Aγαπητε East49, να σου πω πως το βλεπω εγώ!
Εαν καποιος, μπει στο σπίτι και παρ ότι γινει αντιληπτος, πρωτιστως απ τον σκύλο και δευτερευόντως από εμένα, αυτος αντι να την κοπανήσει άμεσα, κινηθει προς το μερος μας, θα τον θεωρήσω ένοπλο που απειλει άμεσα τη ζωή μας και ως τετοιος θα αντιμετωπιστεί! Κυρίως από μενα και πιστευω επικουρικα από τον σκυλο μου οταν δει εμενα να αντιδρώ.
Ομως...
Επ ουδενι λογω, οταν γινει αντιληπτος, δεν θα τον εγκλωβισω μη παρεχοντας του οδο διαφυγής και αναγκαζοντας τον θέλοντας και μη να εμπλακεί.
Οπως επίσης αν την κοπαναει δεν θα τον πυροβολήσω ή θα αμολήσω τον σκύλο να τον κόψει φέτες.
Η συλληψή του είναι καθηκον της πολιτείας, το ιδιο και η ποινη του.
Εμενα καθήκον μου είναι να προστατέψω έστω και ενόπλως την δική μου ζωή και της οικογενειάς μου από άμεσο και πραγματικό κινδυνο και αυτου του ειδους η άμυνα τελειώνει μολις αυτος πάψει να υφισταται.
Αν δε απουσιαζουμε απ το σπιτι, δεν θα ήθελα ό σκυλος να προβει περαν του θορυβου και του εκφοβισμου σε καμμια άλλη ενεργεια! Πρωτον διότι καποιος που αψηφα ένα σκυλί, είναι σιγουρο ότι εχει τροπο να το αντιμετωπίσει, αλλα και δεύτερον διότι η εισοδος στον κήπο αλλα ακόμα και η διαρρηξη απουσια του ιδιοκτητη, σημερα δεν τιμωρειται με θανατο ή με βαρειές σωματικές βλάβες, οσο αναστατωση και ψυχικη φορτιση να προκαλει μια κλοπη στον παθοντα και θελει ο δράστης να δαρει ανηλεώς, να γδαρει, να τεμαχιστει και τα τεμάχιά του να κρεμαστουν στα καγκελα για παραδειγματισμό.
Αλλιώς σε τι διαφέρει απ το οταν λείπουμε να ναρκοθετησουμε τον κηπο και να γεμισουμε το σπίτι θανασιμες παγιδες και όποιος μπει μεσα κακο του κεφαλιού του;
Δεν θελω λοιπόν ο σκύλος (ειδικα όταν οπως λες κι εσύ, προσπαθει να μην γινει αντιλληπτος και επιτιθεται χωρις προειδοποιηση) να «ξερει» και να αρεσκεται να δαγκώνει, ειδικα όταν είναι πολύ δυνατος και η ζημια που θα κανει πολλαπλάσια.
Εαν καποιος, μπει στο σπίτι και παρ ότι γινει αντιληπτος, πρωτιστως απ τον σκύλο και δευτερευόντως από εμένα, αυτος αντι να την κοπανήσει άμεσα, κινηθει προς το μερος μας, θα τον θεωρήσω ένοπλο που απειλει άμεσα τη ζωή μας και ως τετοιος θα αντιμετωπιστεί! Κυρίως από μενα και πιστευω επικουρικα από τον σκυλο μου οταν δει εμενα να αντιδρώ.
Ομως...
Επ ουδενι λογω, οταν γινει αντιληπτος, δεν θα τον εγκλωβισω μη παρεχοντας του οδο διαφυγής και αναγκαζοντας τον θέλοντας και μη να εμπλακεί.
Οπως επίσης αν την κοπαναει δεν θα τον πυροβολήσω ή θα αμολήσω τον σκύλο να τον κόψει φέτες.
Η συλληψή του είναι καθηκον της πολιτείας, το ιδιο και η ποινη του.
Εμενα καθήκον μου είναι να προστατέψω έστω και ενόπλως την δική μου ζωή και της οικογενειάς μου από άμεσο και πραγματικό κινδυνο και αυτου του ειδους η άμυνα τελειώνει μολις αυτος πάψει να υφισταται.
Αν δε απουσιαζουμε απ το σπιτι, δεν θα ήθελα ό σκυλος να προβει περαν του θορυβου και του εκφοβισμου σε καμμια άλλη ενεργεια! Πρωτον διότι καποιος που αψηφα ένα σκυλί, είναι σιγουρο ότι εχει τροπο να το αντιμετωπίσει, αλλα και δεύτερον διότι η εισοδος στον κήπο αλλα ακόμα και η διαρρηξη απουσια του ιδιοκτητη, σημερα δεν τιμωρειται με θανατο ή με βαρειές σωματικές βλάβες, οσο αναστατωση και ψυχικη φορτιση να προκαλει μια κλοπη στον παθοντα και θελει ο δράστης να δαρει ανηλεώς, να γδαρει, να τεμαχιστει και τα τεμάχιά του να κρεμαστουν στα καγκελα για παραδειγματισμό.
Αλλιώς σε τι διαφέρει απ το οταν λείπουμε να ναρκοθετησουμε τον κηπο και να γεμισουμε το σπίτι θανασιμες παγιδες και όποιος μπει μεσα κακο του κεφαλιού του;
Δεν θελω λοιπόν ο σκύλος (ειδικα όταν οπως λες κι εσύ, προσπαθει να μην γινει αντιλληπτος και επιτιθεται χωρις προειδοποιηση) να «ξερει» και να αρεσκεται να δαγκώνει, ειδικα όταν είναι πολύ δυνατος και η ζημια που θα κανει πολλαπλάσια.