1)Χμμμ... ας πούμε νννναι...
Στην "κλασική", για παράδειγμα, διόρθωση λέμε το "τσεκάρισμα" με τον πνίχτη... σαν να σε τραβάω απότομα (αλλά ελαφρά) από το μανίκι... χωρίς, δηλαδή, να σε πονάω...
Στην "κάργα κλασική", κάποιων πιο "παραδοσιακών", η ανωτέρω διόρθωση έχει διαβαθμίσεις...
από το τσεκάρισμα (που λέγαμε), για μικρές αταξίες, μέχρι και το να σπάσει το ΠΡΟΝΓΚ που φοράει ο σκύλος, από το τίναγμα...
Με μία ΤΕΡΑΣΤΙΑ διευκρίνιση... που θα την εξηγήσω αμέσως μετά...
2) Ο ανωτέρω εκπαιδευτής που λες, είτε ο "κάργα κλασικός" που σου περιέγραψα... όντως, έχουν (πολύ) γερή εμπειρία σε "δυναμικές" φυλές (βλέπε, ας πούμε, Ομάδα 1)... ΑΛΛΑ, όχι σε Ορεινά Ποιμενικά!!!
Και, σίγουρα, αν εξαιρέσεις τον Τζέγκις Χαν ή τον Αττίλα (ή τους ομοίους τους - κυνομάχους
)... ΔΕΝ υπάρχει καμία "οπτικοακουστική" μαρτυρία που να παρουσιάζει αυτού τους είδους την εκπαίδευση σε Ορεινά Ποιμενικά, είτε εργασίας, είτε οικογένειας...
Πάρα πολύ σωστά!
Αλλα κόλπα! Και, επειδή έχω πήξει με κάποια deadlines και θέλω να ξεσκάσω, ας αφηγηθώ τη γνωστή ιστορία του τσοπάνη:
Ένας τσοπάνης, με πολλά πρόβατα και αρκετά τσοπανόσκυλα, χρειάστηκε, για λόγους υγείας, να αφήσει το κοπάδι για μερικές μέρες και έψαξε (και βρήκε) αντικαταστάτη για τις μέρες αυτές...
Όταν τελείωσε το διάστημα που αντικαθιστούσε το αφεντικό, ο γέρος αντικαταστάτης κατέβηκε στο χωριό και το βράδυ πήγε στο τοπικό καφενείο, να πιεί κανένα τσίπουρο και να τα πει με τους φίλους του...
Εκεί, τον ρώτησαν: Τι έγινε, ρε Μήτσο, πως γλύτωσες και δεν σε έφαγαν τα σκυλιά?
Εκείνος, λοιπόν, απάντησε: Πραγματικά, τα σκυλιά ήθελαν να με φάνε όταν με είδαν μόνο μου... και έτρεξα και χώθηκα στην καλύβα!
Τον ξαναρωτάνε: Και μετά?
Απαντάει ο γεροβοσκός: Έ, την επόμενη μέρα βγήκα έξω... και με ξανακυνήγησαν να με φάνε!
Πάλι: Και μετά?
Ο γεροβοσκός: Ξαναχώθηκα στην καλύβα για 2η μέρα...
Πάλι: Και μετά?
Ο γεροβοσκός: Και την 3η μέρα και την 4η μέρα, έτρεξα και χώθηκα στην καλύβα!
Πάλι: Και τι έγινε?
Και ο σοφός γεροβοσκός: Έ, παιδιά μου... την 5η μέρα ΠΕΘΑΙΝΑΝ ΤΗΣ ΠΕΙΝΑΣ !!!
Και με αποδέχθηκαν... έστω και συμβιβαστικά!
Υ.Γ. Βλέπεις, λοιπόν, Μαρίνα... πόσο μεγάλη σημασία έχει ο "πόρος"... ο σπάνιος πόρος!
1) Πολύ σωστό!
Είναι, εξάλλου, γνωστός κάποιος ξεφτίλας του φόρουμ...
Που είχε ένα σκύλο "σκληροτράχηλο"...
Και, όταν ο σκύλος έφτασε 6 μηνών (καμιά 40αριά κιλάκια, τότε), ο "ξεφτίλας" προσπάθησε να τον βάλει "κάτω", με φωνές και δύναμη... πάλεψε μαζί του, μέχρι τη στιγμή που δεν μπορούσε να ανανεύσει... και βρέθηκε εκείνος "κάτω ανάσκελα"... και ο σκύλος καβάλα από πάνω του, να τον κοιτάζει με "απορία"!!!
2) Πάρα πολύ σωστό! Γι' αυτό: ΠΟΤΕ "τώρα ανέβα να παίξουμε"... ΠΟΤΕ!
1) Ναι...
2) Οχι...
3) Ναι...
4) Ναι...
5) Σωστός...
Και για την αντιγραφή: ο "τυχάρπαστος".
Κύριε Κούρο,
Μην ξεχνάτε (μιάς και φαίνεται ότι τα ξέρετε καλά "αυτά τα πράγματα"), ότι ένας ΤΕΤΟΙΟΣ σκύλος... με μιά ΤΕΤΟΙΑ συμπεριφορά (όπως στο βίντεο)...
αν απέναντί του δεν βρίσκεται ένας ΑΓΝΩΣΤΟΣ - ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ - ΧΩΡΙΣ ΤΑ "ΑΦΕΝΤΙΚΑ"...
Εχει γίνει ΕΤΣΙ... επειδή ΑΚΡΙΒΩΣ τον καθοδήγησαν ΕΤΣΙ τα ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΤΟΥ !!!
Μην το ξεχνάτε ποτέ αυτό...
"Ρε"
@ghelly , τι είναι o NTOYMPIOS??? Ο άντρας της "REAS"???
Υ.Γ. Και πάλι, τις παρεμβάσεις τις κάνω (με, ομολογουμένως, "ελαφρύ" τρόπο), ώστε η Μαρίνα να μπαίνει σταδιακά στο νόημα...