Για πόσο ακόμα; (απωλεια σκυλου)
- Thread starter Viper
- Ημερομηνία δημιουργίας
Αυτό είπα και εγω με τους παρακάτω στιχους.....Αχ τα ματια σου.....διαβασε το ταιριάζει απόλυτα....
Για μενα καμια αφιερωση παιζει ?
Ετσι για να αλλαξουμε λιγο υφος.Ευχαριστο διαλειμμα
Για ποσο ακομα αραγε...?
Ωραία...μπράβο...με φτιάξατε βραδιάτικα...και έχω δουλειά αύριο και αντί να πάω για ύπνο..κάθομαι και κλαίω σαν βλαμμένο. Γιατί είμαι κοντά στη τρίτη μέρα και ξέρω ότι δεν θα το αντέξω...
Αν σκεφτώ ότι ο Λύκανδρος έφυγε πριν απο 12 χρόνια και ακόμα κλαίω όταν τον σκέφτομαι...δεν θελω να φανταστώ τι θα γίνει όταν έρθει η στιγμή να με αφήσει ο Τσούφι...μου είναι αδιανόητο...απλά αδιανότητο...
Δυστυχώς τα χρόνια περνάνε τόσο γρήγορα που δεν μπορω να καταλάβω πως πέρασαν 11,5 χρόνια, από την πρώτη μέρα που τον έφερα σπίτι, 2.5 μηνών μπέμπης...και κοιμήθηκε στο κρεβάτι μου..εκείνος κοιμήθηκε γιατί εγώ έμεινα όλο το βράδυ να τον κοιτάω που κοιμόταν...και να τον χαιδεύω...
Η τη μέρα που πήγα στο αεροδρόμιο να παραλάβω έναν χοντρομπαλά Keagan, 3 μηνών...και έκλαιγα από ανακούφιση σαν χαζή μόλις βγήκε από το box του ασφαλής...και το μωρό μου έφτασε σχεδόν 8 χρονών...
Σκατά...πάλι δεν θα κοιμηθώ...
Αν σκεφτώ ότι ο Λύκανδρος έφυγε πριν απο 12 χρόνια και ακόμα κλαίω όταν τον σκέφτομαι...δεν θελω να φανταστώ τι θα γίνει όταν έρθει η στιγμή να με αφήσει ο Τσούφι...μου είναι αδιανόητο...απλά αδιανότητο...
Δυστυχώς τα χρόνια περνάνε τόσο γρήγορα που δεν μπορω να καταλάβω πως πέρασαν 11,5 χρόνια, από την πρώτη μέρα που τον έφερα σπίτι, 2.5 μηνών μπέμπης...και κοιμήθηκε στο κρεβάτι μου..εκείνος κοιμήθηκε γιατί εγώ έμεινα όλο το βράδυ να τον κοιτάω που κοιμόταν...και να τον χαιδεύω...
Η τη μέρα που πήγα στο αεροδρόμιο να παραλάβω έναν χοντρομπαλά Keagan, 3 μηνών...και έκλαιγα από ανακούφιση σαν χαζή μόλις βγήκε από το box του ασφαλής...και το μωρό μου έφτασε σχεδόν 8 χρονών...
Σκατά...πάλι δεν θα κοιμηθώ...
Κατερινα αγχωνεσαι κ εσυ γτ κατι π δν εχει δωσει καν δικαιωμα πως θα συμβει!!!
Ηρεμησε.. Μπορεις να θυμασαι το Λυκανδρο αλλα τον Τσουφι και τον Κιγκαν τους εχεις εκει!!!
Μν αναλωνεστε πραγματικα με σκεψεις μακρινες και κακες.
Δν υπαρχει λογος. Χανετε την πραγματικη αξια του σημερα με τα σκυλουνια σας!!!
Ηρεμησε.. Μπορεις να θυμασαι το Λυκανδρο αλλα τον Τσουφι και τον Κιγκαν τους εχεις εκει!!!
Μν αναλωνεστε πραγματικα με σκεψεις μακρινες και κακες.
Δν υπαρχει λογος. Χανετε την πραγματικη αξια του σημερα με τα σκυλουνια σας!!!
Οσα χρονια και να τα εχουμε μαζι μας- λιγα ειναι!
Και αν ο χαμος της Εσμεραλντας μου εμαθε κατι, ειναι οτι πρεπει να ζουμε την καθε μερα μαζι τους, σαν να ειναι η τελευταια!
Να τους ευχαριστιομαστε, να τους λατρευουμε και να τους πνηξουμε στα χαδια και την αγαπη!
Γιατι το αξιζουν και μας τα ανταποδιδουν στο μεγιστο!
Τωρα σκεφτουμαι ολους αυτους τους ασχετους απο σκυλους ανθρωπους. Που δεν εχουν νιωσει ΠΟΤΕ αυτο που νιωθουμε εμεις καθε μερα.
Σχεδον τους λυπαμαι- δεν ξερουν τι χανουν!
Και αν ο χαμος της Εσμεραλντας μου εμαθε κατι, ειναι οτι πρεπει να ζουμε την καθε μερα μαζι τους, σαν να ειναι η τελευταια!
Να τους ευχαριστιομαστε, να τους λατρευουμε και να τους πνηξουμε στα χαδια και την αγαπη!
Γιατι το αξιζουν και μας τα ανταποδιδουν στο μεγιστο!
Τωρα σκεφτουμαι ολους αυτους τους ασχετους απο σκυλους ανθρωπους. Που δεν εχουν νιωσει ΠΟΤΕ αυτο που νιωθουμε εμεις καθε μερα.
Σχεδον τους λυπαμαι- δεν ξερουν τι χανουν!
Εχεις απόλυτο δίκιο....Πραγματικά δεν ξέρω πως θα ήταν η ζωή μου χωρίς να είχα γνωρίσει το τι πάει να πει σκυλούνι.....θεωρώ οτι αυτοί που δεν θα το γνωρίσουν ποτε....θα μείνουν μισοι....κενοι δίχως την αγάπη που μπορούν να σου εκφράσουν 2 σκυλο-ματάκια όταν σε κοιτούν....
Πραγματικά εξαιρετικό νήμα! Το παρακολουθώ από χθες με τα ίδια συναισθήματα που περιγράφετε όλοι! Συγκίνηση! Τα περάσαμε και εμείς... και μετά από 11 χρόνια απέκτησα συντροφάκι πάλι! Δεν ξεχνιέται το βιλμάκι μου όμως ούτε ποτέ θα ξεχαστεί!
Και βέβαια, ήμουν σχεδόν σίγουρος πως πριν ξημερώσει, κάποιος θα έβρισκε την προσευχή του σκύλου. Ετσι, ο Promitheas βρήκε όχι μόνο μία, αλλά πολλά συγκινητικά κείμενα και ποιήματα. Ευχαριστούμε.
Δεν θα μπορούσα, όμως, σε αυτή τη θερμή γωνίτσα του υπέροχου νήματος που ανοίξατε, να μη σκεφτώ τη στιγμή της ...επανασύνδεσης με τους αγαπημένους μικρούς (ή μεγάλους) φίλους μας.
Και για την επανασύνδεση αυτή, δεν θα μπορούσα να ξεχάσω ανθρώπους φανταστικούς, κάποιοι από τους οποίους γράφουν και στο dogforum, που αν προσπαθούσα να τους αναφέρω ονομαστικά, σίγουρα θα ξεχνούσα κάποιους και δεν θέλω να το πάθω. Απλά, σαν πιό πρόσφατο παράδειγμα, αναφέρω αυτό της Dr.Zhivago, που μάζεψε από τα σκουπίδια τα 8 κουταβάκια με το προδιαγεγραμμένο μέλλον...
Στους ανθρώπους αυτούς, για την πιό μεγάλη στιγμή της ζωής τους, ένα κείμενο του (γνωστού, πλέον) "άγνωστου συγγραφέα".
The young pup and the older dog lay on shaded sweet grass, watching the reunions.
Sometimes a man, sometimes a woman, sometimes a whole family would approach the rainbow bridge, be greeted by their loving pets and cross the bridge together.
The young pup playfully nipped at the older one. "Look! Something wonderful is happening!"
Suddenly, the older dog stood up and barked, "Quickly. Get over to the path."
"But that's not my owner," whined the pup, but he did as he was told.
Thousands of pets surged forward as a figure in white walked on the path toward the bridge.
As the glowing figure passed each animal, that animal bowed it's head in love and respect.
The figure finally approached the bridge, and was met by a menagerie of joyous animals; together, they all walked over the bridge and disappeared.
The young pup was still in awe. "Was that an angel?" he whispered.
"No, son," the older dog replied. "That was more than an angel. That was a person who worked rescue."
Δεν θα μπορούσα, όμως, σε αυτή τη θερμή γωνίτσα του υπέροχου νήματος που ανοίξατε, να μη σκεφτώ τη στιγμή της ...επανασύνδεσης με τους αγαπημένους μικρούς (ή μεγάλους) φίλους μας.
Και για την επανασύνδεση αυτή, δεν θα μπορούσα να ξεχάσω ανθρώπους φανταστικούς, κάποιοι από τους οποίους γράφουν και στο dogforum, που αν προσπαθούσα να τους αναφέρω ονομαστικά, σίγουρα θα ξεχνούσα κάποιους και δεν θέλω να το πάθω. Απλά, σαν πιό πρόσφατο παράδειγμα, αναφέρω αυτό της Dr.Zhivago, που μάζεψε από τα σκουπίδια τα 8 κουταβάκια με το προδιαγεγραμμένο μέλλον...
Στους ανθρώπους αυτούς, για την πιό μεγάλη στιγμή της ζωής τους, ένα κείμενο του (γνωστού, πλέον) "άγνωστου συγγραφέα".
The young pup and the older dog lay on shaded sweet grass, watching the reunions.
Sometimes a man, sometimes a woman, sometimes a whole family would approach the rainbow bridge, be greeted by their loving pets and cross the bridge together.
The young pup playfully nipped at the older one. "Look! Something wonderful is happening!"
Suddenly, the older dog stood up and barked, "Quickly. Get over to the path."
"But that's not my owner," whined the pup, but he did as he was told.
Thousands of pets surged forward as a figure in white walked on the path toward the bridge.
As the glowing figure passed each animal, that animal bowed it's head in love and respect.
The figure finally approached the bridge, and was met by a menagerie of joyous animals; together, they all walked over the bridge and disappeared.
The young pup was still in awe. "Was that an angel?" he whispered.
"No, son," the older dog replied. "That was more than an angel. That was a person who worked rescue."
Μπράβο johnk.....πολύ καλό....πραγματικά σε αγγίζει....ειμαι στη δουλεία και προσπαθω να κρατηθώ να μην τα μπήξω πάλι.....αχ!ρε Viper μου τι μας εκανες παλι?καθε μερα ολο και κατι θυμόμαστε....ολο κλαιμε και απο λιγο....
Εγω ειμαι αθωος
Ενταξει ειναι απλα μια καταθεση ψυχης για τους χαμενους φιλους μας.
Δν το αξιζουν πιστευετε?
Και με το παραπάνω!!!!!!Εγω ειμαι αθωος
Ενταξει ειναι απλα μια καταθεση ψυχης για τους χαμενους φιλους μας.
Δν το αξιζουν πιστευετε?
Και λιγα κανουμε...
Θα προτεινα να βαλει ο καθενας καποιες φωτος απο τα φιλαρακια του που σημερα δν ειναι μαζι μας.
Δεν εχω Σκαννερ- και οι φωτογραφιες ειναι τοσο παλιες- που δεν υπηρχαν ψηφιακες τοτε και ειναι πολλα τα χαμενα φιλαρακια!
(Μπεν,Μινι,Μπατμαν, Λιζα,Μαξ....) Πειραζει που εχω μεσα και τα αλλα ζωάκια μου?!Ηθελα να βάλω και τους 2 γυμνοσαλιαγκες μωρά που ειχα βρει σ'ενα μαρουλι και τους κρατησα μεχρι να μεγαλωσουν,αλλα δεν φορτωνε την φωτο...Τα άλλα ζωάκια μου (παπακι,κουνελακια,νεροχελωνακια) δεν τα εχω σε ψηφιακή μορφη... View attachment 8064 View attachment 8063 View attachment 8062View attachment 8061 View attachment 8060 (Γιατί δεν φαινονται?)Εκανα οτι και στη φωτο του μαξ στο πρωτο ποστ μου.
Last edited:
Να πω κατι χαζο ? Τραβας μια φωτο στην φωτογραφια απο το κινητο η απο την ψηφιακη και το περνας
