Ενοχλήσεις στη βόλτα... υπό την έννοια ότι, αυτή τη φορά, ενόχλησα εγώ τη βόλτα των άλλων!
Ετσι, για να δώσω χαρά, σε όσους παρακολουθούν με θρησκευτική ευλάβεια (και καταγράφουν με απεριόριστη χαρά) τις "ατυχείς" στιγμές μου...
Σαββατιάτικη βόλτα με τον κούταβο... μεγάλη... χωρίς να μας κυνηγάει το γραφείο, που λέει και η mareco...
Οπότε, είχαμε το χρόνο να περάσουμε και από ήσυχα σημεία (για να κάνουμε ότι ήταν να κάνουμε, χωρίς να μας την πει κανείς), αλλά και από πολυσύχναστα σημεία, για να συνεχίζουμε την κοινωνικοποίησή μας... με πλήθος, πρόσωπα, καταστάσεις κλπ...
Προς τα 2/3 της διαδρομής μας (άψογοι μέχρι τότε και σε απόλυτη επαφή και συνεργασία!), έχουμε μπει σε ιδιαίτερα πολυσύχναστη περιοχή, με καφετέριες, μαγαζιά κλπ. Πλησιάζουμε σε γωνία που βρίσκεται γνωστή καφετέρια... γωνία κεντρικού δρόμου και πεζοδρόμου... η l.kyveli, σαν να βλέπει ήδη τη σκηνή...
"Αίφνης", ξεπροβάλλει (πίσω από ένα περίπτερο) κοντά μας, ένας κύριος με το ηλικιωμένο (και ήρεμο - πλην, όμως, αγέρωχο) Boxer του... το οποίο, στα νιάτα του, θα πρέπει να ήταν (τουλάχιστον) "εφάμιλλος" του δικού μου... η απόσταση είναι στα 5 μέτρα και μικραίνει... ανάμεσά μας πολύ κόσμος που περπατάει ή κωλοβαράει...
Το λάθος μου? Εφερα τον κούταβο (πιο) κοντά μου και ένιωσε τον προβληματισμό μου... βλέπει κι αυτός το Boxer και αρχίζει να τσιτώνει... με τα πολλά έφαγε διόρθωση και πήγε στο "κάτσε"... αλλά, ένα "κάτσε" που θύμιζε περισσότερο ελατήριο...
Το έχω ξαναπεί, οι άνθρωποι που δεν είχαν ποτέ τόσο κυριαρχικά σκυλιά, καθώς και εκείνοι που είχαν πολύ κυριαρχικά σκυλιά, δεν "παίρνουν χαμπάρι"... οι μεν, γιατί δεν το υποψιάζονται και οι δε, γιατί ξέρουν ότι ο σκύλος τους (κάποτε) το "χειριζόταν" το θέμα...
Ετσι, ο (κατά τα άλλα αξιοπρεπέστατος και σοβαρός) κύριος... έδωσε λίγο "slack" στον ηλικιωμένο σκύλο του και πέρασε "κωλοβαρώντας", κλείνοντας την απόστασή μας στα 2 μέτρα, περίπου... πάρα πολύ μικρή απόσταση για τον Casper...
Ο δικός μου, είναι στο "κάτσε" - ελατήριο... ο κόσμος περνάει αμέριμνος... έχουμε φτάσει, πλέον, στη γωνία... και, ξαφνικά, ανάμεσα σε μας και το Boxer (που μας "κοιτάει", επίσης, επίμονα - και δεν θέλει να φύγει), ξεπετάγεται από τη γωνία (σα σφαίρα - ανάμεσα σε μας και το Boxer) ένα αρσενικό Πιντσεράκι, γρυλίζοντας και τραβώντας μιά προέκταση από flexi!!! να φανταστείτε, μέχρι να δω ποιός το κρατούσε, πρέπει να πέρασαν και 2-3 δευτερόλεπτα...
Εκεί, το ελατήριο ξεσπάει... ο Casper αρχίζει τα "αφρικάνικα"... ο κόσμος αναρωτιέται (φωναχτά) τι είναι αυτός ο χαμός που γίνεται??? Και, εκεί, πάνω στον πανικό... ακούω έναν να λέει "τακώνονται τέσσερα σκυλιά"!!! Και, σκέφτομαι: "κοίτα να δεις που τον δικό μου τον έχει περάσει για 2 σκυλιά"!!!
Ταυτόχρονα, έχοντας "καρφώσει" τον Casper στο "κάτσε" και πιέζοντας την κεφάλα του επάνω στο σώμα μου (οι κύριοι της παρέας, φαντάζονται σε ποιό ακριβώς σημείο βρισκόταν το στόμα του, την ώρα που τον πίεζα πάνω μου - ο harryf3 θα έλεγε ότι, ευτυχώς που ο σκύλος δεν είναι handler aggressive και δεν έκανε redirection!!!)... γυρνάω την άκρη του ματιού και τι να δω: Πίσω μας, υπάρχει, όντως και τέταρτο σκυλί (περίπου στα 3-4 μέτρα) που τραβάει (αποτελεσματικά) τον ιδιοκτήτη του προς το μέρος μας!!!!!
Οπως καταλαβαίνετε, είχαμε αναστατώσει όλη την περιοχή...
Τελικά, ο μόνος που έμεινε στο "κάτσε" (έστω και ζουπηγμένος πάνω μου) ήταν ο Casper...
Οι υπόλοιποι, αργά ή γρήγορα, κατάλαβαν επιτέλους, ότι θα έπρεπε να απομακρυνθούν και αυτό έκαναν... ή, μάλλον, είχε και συνέχεια: Ο τέταρτος, άρχισε να μας ακολουθεί από κοντά, μόλις τελείωσε το σκηνικό!
Αλλά, ο Casper ήταν τόσο θολωμένος, που απέφυγε να δώσει και εκεί σημασία...
τέτοιο να είναι το επόμενο κουτάβι σου, mareco...