Νασουκ!
.. οταν με μουνταρε ενα γερμανικο, της απο πανω σε ηλικια πριν παω δημοτικο, ο πατερας μου με πηρε απο το χερι , με πηγε στην πλατεια και μου εδειχνε αλλα σκυλια.. "βλεπεις αυτο, ειναι σεττερ.. θες να παμε να το χαιδεψουμε?" .. και ετσι εγινε.. δεν ηθελα να παρω απο φοβο τα σκυλια.. μαζι του εμαθα.
(δεν ξερω αν φταει αυτο που εχω 3 σκυλια και κανενα παιδι... ποιος ξερει..)
Παρακολουθω το θεμα και ολο προσπαθω να ερθω στην θεση σου... ομως το μονο που ξερω , λογω πραγματικοτητας, ειναι οτι λατρευω τα σκυλια μου. Σε τη στιγμη που μιλαμε σε καμια περιπτωση δεν φανταζομαι οτι μπορω να τα αποχωριστω..
Αμεσως , μολις διαβασα τις πρωτες σελιδες, αρχισα να αναζητω σημαδια στα σκυλια μου που μπορει να ειχα δει και δεν εδωσα απαιτουμενη σημασια..και γιαυτο σου ειπα ευχαριστω. Μια πανικοβαλομαι, γιατι και ο Σαγκα εχει γρυλισει σε παιδακι που του πεταξε την μπαλα, οταν πηγε να του την παρει διστακτικα απο το στομα ...
Απο την αλλη ερχομαι στην θεση μου, γιατι δεν εχει πειραξει μυγα που να τον εχει ενοχλησει, σκεφτομαι τα κουταβια που του φερνω οσο και να τους γρυλιζει η να δειχνει δοντια δεν εχει περαξει ποτε τριχα τους...
Ομως μπορω να ειμαι σιγουρη για το παιδι μου? οχι , ποτε.. ουτε θα ηθελα να παρω το ρισκο..
ουτε φυσικα θα δωσω ποτε τον σκυλο μου προκαταβολικα..
ποτε δεν μπορουμε να ειμαστε σιγουροι, σχεδον για τιποτα(?) και κανενας δεν μπορει να δωσει εγγυησεις..
Τον πατερα μου δεν τον εχω πια μαζι μου να αρχισoουμε εκεινες τις ατελειωτες συζητησεις..
Περιμενω , οπως πολλοι φανταζομαι, με αγωνια την εξελιξη και εποικοδομιτικους διαλογους και πολυ τροφη για σκεψη..