Εβδομάδα των παθών για μένα σε ότι έχει να κάνει με την βόλτα μου με τον μικρό..
Τώρα που άνοιξε ο καιρός, τα απογεύματα όλος ο κόσμος είναι έξω μέχρι αργά, παιδάκια, μαμάδες, γιαγιάδες..
Δεν ξέρω με πιο περιστατικό να πρωτοαρχίσω..
Προχτές το βράδυ πήγα σε ένα πεζόδρομο που έχουμε εδώ κοντά να περπατήσουμε και μου φώναζε μια γρια απο το παράθυρο κλασικά "βρωμιάρα, να χέσει το
κ@λόσκυλο στο κρεβάτι σου και όχι στα σπίτια μας.." δεν αντέδρασα, άλλοστε ήταν κρυμμένη πίσω απο το παράθυρο λογικά..
Μετά, μπροστά απο το σπίτι, ένας γείτονας, ειπε σε έναν άλλο που δεν τον ξέρω "που το πάει ρε το κοπρόσκυλο".. αυτά δεν είναι τίποτα για μενα, γιατι μου φαίνονται ακίνδυνα, δεν έχω να φοβηθώ κάτι.. είανι μόνο σχόλια για να τα ακούσω και να "συμορφωθώ"..
Πριν κάποιο καιρό,μίλαγα με μια κοπέλα απο την γειτονιά μου που έχει πρόβλημα με κάποιες "κυρίες" της γειτονιάς, επειδή δεν εγκρίνουν το οτι έχει σκύλο.. την έχουν απειλήσει οτι θα φωνάξουν το υγεονομικό, της έχουν απαγορέψει να πηγαίνει με το σκυλί στο πάρκο και άλλα τέτοια.. Η κοπέλα δεν τους πάει κόντρα (δεν μου κάνει εντύπωση, γιατί μένει δίπλα τους και φοβάται μην της πετάξουν καμια φόλα ή τίποτα τέτοιο..). Τις ξέρω γιατι μια φορά που πέρασα απο κει, μου φώναζαν απο το μπαλκόνι τους να πάρω το βρωμόσκυλό μου και να το βάλω να χ3σει στο κρεβάτι μου και άλλα τέτοια γνωστά χιλιοειπωμένα.. Οι "κυρίες" αυτές (5-6) αράζουν στο πάρκο μέχρι τα μεσάνυχτα.. Μες την βδομάδα πήγα βόλτα το μικρό και πέρασα απο κει (δεν μένω σε εξοχή για να έχω επιλογή για το πού θα πάω τον σκύλο μου.. δυο πλατείες έχω εδώ και πηγαίνουμε και στις δύο).. με το που με είδαν άρχισαν να ψιθιρίζουν μετάξυ τους και η μία άρχισε να μου μιλάει στην αρχή με πιο ήρεμο αλλα επιτακτικό τρόπο.. (ο διάλογος στο περίπου)..
-Το βρίσκεις σωστό να κατουράει ο σκύλος σου σε όλα τα δέντρα..?
(της εξήγησα οτι τα μαζεύω και οτι ο σκύλος μου δεν κατουράει σε όλα τα δέντρα,για βόλτα ήρθε)
-κατουράει, τον έχω δει,τον φέρνεις εδώ, να τον πας στο κρεβάτι σου να κατουρίσει..
(εκεί τα πήρα, άλλωστε έιδα οτι δεν έχει νόημα να τους εξηγώ, ακόμη και σακούλα να χα βάλει στο πουλί του,πάλι θα έβρισκαν κάτι να πουν.. οπότε το γύρισα και γω στον ενικό και στο τσαμπουκά σαν κυράτσα..)
-όπου θέλω θα πηγαίνω με τον σκύλο μου
-ακούς γλώσσα?? να φύγεις και συ και το
κ@λόσκυλό σου..
(εκέι δεν άντεξα και την είπα
κ@λόγρια και πήγα να φύγω..) η άλλη άρχισε να μου λέει να μιλάω καλύτερα και άλλα τέτοια και η άλλη..
-ουστ αποδω να μην ξανάρθεις..
-μου απαγορεύεις κυρά μου να κινούμαι σε δημόσιο χόρο?θες να φωνάξω την αστυνομία.?
(εκεί τα χασαν λίγο αλλα ξαναπήραν μπρός)
-να την φέρεις να σε πάνε μέσα ακι σένα και το βρωμόσκυλό σου.. εδώ απογορεύεται να ρχεσαι..
-βλέπεις να χει πινακίδες εδώ που να μου απαγορεύουν να ρχομαι εδώ?
-είχε αλλα τις έβγαλες!
-εγώ τις έβγαλα? (ποτε δεν είχε τίποτα)
-ναι, εσύ ήρθες ακι τις έβγαλες! παρε το βρωμόσκυλό σου και φύγε!
-άι χ3σου μωρή
κωλόγρια.. (ειλικρινά απορώ που μου βγήκαν αυτά εμένα απο το στόμα)
(έφυγα, έκανα το γύρο της πλατείας και για να βγώ απο το πάρκο έπρεπε να εμφανιστώ πάλι μπροστά τους, αλλα λίγο πιο κάτω.. οπότε άρχισε η τρίτη..)
-αυτό που λες εσύ ¨δημόσιος χώρος¨,εμείς τσιρίζαμε για να μας τον φτιάξουν..
-τράβα να δεις κανα σίριαλ μωρή σκρ..
(συνεχισαν να αποκαλούν τον μικρό "βρωμόσκυλο", εμένα βρωμιάρα, αλλα δεν άντεχα άλλο, έτρεμα ολόκληρη απο τα νεύρα μου..)
εχτές βγήκαμε το μεσημέρι, γιατι τεέτοια ώρα με την ζέστη δεν κυκλοφορεί κανείς σε αντίθεση με το βράδυ..
πέρασα μπροστά απο την πολυκατοικία τους, η μία με είδε απο το παράθυρο και άρχισε να φωνάζει "πάλι ήρθε αυτή με το βρωμόσκυλο"..
οπότε η άλλη ετρεξε στο μπαλκόνι, άνοιξε το πατζούρι και άρχισε να φωνάζει μια απο τα ίδια.. εγώ είχα απομακρινθεί, αλλα και πάλι τα άκουγα και εγώ και όλη η γειτονιά..
δεν μαρέσει ούτε να τσακώνομαι, ούτε να προκαλώ, αλλα αυτός ο φασισμός, δεν με αφήνει αδιάφορη..
για να είμαι ειλικρινής φοβάμαι.. το οτι περνάω απο κει με τον ερμή, μπορεί να τις κάνει να βάλουν φόλες.. και μπορεί να μην απειλείται ο δικός μου σκύλος αφού τον προσέχω σαν τα μάτια μου, αλλα φοβάμαι για τα αδέσποτα της περιοχής.. φοβάμαι μην καλέσουν την αστυνομία και πέσω σε κανα
μ@λ..@ αστυνομικό.. φοβάμαι μην μου επιτεθούνε, γιατι ο δικός μου ο μπουνταλάς δεν ξέρω αν θα αντιδράσει..
δεν μαρέσουν αυτές οι κατινιές (για μια φορά καλά ήταν), αλλα πόσο να τις αγνοησω? αν τσιρίζουν έτσι, θα προστεθούν κ άλλοι γειτόνοι, και ποιός ξέρει μετά?
είναι ιδιαίτερα ψυχοφθόρα η κατάσταση, δεν μπορώ να συνέλθω, γιατι τα χτυπήματα γίνονται κάθε μέρα..
ξέρω οτι είμαι εύκολος στόχος, λόγο φύλου, ηλικίας..
τον σεπτέμβρη που θ ναι αθήνα ο φίλος μου,έίπε οτι θα ρχεται μαζί μου και εκείνος όπως τις άλλες φορές και οτι θα τσακώνεται αυτος με όλουσ.. αλλα δεν είναι αυτή η ουσία..
απο την μία νιώθω οτι αδικούμαστε όλοι εμείς.. απο την άλλη βέβαια, βλέπω τους ιδιοκτήτες σκύλων στην άλλη πλατεία, που στέκονται σαν τους Βούδες με τα σκυλιά τους, κανείς απο αυτούς δεν καθαρίζει τίποτα (τους έχω κάνει παρατήρηση έμεσα - γιατι αν κάνω άμεσα, η απάντηση θα είναι "αν δεν σαρέσει μάζευτα μόνη σου").. "δεν μπορεί" άλλωστε μια πιτσιρίκα να την λέει στους μεγάλους...
δεν μπορώ να τον έχω λυμένο γιατι δεν υπάρχουν χώροι εδώ.. οπότε τον έχω δεμένο και τρέχω μαζί του.. είναι περιορισμένες οι δυνατότητές μου..
τί λέτε να κάνω ρε παιδιά? να φωνάξω την αστυνομία μόνη μου? ακόμη και την αστυνομία φοβάμαι πλέον.. δεν τα κατέχω τα νομικά.. πιστεύω οτι δεν θα με πάρουν στα σοβαρά..
μόνο αυτο με τον "δημόσιο χώρο" έχω μάθει απο το φόρουμ και λέω..
ξέρω οτι πάνω κάτω, όλοι τα ίδια τραβάμε, και οτι για τον καθένα απο εμάς, η δική του ιστορία είναι και η πιο περίεργη, εμένα αυτό όμως μου χει κόψει τα φτερά, δεν έχω διάθεση να τον πηγαίνω βόλτα πλέον.. ακόμη και άσπρα ακουστικά έβαλα τις προάλλες, ακόμη περισσότερα άκουσα, γιατι τσίριζαν για να τους ακούσω μέσα απο την "μουσική"..