Ενοχλήσεις στη βόλτα;
- Thread starter kkranis
- Ημερομηνία δημιουργίας
- Status
Ένα από τα παρκάκια που κάνουμε στάση στη βόλτα μας για μπαλάκι και εκπαίδευση είναι χωρισμένο σε δύο τμήματα, ένα γεμάτο γκαζόν και ένα τσιμεντένιο στο οποίο μαζεύονται πιτσιρίκια κάθε ηλικίας.
Δεν είναι παιδική χαρά ένα απλόπάρκο είναι το οποίο λόγο κρύου σε λίγο θα είναι εντελώς άδειο.
Το γκαζόν είναι όλο δικό μας διότι ως γνωστόν η Ελληνίδα μάνα προτιμά να είναι το παιδί της καθαρό παρά να κυλιέται στα χώματα και τα χορτάρια! Ποιος βγάζει άλλωστε τις πρασινίλες από τα ρούχα??
Εϊναι dog friendly γενικά, δεν έχω ακούσει ποτέ τίποτα για τη μικρή (βοηθάει και το μέγεθος αλλά και τα αδέσποτα δεν τα πειράζουν, και έχω δει και άλλους ιδιοκτήτες να διασχίζουν το πάρκο με μεγαλόσωμα).
Με το που ξεκινάμε με τη μπάλα αρχίζει το βλαμμενουά το δικό μου να γαυγίζει από ενθουσιασμό και να σου το πέρνουν χαμπάρι τα πιτσιρίκια....
"ΣΚΥΛΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΚΙ ΜΙΚΡΟΟΟΟΟΟΟΟΟ.....!!! ΚΑΙ ΠΑΙΖΕΙ ΚΑΙ ΜΠΑΛΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!!!!"
Έρχονται τα πιτσιρίκια, βγάζω εγώ το κλίκερ και αρχίζουμε, μην τα πάρει με στραβό μάτι.
Καρφωμένη σε εμένα η μικρή λοιπόν και ξαφνικά ενώ τα μικρά παρτηρούν και γελάνε και σχολιάζουν τα κοτσίδια και ότι μάλλον είναι κοριτσάκι.... κλπ
Αρχίζει το πιο μικρό να κάνει κάτι υστερικά χοροπηδηχτά με άναρθρες κραυγές....!!!
"Δε φωνάζουμε στα σκυλάκια...." του λέω
"Μα δεν με κοιτάει..... ΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΙΙΙΙΙΙ σου μιλάω!!!!"
"Μπορεί να την τρομάξεις...." λέω εγώ
"Μπορώ να το χαιδέψω?" μου λέει
"Ναι, φυσικά" και το βλέπω τον μπόμπιρα μικρό και λέω άσε μην έχουμε άλλα με τη μάνα του και του λέω ".... αλλά θα πας πρώτα να ρωτήσεις τη μαμά σου" φεύγει σφαίρα να ρωτήσει ο μικρός και γυρνάει όλο χαρά και μου λέει:
"Η μαμά μου μου είπε να το χαιδέψω....αλλά μόνο με το πόδι!!!!"
"........"
Και σκάει όλο χαρά η αγέλη μας (τρία αδέσποτα που έχουν αποδεχτεί τη μικρή και την αναγνωρίζουν) εκείνη τη στιγμή και έρχονται όλο χαρά να προυπαντήσουν τη μικρή.... αρχίζουν τα πιτσιρίκια να ουρλιάζουν, το ένα πάει πάλι με το πόδι να ακουμπήσει το ένα από αυτά..... βλέπω ότι ο ένας από αυτούς έχει μία τεράστια βούλα ροζ στη μουσούδα (από σπρέι) τα παίρνω στο κρανίο, οι φακλάνες οι μανάδες τους τα είχαν παρατημένα τα μικρά και πέρα βρέχει για το που είναι τι κάνουν και στην τελική εάν θέλω να είμαι περιτρυγυρισμένη από πιτσιρίκια που κάνουν τα δικά τους και να μην μπορώ να ευχαριστηθώ λίγο παιχνίδι με τη σκύλα μου......
δράμα η κατάσταση.... και τελικά για άλλη μία φορά όπως σε όλες τις παρόμοιες καταστάσεις, τα κουβαδάκια μου και σε άλλη παραλία, να κάνουμε τη βόλτα μας και αργότερα που άδειασε το παρκο και ήταν όλο δικό μας το ευχαριστηθήκαμε περισσότερο!
Δεν είναι παιδική χαρά ένα απλόπάρκο είναι το οποίο λόγο κρύου σε λίγο θα είναι εντελώς άδειο.
Το γκαζόν είναι όλο δικό μας διότι ως γνωστόν η Ελληνίδα μάνα προτιμά να είναι το παιδί της καθαρό παρά να κυλιέται στα χώματα και τα χορτάρια! Ποιος βγάζει άλλωστε τις πρασινίλες από τα ρούχα??
Εϊναι dog friendly γενικά, δεν έχω ακούσει ποτέ τίποτα για τη μικρή (βοηθάει και το μέγεθος αλλά και τα αδέσποτα δεν τα πειράζουν, και έχω δει και άλλους ιδιοκτήτες να διασχίζουν το πάρκο με μεγαλόσωμα).
Με το που ξεκινάμε με τη μπάλα αρχίζει το βλαμμενουά το δικό μου να γαυγίζει από ενθουσιασμό και να σου το πέρνουν χαμπάρι τα πιτσιρίκια....
"ΣΚΥΛΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΚΙ ΜΙΚΡΟΟΟΟΟΟΟΟΟ.....!!! ΚΑΙ ΠΑΙΖΕΙ ΚΑΙ ΜΠΑΛΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!!!!"
Έρχονται τα πιτσιρίκια, βγάζω εγώ το κλίκερ και αρχίζουμε, μην τα πάρει με στραβό μάτι.
Καρφωμένη σε εμένα η μικρή λοιπόν και ξαφνικά ενώ τα μικρά παρτηρούν και γελάνε και σχολιάζουν τα κοτσίδια και ότι μάλλον είναι κοριτσάκι.... κλπ
Αρχίζει το πιο μικρό να κάνει κάτι υστερικά χοροπηδηχτά με άναρθρες κραυγές....!!!
"Δε φωνάζουμε στα σκυλάκια...." του λέω
"Μα δεν με κοιτάει..... ΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΙΙΙΙΙΙ σου μιλάω!!!!"
"Μπορεί να την τρομάξεις...." λέω εγώ
"Μπορώ να το χαιδέψω?" μου λέει
"Ναι, φυσικά" και το βλέπω τον μπόμπιρα μικρό και λέω άσε μην έχουμε άλλα με τη μάνα του και του λέω ".... αλλά θα πας πρώτα να ρωτήσεις τη μαμά σου" φεύγει σφαίρα να ρωτήσει ο μικρός και γυρνάει όλο χαρά και μου λέει:
"Η μαμά μου μου είπε να το χαιδέψω....αλλά μόνο με το πόδι!!!!"
"........"
Και σκάει όλο χαρά η αγέλη μας (τρία αδέσποτα που έχουν αποδεχτεί τη μικρή και την αναγνωρίζουν) εκείνη τη στιγμή και έρχονται όλο χαρά να προυπαντήσουν τη μικρή.... αρχίζουν τα πιτσιρίκια να ουρλιάζουν, το ένα πάει πάλι με το πόδι να ακουμπήσει το ένα από αυτά..... βλέπω ότι ο ένας από αυτούς έχει μία τεράστια βούλα ροζ στη μουσούδα (από σπρέι) τα παίρνω στο κρανίο, οι φακλάνες οι μανάδες τους τα είχαν παρατημένα τα μικρά και πέρα βρέχει για το που είναι τι κάνουν και στην τελική εάν θέλω να είμαι περιτρυγυρισμένη από πιτσιρίκια που κάνουν τα δικά τους και να μην μπορώ να ευχαριστηθώ λίγο παιχνίδι με τη σκύλα μου......
δράμα η κατάσταση.... και τελικά για άλλη μία φορά όπως σε όλες τις παρόμοιες καταστάσεις, τα κουβαδάκια μου και σε άλλη παραλία, να κάνουμε τη βόλτα μας και αργότερα που άδειασε το παρκο και ήταν όλο δικό μας το ευχαριστηθήκαμε περισσότερο!
Σήμερα στη πρωινή μας βόλτα πραγματικά μου κόπηκαν πέντε χρόνια ζωής!!! Ακόμα και τώρα που σας γράφω τρέμω ολόκληρη απο τη ταραχή μου!!!
Κι ενώ πηγαίναμε μια χαρά και με μεγάλη προσοχή προς το σκυλοπάρκο ύστερα απο τα τελευταία νέα περι φολας,μπήκαμε μέσα στο σκυλοπάρκο και όπως πάντα τον άφησα να τρέξει!
Εκεί είναι και ένα αδέσποτο που το φροντίζει ο φύλακας κι εχουν γίνει φίλοι και παίζουν μια χαρα!
Οσοι το εχετε επισκεφτεί θα θυμάστε ότι ο φράχτης δεν είναι και τόσο ψηλός! Αυτό το μαύρο λοιπόν είναι και πιο μικρόσωμο απο το Ρόκυ,έχει μάθει και πηδάει απο πάνω και φεύγει!!!
Ο ρόκυ απλά σηκώνεται στα δύο πόδια και κοιτάει,και πάντα μα πάντα τρέχω δίπλα του μη τυχόν και κάνει κι αυτός κανένα σαλτο!!!
Σήμερα όμως είχαν τοσο έντονο παιχνίδι,που ξαφνικά ο μαυρούλης πηδάει απο πάνω και σε κλάσματα δευτερολέπτων δίνει σάλτο κι ο Ρόκυ,και μου φεύγει εκτος σκυλοπάρκου,κι αρχίζουν να κυνηγιούνται στον υπόλοιπο χώρο! Κάποια στιγμή φεύγουν εκτός πάρκου, έξω στο δρόμο, και τους έχασα!!!
Ευτυχώς που τους είδε ο φύλακας προς τα που πήγαν κι έτρεχα σα τη τρελλή να τον βρω!!!
Πέρασαν απέναντι στην Αετιδέων,όσοι ξέρετε,και έτρεχαν προς τα κάτω! Πανικοβλήθηκα,άρχισα να τρέχω να τον ψάχνω,φοβήθηκα μη μου τον χτυπήσει αυτοκίνητο,μη χαθεί και τόσα άλλα!!!
Κάποια στογμή τον βλέπω να ανεβαίνει αυτον το δρόμο,πήγα να τον πιάσω αλλά έτρεχε σα γαζέλα και μου ξέφυγε πάλι,περνώντας το κεντρικό δρόμο,ευτυχως εκείνη την ώρα δεν ειχε κίνηση,και ξαναμπαίνει στο πάρκο!
Ευτυχώς με βοήθησε ο φύλακας και τον πιάσαμε τελικά!!!!
Το τι κατσάδα του έριξα δε λέγεται....όμως το θέμα είναι ότι απο τη στιγμή που το έκανε μια φορά, με το πρώτο ερέθισμα θα το ξανακάνει...
Γι αυτό δεν θα τον ξαναπάω στο σκυλοπάρκο,μόνο στο γύρω χώρο και πάντα με λουρί.Αλλά και στο σκυλοπάρκο να μπουμε δεν τον αφήνω ελεύθερο μόνο δεμένο!!!
Αν ήταν πιο ψηλή η περίφραξη,δεν θα είχαμε πρόβλημα αλλά είναι χαμηλή κι αυτός είναι ψιλός,οπότε δεν αργεί να ξαναγίνει το κακό!!!!
Κι ενώ πηγαίναμε μια χαρά και με μεγάλη προσοχή προς το σκυλοπάρκο ύστερα απο τα τελευταία νέα περι φολας,μπήκαμε μέσα στο σκυλοπάρκο και όπως πάντα τον άφησα να τρέξει!
Εκεί είναι και ένα αδέσποτο που το φροντίζει ο φύλακας κι εχουν γίνει φίλοι και παίζουν μια χαρα!
Οσοι το εχετε επισκεφτεί θα θυμάστε ότι ο φράχτης δεν είναι και τόσο ψηλός! Αυτό το μαύρο λοιπόν είναι και πιο μικρόσωμο απο το Ρόκυ,έχει μάθει και πηδάει απο πάνω και φεύγει!!!
Ο ρόκυ απλά σηκώνεται στα δύο πόδια και κοιτάει,και πάντα μα πάντα τρέχω δίπλα του μη τυχόν και κάνει κι αυτός κανένα σαλτο!!!
Σήμερα όμως είχαν τοσο έντονο παιχνίδι,που ξαφνικά ο μαυρούλης πηδάει απο πάνω και σε κλάσματα δευτερολέπτων δίνει σάλτο κι ο Ρόκυ,και μου φεύγει εκτος σκυλοπάρκου,κι αρχίζουν να κυνηγιούνται στον υπόλοιπο χώρο! Κάποια στιγμή φεύγουν εκτός πάρκου, έξω στο δρόμο, και τους έχασα!!!
Ευτυχώς που τους είδε ο φύλακας προς τα που πήγαν κι έτρεχα σα τη τρελλή να τον βρω!!!
Πέρασαν απέναντι στην Αετιδέων,όσοι ξέρετε,και έτρεχαν προς τα κάτω! Πανικοβλήθηκα,άρχισα να τρέχω να τον ψάχνω,φοβήθηκα μη μου τον χτυπήσει αυτοκίνητο,μη χαθεί και τόσα άλλα!!!
Κάποια στογμή τον βλέπω να ανεβαίνει αυτον το δρόμο,πήγα να τον πιάσω αλλά έτρεχε σα γαζέλα και μου ξέφυγε πάλι,περνώντας το κεντρικό δρόμο,ευτυχως εκείνη την ώρα δεν ειχε κίνηση,και ξαναμπαίνει στο πάρκο!
Ευτυχώς με βοήθησε ο φύλακας και τον πιάσαμε τελικά!!!!
Το τι κατσάδα του έριξα δε λέγεται....όμως το θέμα είναι ότι απο τη στιγμή που το έκανε μια φορά, με το πρώτο ερέθισμα θα το ξανακάνει...
Γι αυτό δεν θα τον ξαναπάω στο σκυλοπάρκο,μόνο στο γύρω χώρο και πάντα με λουρί.Αλλά και στο σκυλοπάρκο να μπουμε δεν τον αφήνω ελεύθερο μόνο δεμένο!!!
Αν ήταν πιο ψηλή η περίφραξη,δεν θα είχαμε πρόβλημα αλλά είναι χαμηλή κι αυτός είναι ψιλός,οπότε δεν αργεί να ξαναγίνει το κακό!!!!
Χωρίς πλάκα ήταν τέλεια η πιτσιρίκα, το παιχνίδι που έκαναν ήταν άλλο πράγμα. Κρίμα που δεν μπορούσα να αφήσω ελεύθερο τον τραμπούκο γιατί έχω κόψει τις ελευθερίες σε όλους εκτός από Λούση.
Το δικο μας δεν ηταν ακριβως ενοχληση μιας και μου προσφερε απλετο γελιο.
Εχουμε παει στο παρκο και την ωρα που εχω ανοιξει το ποrτ μπαγκαζ και εχω τακτοποιηση την μικρη, εμφανιζεται ενα ευγενεστατο ζευγαρι γυρω στα 50 -60. Η Μπερυ ειναι ακομα εκτος αυτοκινητου διπλα μου οποτε αρχιζουν τα γουτσου γουτσου και τι ομορφη και ποσο μεγαλη κλπ, κλπ.
Οποτε γυρναει ο κυριος και μου λεει "Ξερω τι σκυλος ειναι", χαμογελαω. "Ειναι σκυλος διασωσης για την θαλασσα" του λεω ναι με μια σχετικη εκπληξη. " Και εχει μεμβρανες αναμεσα στα δαχτυλα". "Ειναι σκυλος Νεοφουρλανδιας". Νομιζοντας οτι δεν εχω ακουσει καλα του λεω Ναι η καταγωγη του σκυλου ειναι απο τον Καναδα. "Ναι απο μια περιοχη εκει την Νεοφουρλανδια, ξερω ξερω" μου λεει.
Για να μην τα πολυλογω φαινοταν τοσο σιγουρος και περηφανος για τις γνωσεις του που οποιες ευγενικες προσπαθειες εκανα να τον διορθωσω δεν πετυχαιναν οποτε τον αφησα μα την νεοφουρλανδια, χαιρετησα και εφυγα.
Το τι γελιο εκανα μεσα στο αυτοκινητο στην επιστροφη δεν λεγεται, να ειναι καλα ο ανθρωπος. Με τα πολλα κατεληξα οτι το Νεοφουρλανδια ειναι δικη του μεταφραση του Newfoundland.
Εχουμε παει στο παρκο και την ωρα που εχω ανοιξει το ποrτ μπαγκαζ και εχω τακτοποιηση την μικρη, εμφανιζεται ενα ευγενεστατο ζευγαρι γυρω στα 50 -60. Η Μπερυ ειναι ακομα εκτος αυτοκινητου διπλα μου οποτε αρχιζουν τα γουτσου γουτσου και τι ομορφη και ποσο μεγαλη κλπ, κλπ.
Οποτε γυρναει ο κυριος και μου λεει "Ξερω τι σκυλος ειναι", χαμογελαω. "Ειναι σκυλος διασωσης για την θαλασσα" του λεω ναι με μια σχετικη εκπληξη. " Και εχει μεμβρανες αναμεσα στα δαχτυλα". "Ειναι σκυλος Νεοφουρλανδιας". Νομιζοντας οτι δεν εχω ακουσει καλα του λεω Ναι η καταγωγη του σκυλου ειναι απο τον Καναδα. "Ναι απο μια περιοχη εκει την Νεοφουρλανδια, ξερω ξερω" μου λεει.
Για να μην τα πολυλογω φαινοταν τοσο σιγουρος και περηφανος για τις γνωσεις του που οποιες ευγενικες προσπαθειες εκανα να τον διορθωσω δεν πετυχαιναν οποτε τον αφησα μα την νεοφουρλανδια, χαιρετησα και εφυγα.
Το τι γελιο εκανα μεσα στο αυτοκινητο στην επιστροφη δεν λεγεται, να ειναι καλα ο ανθρωπος. Με τα πολλα κατεληξα οτι το Νεοφουρλανδια ειναι δικη του μεταφραση του Newfoundland.
Να είσαι καλά matilda, έριξα τρομερό γέλιο!!!
Λοιπόν σήμερα στην βόλτα του Έλβις μου έτυχε μια πολύ ευχάριστη "ενόχληση".
Είδαμε και πάθαμε να τον κάνουμε να μην ενθουσιάζεται με τον κάθε περαστικό που και χωρίς να του μιλήσει επιχειρούσε να πηδήξει πάνω του. Τελικά με την ηλικία ήρθε και η σχετική ωριμότητα και τώρα ενθουσιάζεται απλά με αυτούς που του μιλάνε και τον χαϊδεύουν.
Σήμερα στην βόλτα συναντήσαμε τρεις κοπέλες οι οποίες τον πλησίασαν ενθουσιασμένες αλλά χωρίς αλαλαγμούς και επιθέσεις αγάπης. Άρχισαν να τον χαϊδεύουν ήρεμα και εκείνος πρώτη φορά στην ζωή του κάθισε και απολάμβανε ήρεμος τα χάδια τους. Δεν υπερενθουσιάστηκε, δεν πήδηξε πάνω τους, δεν έκανε σαν τρελός (που είναι) αλλά του μετέδωσαν την ηρεμία τους και πραγματικά ήταν αξιοσημείωτο.
Στο τέλος τα κορίτσια μου είπαν τι καλός και ήρεμος σκύλος, και τους αποκάλυψα ότι δεν ήρεμος είναι τσίτα τα γκάζια αλλά του μεταδώσατε την ηρεμία σας..Μου άρεσε πολύ η εμπειρία αυτή, ήταν μάθημα για μένα.
Λοιπόν σήμερα στην βόλτα του Έλβις μου έτυχε μια πολύ ευχάριστη "ενόχληση".
Είδαμε και πάθαμε να τον κάνουμε να μην ενθουσιάζεται με τον κάθε περαστικό που και χωρίς να του μιλήσει επιχειρούσε να πηδήξει πάνω του. Τελικά με την ηλικία ήρθε και η σχετική ωριμότητα και τώρα ενθουσιάζεται απλά με αυτούς που του μιλάνε και τον χαϊδεύουν.
Σήμερα στην βόλτα συναντήσαμε τρεις κοπέλες οι οποίες τον πλησίασαν ενθουσιασμένες αλλά χωρίς αλαλαγμούς και επιθέσεις αγάπης. Άρχισαν να τον χαϊδεύουν ήρεμα και εκείνος πρώτη φορά στην ζωή του κάθισε και απολάμβανε ήρεμος τα χάδια τους. Δεν υπερενθουσιάστηκε, δεν πήδηξε πάνω τους, δεν έκανε σαν τρελός (που είναι) αλλά του μετέδωσαν την ηρεμία τους και πραγματικά ήταν αξιοσημείωτο.
Στο τέλος τα κορίτσια μου είπαν τι καλός και ήρεμος σκύλος, και τους αποκάλυψα ότι δεν ήρεμος είναι τσίτα τα γκάζια αλλά του μεταδώσατε την ηρεμία σας..Μου άρεσε πολύ η εμπειρία αυτή, ήταν μάθημα για μένα.
μηπως δεν του εχεις περιποιημενα νυχια κ εκρινε πως δεν ειναι η καταλληλη στιγμη για πηδηγματα?
Τύπος γύρω στα 50 κάθεται μόνος του σε παγκάκι στο πάρκο. Καθώς περνάω κοντά του με το σκυλί κάτι μουρμουράει. Σημειωτέον ότι το σκυλί ούτε τον πλησίασε ούτε καν άφησε τη μυρωδιά του εκεί κοντά, απλά μύριζε. Δε δίνω σημασία, συνηθισμένη. Ο σκύλος αποφασίζει να ξαναγυρίσει προς τη μεριά που καθότανε αυτός καθώς κάτι μύρισε, αυτός συνεχίζει τη μουρμούρα. Ώσπου τον ακούω να σηκώνει λίγο την φωνή του για να τον ακούσω και μου λέει κάτι του στυλ "Εχεις και σκυλί, τι το θες το σκυλί? Εμ δεν θα χεις φίλους, παρέα, γκόμενο, τίποτα, πήρες ένα σκυλί για να κουβαλάς". Ναι του λέω. Εγώ δεν έχω κανέναν, όχι κάποιος που κάθεται μόνος του και τη λέει σε κόσμο που ούτε καν του απηύθυνε το λόγο ή έστω τον πλησίασε.
Ομολογώ ότι έχω ακούσει πολλά και δεν ιδρώνει το αυτί μου εύκολα, αλλά αυτό το απρόκλητο θράσος με σύγχισε.
Ομολογώ ότι έχω ακούσει πολλά και δεν ιδρώνει το αυτί μου εύκολα, αλλά αυτό το απρόκλητο θράσος με σύγχισε.
Διαβάζω αρκετή ώρα τώρα τις επισυνάψεις καθενός, πουθενά δεν πέτυχα αυτό που θα περιγράψω παρακάτω. Δέχθηκα κάποτε 'ενόχληση' άλλου τύπου, η οποία, εάν δεν ήταν ο δικός μου σκύλος, θα μπορούσε κάλλιστα να αποβεί μοιραία.
Εγώ λοιπόν είμαι ιδιοκτήτρια ενός ζεύγους Ακίτα, τα οποία ενίοτε κυκλοφορώ μαζί, άλλοτε χωριστά. Είναι σκυλιά που δε φημίζονται για την ανοχή τους απέναντι σε παιδιά, όπως εξάλλου έχει αποδειχθεί και μες στο δικό μου σπίτι. Όπως και να 'χει, συχνά με σταματούν γονείς με τα παιδιά τους ρωτώντας εάν μπορούν να τα χαϊδέψουν και βεβαίως ποτέ δεν αρνούμαι.
Μία ημέρα λοιπόν, εκεί που μία μπέμπα χάιδευε τον αρσενικό, ο πατέρας τής θεώρησε σκόπιμο να τη σηκώσει και να την ανεβάσει στη ράχη του. Φυσικά ο σκύλος δεν αντέδρασε παρουσίᾳ μου, αναρωτιέμαι όμως, εάν στρεφόταν ενάντια στο παιδί εκείνη τη στιγμή, θα "έφταιγε ο σκύλος";
Food for thought*
Εγώ λοιπόν είμαι ιδιοκτήτρια ενός ζεύγους Ακίτα, τα οποία ενίοτε κυκλοφορώ μαζί, άλλοτε χωριστά. Είναι σκυλιά που δε φημίζονται για την ανοχή τους απέναντι σε παιδιά, όπως εξάλλου έχει αποδειχθεί και μες στο δικό μου σπίτι. Όπως και να 'χει, συχνά με σταματούν γονείς με τα παιδιά τους ρωτώντας εάν μπορούν να τα χαϊδέψουν και βεβαίως ποτέ δεν αρνούμαι.
Μία ημέρα λοιπόν, εκεί που μία μπέμπα χάιδευε τον αρσενικό, ο πατέρας τής θεώρησε σκόπιμο να τη σηκώσει και να την ανεβάσει στη ράχη του. Φυσικά ο σκύλος δεν αντέδρασε παρουσίᾳ μου, αναρωτιέμαι όμως, εάν στρεφόταν ενάντια στο παιδί εκείνη τη στιγμή, θα "έφταιγε ο σκύλος";
Food for thought*
Το περιστατικό που εγινε σήμερα δεν ήταν κατα η διαρκεί σκυλοβολτας αλλα επειδή φρικαρα θα σας το γράψω. Συναντάω έναν τύπο παλιο μ συμμαθητη, ο βλακας της ταξης κ τον βλέπω να κρατάει κάτι! Λέω γατί θα ειναι!!! Τέτοιο μέγεθος να φανταστείτε (νεογεννητου γατιου που μόλις εχει ανοίξει τα ματιά του) το είχε τυλίγει με μια πετσέτα... Πλησιαζω και προς έκπληξη μου βλέπω ότι ήταν κουταβι!!!! Του λέω τι ειναι αυτο;;; Μου λεει ειναι το νέο μου pit bull...λέω το βρηκες πουθενα; (Λέω κάτσε μήπως το βρήκε και το μάζεψε ) όχι μου λεει το αγορασα! Του λέω μα καλα πόσο ειναι;;;;; Μου λεει 45 ημερών (ούτε 20 δεν ήταν) δεν συνεχισα τη συζήτηση γιατι ότι και να του έλεγα στον πάτο θα πήγαιναν! Πφφφφφ
Δεν ήταν ενόχληση, αλλά το καλύτερο που άκουσα σε βόλτα!
Περπατούσα με τον Lupus και στο απέναντι πεζοδρόμιο ήταν ένας κύριος με δύο πολύ μικρά κοριτσάκια. Ακούω το ένα να ρωτάει "μπαμπά κοίτα έναν σκύλαρο, τι ράτσα είναι?" και απαντάει το πιο μικρό κοριτσάκι " τι σκυλί καλέ, γαϊδούρι είναι, δεν βλέπεις τι μεγάλα αυτιά έχει!". Όλοι μας λένε για τις αυτάρες του, αλλά γαϊδούρι πρώτη φορά τον είπανε! Ακόμα γελάω όταν το θυμάμαι!
Περπατούσα με τον Lupus και στο απέναντι πεζοδρόμιο ήταν ένας κύριος με δύο πολύ μικρά κοριτσάκια. Ακούω το ένα να ρωτάει "μπαμπά κοίτα έναν σκύλαρο, τι ράτσα είναι?" και απαντάει το πιο μικρό κοριτσάκι " τι σκυλί καλέ, γαϊδούρι είναι, δεν βλέπεις τι μεγάλα αυτιά έχει!". Όλοι μας λένε για τις αυτάρες του, αλλά γαϊδούρι πρώτη φορά τον είπανε! Ακόμα γελάω όταν το θυμάμαι!
H Πρώτη ενόχληση του 2013....
Παιδιά μας ψεκάζουν..δεν εξηγείται αλλιώς..ψέκασμα και οικονομική κρίση έχουν κάνει τον κόσμο και έχει φρικάρει εντελώς..
Περπατάω με την Λούση , παρέα από τρεις , 2 γυναίκες και ένας άντρας με κοιτάνε άγρια την ώρα που χ3ζει και τα μαζεύω...Δεν λέω τίποτα...
Η μία τρομάζει από την Λούση ...αχχχ.... λέει..
Μην φοβάστε της λέω εγω...ήρεμα κι ευγενικά..
Η άλλη της παρέας : ΕΙΣΤΕ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ..
Σε μένα μιλάτε
ΛΕΤΕ ΣΕ ΕΝΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΠΟΥ ΦΟΒΑΤΑΙ ΜΗΝ ΦΟΒΑΣΤΕ..
Αρχίζω και παίρνω ανάποδες και γυρίζει το μάτι μου..
Ο σκύλος μου είναι στο λουρί κυρία μου, της λέω, και δεν ενοχλεί κανέναν..
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ ΛΟΥΡΙ, μου λέει, αν περάσω δίπλα του ....
Αν έχετε ψυχολογικά προβλήματα να δείτε έναν ειδικό και να μην παρενοχλείτε τον κόσμο που κάνει την βόλτα του της απαντώ...οι άλλοι δύο της παρέας γελούσανε κι εκείνη δεν είπε τίποτα..παραδόξως...
Ε λοιπόν παιδιά βαρέθηκα να είμαι ο στόχος φραστικών επιθέσεων από τρελούς .... πραγματικά βαρέθηκααα..!!!!
Παιδιά μας ψεκάζουν..δεν εξηγείται αλλιώς..ψέκασμα και οικονομική κρίση έχουν κάνει τον κόσμο και έχει φρικάρει εντελώς..
Περπατάω με την Λούση , παρέα από τρεις , 2 γυναίκες και ένας άντρας με κοιτάνε άγρια την ώρα που χ3ζει και τα μαζεύω...Δεν λέω τίποτα...
Η μία τρομάζει από την Λούση ...αχχχ.... λέει..
Μην φοβάστε της λέω εγω...ήρεμα κι ευγενικά..
Η άλλη της παρέας : ΕΙΣΤΕ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ..
Σε μένα μιλάτε
ΛΕΤΕ ΣΕ ΕΝΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΠΟΥ ΦΟΒΑΤΑΙ ΜΗΝ ΦΟΒΑΣΤΕ..
Αρχίζω και παίρνω ανάποδες και γυρίζει το μάτι μου..
Ο σκύλος μου είναι στο λουρί κυρία μου, της λέω, και δεν ενοχλεί κανέναν..
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ ΛΟΥΡΙ, μου λέει, αν περάσω δίπλα του ....
Αν έχετε ψυχολογικά προβλήματα να δείτε έναν ειδικό και να μην παρενοχλείτε τον κόσμο που κάνει την βόλτα του της απαντώ...οι άλλοι δύο της παρέας γελούσανε κι εκείνη δεν είπε τίποτα..παραδόξως...
Ε λοιπόν παιδιά βαρέθηκα να είμαι ο στόχος φραστικών επιθέσεων από τρελούς .... πραγματικά βαρέθηκααα..!!!!
- Status
