukis]

Λίγα λόγια για την διόρθωση...

Η διόρθωση δεν πρέπει να είναι "επίθεση"...Δεν πρέπει να βάζει/θέτει τον σκύλο "απέναντι" ως "αντίπαλο".

Όταν διορθώνουμε δεν ζητάμε να "σκοτώσουμε" το σκύλο, να του κάνουμε "κακό", να "πάρουμε εκδίκηση"...

Όταν διορθώνουμε το κάνουμε με ήρεμο αλλά "κατηγορηματικό" τρόπο...Είναι το "τίμημα" δεν είναι η "τιμωρία".

Επίσης, "εξηγούμαι" και "επιβραβεύουμε" το "καλό"...το "επιθυμητό" και αυτό δεν είναι "αποσπασμένο" από την διόρθωση. Μια διόρθωση δεν έχει ολοκληρωθεί αν δεν έχει δοθεί "επιβράβευση" (τότε μιλάμε για τιμωρία...μάλλον άσκοπη).

Με την διόρθωση και κατά την "διάρκεια" της ο σκύλος παραμένει "φίλος" και "σύντροφος"..."ομάδα", δεν γίνεται "εχθρός". Αν και όταν νιώσουμε κάτι τέτοιο...το σταματάμε αυτόματα...Είμαστε σε λάθος δρόμο.

Δε ξέρω αν μπόρεσα να γίνω κατανοητός...

@ George A

Εννοείται!...Είπαμε, περιορίζουμε το ρίσκο, προσπαθούμε να αυξήσουμε την προβλεψιμότητα...Τα υπόλοιπα (και δεν είναι αμελητέα) είναι σωστή επιλογή, κατάλληλο περιβάλλον, σωστή/κατάλληλη "ανατροφή", κλπ...

 

[ICE]

Ο σκυλος σαν ζωντανος νοημων οργανισμος με το αισθημα της αυτοσυντηρησης, δικαιουται να αμυνθει εστω και ενστικτωδως οταν κινδυνευει η ζωη του.

ΔΕΝ δικαιουται(ή αν θελετε, δεν πρεπει να του επιτρεπεται) να ''διορθωνει'' εμας. Εντελως λαθος ο όρος, αλλα τον χρησιμοποιω γιατι βλεπω οτι πολλοι ετσι αποδιδουν μια αρνητικη συμπεριφορα του σκυλου τους απεναντι τους.

Δεν θα πρεπει να ''επιτεθει''-''διορθωσει''-''ακινητοποιησει''-''απειλησει'' οικειους ανθρωπους οταν δεν κινδυνευει η ζωη του. Στην πορεια μπορει να εμφανιστουν τετοια πραγματα αλλα εννοειται οτι κοβονται μαχαιρι. ''Κακοκεφιές'', ''κυριαρχικότητες'', και διαφοροι αλλοι καθημερινοι ''λογοι'' δεν μπορει να λειτουργουν ως δικαιολογιες. Ως εξηγηση μιας συμπεριφορας προφανως μπορουν.

Τωρα οταν υπαρχει σχηματισμενος χαρακτηρας και συγκεκριμενα περιστατικα ερχομαστε στην θεση της προσπαθειας διαχειρισης και ισως διορθωσης αν αυτη ειναι δυνατη, λαμβανοντας υπ οψην τις συνθηκες τα ρισκα αυτης της διαδικασιας. Οτι κανει ο Νασος δηλαδη απο την Κυριακη και μετα...

 

[harryf3]

Λίγα λόγια για την διόρθωση...

....................

Δε ξέρω αν μπόρεσα να γίνω κατανοητός...

Απολυτα! Θα αξιζε να αντιγραφουν τα τελευταια σου ποστ σε καταλληλο ειδικο θεμα.

 

[Alexia]

Του σκύλου δεν είναι ο ρόλος του να "διορθώνει"...Μπορεί να δείχνει την "δυσφορία", την κούραση του, την ανία του, την "ενόχληση" του...Εντός ορίων!...Σε αυτό το σημείο είναι υποχρέωση του ιδιοκτήτη/κυναγωγού να "διαβάσει" τον σκύλο και τα παραπάνω (ή άλλα) και να πράξει ανάλογα.

Υπό την προϋπόθεση ότι έχουμε χτίσει αυτή την σχέση με το σκύλο μας και γνωρίζει τη θέση του και τα όρια του. Υπάρχουν όμως περιπτώσεις που δεν φταίει ο σκύλος επειδη ο ιδιοκτήτης δεν του έχει ξεκαθαρίσει τι πρωτοβουλίες επιτρέπεται να πάρει ή που βρίσκεται σε μια φάση απόπειρας επανατοποθέτησης της ιεραρχίας και που ο ιδιοκτήτης δεν αντέδρασε εγκαίρως.

 

[kasi]

DJ,
(παρεπιπτοντως, ο dj suki ηταν αγαπημενος dj στην ηλικια των 17 .. αχ νιατα!)
συμφωνω και επαυξανω, μαλιστα τα "μοιαζει" δεν μου εξασφαλιζει τιποτα.
Ο ιδιος ο σκυλος απο μονος του μονο.
Αλλα και παλι.. η Ζαιρα, ημιαιμη , πλεον 7 χρονων , για την οποια βαζω το χερι μου στη φωτια.. δεν εχει την ιδια συμπεριφρα με οταν ηταν 2. Ενω παλαιοτερα απεφευγε "ιντριγκες" στο παρκο σαν το διαλο το λιβανι.. τωρα μπορει να χωσει και καμια ψιλη αμα την ζαλισουν..

συμφωνω τα της φυλης επισης... εχουμε παντα στο μυαλο μας "σε γενικες γραμμες".. και οσο ζω σκεφτομαι το απολυτο δεν υπαρχει..

 

[DjSoukis]

@ Alexia

Ναι...Αυτό είναι πολύ συχνό, σύνηθες...αλλά...Δεν διορθώνεται ένα λάθος, με ένα ακόμα λάθος.

Δηλαδή, η συμπεριφορά του σκύλου (που λέμε "διόρθωση") είναι απόρροια λαθών ή λάθους του ιδιοκτήτη. Είναι όμως και αυτή λανθασμένη.

Εκεί λοιπόν δεν θα πρότεινα "αδιαφορία" ή "δικαιολογία" και "άφεση"..."Εντάξει, με διόρθωσε γιατί έκανα...". Αυτό μάλλον θα ενίσχυε και θα "διαιώνιζε" το πρόβλημα. Θα πρότεινα την αρχή μιας σωστής αντιμετώπισης, την τοποθέτηση του "προβλήματος" σε σωστές (επιτέλους) βάσεις.

 

[kokoni]

Καταρχής υπογράφω ότι δεν θα επιτεθεί αλλά όχι ότι δεν θα δαγκώσει ή τραυματίσει με άλλον τρόπο.

Σοφία ναι βέβαια είχε -μαζί τα λέγαμε,νομίζω.
Ένα μωρό που τώρα ξεκίνησε να μπουσουλάει,την χάιδευε και σαν μωρό σε κάποια φάση στρίγγλισε δυνατά και την άρχισε στις φάπες ,και η Αργώ "κάτι έκανε"(θα εξηγήσω μετά τι εννοώ) και το μωρό απέκτησε 2(ολογράφως δύο) κόκκινες βούλες χωρίς αίμα στο μέτωπό του. αυτά ως συνοπτική περιγραφή

Απουσίαζα και δεν είδα εγώ το σκηνικό-πάντως η σύζυγός μου έκανε το λάθος να νομίζειότι επειδή η Αργώ μέχρι δέκα δευτερόλεπτα πρίν από αυτό το σκηνικό (σημείωση είναι πάνω από 4 ετών) δεν είχε γυρίσει ποτέ να δαγκώσει με κανέναν τρόπο κανέναν άνθρωπο όσο κι αν έχει προκληθεί για κάτι τέτοιο,είχε κλείσει την Αργώ και το μωρό στην βεράντα που πίνανε καφέ η ίδια και η μητέρα του μωρού.το μωρό χάιδευε την Αργώ και οι δύο κυρίες θαύμαζαν την σκηνή σε λάθος απόσταση (δηλαδή όχι ακριβώς επιτόπου εκεί σε απόσταση αναπνοής)
το μωρό σαν μωρό ξαναλέω "αποφάσισε"να χαιδέψει διαφορετικά το σκυλί και να εκδηλώσει την "χαρά" του ταυτόχρονα,δηλαδή να βάλει μία στριγγλιά τύπου γεράκι σε κάθετη εφόρμηση και να αρχίσει κυριολεκτικά στις φάπες το σκυλί. το σκυλί (κατά τις περιγραφές των μαρτύρων καθότι απουσίαζα) πετάχτηκε πάνω γαυγίζοντας τρομαγμένο και το μωρό το οποίο από την χαρά του κουνιόταν και άναρχα την ίδια στιγμή δέχτηκε χτύπημα από τα πάνω δόντια του σκυλιού στο μέτωπο
προφανώς δεν δάγκωσε αλλά προφανώς αν πετύχαινε μάτι και όχι μέτωπο η ζημιά θα ήταν μεγάλη
και βέβαια σίγουρα η αρχική περιγραφή της μάνας στον πατέρα από τηλεφώνου ήταν η Αργώ δάγκωσε τον μπέμπη στο κεφάλι
βέβαια αργότερα στο κέντρο υγείας,οι γιατροί γέλασαν καθότι έλειπαν έστω οι κάτω κυνόδοντες και δεν υπήρχε κάν αίμα πουθενά,που αν και μικρό σκυλί ,πιστεύω να καταλαβαίνει ο καθένας ότι θα μπορούσε αν ήθελε να κάνει ζημιά άν δάγκωνε

ωραία λοιπόν τώρα,ήταν επιθετική η κίνηση του σκύλου? θα μπορούσε να έχει τραυματίσει το μωρό?
ποιός φταίει?
σίγουρα όχι
δυστυχώς ναι και πολύ σοβαρά
ο άνθρωπος και μόνο



τώρα αναφορικά στο "ο άνθρωπος έφτιαξε τον σκύλο" ...... νομίζω ότι κάπου ξεφεύγει από την ακριβή κατάσταση....δηλαδή καλλιεργώ σιτάρι ,αλλά δεν το έφτιαξα,το βρήκα και το καλλιέργησα....τα δε γονίδια είναι κάποια πολλά εκατομμύρια ,το χάος το ίδιο,απλά με την εκτροφή κάνουμε κάποια μικρή ταξινόμηση σε ένα μέρος του χάους....

 

[kokoni]

Dj
αυτό που δεν μπορούμε όμως να αποκλείσουμε επίσης είναι αν ο σκύλος γνώριζε προς ποιό ακριβώς άτομο καταφέρθηκε με φόρα και ανοιχτό το στόμα ... ούτε μπορούμε να εγγυηθούμε ότι ο σκύλος σκόπευε να αγγίξει με τα δόντια του το άτομο αυτό,έστω κι αν ήταν άγνωστο προς αυτόν.

πιστεύω πως αν είχε τέτοιες τάσεις (διόρθωσης οικείου ατόμου) θα της είχε ξαναδείξει (αν δεν έχει νευρολογικό πρόβλημα) και από όσο καταλαβαίνω ΔΕΝ της είχε ξαναδείξει,γιατί ΑΝ την είχε ξαναδείξει θα είχαν ληφθεί επαρκώς υπ όψιν

συνεπώς
πολύ σωστά όλα αυτά τα γνωστά περί διόρθωσης επίθεσης και συμβολαίων κλπ
αλλά δεν είναι σε λειτουργία 100% . τίποτα δεν είναι έτσι μεταξύ ζωντανών οργανισμών.....
συνεπώς και η 100% θεωρία των παλαιότερων "σκύλος που δάγκωσε άνθρωπο φεύγει" αν και είχε 100% επιτυχία στο αν ο συγκεκριμένος σκύλος θα ξαναδάγκωνε άτομο της συγκεκριμένης οικογένειας δεν είναι απολύτως ορθή
υπάρχουν πάντα και άλλοι παράγοντες και ορθώς αναλύονται και αναζητούνται

 

[DjSoukis]

@ kokoni

Όπως έγραψα και πιο πάνω, δεν "αξίζει" στην παρούσα φάση και δεν μπορούμε όμως...να αξιολογήσουμε την επίθεση. Μπορούμε όμως, ξαναλέω, να συμφωνήσουμε ότι ήταν επίθεση.

Επίσης, να ξαναγράψω, πως δεν μιλάμε για "100%" αλλά για περιορισμό ρίσκου. Το ότι "το απόλυτο" και "το τέλειο" δεν είναι εφικτό δεν μπορεί να αποτελεί "δικαιολογία" για το "λάθος" και το "μη αποδεκτό".

 

[kokoni]

αναφορικά δε στην λεκτική διόρθωση (και μόνο) δεν είναι επίθεση-άσε που μάλλον υπενθύμιση θα το έλεγα
όλες οι υπόλοιπες όμως είναι, και αμφισβητούνται κατά πολύ πλέον ότι λειτουργούν πραγματικά ,δηλαδή όπως επιθυμεί αυτός που της εκτοξεύει....
και ας υπάρχει έπαινος μετά
μάλλον μαθαίνουμε στον σκύλο ότι "ναι ,πράγματι,έτσι διορθώνουν ΚΑΙ οι δίποδοι" παρά κάτι άλλο....

 

[kokoni]

δικαιολογία? δεν έγραψα ότι έχει δικαιολογίες ο σκύλος.ή όποιος άλλος ατυχώς και λανθασμένα προκαλέσει πόνο και τραύματα.
και δεν συμφωνώ (ούτε διαφωνώ) ότι ήταν επίθεση αν και σίγουρα μοιάζει για τέτοια.γιατί θεωρώ τις συνέπειες και την όλη εξέλιξη δυσανάλογες για μία επίθεση από τέτοιο ζώο.πιο πολύ για ξαφνική λάθος αντίδραση σε κάτι απρόσμενο το λέω. μπορεί να ήταν μία αποτυχημένη λεκτική διόρθωση προς κάτι άγνωστο

γιαυτό λέμε για ανάλυση και όχι για "διώχτε τον επικίνδυνο σκύλο"
και γιαυτό λέμε ότι εν δυνάμει επικίνδυνος είναι κάθε ζωντανός οργανισμός ,υπάρχει πάντα το 0,1% έστω

εν κατακλείδι μάλλον έχω χάσει την εκφραστική μου δεινότητα-δεν γίνομαι κατανοητός....

 

[Sophiaouda]

απαντω
α)ήταν επιθετική η κίνηση του σκύλου? αντιδραση-ατυχημα
β)θα μπορούσε να έχει τραυματίσει το μωρό? φυσικα
γ)ποιός φταίει? οι κοκονες (γυναικες δλδ χαχαχα)

θα σου πω τωρα,αυτα εκανε η Αργω και θα κανει και η καθε Αργω.

Οταν τα δικα μου μωρα εκανα και κανουν κατι αντιστοιχο η αντιδραση ολων των σκυλιων μου ειναι να γλυφουν τα χερια αυτων πουν δινουν τα μπουνιδακια (ενας απο τους λογος που βαζω το χερι μου στη φωτια)

Το θεμα ομως δεν ειναι γιατι-πως το εκανε ο σκυλος,οπως ειπε και η Γαλαζιο (που δεν συμφωνω γενικα σχεδον σε τπτ μαζι της χαχα) ΧΕΣΤΗΚΑ για το λογο,εκ πρωτης το αποτελεσμα μετραει !
(((( και δεν μιλαω για την Αργω))))

 

[DjSoukis]

αναφορικά δε στην λεκτική διόρθωση (και μόνο) δεν είναι επίθεση-άσε που μάλλον υπενθύμιση θα το έλεγα

Ένας σκύλος πριν επιτεθεί (εκτός λιγοστών περιπτώσεων) ή γαυγίζει ή γρυλίζει ή και τα δύο. Η "λεκτική διόρθωση" πρέπει και αυτή να έχει (να σέβεται) συγκεκριμένη μορφή και κανόνες...αλλιώς είναι από άσκοπη μέχρι "επιβαρυντική".

Αν αρχίσουμε να "αφορίζουμε" τόσο πολύ την επαφή, το τράβηγμα, το σκούντηγμα...φοβάμαι πως θα μπλέξουμε σε πολύ "παράλογα" μονοπάτια.

Δεν μπορεί από την μια να περιγράφουμε:

δεν μπορούμε όμως να αποκλείσουμε επίσης είναι αν ο σκύλος γνώριζε προς ποιό ακριβώς άτομο καταφέρθηκε με φόρα και ανοιχτό το στόμα

...και από την άλλη να βάζουμε "ταμπέλα" ΒΙΑ στο τράβηγμα του λουριού.

γιατί θεωρώ τις συνέπειες και την όλη εξέλιξη δυσανάλογες για μία επίθεση από τέτοιο ζώο

Εδώ αξιολογείς ή προσπαθείς να το κάνεις την επίθεση που δεν θες να παραδεχθείς απόλυτα ως επίθεση...

Αν δεις έχω γράψει πως δεν πρέπει να φτάνουμε στα άκρα...υπέρ ή κατά του σκύλου. Πρέπει να τηρηθούν δίκαια κριτήρια και ιεράρχηση προτεραιοτήτων με τον σκύλο να λογίζεται ως "μέλος" και όχι ως αντικείμενο.

Πρέπει όμως να δοθεί έμφαση στην τοποθέτηση των γεγονότων και του περιστατικού σε σωστή βάση, με αντικειμενικά κριτήρια και όχι τόσο "συναισθηματικά" ή "ρομαντικά"...προς την μια ή την άλλη πλευρά.

 

[katerina k.]

να πω κάτι που έμαθα χθες? Και μη τολμήσει να με κοροϊδέψει κανένας....θα τον ξεπουπουλιάσω...
Λοιπόν, έχω έναν γνωστό , ο οποίος έχει πάρει από φίλη μου εκτροφέα ένα μακρύτριχο ΓΠ, ο οποίος είναι τώρα 6 χρονών...Τον σκύλο τον έχει μεγαλώσει η μάνα του γνωστού μου και ζούνε μαζί...Επίσης, ο σκύλος δεν έχει δείξει ποτέ δείγματα επιθετικότητας και σε κανέναν..
Τη Κυριακή που μας πέρασε....ο σκύλος επιτέθηκε και δάγκωσε στο πόδι τη μάνα του γνωστού μου....την ώρα που έβγαινε από τη κουζίνα...ΧΩΡΙΣ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΚΑΝΕΝΑ ΛΟΓΟ...
Πήγανε στο νοσοκομείο (δεν ξέρω σε ποιό) για ράμματα και τους είπανε ότι τη συγκεκριμένη Κυριακή είχαν 12 περιστατικά απο δαγκώματα σκύλων....όταν τον μήνα ζήτημα να έχουν 2 άντε 3...

???

 

[harryf3]

Dj
αυτό που δεν μπορούμε όμως να αποκλείσουμε επίσης είναι αν ο σκύλος γνώριζε προς ποιό ακριβώς άτομο καταφέρθηκε με φόρα και ανοιχτό το στόμα ... ούτε μπορούμε να εγγυηθούμε ότι ο σκύλος σκόπευε να αγγίξει με τα δόντια του το άτομο αυτό,έστω κι αν ήταν άγνωστο προς αυτόν.

Σε τετοιες και αναλογες τοποθετησεις/υποθεσεις, οι οποίες σαφως και ειναι πιθανες, καποιος πιθανον να απαντουσε οτι ο σκυλος ειναι

1. πανηλιθιος
2. χωρις ουδεμία αντιληψη του περιβαλλοντος και του δικου του ογκου, δυναμης κλπ
3. εντελως αρτσουμπαλος, αδεξιος

Υπαρχουν και τετοιοι σκυλοι. Αυτοι οι σκυλοι δεν πρεπει να ερχονται σε επαφη με μικρα παιδια, ηλικιωμενους, μικροσωμα σκυλακια κλπ.

 

[harryf3]

Πήγανε στο νοσοκομείο (δεν ξέρω σε ποιό) για ράμματα και τους είπανε ότι τη συγκεκριμένη Κυριακή είχαν 12 περιστατικά απο δαγκώματα σκύλων....όταν τον μήνα ζήτημα να έχουν 2 άντε 3...

???

Κατερινα, μετα απο αυτο δεν εχω καμια απολυτως αμφιβολια:

Μας ψεκαζουνε!!

 

[katerina k.]

Λες????

 

[ICE]

Dj
αυτό που δεν μπορούμε όμως να αποκλείσουμε επίσης είναι αν ο σκύλος γνώριζε προς ποιό ακριβώς άτομο καταφέρθηκε με φόρα και ανοιχτό το στόμα ...

Μια Φάλαινα μπορει να το κανει αυτο προκειμενου να χορταινει με πλανγκτον και μικρα ψαρια(που δεν τα γνωριζει προσωπικα πηγαινοντας προς αυτα με ανοιχτο στομα) καθως κολυμπαει στις βορειες θαλασσες. Ενας σκυλος(με δοντια) μετα απο ''ενοχληση'' απολυτως οικειου ανθρωπου, δεν νομιζω δηλαδη...