Αντε, σήμερα ήταν η σειρά μου να τα "λουστώ" αυτά που κοροϊδεύω και γράφω κατά καιρούς...
Πρωινή βόλτα με τον κούταβο...
Σε κάποιο σημείο της διαδρομής, σε κεντρικό σημείο της περιοχής μας, ο Casper (όντας "ελεύθερος") νιώθει την ανάγκη να κάνει "κακάκια" του...
Από πίσω μας ακολουθεί ένας "κωλόγερος" (εκ του αποτελέσματος - πιό κωλόγερος από μένα!) για την πρωινή του βόλτα κι αυτός...
Ο Casper αρχίζει να χ#ζει, λοιπόν και (όπως πάντα - για διάφορους λόγους
) ήδη η σακουλίτσα (μιά σακουλίτσα να, με το συμπάθειο!) βρίσκεται στο χέρι μου, σε ετοιμότητα... τελειώνει... τον φέρνω πολύ κοντά στο "μαζί" + "περίμενε" και σκύβω κάτω να τα μαζέψω...
Και, όπως είμαι σκυμμένος, ο κωλόγερος σταματάει δίπλα μας, 50 εκατοστά από τον Casper (και προς τη μεριά του Casper!
) και αρχίζει να με στολίζει με τα γνωστά που έχετε ακούσει κι εσείς...
Ευτυχώς, μπόρεσα (πρόλαβα) και σκέφτηκα!
Γι' αυτό λέω κατά καιρούς ότι η παρουσία του Casper με βοηθάει να μαθαίνω...
Σκέφτηκα ότι:
α) Είμαι σκυμμένος και αν αποφασίσει να την πέσει στον παππού, θα με τραβήξει κάτω, σε κάθε περίπτωση...
β) Δεν πρέπει να υψώσω τον τόνο της φωνής, γιατί τον έβλεπα και "φόρτωνε"... φλάμπουρα κλπ...
γ) Πρέπει να μην τσιτώσω, γιατί θα με πάρει χαμπάρι, έτσι κι αλλιώς...
δ)
ΟΜΩΣ, πρέπει να του απαντήσω του π@υσ%η!!! Να μη γλυτώσει έτσι...
Δεν μου έχει, λοιπόν, ξανατύχει στη ζωή μου, να είμαι σκυμμένος (στην αρχή) και χαλαρός μετά και να λέω τα "γαλλικά" μου, σε τόσο χαμηλό τόνο...
Εκείνος δε, όσο με έβλεπε να μιλάω ήρεμα - χαμηλόφωνα, τόσο έβαζε και πιο ακραίες εκφράσεις (για τα μέτρα του) στη κουβέντα... τι βρωμιάρηδες μας (όλους εμάς τους σκυλάδες!) είπε... τι ότι είμαστε ξεφτίλες και θέλουμε να του το παίζουμε και Ευρωπαίοι... τι ότι βρωμάνε τα σπίτια μας, μας είπε... ότι μεταφέρουμε αρρώστιες μας είπε...
Μην ανησυχείτε, του απάντησα αρκετά εύστοχα, πιστεύω, εκεί που τον πόναγε... λέγοντας και τη λέξη "αγοράκι μου", σε κάθε φράση...
Και, στο τέλος?
Ο Casper αποφάσισε να δώσει τέλος στη συζήτηση...
Νιώθωντας ότι, ξαφνικά, του έχω δώσει (λίγο - όσο έπρεπε
) χαλαρό λουρί... έκανε (μόνο) μία κίνηση προς τα εμπρός και γρύλισε με ένα τρόπο που μάλλον ήταν πειστικός: Ο γέρος έκανε άμεση μεταβολή και απομακρύνθηκε "ησύχως", συνεχίζοντας τις βλαστήμιες...
Αυτά κι από μένα...