Δάγκωμα σε παιδάκι

[shib]

Εχοντας σκυλί-παιδί στο σπίτι της αδερφής μου,να πω κι εγώ ότι τα παιδιά είναι άγαρμπα,θέλουν να παίξουν με τα σκυλιά και τα χτυπάνε με τα παιχνίδια τους,τα ξεμαλλιάζουν και πολλά άλλα που γίνονται σε δευτερόλεπτα.Τα σκυλια στεσαρονται-φοβούνται τα παιδια,τα θεωρούν ενοχλητικά.Είναι χρέος των γονιών να μάθει στο παιδί πως παίζουν με τα ζωάκια,πως τα προσεγγίζουν,οτι δεν χαιδευουμε αγνωστο σκύλο,οτι παιρνουμε αδεια από τον ιδιοκτητη,οτι δεν τον χαιδευουμε πάνω από το κεφάλι και πολλά άλλα που όλοι τα ξέρουμε.Ο μικρός μας έχει επαφή και με τα τρία σκυλιά της οικογένειας μας,στην άφιξη του το καθένα αντέδρασε διαφορετικά και λογικό είναι.Η μεγάλη μας τον έχει χεσμένο,η μεσαία παίζει μαζί του και η δικιά μου τώρα ξεπερνά τη ζήλεια της(ένα χρονο μετά,από μικρή δύσκολη ήταν).Την ίδια συμπεριφορά έχουν και έξω με τα παιδιά.Εμείς και εννοώ όλοι εδώ κάνουμε ότι το καλύτερο και δουλέυουμε φυσικά την κοινωνικοποιήση αλλά και οι γονείς θα πρέπει να εκπαιδευουν τα παιδιά!

 

[amangos]

Όποιος μπορεί να καταλάβει τι λέω, θα καταλάβει. Όποιος δεν μπορεί, εύχομαι μια μέρα να μπορέσει. Μέχρι τότε, δεν μπορώ να κάνω τίποτα. Ο καθένας έχει τις γνώσεις του, τις εμπειρίες του, και φυσικά την γνώμη του. Μπορώ να έχω κι εγώ την δικιά μου, και φυσικά να την λέω. Όποιος εκπαιδευτής ενοχλείται, ας βρεθούμε να το συζητήσουμε από κοντά. Με τους πελάτες των εκπαιδευτών, δεν βλέπω κανέναν λόγο να αντιπαρατεθώ. Αν μπορούσατε να κοινωνικοποιήσετε και να πειθαρχήσετε τα σκυλιά σας, και είχατε τις γνώσεις, δεν θα τρέχατε στους εκπαιδευτές. Καλά κάνετε και πάτε σε αυτούς, είναι απαραίτητοι. Αυτό που εσείς μπορείτε να κάνετε, είναι απλώς να μην δέχεστε άκριτα ότι σας λένε. Φυσικά και για να κρίνετε αυτά που σας λένε, θα πρέπει πρώτα να αποκτήσετε γνώσεις, οπότε στην παρούσα φάση δεν μπορώ να σας πείσω έτσι κι αλλιώς.

 

[amangos]

Εχοντας σκυλί-παιδί στο σπίτι της αδερφής μου,να πω κι εγώ ότι τα παιδιά είναι άγαρμπα,θέλουν να παίξουν με τα σκυλιά και τα χτυπάνε με τα παιχνίδια τους,τα ξεμαλλιάζουν και πολλά άλλα που γίνονται σε δευτερόλεπτα.Τα σκυλια στεσαρονται-φοβούνται τα παιδια,τα θεωρούν ενοχλητικά.Είναι χρέος των γονιών να μάθει στο παιδί πως παίζουν με τα ζωάκια,πως τα προσεγγίζουν,οτι δεν χαιδευουμε αγνωστο σκύλο,οτι παιρνουμε αδεια από τον ιδιοκτητη,οτι δεν τον χαιδευουμε πάνω από το κεφάλι και πολλά άλλα που όλοι τα ξέρουμε.Ο μικρός μας έχει επαφή και με τα τρία σκυλιά της οικογένειας μας,στην άφιξη του το καθένα αντέδρασε διαφορετικά και λογικό είναι.Η μεγάλη μας τον έχει χεσμένο,η μεσαία παίζει μαζί του και η δικιά μου τώρα ξεπερνά τη ζήλεια της(ένα χρονο μετά,από μικρή δύσκολη ήταν).Την ίδια συμπεριφορά έχουν και έξω με τα παιδιά.Εμείς και εννοώ όλοι εδώ κάνουμε ότι το καλύτερο και δουλέυουμε φυσικά την κοινωνικοποιήση αλλά και οι γονείς θα πρέπει να εκπαιδευουν τα παιδιά!

Ένας σωστός ιδιοκτήτης σκύλου, οφείλει να προστατεύσει τον σκύλο του από παιδιά που θα το βασανίσουν, για να μην τα βλέπει και να τα φοβάται. Οφείλει επίσης πως το φέρει σε επαφή με πολλά παιδιά όλων των ηλικιών, με τα οποία θα έχει θετικές εμπειρίες. Έτσι ο σκύλος όταν θα βλέπει ένα παιδάκι, δεν θα έχει καμία τάση να φερθεί επιθετικά, ίσα ίσα που θα είναι και προστετευτικό στα μικρά παιδιά.

Τι θα γίνει λοιπόν όταν ένα παιδάκι αρχίσει να το βασανίζει?
Ότι θα γίνει κι όταν εγώ που δεν είμαι παιδάκι, θα αρχίσω να βασανίζω ένα σκυλί. Εάν ο σκύλος πιστέψει ότι είμαι του χεριού του, θα αμυνθεί. Εάν ο σκύλος πιστέψει ότι δεν τον παίρνει, θα υποταχτεί και θα υποστεί την βία μου.

Η περίπτωση λοιπόν που ένα παιδάκι στην παραλία πλησίασε έναν σκύλο, και ο σκύλος το δάγκωσε, τι σχέση έχει με κακοποίηση αυτού του σκυλιού από αυτό το παιδάκι?

Εάν το σκυλί έχει κακοποιηθεί από παιδιά, και το αφεντικό του επέτρεψε να συμβαίνει αυτό, τότε μιλάμε (κατά την γνώμη μου) για ανεύθυνο ιδιοκτήτη, κι όχι ότι το παιδί φταίει που κινείται περίεργα και ιντριγκάρισε το δύσμοιρο το σκυλί.

Δεν είναι δικό μας πρόβλημα το πως διαπαιδαγωγούν οι άλλοι τα παιδιά τους, αλλά η συμπεριφορά του δικού μας σκύλου.

 

[Estranged]

Δε μπορώ να πω ότι φταίει κανένα σκυλί και κανένα παιδί στο 99% αυτών των περιπτώσεων. Βέβαια υπάρχουν και παιδιά και σκυλιά που από γεννησιμιού τους έχουν ιδιαίτερα συμπεριφορικά προβλήματα. Τα σκυλιά αυτών των περιπτώσεων βέβαια σχεδόν ποτέ δεν επιζούν.. Ο κανόνας είναι πως οι παιδαγωγοί αμφοτέρων φταίνε. Φυσικά και λόγω απειρίας συχνά και τίποτα παραπάνω.

@amangos καταλαβαίνω την τοποθέτησή σου αλλά με την τελευταία σου παράγραφο έχω συχνά πυκνά ηθικό πρόβλημα:

Δεν είναι δικό μας πρόβλημα το πως διαπαιδαγωγούν οι άλλοι τα παιδιά τους, αλλά η συμπεριφορά του δικού μας σκύλου.

Αυτό το "μη χώνεσαι εκεί που δε σε σπέρνουν" είτε σε διαπαιδαγώγηση σκυλιού είτε παιδιού ενώ βλέπεις εγκληματική συμπεριφορά και ένα σοβαρό πρόβλημα εν τη γεννέση του τελευταία με τσιγκλάει πολύ... Ναι μεν μη χώνεσαι εκεί που δε σε σπερνουν αλλά έτσι κοιτάς και την παρτάρα σου μόνο και αφήνεις το μικρό σου κοινωνικό περίγυρο σε μια άγνοια που εγκυμονεί κινδύνους που τουλάχιστον θα μπορούσες να κάνεις μια προσπάθεια να αποτρέψεις.. Και μετά αναρωτιέσαι "κι αν είμαι εγώ λάθος και τα κάνω χειρότερα"? Δεν ξέρω, δεν ξέρω, τώρα που άνοιξε ο καιρός και βλέπω άπειρα παιδάκια κ σκυλάκια να σουλατσάρουν και βλέπω "μικρά εγκλήματα"... Και από την άλλη λες "και ποια είμαι εγώ να πάω να επιχειρήσω να 'νουθετήσω'.." - πολύ έχω προβληματιστεί.


Α και κάτι ακόμα σχετικά με άρθρα του τύπου όπως αυτό που παρέθεσε ο sea-mol: όλα αυτά πάντα λένε για "ξαφνική (χωρίς λόγο) επίθεση" κτλ. Δεν υπάρχει αντίδραση χωρίς δράση στη φύση. Και αυτά είναι αντιδράσεις. Μπορεί ο λόγος να μην ήταν εμφανής εκείνη τη συγκεκριμένη στιγμή που συνέβη ένα περιστατικό αλλά δεν υπάρχει περίπτωση να μην υπάρχει αιτία από πίσω.

 

[ath_ch]

Η περίπτωση λοιπόν που ένα παιδάκι στην παραλία πλησίασε έναν σκύλο, και ο σκύλος το δάγκωσε, τι σχέση έχει με κακοποίηση αυτού του σκυλιού από αυτό το παιδάκι?

Εάν το σκυλί έχει κακοποιηθεί από παιδιά, και το αφεντικό του επέτρεψε να συμβαίνει αυτό, τότε μιλάμε (κατά την γνώμη μου) για ανεύθυνο ιδιοκτήτη, κι όχι ότι το παιδί φταίει που κινείται περίεργα και ιντριγκάρισε το δύσμοιρο το σκυλί.

Δεν είναι δικό μας πρόβλημα το πως διαπαιδαγωγούν οι άλλοι τα παιδιά τους, αλλά η συμπεριφορά του δικού μας σκύλου.

Δεν καταλαβαίνω απο που προκύπτουν αυτά τα συμπεράσματα.Οχι το σκυλι δεν εχει κακοποιήθει ποτέ απο κανένα παιδι,αλλα πάντα τα παιδιά που την πλησίαζανε είχαν τη δικια μας άδεια και ήταν πάντα κάτω απο την επίβλεψη των γονιών τους(αναφέρομαι και σε συγγενικά πρόσωπα)
Κανείς δεν έριξε την ευθύνη στο παιδι αλλα στον γονιό,ο οποίος δεν ήταν παρόν σε όλο αυτό το σκηνικό και δεν είχε καν οπτική επαφή με το παιδι του και φυσικά απο μόνος του ο εν λόγω γονιός κατάλαβε το σφάλμα του.

 

[amangos]

Το σφάλμα του γονιού ήταν ότι το παιδί του πλησίασε έναν σκύλο, κι εκείνος τον δάγκωσε, και μάλιστα παρουσία του ιδιοκτήτη του? Μου φαίνεται απίστευτο αυτό που λες.
Και φταίει ο γονιός, κι όχι ο ιδιοκτήτης του σκύλου που δεν έχει πειθαρχήσει τον σκύλο του, και δεν τον έχει κοινωνικοποιήσει με παιδιά. Τι να πω...

 

[amangos]

@amangos καταλαβαίνω την τοποθέτησή σου αλλά με την τελευταία σου παράγραφο έχω συχνά πυκνά ηθικό πρόβλημα:


Αυτό το "μη χώνεσαι εκεί που δε σε σπέρνουν" είτε σε διαπαιδαγώγηση σκυλιού είτε παιδιού ενώ βλέπεις εγκληματική συμπεριφορά και ένα σοβαρό πρόβλημα εν τη γεννέση του τελευταία με τσιγκλάει πολύ... Ναι μεν μη χώνεσαι εκεί που δε σε σπερνουν αλλά έτσι κοιτάς και την παρτάρα σου μόνο και αφήνεις το μικρό σου κοινωνικό περίγυρο σε μια άγνοια που εγκυμονεί κινδύνους που τουλάχιστον θα μπορούσες να κάνεις μια προσπάθεια να αποτρέψεις.. Και μετά αναρωτιέσαι "κι αν είμαι εγώ λάθος και τα κάνω χειρότερα"? Δεν ξέρω, δεν ξέρω, τώρα που άνοιξε ο καιρός και βλέπω άπειρα παιδάκια κ σκυλάκια να σουλατσάρουν και βλέπω "μικρά εγκλήματα"... Και από την άλλη λες "και ποια είμαι εγώ να πάω να επιχειρήσω να 'νουθετήσω'.." - πολύ έχω προβληματιστεί.

Πέταξα το μπαλάκι λίγο πιο μακριά, και δεν το έβρισκε ο σκύλος μου. Πήγα κι εγώ από κοντά να ψάξω, το βρήκε ο σκύλος εν τω μεταξύ, και γυρνάει προς το μέρος που παίζουμε συνήθως και από πίσω ακολουθώ εγώ.

Εκείνη την στιγμή περνάει ένας πιτσιρικάς γύρω στα 3-4 χρονών, και μπροστά του περπατάει ο μπαμπάς του. Ο πιτσιρικάς βλέπει τον σκύλο μου, παγώνει, και φωνάζει στον μπαμπά του:
"Μπαμπά μπαμπά, σκύλος"

Ο μπαμπάς συνεχίζει να προχωράει χωρίς να κοντοσταθεί καν, ούτε έστρεψε το βλέμα του.

Ο πιτσιρικάς συνέχισε...
"μπαμπά σκύλος, χτύπα τον, χτύπα τον μπαμπά!!!" (με επιτακτική φωνή)

Παλάβωσα...
Ξανακοιτάω τον μπαμπά που συνέχισε να απομακρύνεται, και παρατήρησα πως είχε στο χέρι ένα παλούκι γύρω στα 2 μέτρα ύψος!!!

Έτσι διαπαιδαγωγούν κάποιοι τα παιδιά τους. Θέλει πολύ φαντασία για να καταλάβουμε τι θα συνέβαινε εάν δεν ήμουνα εκεί 4-5 μέτρα πιο πίσω από τον σκύλο μου?

Τι έκανα? Τίποτα. Δεν είπα κουβέντα. Ενημέρωσα απλώς τους άλλους που είχαν σκύλους, να προσέχουν τα σκυλιά τους, εάν ξαναδούν τον τύπο αυτόν. Τι να του έλεγα? Εάν άρχιζα να του μιλάω, θα καταλήγαμε στο τμήμα, κι εγώ υπόδικος για κακούργημα.

 

[ath_ch]

Το σφάλμα του γονιού ήταν ότι το παιδί του πλησίασε έναν σκύλο, κι εκείνος τον δάγκωσε, και μάλιστα παρουσία του ιδιοκτήτη του? Μου φαίνεται απίστευτο αυτό που λες.
Και φταίει ο γονιός, κι όχι ο ιδιοκτήτης του σκύλου που δεν έχει πειθαρχήσει τον σκύλο του, και δεν τον έχει κοινωνικοποιήσει με παιδιά. Τι να πω...

Συγνώμη αλλα δεν έχω κανένα λόγω να σε πείσω ότι το σκύλι μου ειναι πλήρως κοινονικόοιημενο με παιδιά,ούτε να απολογηθω σε κάποιον τον οποίο με κρίνει και με χαρακτηρίζει χωρίς να γνωρίζει εμένα και το σκυλι.
Οπως εγω δεν αφήνω το σκυλι μου να σουλατσαρει ελεύθερο και να ενοχλεί έτσι και ένας γονιός θα πρέπει να εχει υπο την επίβλεψη του το παιδι του.
Το πως θα αντιμετωπίσω τέτοιες καταστάσεις θα μου το υποδείξει ο εκπαιδευτής μου και όχι κάποιος ο οποίος δεν εχει ούτε την εμπειρία,ούτε τις απαραίτητες γνώσεις.

 

[johnk]

Αυτό το "μη χώνεσαι εκεί που δε σε σπέρνουν" είτε σε διαπαιδαγώγηση σκυλιού είτε παιδιού ενώ βλέπεις εγκληματική συμπεριφορά και ένα σοβαρό πρόβλημα εν τη γεννέση του τελευταία με τσιγκλάει πολύ...

...Ναι μεν μη χώνεσαι εκεί που δε σε σπερνουν αλλά έτσι κοιτάς και την παρτάρα σου μόνο και αφήνεις το μικρό σου κοινωνικό περίγυρο σε μια άγνοια που εγκυμονεί κινδύνους που τουλάχιστον θα μπορούσες να κάνεις μια προσπάθεια να αποτρέψεις...

Γενικά, συμφωνώ με την τοποθέτηση (και το σκεπτικό) του amangos, έστω και αν θα μου έπαιρνε ένα ολόκληρο σεντόνι, για να πω πράγματα με την ίδια κεντρική ιδέα... απλά, να σχολιάσω λίγο...

Και εγώ έχω νιώσει, πολλές φορές, παρόμοια, βλέποντας τρίτους να διαπαιδαγωγούν σκυλιά και παιδιά...
Κατά καιρούς, σας έχω ξαναγράψει και για τις δύο περιπτώσεις:

Σας έχω γράψει για το ελεύθερο σκυλάκι σε πλατεία της περιοχής μου, που "όρμησα" να το σώσω από το χοντρό ξύλο που του έριχνε ο ιδιοκτήτης (επειδή δεν τσακίστηκε να πάει κοντά του - αφού το είχε χωρίς λουρί να αλωνίζει - χέζει - κατουράει - κινδυνεύει, εν γένει - μόλις τελείωσε το διάβασμα της εφημερίδας του και σηκώθηκε από το παγκάκι)... με αποτέλεσμα να διαπιστώσω ότι κάνω μαρς καταπάνω του εγώ και το λουρί!!! Μιάς και η Μόκα δεν συμμεριζόταν την συγκεκριμένη διάθεσή μου και μαζεύτηκε πίσω με δύναμη και το κολάρο έφυγε από το κεφάλι της...

Σας έχω γράψει (επανειλημμένα) για τον Γιωργάκη, γείτονά μας (τότε 3-4 ετών), που φόβιζε τη Μόκα (επίτηδες! - μέχρι και με πλαστικό ρόπαλο την είχε χτυπήσει στο κεφάλι), μέχρι τη φορά που η Μόκα του γαύγισε δυνατά (με εκείνο - επιτέλους! - το βροντερό γαύγισμα του Bullmastiff) και από τότε ήταν "τύπος και υπογραμμός"... είναι, μήπως, απορίας άξιο το γεγονός ότι στον Casper φερόταν πάντοτε "με το σεις και με το σας" και, πάντα, από σχετική απόσταση?

Δεν έβγαινε νόημα να πω οτιδήποτε στις περιπτώσεις αυτές... είναι και οι δύο "ανίατες", απ' ότι συνειδητοποίησα με τον καιρό...

Το μόνο που έμενε, ήταν να "προστατεύω" τα σκυλιά μου... δηλαδή: "και μη εισενέγκεις ημάς εις πειρασμόν, αλλά ρύσαι ημάς από του πονηρού"... αυτό, ακόμα και από μόνο του, βοηθάει τρομερά τους ιδιοκτήτες που δεν είναι κορυφαίοι χειριστές... είναι η "ικανή συνθήκη", που λένε στα μαθηματικά...

Και, ταυτόχρονα, να τα "διαπαιδαγωγώ", εφ' όρου ζωής... και αυτό είναι η "αναγκαία συνθήκη"...

 

[Estranged]

Φυσικά και υπάρχουν περιπτώσεις ανίατες. Αλλά πόσο αυτές οι ανίατες περιπτώσεις μας έχουν οχυρώσει σε ένα "τι να κάνω πια" και απλά κουνάμε το κεφάλι και σε περιπτώσεις που μια φιλική κουβεντούλα μπορεί να έσωζε και το σκύλο και το παιδί από πολλά λάθη γονέων.. Εμένα αυτό με τρώει.

 

[johnk]

Φυσικά και υπάρχουν περιπτώσεις ανίατες. Αλλά πόσο αυτές οι ανίατες περιπτώσεις μας έχουν οχυρώσει σε ένα "τι να κάνω πια" και απλά κουνάμε το κεφάλι και σε περιπτώσεις που μια φιλική κουβεντούλα μπορεί να έσωζε και το σκύλο και το παιδί από πολλά λάθη γονέων.. Εμένα αυτό με τρώει.

Οχι, δεν ισχυρίζομαι πως πρέπει να λέμε "τι να κάνω πια"... το αντίθετο:
Σου είπα, πιστεύω ότι "εμείς" πρέπει να κοινωνικοποιούμε - εκπαιδεύουμε - εξασκούμε το σκύλο μας (και το παιδί μας, επίσης) συνέχεια (αναγκαία συνθήκη)... και ότι πρέπει να το "προστατεύουμε" (να μην επιτρέπουμε να συμβεί κάτι που δεν θα έχει 100% προβλέψιμο και επιθυμητό αποτέλεσμα - ικανή συνθήκη)... πιστεύεις ότι είναι λίγο αυτό?

Οταν περπατάω χωρίς σκυλιά, παρατηρώ τους άλλους ιδιοκτήτες - χειριστές... ή τους γονείς μικρών παιδιών...

Όταν βλέπεις τον άλλο να έχει τον τσαμπουκαλεμένο - βαρύ - δυνατό σκύλο του με λουρί "τσίτα" και αυτός να μιλάει στο κινητό (ή - όπως είδα χτες - να διαβαζει!!!), τι μπορείς, δηλαδή, να του πεις για να είσαι πειστικός?
Όταν βλέπεις τη μαμά (και όχι μόνο) του παιδιού που λειτουργεί σαν απροσάρμοστο, να χαμογελάει και να χαίρεται με τις χαριτωμενιές του βλασταριού της, τι μπορείς να πεις, για να αλλάξει θεώρηση των πραγμάτων?

Και, βέβαια δεν διαφωνώ, σε όσους προσεγγίζουν με λογική και ρωτάνε, σαφέστατα και θα ενημερώσεις, θα βοηθήσεις, θα προσπαθήσεις, για την κοινωνικοποίηση (παιδιού και σκυλιού)...

 

[ath_ch]

Θέλω να τονίσω ότι το περιστατικό δεν το ανέφερα για να κρινουμε ποιος εχει δίκιο και ποιος άδικο.Σιγουρα ούτε το παιδι ούτε το σκυλι εχει καμία απολύτως ευθυνη για αυτό που συνέβη.Η μητέρα εχει ευθύνη που άφησε το παιδι της χωρίς επίβλεψη,εγω με τη σειρά μου γιατί δε μπόρεσα να αντιμετωπίσω μια τέτοια κατάσταση.
Δε μπορω όμως σε καμία περίπτωση να με χαρακτηρίσω ως ανεύθυνη.Το σκυλι μου το κρατουσα συο λουρι διπλα μου.Απειρη ναι,δεν είχα ποτέ σκύλο και για αυτό το λόγο απευθύνομαι σε εκπαιδευτή.Αν υπήρχαν δείγματα που να είχα καταλάβει πιο πριν ίσως θα είχα αντιδράσει διαφορετικά,θα ήμουν πιο καχύποπτη.

 

[johnk]

Τα λες πολύ σωστά! Don't worry!

 

[Estranged]

Οχι, δεν ισχυρίζομαι πως πρέπει να λέμε "τι να κάνω πια"... το αντίθετο:
Σου είπα, πιστεύω ότι "εμείς" πρέπει να κοινωνικοποιούμε - εκπαιδεύουμε - εξασκούμε το σκύλο μας (και το παιδί μας, επίσης) συνέχεια (αναγκαία συνθήκη)... και ότι πρέπει να το "προστατεύουμε" (να μην επιτρέπουμε να συμβεί κάτι που δεν θα έχει 100% προβλέψιμο και επιθυμητό αποτέλεσμα - ικανή συνθήκη)... πιστεύεις ότι είναι λίγο αυτό?

Τι να σου πω, μερικές φορές, σε κάποιες περιπτώσεις, σκέφτομαι ότι είναι λίγο, ναι. Ότι οφείλεις στα σκυλιά και στα παιδιά που θα μεγαλώσουν έτσι να πεις μια μικρή κουβέντα μπας και ο παιδαγωγός είναι ελάχιστα δεκτικός και απλά δε γνωρίζει κάποια δεδομένα. Για αυτή την περίπτωση και μόνο, μια κουβέντα μόνο, με εμφανώς καλή και όχι δεικτική διάθεση.

 

[amangos]

Ο μόνος λόγος που παρενέβην, ήταν ότι στο φόρουμ αυτό μπορεί να μπει ο καθένας, και να διαβάσει όσα γράφονται. Κι όσο δεν απαντιούνται, αυτό μπορεί να δημιουργήσει την εντύπωση πως έτσι είναι.

Τουλάχιστον τώρα είναι καταγεγραμμένο πως κάποιος ή κάποιοι έχουν εντελώς διαφορετική άποψη και γνώμη. Από κει και πέρα, ο καθένας καταλαβαίνει αυτό που μπορεί, το ξανάπα νομίζω, αλλά πάντα είναι χρήσιμο να το θυμόμαστε.

Όσο ψάχνεις στους άλλους τι φταίει, δεν πρόκειται ποτέ να διορθώσεις τα δικά σου σφάλματα. Αν μπορέσεις πρώτα να τα καταλάβεις.

Ο σκύλος μου κάνει, όσα του έχω επιτρέψει να κάνει. Εάν εμφανιστεί ένα παιδάκι με μαχαίρι και αρχίσει να το μαχαιρώνει, εγώ θέλω ο σκύλος μου να κάτσει και να μαχαιρωθεί. Εγώ είμαι αυτός που του επιτρέπει τι μπορεί και τι δεν μπορεί να κάνει. Όσο ακραίο και να είναι αυτό που είπα, εάν αυτό θέλω, αυτό θα γίνει, εκτός κι αν έχω αποτύχει να πείσω τον σκύλο μου ότι εγώ είμαι το αφεντικό κι εκείνος ο σκύλος.

Καλημέρα σας.

 

[Estranged]

Ο μόνος λόγος που παρενέβην, ήταν ότι στο φόρουμ αυτό μπορεί να μπει ο καθένας, και να διαβάσει όσα γράφονται. Κι όσο δεν απαντιούνται, αυτό μπορεί να δημιουργήσει την εντύπωση πως έτσι είναι.

Πολύ ορθόν.

Όσο ψάχνεις στους άλλους τι φταίει, δεν πρόκειται ποτέ να διορθώσεις τα δικά σου σφάλματα. Αν μπορέσεις πρώτα να τα καταλάβεις.

Α ναι, φυσικά. Αυτά που αναρωτιέμαι "φωναχτά" προϋποθέτουν να έχεις συνειδητοποιήσει και διορθώσει εσύ κάποια σφάλματα που βλέπεις να τα κάνει κ ο δίπλα και σου φαίνονται oh so familiar και εκεί αν πρέπει ή όχι να πεις κάτι. Και φυσικά όχι να είσαι με τι λογική να βρω το φταίξιμο του άλλου και να αγνοήσω το δικό μου.

Ο σκύλος μου κάνει, όσα του έχω επιτρέψει να κάνει. Εάν εμφανιστεί ένα παιδάκι με μαχαίρι και αρχίσει να το μαχαιρώνει, εγώ θέλω ο σκύλος μου να κάτσει και να μαχαιρωθεί. Εγώ είμαι αυτός που του επιτρέπει τι μπορεί και τι δεν μπορεί να κάνει. Όσο ακραίο και να είναι αυτό που είπα, εάν αυτό θέλω, αυτό θα γίνει, εκτός κι αν έχω αποτύχει να πείσω τον σκύλο μου ότι εγώ είμαι το αφεντικό κι εκείνος ο σκύλος.

Κι αυτό το κατανοώ. Και σ'αυτό έχω ηθικούς ενδοιασμούς (για μένα και το πώς διαπαιδαγωγώ το σκυλί μου). Αλλά ας μη κάνω την σκυλο-ψυχοθεραπεία μου ΚΑΙ σ'αυτό το θέμα σήμερα εδώ.

 

[George A]

Ο σκύλος μου κάνει, όσα του έχω επιτρέψει να κάνει. Εάν εμφανιστεί ένα παιδάκι με μαχαίρι και αρχίσει να το μαχαιρώνει, εγώ θέλω ο σκύλος μου να κάτσει και να μαχαιρωθεί. Εγώ είμαι αυτός που του επιτρέπει τι μπορεί και τι δεν μπορεί να κάνει. Όσο ακραίο και να είναι αυτό που είπα, εάν αυτό θέλω, αυτό θα γίνει, εκτός κι αν έχω αποτύχει να πείσω τον σκύλο μου ότι εγώ είμαι το αφεντικό κι εκείνος ο σκύλος.

Καλημέρα σας.

σε αυτό το σημείο να καταγράψω και εγώ την διαφωνία μου, τον σέβομαι πολύ τον σκύλο σαν είδος για να του κάνω αυτό.

η πρόληψη είναι η καλύτερη τακτική σε τέτοια θέματα.

 

[johnk]

...Ο σκύλος μου κάνει, όσα του έχω επιτρέψει να κάνει. Εάν εμφανιστεί ένα παιδάκι με μαχαίρι και αρχίσει να το μαχαιρώνει, εγώ θέλω ο σκύλος μου να κάτσει και να μαχαιρωθεί. Εγώ είμαι αυτός που του επιτρέπει τι μπορεί και τι δεν μπορεί να κάνει. Όσο ακραίο και να είναι αυτό που είπα, εάν αυτό θέλω, αυτό θα γίνει, εκτός κι αν έχω αποτύχει να πείσω τον σκύλο μου ότι εγώ είμαι το αφεντικό κι εκείνος ο σκύλος...

Σωστός από την πλευρά σου: Διασφαλίζεις την "αναγκαία συνθήκη"... είσαι σε θέση και διαθέτεις την εμπειρία να το κάνεις...

Προσωπικά, δεν έχω τόσο μεγάλη εμπειρία (ή, ενδεχομένως, ικανότητα - ας μη το ξεχνάμε ποτέ αυτό) και (πιθανότατα) ο σκύλος μου δεν θα κάτσει να μαχαιρωθεί... έτσι, μαζί με την εκπαίδευση, διασφαλίζω και την "ικανή συνθήκη", όπως την περιέγραψα προηγουμένως...

σε αυτό το σημείο να καταγράψω και εγώ την διαφωνία μου, τον σέβομαι πολύ τον σκύλο σαν είδος για να του κάνω αυτό...

Και, σε κάθε περίπτωση, μου διέφυγε να προσθέσω και αυτό, που ανέφερε ο Γιώργος: Και πιθανότατα δεν θα είχα και την επιθυμία να το υποστεί αυτό ο σκύλος μου...

 

[east49]

Ο σκύλος μου κάνει, όσα του έχω επιτρέψει να κάνει. Εάν εμφανιστεί ένα παιδάκι με μαχαίρι και αρχίσει να το μαχαιρώνει, εγώ θέλω ο σκύλος μου να κάτσει και να μαχαιρωθεί. Εγώ είμαι αυτός που του επιτρέπει τι μπορεί και τι δεν μπορεί να κάνει. Όσο ακραίο και να είναι αυτό που είπα, εάν αυτό θέλω, αυτό θα γίνει, εκτός κι αν έχω αποτύχει να πείσω τον σκύλο μου ότι εγώ είμαι το αφεντικό κι εκείνος ο σκύλος.

Καλημέρα σας.

Καταλαβαινα εν μερη το σκεπτικο σου αλλα εδω σε εχασα τελειως.
Δλδ εχεις στερησει/απαγορευσει (οπως θες πες το) το δικαιωμα απο το σκυλο σου να αμυνθει σε περιπτωση που απειλειται (οχι προκαλειται) επειδη αυτο που το απειλει ειναι παιδι?
Και στην τελικη οταν εχεις ενα σκυλο δυναμικης φυλης, που τα ενστικτα του ξεκινανε απο το βασικο "προστατευω τον εαυτο μου" (κατ'επεκταση το χωρο μου, το αφεντικο μου κλπ κλπ) ειναι δυνατον να του επιβαλλεις να κατσει να τις αρπαξει επειδη μιλαμε για παιδι????

Εχω κοινωνικοποιησει την σκυλα μου με παιδια στο επακρο, αλλα την φερνω σε επαφη μονο με παιδακια των οποιων τις προθεσεις γνωριζω ακριβως για να μην φτασει στο σημειο το σκυλι να χρειαστει να αμυνθει εναντι μιας επιθετικης συμπεριφορας παιδιου.
Αν ομως εφτανε στο σημειο του παραδειγματος σου πχ με ενα παιδι κ το σκυλι κινδυνευε (δεν θα αναλυσω τις ευθυνες μου αν εφτανε σε αυτο το σημειο) σαφως κ δεν ειχα την απαιτηση να κατσει το ζωο να υποστει το μαρτυριο.
Να σηκωθει κ να φυγει το σκυλι απο το σημειο αν μπορει σαν πρωτη επιλογη ναι. Η δευτερη θα ηταν να αμυνθει ομως......

 

[johnk]

Επίσης, σωστός...

1. Να σηκωθει κ να φυγει το σκυλι απο το σημειο αν μπορει σαν πρωτη επιλογη ναι.

2. Η δευτερη θα ηταν να αμυνθει ομως......

1. Σα να μου λες για τη Μόκα μου...*agapoylas*

2. Σαν να μου λες για τον μικρό...