Για πόσο ακόμα; (απωλεια σκυλου)
- Thread starter Viper
- Ημερομηνία δημιουργίας
ΣΚΥΛΟΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ...
Σε όσες ώρες του εξωτερικού έχω ταξιδέψει πουθενά δεν βρήκα το χάλι της Ελλάδας. Που όπου γυρίσεις το μάτι σου θα δεις ένα αδέσποτο, και αν κάνεις και μια βόλτα ξημερώματα σε κεντρικούς δρόμους θα τα δεις ξεκοιλιασμένα από ανόητους (το λιγότερο) οδηγούς.
Το κείμενο που ακολουθεί το βρήκα στο Blog της XePeTsA, και αν και δεν γνωρίζω ποιος είναι ο κειμενογράφος το αναδημοσιεύω...
Δεν θέλει μεγάλη προσπάθεια... Αγάπη και ανθρωπιά χρειάζεται.
Γιατί και αυτά τα ζωντανά έχουν ψυχή...
1η εβδομάδα: Σήμερα είμαι ηλικίας μιας εβδομάδας. Τι χαρά να είμαι μέρος αυτού του Κόσμου!
1 μηνός: Η μαμά μου με φροντίζει πάρα πολύ καλά.Είναι μια εξαιρετική μητέρα.
2 μηνών: Σήμερα με χώρισαν από τη μητέρα μας. Ήταν πολύ ανήσυχη και με τα μάτια της με χαιρετούσε. Ελπίζω η νέα «ανθρώπινη» οικογένειά μου να με φροντίζει το ίδιο καλά με τη μαμά μου.
4 μηνών: Έχω μεγαλώσει πολύ γρήγορα, τα πάντα τραβάνε την προσοχή μου. Υπάρχουν μερικά παιδιά στο σπίτι, που μου είναι σαν «μικρά αδερφάκια». Παίζουμε πολύ, τραβάνε την ουρά μου κι εγώ τους δίνω μικρές ψεύτικες δαγκωνιές για πλάκα.
5 μηνών: Σήμερα μου φωνάξανε. Η κυρία μου ήταν πολύ αναστατωμένη επειδή ούρησα μέσα στο σπίτι. Όμως δεν μου είπαν ποτέ πού έπρεπε να το κάνω αυτό. Επίσης, κοιμάμαι στο χωλ. Στεναχωρήθηκα πολύ γι' αυτό!
8 μηνών: Είμαι ένα πολύ χαρούμενο σκυλί! Έχω τη ζεστασιά ενός σπιτιού, αισθάνομαι τόσο ασφαλής, τόσο προστατευμένος... Νομίζω ότι η «ανθρώπινη» οικογένειά μου με αγαπάει. Η αυλή είναι όλη δική μου και,συχνά, ξεπερνάω τον εαυτό μου, σκάβοντας στο χώμα σαν τους προγόνους μου, τους λύκους, για να κρύψω το φαγητό. Ποτέ δεν δοκιμάζουν να μου μάθουν τίποτε. Τότε θα πρέπει όλα να πηγαίνουν καλά, όλα αυτά τα πράγματα που κάνω να είναι εντάξει!
12 μηνών: Σήμερα έγινα ενός έτους. Είμαι ένας ενήλικος σκύλος. Όμως, τα αφεντικά μου λένε ότι μεγάλωσα πολύ περισσότερο από ότι περίμεναν. Πόσο υπερήφανοι πρέπει να είναι για μένα!
13 μηνών: Σήμερα με έδεσαν. Σχεδόν δεν μπορούσα να κουνηθώ, να βρεθώ σε λίγο ήλιο όταν κρυώνω, ή να βρω λίγη σκιά όταν ο ήλιος ανεβαίνει ψηλά στον ουρανό. Λένε ότι θα με επιτηρούν και ότι είμαι αχάριστος. Δεν καταλαβαίνω τίποτε απ' όσα μου συμβαίνουν.
15 μηνών: Όλα έχουν αλλάξει τώρα. .. Με κρατάνε συνέχεια κλειδωμένο στη βεράντα. Αισθάνομαι πολύ μόνος. Η «ανθρώπινη» οικογένειά μου δεν με θέλει πια. Μερικές φορές ξεχνάνε ότι διψάω και πεινάω. Όταν βρέχει, δεν έχω μια στέγη πάνω από το κεφάλι μου.
16 μηνών: Σήμερα με έβγαλαν από τη βεράντα. Ήμουνα σίγουρος ότι η «ανθρώπινη» οικογένειά μου με είχε συγχωρέσει. Ήμουν τόσο χαρούμενος που χοροπήδαγα από ενθουσιασμό. Η ουρά μου κουνιόταν σαν τρελή. Επιπλέον, πίστεψα ότι θα με πήγαιναν βόλτα! Κατευθυνθήκαμε προς τον αυτοκινητόδρομο, και άξαφνα, σταμάτησαν το αυτοκίνητο, άνοιξαν την πόρτα και εγώ βγήκα έξω, χαρούμενος, γιατί σκεπτόμουν ότι θα περνάγαμε τη μέρα μας στην εξοχή. Δεν καταλαβαίνω γιατί έκλεισαν την πόρτα κι έφυγαν. «Ακούστε, περιμένετε!» - γάβγισα. Με ξέχασαν... Έτρεξα πίσω από το αυτοκίνητο με όλη τη δύναμή μου. Η αγωνία μου μεγάλωνε καθώς άρχισα να καταλαβαίνω, ενώ δεν μπορούσα να αναπνεύσω από το λαχάνιασμα και αυτοί δεν σταματούσαν, ότι με είχαν εγκαταλείψει!
17 μηνών: Έψαχνα μάταια να βρω το δρόμο για να γυρίσω σπίτι. Είμαι μόνος και αισθάνομαι χαμένος. Στις περιπλανήσεις μου, συναντάω μερικούς ανθρώπους με καλή καρδιά που με κοιτάνε με θλίψη και μου δίνουν λίγο φαγητό. Τους ευχαριστώ με τα μάτια μου, από τα βάθη της ψυχής μου. Εύχομαι να με υιοθετούσαν. Θα ήμουνα τόσο πιστός όσο κανένας άλλος σκύλος! Όμως, αυτοί απλά λένε: «καημένο σκυλάκι, πρέπει να έχει χαθεί».
18 μηνών: Πριν από μερικές ημέρες, πέρασα από ένα σχολείο και είδα πολλά παιδιά μικρά και μεγαλύτερα σαν τα «μικρά μου αδερφάκια». Πλησίασα περισσότερο και μια ομάδα από τα μικρότερα παιδιά, γελώντας, μου πέταξαν πολλές πέτρες, απλά για να δούνε «ποιος σημαδεύει καλύτερα». Μια από αυτές τις πέτρες με χτύπησε στο μάτι και, έκτοτε, δεν μπορώ να δω καθόλου με αυτό το μάτι.
19 μηνών: Είναι απίστευτο. Όταν είχα καλύτερη όψη, οι άνθρωποι με λυπόντουσαν. Τώρα είμαι πολύ αδύνατος και αδύναμος και η όψη μου είναι απαίσια. Έχω χάσει το ένα μου μάτι και οι άνθρωποι με διώχνουν με τις σκούπες όταν προσπαθώ να ξεκουραστώ σε κάποια σκιά.
20 μηνών: Κινούμαι με εξαιρετικά μεγάλη δυσκολία. Σήμερα, ενώ προσπαθούσα να περάσω το δρόμο, με χτύπησε ένα αυτοκίνητο. Βρισκόμουν στη ζώνη των πεζών για να περάσω το δρόμο, όμως ποτέ δεν θα ξεχάσω το γεμάτο ικανοποίηση βλέμμα του οδηγού, που έδινε συγχαρητήρια στον εαυτό του που με πάτησε. Εύχομαι να με είχε σκοτώσει! Όμως, απλά μου προκάλεσε εξάρθρωση στα πίσω μου πόδια! Ο πόνος ήταν ανυπόφορος! Τα πόδια μου δεν με υπακούν και μόλις με τεράστια δυσκολία μπόρεσα να συρθώ στο γκαζόν στην άκρη του δρόμου. Επί δέκα μέρες έχω μείνει εκτεθειμένος στον ήλιο που καίει, στη δυνατή βροχή, στο κρύο, χωρίς φαγητό. Δεν μπορώ πλέον να κουνηθώ. Ο πόνος είναι ανυπόφορος. Βρίσκομαι σε ένα πολύ υγρό μέρος, και φαίνεται ότι ακόμη και το τρίχωμά μου μαδάει. Κάποιοι περαστικοί ούτε καν με προσέχουν, άλλοι λένε: «μην πλησιάζεις». Είμαι σχεδόν αναίσθητος, όμως, μια ελάχιστη δύναμη από τα βάθη του σώματός μου με αναγκάζει να ανοίξω τα μάτια μου. Η γλυκύτητα στη φωνή της με έκανε να αντιδράσω. «Καημένο μου σκυλάκι, κοίτα πώς σε έχουν αφήσει», έλεγε. Μαζί με την γυναίκα ήταν ένας άντρας με λευκή ποδιά που με ακούμπησε και είπε: «Λυπάμαι, κυρία μου, αλλά αυτός ο σκύλος δεν θα τα καταφέρει. Είναι καλύτερα να τον βοηθήσουμε να βγει από αυτόν τον πόνο και τη δυστυχία». Η ευγενική κυρία, με δάκρυα να τρέχουν ποτάμι στα μάγουλά της, συμφώνησε. Όσο καλύτερα μπορούσα, κούνησα την ουρά μου και την ευχαρίστησα, με τα μάτια μου, για τη βοήθειά της να αναπαυθώ ειρηνικά και ήρεμα. Ενώ αισθανόμουν το ελαφρύ τσίμπημα της βελόνας, πριν από αυτόν τον μακρύ ύπνο, η τελευταία μου σκέψη ήταν: «γιατί έπρεπε να γεννηθώ, αφού δεν με ήθελε κανείς;».
Last edited by a moderator:
Δν ειναι αμεσα συνδεδεμενο με το θεμα αλλα θελω να τονισω ισως το πως νιωθουμε εμεις οι φιλοζωοι οταν διαβαζουμε κατι τετοιο.
Διοτι σε ολους εκτος απο πονο προκαλει κ μισος για τα καθικια αυτα π υπαρχουν εκει εξω.
Θελω να πω πως οσο εμεις ειμαστε ενταξει απεναντι στη συντροφια μας οταν ερθει η υστατη ωρα θα ξερουμε πως τα εχουμε κανει ολα σωστα κ πως δν υπαρχει περιπτωση να μας εχει κρατησει κανενα παραπονο!!!
Ειναι σημαντικο οταν φυγει να αισθανομαστε πως περασε μια ζωη γεματα αγαπη και φροντιδα.
Κλεινοντας καταθετω και το τελευταιο κομματι σαν επιλογο που ειχε το κειμενο αυτο.
«Στην πορεία της εξέλιξής του προς τον πολιτισμό ο άνθρωπος απέκτησε μια κυρίαρχη θέση πάνω στα πλάσματα που ζουν γύρω του στο ζωϊκό βασίλειο. Χωρίς να είναι ικανοποιημένος από την κυριαρχία του αυτή, ωστόσο, άρχισε να βάζει ένα κενό μεταξύ της φύσης του και τη φύση των ζώων. Αρνήθηκε την κτήση μιας αιτίας προς αυτά, και στον εαυτό του έθεσε ως σύμβολο μια αθάνατη ψυχή, και αξίωσε μια θεϊκή πτώση η οποία του επέτρεψε να καταστρέψει το δεσμό της κοινωνίας μεταξύ αυτού και του ζωικού βασιλείου» - Sigmund Freud
Διοτι σε ολους εκτος απο πονο προκαλει κ μισος για τα καθικια αυτα π υπαρχουν εκει εξω.
Θελω να πω πως οσο εμεις ειμαστε ενταξει απεναντι στη συντροφια μας οταν ερθει η υστατη ωρα θα ξερουμε πως τα εχουμε κανει ολα σωστα κ πως δν υπαρχει περιπτωση να μας εχει κρατησει κανενα παραπονο!!!
Ειναι σημαντικο οταν φυγει να αισθανομαστε πως περασε μια ζωη γεματα αγαπη και φροντιδα.
Κλεινοντας καταθετω και το τελευταιο κομματι σαν επιλογο που ειχε το κειμενο αυτο.
«Στην πορεία της εξέλιξής του προς τον πολιτισμό ο άνθρωπος απέκτησε μια κυρίαρχη θέση πάνω στα πλάσματα που ζουν γύρω του στο ζωϊκό βασίλειο. Χωρίς να είναι ικανοποιημένος από την κυριαρχία του αυτή, ωστόσο, άρχισε να βάζει ένα κενό μεταξύ της φύσης του και τη φύση των ζώων. Αρνήθηκε την κτήση μιας αιτίας προς αυτά, και στον εαυτό του έθεσε ως σύμβολο μια αθάνατη ψυχή, και αξίωσε μια θεϊκή πτώση η οποία του επέτρεψε να καταστρέψει το δεσμό της κοινωνίας μεταξύ αυτού και του ζωικού βασιλείου» - Sigmund Freud
«Δεν μπορείς να σώσεις κάθε ζώο στον κόσμο όμως, για αυτό το ένα που σώζεις, ΕΙΝΑΙ ο κόσμος».
Last edited by a moderator:
Θυμάσαι που σε βρήκα πεταμένη στα χόρτα κουτάβι όσο η χούφτα μου,για κάποιον ήσουν άσχημη και άχρηστη για έμενα έγινες όλη μου η ζωή
Δεν με περιμένεις στην είσοδο του σπιτιού όταν έρχομαι πλέον στο χωριό
αρχίζω και ξεχνώ την ούρα σου που την κουνούσες σαν ελικόπτερο από την χαρά σου που με έβλεπες και με πονάει αυτό
Θυμάσαι αγάπη μου τότε στην έμορφη ράχη που είχαμε πάει για περπάτημα που ήταν η πρώτη φορά που μου αγριέψες εσύ η πιο γλυκιά σκύλα,όμως δεν το έκανες γιατί ήσουν κακία αλλά γιατί πηγαίναμε κατευθείαν πάνω σε αλεπού και ήθελες να γυρίσουμε πίσω για να με προστατέψεις
Μωρό μου γλυκό δεν αποφάσισες εσύ αν θα φύγεις από την ζωή αλλά το χέρι του που σου έδωσε να φας κάτι που δεν ήταν πατατάκια που τόσο σου άρεσαν,πάντα σου φώναζα να μην φας τίποτα από άλλους,αλλά εσύ αγαπούσες όλο τον κόσμο όμως αυτός δεν ήταν αρκετά δυνατός να δεχτεί την αγάπη σου και σε πήραν μακρυά μου
Κάθε φόρα που παίρνω την τελευταία στροφή για το χωριό θέλω να κλάψω γιατί εκεί με περίμενες με το μοναδικό σου ένστικτο που ήξερε ότι έρχομαι ώρες πιο πριν
Γλυκιά μου καφετούλα έδωσα όρκο την ώρα που θα σου έδινα το τελευταίο χάδι ότι θα τον βρω και θα τον κάνω να το μετανοιώσει,ευτυχώς μας πρόλαβε ο θεός
Είμαι σίγουρος ότι με κοιτάς από πάνω και είσαι η πιο όμορφη σκυλίτσα και με περιμένεις
Σε αγαπώ σε ευχαριστώ που μέσα από τα ματάκια σου μου έμαθες να αγαπώ οτιδήποτε άλλο πέρα από τα δίποδα ζώα που σου χάρισαν τον θάνατο
Μου λείπεις μωρό,μου λείπεις
One Last Goodbue
How I needed you
How I grieve now you're gone
In my dreams I see you
I awake so alone
I know you didn't want to leave
Your heart yearned to stay
But the strength I always loved in you
Finally gave way
Somehow I knew you would leave me this way
Somehow I knew you could never, never stay
And in the early morning light
After a silent peaceful night
You took my heart away
And my being
In my dreams I can see you
I can tell you how I feel
In my dreams I can hold you
And it feels so real
I still feel the pain
I still feel your love
I still feel the pain
I still feel your love
And somehow I knew you could never, never stay
And somehow I knew you would leave me
And in the early morning light
After a silent peaceful night
You took my heart away
Oh I wish, I wish you could have stayed
Εμένα η Ζήβα είναι το πρώτο μου σκυλάκι και έτσι δεν έχω περάσει ότι έχετε περάσει αλλά θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας αυτό το τραγουδι.
GOODBYE
I close my eyes
And I can see
The day we met
Just one moment and I knew
You're my Best friend
Ι'Do anything For you
We've gone so far
And done so much
And I feel
Like we've always been together
Right by my side
Through thick and thin
You're The part of my life
I'll always remember
The time has come
It's for the best I know it
Who could've guessed that you and I ...
Somehow someday
We'd have to say goodbye
You've helped me find
The strength inside
And the courage
To make all my dreams come true
How will I find
Another friend
Like you
Two of a kind
That's what we are
And it seemed
Like we were always winning
But as our team
Is torn apart
I wish we could go
Back to the beginning
The time has come
It's for the best I know it
Who could've guessed that you and I ...
Somehow, someway
We'd have to say goodbye
Some how today...
...we have to say goodbye
GOODBYE
I close my eyes
And I can see
The day we met
Just one moment and I knew
You're my Best friend
Ι'Do anything For you
We've gone so far
And done so much
And I feel
Like we've always been together
Right by my side
Through thick and thin
You're The part of my life
I'll always remember
The time has come
It's for the best I know it
Who could've guessed that you and I ...
Somehow someday
We'd have to say goodbye
You've helped me find
The strength inside
And the courage
To make all my dreams come true
How will I find
Another friend
Like you
Two of a kind
That's what we are
And it seemed
Like we were always winning
But as our team
Is torn apart
I wish we could go
Back to the beginning
The time has come
It's for the best I know it
Who could've guessed that you and I ...
Somehow, someway
We'd have to say goodbye
Some how today...
...we have to say goodbye
Δν χρειαζεται να σκεφτεσαι αρνητικα. Το λεω γτ ειδα πως το υφος του τραγουδιου ειναι καπως...
Εχεις πολλα καλα και μαγευτικα χρονια μπροστα σου εσυ και η Ζηβα .
aris83
Τον τιμωρησε ο Θες τον αλητη!!!
Last edited:
Ο Δεκάλογος του Σκύλου
1. Η ζωή μου θα διαρκέσει 10-15 χρόνια. Ο αποχωρισμός μου από σένα θα μου είναι ιδιαίτερα οδυνηρός. Θυμήσου το αυτό πριν με πάρεις.
2. Δώσε μου χρόνο να καταλάβω τι θες από μένα.
3. Μη σταματήσεις να με έχεις προτεραιότητα στη ζωή σου. Έχω κάθε μέρα ανάγκη τη βόλτα μου, το φαί μου και λίγο από τον χρόνο σου.
4. Μη μου κρατάς κακία για πολύ όταν θυμώσεις και με κλειδώνεις για τιμωρία. Εσύ έχεις τη δουλειά σου, τους φίλους σου, τη διασκέδασή σου. Εγώ έχω μόνο εσένα!
5. Μίλα μου κι ας μη καταλαβαίνω ό,τι μου λες. Νιώθω τη φωνή σου.
6. Να ξέρεις ότι και να μου φερθείς άσχημα, εγώ θα σε συγχωρήσω αμέσως, αλλά θα με έχεις πληγώσει.
7. Μη με χτυπάς. Δε μπορώ να σε χτυπήσω κι εγώ, αλλά μπορώ να δαγκώσω και να γρατζουνίσω και πραγματικά δε θέλω να το κάνω.
8. Πριν με μαλώσεις γιατί δεν είμαι υπάκουος και συνεργάσιμος ή είμαι τεμπέλης, αναρωτήσου μήπως έχω κάποιο πρόβλημα. Ίσως να μου λείπει κάτι στη διατροφή μου, ή να πονάω, ή να έκατσα πολύ ώρα στον ήλιο. Ίσως και η καρδιά μου να είναι γερασμένη και αδύναμη.
9. Φρόντισε με όταν γεράσω. Κάποια μέρα θα γεράσεις κι εσύ.
10. Στάσου πλάϊ μου στις δύσκολες στιγμές. Όλα θα μου είναι πιο εύκολα άμα σε έχω δίπλα μου. Με τον δικό μου τρόπο, σε αγαπάω.
(Τι λες μωρό μου????Το δικό μου καλό???)Με τον δικο μου τροπο.....Σ'αγαπω!
1. Η ζωή μου θα διαρκέσει 10-15 χρόνια. Ο αποχωρισμός μου από σένα θα μου είναι ιδιαίτερα οδυνηρός. Θυμήσου το αυτό πριν με πάρεις.
2. Δώσε μου χρόνο να καταλάβω τι θες από μένα.
3. Μη σταματήσεις να με έχεις προτεραιότητα στη ζωή σου. Έχω κάθε μέρα ανάγκη τη βόλτα μου, το φαί μου και λίγο από τον χρόνο σου.
4. Μη μου κρατάς κακία για πολύ όταν θυμώσεις και με κλειδώνεις για τιμωρία. Εσύ έχεις τη δουλειά σου, τους φίλους σου, τη διασκέδασή σου. Εγώ έχω μόνο εσένα!
5. Μίλα μου κι ας μη καταλαβαίνω ό,τι μου λες. Νιώθω τη φωνή σου.
6. Να ξέρεις ότι και να μου φερθείς άσχημα, εγώ θα σε συγχωρήσω αμέσως, αλλά θα με έχεις πληγώσει.
7. Μη με χτυπάς. Δε μπορώ να σε χτυπήσω κι εγώ, αλλά μπορώ να δαγκώσω και να γρατζουνίσω και πραγματικά δε θέλω να το κάνω.
8. Πριν με μαλώσεις γιατί δεν είμαι υπάκουος και συνεργάσιμος ή είμαι τεμπέλης, αναρωτήσου μήπως έχω κάποιο πρόβλημα. Ίσως να μου λείπει κάτι στη διατροφή μου, ή να πονάω, ή να έκατσα πολύ ώρα στον ήλιο. Ίσως και η καρδιά μου να είναι γερασμένη και αδύναμη.
9. Φρόντισε με όταν γεράσω. Κάποια μέρα θα γεράσεις κι εσύ.
10. Στάσου πλάϊ μου στις δύσκολες στιγμές. Όλα θα μου είναι πιο εύκολα άμα σε έχω δίπλα μου. Με τον δικό μου τρόπο, σε αγαπάω.
(Τι λες μωρό μου????Το δικό μου καλό???)Με τον δικο μου τροπο.....Σ'αγαπω!
Το οτι θα ξανασυναντηθειτε ειναι δεδομενο.
Ασε τωρα παιζουν με την δικια μ!!! Εχουν βρει ενα ελκηθρο και το τραβανε!!!
Το πανε απο εδω το πανε απο κει, αστα να πανε σ λεω!!!
για ποσο ακομη θα ανεβαινει ενας κομπος στο λαιμο μου οταν βλεπω κουταβι.. μαυρο, ασπρο, κιτρινο, ολα τα κουταβια μου θυμιζουν εσενα οταν ησουν μικρουλα.. πως περασαν τοσα χρονια ρε γμτ...
για ποσο ακομη θα σερνω την ιρμα στο λοφο και δε θα πηγαινουμε στο παρκο που πηγαιναμε μαζι γιατι καθε σημειο του παρκου μου θυμιζει εσενα.. το γρασιδι που τριβοσουνα ολη την ωρα, τα χορτα που ειχες βαλει στο ματι και πηγαινες παντα εκει για βοσκη..
εχει καλο καιρο? μου θυμιζει εσενα.. ξερω θα ηθελες να ησουν εδω να λιαστουμε παρεα..
βρεχει? παλι μου θυμιζει εσενα...τις μερες που εφυγες..
ο,τι καιρο και να κανει παντα κατι θυμαμαι απο σενα..
ΥΣ: δεν ετυχε ποτε να το αναφερω μιας και γραφτηκα εδω λογω της αρρωστειας της λαικας, αλλα εχω κι αλλο σκυλο, την Ιρμα, περιπου 13 ετων, αδεσποτη απ το δρομο κι αυτη... η "παρηγορια" μου οπως τη λεω ολο αυτον τον καιρο τωρα..
και η ιρμα ειναι πολυ στενοχωρημενη που εχει μεινει μονη και της λειπεις..
για ποσο ακομη θα σερνω την ιρμα στο λοφο και δε θα πηγαινουμε στο παρκο που πηγαιναμε μαζι γιατι καθε σημειο του παρκου μου θυμιζει εσενα.. το γρασιδι που τριβοσουνα ολη την ωρα, τα χορτα που ειχες βαλει στο ματι και πηγαινες παντα εκει για βοσκη..
εχει καλο καιρο? μου θυμιζει εσενα.. ξερω θα ηθελες να ησουν εδω να λιαστουμε παρεα..
βρεχει? παλι μου θυμιζει εσενα...τις μερες που εφυγες..
ο,τι καιρο και να κανει παντα κατι θυμαμαι απο σενα..
ΥΣ: δεν ετυχε ποτε να το αναφερω μιας και γραφτηκα εδω λογω της αρρωστειας της λαικας, αλλα εχω κι αλλο σκυλο, την Ιρμα, περιπου 13 ετων, αδεσποτη απ το δρομο κι αυτη... η "παρηγορια" μου οπως τη λεω ολο αυτον τον καιρο τωρα..
και η ιρμα ειναι πολυ στενοχωρημενη που εχει μεινει μονη και της λειπεις..
