Η πιο
συνηθισμένη ενόχληση:
"Πνίχτη να της βάλεις, μόνο έτσι θα καταλάβει ποιός είναι ο αρχηγός..!!"
Η πιο
πρόσφατη ενόχληση :
Κάθε πρωί γυρνώντας από την βόλτα μας, πετυχαίνω κυρία μεγάλης ηλικίας με μικρόσωμο σκυλάκι, το οποίο συνήθως το έχει αγκαλιά., δεν έχει τύχει να περάσουμε δίπλα - δίπλα ποτέ, όμως..
Πριν λίγες μέρες βγάζοντας την Άλμπα, την πετυχαίνω ακριβώς κάτω από το σπίτι μου, μόλις βγαίνω από την εξώπορτα.Ο σκύλος της να γαβγίζει σαν τρελλός, να την τραβάει κ αυτή να τον κρύβει με την ομπρέλα..
μου λέει "Πάρτο κοπέλα μου από εδώ το σκυλί σου!!!"
λέω "Ορίστε, πως είπατε..;;;"
μου λέει "Δεν καταλαβαίνεις..;;; θέλω να περάσω..πάρτο κ κατέβα στην άσφαλτο να περάσεις..!!!" με ύφος, φυσικά..
της λέω "Λυπάμαι, αλλά θέλω να πάω από το πεζοδρόμιο..θα περιμένετε εσείς να περάσω ή να περιμένω εγώ..;;;" έχοντας πάρει το πιο γλυκο-ειρωνικό μου ύφος..
αρχίζει να μονολογεί, πως η νεολαία έχει ξεφύγει κ έχει θράσσος..κ αν είναι δυνατόν...κ βγάζουν τα θηρία έξω κ έχουν κ απαιτήσεις κ τέτοια..
Ό,τι του φανεί, του Λωλοστεφανή..
Την επόμενη μέρα την πέτυχα πάλι, είδε από μακρυά ότι έρχεται σκύλος (δεν πρέπει να με κατάλαβε), πέρασε στο απέναντι πεζοδρόμιο, μπήκε μέσα από την πυλωτή μιας πολυκατοικίας =D> κ έλεγε στον σκύλο της , ο οποίος φυσικά είχε λυσσάξει.."Είναι καλό σκυλάκι..δεν σε πειράζει.."
Κ μετά αναρωτιόμαστε γιατί τα κάνουν υστερικά τα μικρόσωμα σκυλάκια..
Η πιο εκνευριστική ενόχληση:
Καλοκαίρι, κάνω βόλτα με την Άλμπα στο δάσος της Πανεπιστημιούπολης Ζωγράφου, είναι στο λουρί κ περπατάμε.. Βλέπω από μακρυά ένα Γ.Π. (ελεύθερο φυσικά..)να μας κοιτάει, να κοκκαλώνει κ μετά να τρέχει καταπάνω μας..
Η αλήθεια είναι ότι δεν φοβήθηκα, μέχρι να δω τον ιδιοκτήτη του να τρέχει έντρομος να τον πιάσει κ να του φωνάζει να γυρίσει πίσω..
Μου φωνάζει από μακρυά.."πες μου ότι δεν είναι αρσενικός..!!!"
του λέω πως δεν είναι..κ χαλαρώνει..
φτάνουμε κοντά κ μου εξηγεί πως ο σκύλος του έχει θέμα με τα αρσενικά..κ αρπάζεται..κ γι'αυτό έτρεχε..
κ ρωτάω.."Οκ, κ γιατί τον έχεις ελέυθερο;;"
μου λέει "Για να τρέχει, μωρέ λίγο.."
κ του λέω.."Ναι, αλλά τελικά..τρέχεις εσύ.."ζώοο..!!!-αυτό το σκέφτηκα..δεν το είπα..
με τα πολλά λίγες μέρες μετά , τον ξαναπέτυχα ακριβώς την στιγμή που ο σκύλος του την έπεσε σε ένα αρσενικό που πέρναγε σε απόσταση 10 μέτρων περίπου , με λουρί..
ευτυχώς δεν έπαθε κάτι..