ΜΟΚΑ - Ο μικρός της "σύντροφος"...

[lawrence-gr]

ακριβως.το να εχει καλες σχεσεις απο τωρα,θα αποφευγει νευρασθενικες συμπεριφορες αργοτερα.δεν θα γουσταρει κ σιγουρα δεν θα παιζει με αλλα αρσενικα κ αν ξεγελαστεις θα σκοτωθουνε,αλλα τουλαχιστον δεν θα σου μανουριαζει απο τα 100 μετρα...στο απεναντι πεζοδρομιο ειναι το οριο σου!!!



της εγνατιας...

 

[johnk]

Εγω ειμαι περιεργος αν θα θελεις να τον αφήνεις να παίξει έτσι μετά από 1-1,5 χρόνο.
Τι φιλοσοφια θα ακολουθησεις στο θεμα της αντιμετωπισης και προσεγγισης ξενων τετραποδων και διποδων?

(και αν θα εχει σημασια το οτι θα ειναι ακομα μεγαλυτερη η εγκληματικοτητα).

Αρη,

Οι ερωτήσεις σου, πάντα εύστοχες και, ρε γαμώτο, δεν συνεπάγονται σύντομες απαντήσεις... παρόλα αυτά, θα προσπαθήσω να είμαι σύντομος και περιεκτικός...

Για την ώρα, ας ξαναθυμηθούμε κάποιους λόγους, για τους οποίους ο Casper έγινε μέλος της οικογένειάς μας:

Σε πρώτη φάση, θέλαμε ένα αρσενικό κουτάβι που να είναι "ένα κλικ" πιο πάνω από τη Μόκα, ως άτομο, αλλά (και για να διασφαλιστεί, περαιτέρω, το εγχείρημα) και ως φυλή... Αυτό βλέπουμε ότι μάλλον έχει επιτευχθεί, απλά (όπως και στην περίπτωση ...Οβελιξ), φαίνεται ότι ο Casper έπεσε στη μαρμίτα και είναι "μερικά κλικ" πιο πάνω... Εντάξει, όχι πολλά, αλλά "μερικά"...

Κατά συνέπει, βλέπουμε ότι, με τη σωστή προσέγγιση, θα βοηθάει τη Μόκα να ανακαλύπτει τον πραγματικό εαυτό της, δηλαδή να πείθεται σταδιακά ότι δεν είναι ..."θήραμα", αλλά αρπακτικό (όπως σου έλεγα και στο άλλο θέμα που τρέχει παράλληλα)... οι ενδείξεις είναι εδώ...

Στη συνέχεια, το πρώτο μέλημα είναι να μεγαλώσει σωστά, σαν κουτάβι... να ξεπεράσει "ανώδυνα" τη δεύτερη περίοδο φόβου...
Να είναι κοινωνικοποιημένος σε πολλές καταστάσεις (όσο περισσότερες και ποικίλλες γίνεται) και να θεωρήσει πως είναι φυσιολογικές μέσα σε ορισμένα πλαίσια...
Να είναι κοινωνικοποιημένος σε πολλές μορφές ανθρώπων, κάθε ηλικίας και φύλου και να θεωρήσει πως, κάτω από τις περισσότερες προϋποθέσεις, οι άνθρωποι είναι φιλικοί και, σε κάθε περίπτωση, δεν πρέπει να μας ανησυχούν...
Να μην αντιμετωπίζει τις γάτες (και, κυρίως, το γάτο του), σαν προσφιλές θήραμα...

Να είναι κοινωνικοποιημένος με τα σκυλιά, κάθε μεγέθους, φύλου, φυλής... τουλάχιστον, αυτά που διαθέτουν σωστή γλώσσα σώματος και (κυρίως) προσέγγισης, είτε είναι κυριαρχικά, είτε όχι... δηλαδή, όπως είπαν και οι προλαλλήσαντες (και πολύ παραστατικά, ο Λαυρέντης), να μπορεί, σε μερικούς μήνες και πέρα, να ανέχεται άλλα γνωστά του σκυλιά στη βόλτα (πάντα με οδηγό) και να μην "φρικάρει" όταν συναντάμε άλλο σκυλί στο απέναντι πεζοδρόμιο... ακόμα περισσότερο, να μην "φρικάρει" (για 1-2 δευτερόλεπτα, έστω - μέχρι να διαπιστωθούν οι προθέσεις του άλλου), αν συναντηθούμε με άλλο σκύλο στρίβοντας τη γωνία...
Και, όπως ο διάβολος το λιβάνι, θα κάνουμε τα αδύνατα δυνατά να μην έχει "εμπλοκή" με άλλο σκύλο, μέχρι να κλείσει τα 2 του χρόνια...

Από 'κει και πέρα, πάμε και σ' αυτά που σε ενδιαφέρουν περισσότερο:

Επιδίωξή μας, πάντα, θα είναι να μπορούν να τον προσεγγίσουν τα παιδάκια, έστω και απροειδοποίητα και να τον χαϊδέψουν... ακόμα και να τον "ζουπήξουν"... και να τα δέχεται - ανέχεται ήρεμος, με χαμηλή ενέργεια... για μιά ζωή...
Δεν ξέρω το βαθμό που θα το πετύχουμε, αλλά θα το προσπαθούμε συνεχώς... Και, πάντα, προσέχοντας να αποφεύγουμε το "ιδιόρρυθμο" παιδάκι, δηλαδή, το παιδάκι που ακόμα κι εγώ θα μπορούσα, ευχαρίστως, να ...δαγκώσω!

...Ναι, έχει σημασία, Αρη, το γεγονός ότι η εγκληματικότητα είναι ήδη μεγαλύτερη... τον περασμένο μήνα, 2 γεγονότα ένοπλης ληστείας (ένα σε σπίτι και ένα στη γωνία του δρόμου μας) στη γειτονιά μας...

Η γυναίκα μου κι εγώ, έχουμε αρχίσει να έχουμε ένα "σκεπτικισμό" κατά πόσον (και πότε) θα σταματήσουμε να δεχόμαστε την προσέγγιση αγνώστων ανδρών (τουλάχιστον) και το σχετικό χαριεντισμό - χάϊδεμα - λιχουδιά... έτσι κι αλλιώς, ο Casper "καρφώνεται" σε μεμονωμένους ανθρώπους (ή ομάδες ανθρώπων), τους οποίους παρατηρεί προσεκτικά, όταν είμαστε σε περιοχές πιό ήσυχες, που δεν έχουν πλήθος και θόρυβο...

Σε πρώτη φάση, ήδη το γαύγισμά του (στο οποίο έχουν αρχίσει και λιγοστεύουν τα "κοκοράκια") είναι πιο επιβλητικό (αν και πιο σπάνιο) από τη Μόκας... και φαντάσου να προσπαθείς να μπεις κρυφά (ή να περάσεις από το κλιμακοστάσιο) και να ακούσεις δύο βροντερά γαυγίσματα... που θα σου δώσει να καταλάβεις πως "εκεί μέσα" υπάρχουν δύο μεγαλόσωμα σκυλιά... Αρα, έμμεση αποτροπή...

Από εκεί και πέρα, βλέπουμε... έχει πολλά "καρβέλια" να φάει... Ας τον αφήσουμε να χαρεί την εφηβική ηλικία του, με τον πιο αρμονικό τρόπο...

 

[harryf3]

Ευχαριστω Γιαννη για την πληρεστατη απαντηση, για μια ακομα φορα.


Βεβαια, εγω με ενα μπουρμπουλ θα ειχα λιγο πιο επιθετικη φιλοσοφια και κοσμοθεωρια, αλλά ασε με εμενα, μην με ακους!

 

[johnk]

Ευχαριστω Γιαννη για την πληρεστατη απαντηση, για μια ακομα φορα.


Βεβαια, εγω με ενα μπουρμπουλ θα ειχα λιγο πιο επιθετικη φιλοσοφια και κοσμοθεωρια, αλλά ασε με εμενα, μην με ακους!

Αν θυμάσαι, ο μακαρίτης ο Κ. Καραμανλής έλεγε:

"Υπάρχουν πράγματα που λέγονται και δεν γίνονται... και πράγματα που γίνονται και δεν λέγονται"...

 

[ICE]

Αν θυμάσαι, ο μακαρίτης ο Κ. Καραμανλής έλεγε:

"Υπάρχουν πράγματα που λέγονται και δεν γίνονται... και πράγματα που γίνονται και δεν λέγονται"...

Οπως και το:

''Καλυτερα να μην ευχηθεις, παρα να ευχηθεις και να μην αποδωσεις'' ...

 

[harryf3]

Αν θυμάσαι, ο μακαρίτης ο Κ. Καραμανλής έλεγε:

"Υπάρχουν πράγματα που λέγονται και δεν γίνονται... και πράγματα που γίνονται και δεν λέγονται"...

Ως Σερραιος, το γνωριζω καλα Γιαννη μου.


Εγω τι νομιζεις οτι κανω δηλαδη?

 

[l.Kyveli]

Αγαπητέ johnk θα ήθελα να μου λύσεις μια απορία η οποία δεν εκφράζει μια καλυμένη κριτική αλλά την γνήσια επιθυμία μου να μαθαίνω όλο και περισσότερα. Γιατί έφτασε 6 μηνών για να παίξει ελεύθερα με άλλα σκυλιά σε ελεγχόμενο περιβάλλον;

 

[johnk]

Αγαπητέ johnk θα ήθελα να μου λύσεις μια απορία η οποία δεν εκφράζει μια καλυμένη κριτική αλλά την γνήσια επιθυμία μου να μαθαίνω όλο και περισσότερα. Γιατί έφτασε 6 μηνών για να παίξει ελεύθερα με άλλα σκυλιά σε ελεγχόμενο περιβάλλον;

Αγαπητή μου, l.kyveli,

Ισως να μην έχεις διαβάσει προσεκτικά μερικά posts μου...

Το κάθε σκυλί έχει τα θέματά του... To "θεματάκι" του Casper είναι τα σκυλιά:

"Αντρας ή γυναίκα" δεν τον ενδιαφέρει... του αρκεί να τον πλησιάζουν γρήγορα, "κατάμουτρα" και χωρίς τη "σωστή" γλώσσα σώματος...
Ποιά είναι η σωστή γλώσσα σώματος? Αυτή που βλέπεις στα περισσότερα αδέσποτα... Γι' αυτό, δεν έχει οποιοδήποτε πρόβλημα με αδέσποτα σκυλιά!

Αυτό το "θεματάκι" οφείλεται, κατά ένα βαθμό, σε ανασφάλεια, λόγω του μεγέθους και της ηλικίας του... κατά ένα (μεγαλύτερο) βαθμό, σε κυριαρχικότητα... και στη "θρησκεία" (τα λεγόμενα traits) της φυλής του, που δεν του επιτρέπουν να υποχωρήσει εύκολα...

Επιπλέον, είναι σκύλος που δεν επιδιώκει με τρέλλα την παρέα και το ομαδικό παιχνίδι με άλλα σκυλιά...

Το δουλεύουμε αυτό το θέμα και βελτιώνεται συνεχώς... Οχι ραγδαία, αλλά σταθερά...

Κατά συνέπεια, το ερώτημά σου, για να ήταν πλήρες, θα έπρεπε να περιλάβει, όχι μόνο το ελεγχόμενο περιβάλλον (όπως πολύ σωστά κατάλαβες), αλλά και τα πλήρως ελεγχόμενα σκυλιά... δηλαδή, σκυλιά που είναι ενήλικα, δεν είναι επιθετικά και είναι (αποδεδειγμένα) σε θέση να επιβάλουν ήπιες διορθώσεις...

Εχει παίξει και άλλοτε λυτός με σκυλιά, ένα προς ένα, αλλά ήταν η πρώτη του φορά με πολλά σκυλιά...
Ο (σχετικά απλός) λόγος είναι ότι κάθε βήμα στο σκυλί αυτό πρέπει να σχεδιάζεται προσεκτικά... πρέπει να είναι "έτοιμος" για κάθε βήμα... ώστε να μην μπορεί, παρά να πετύχει!!!

 

[johnk]

Να δώσω μιά μικρή συνέχεια στο προηγούμενο post...

Σήμερα, στην πρωινή μας βόλτα, συναντηθήκαμε με δύο (θα έλεγες μάλλον μεγάλου μεγέθους) αρσενικά αδέσποτα (ημιδεσποζόμενα, υπό την έννοια ότι κάποια κοπέλα τα ταΐζει και την ακολουθούν όπου πηγαίνει)... Και τα δύο μεγάλα στην ηλικία... και ο ένας από αυτούς, τυφλός...

Διασταυρωθήκαμε, όπου ο ένας ερχόταν (ψιλοκουτσαίνοντας) με το γνωστό "γεροντικό" τροχαδάκι... και ο τυφλός ερχόταν κατευθείαν καταπάνω μας, μιάς που δεν έβλεπε ο καημένος και ήθελε διακαώς να μυρίσει αυτό που βρίσκεται μπροστά του...

Ο Casper έδειξε σχετικό (ήρεμο) ενδιαφέρον προς τον ένα και έμεινε τελείως ακίνητος (στο "κάτσε") προς τον τυφλό που είχε πλέον πλησιάσει σε απόσταση 5cm... απλά, τους κοίταζε με ηρεμία (με "συμπάθεια", θα λέγαμε)... τους παρακολούθησε λιγάκι που έφευγαν και συνεχίσαμε, ξεχνώντας τελείως τη συνάντηση αυτή...

Ετσι είναι με όλα, σχεδόν, τα αδέσποτα που συναντιέται... Ομως, δεν είναι έτσι με τα "ιδιόκτητα" σκυλιά...

Ξέχασα χτες να σου αναφέρω ότι δεν έχει οποιοδήποτε πρόβλημα με τα κουτάβια, ή με τα μικρόσωμα σκυλάκια... Απλά, έχει περάσει πλέον το βάρος εκείνο που θα του επέτρεπε να παίζει με αυτά τα σκυλάκια, χωρίς να τα τραυματίσει κατά λάθος... Ετσι, είναι μοιραίο να του απομένουν τα ενήλικα σκυλιά, μεσαίου και μεγάλου μεγέθους... που θα παίξουν μεν μαζί του (όπως έγραψα και χτες), αλλά δεν θα κινδυνεύει και ο ίδιος να τραυματιστούν (ανεπανόρθωτα) οι ευαίσθητες αρθρώσεις - σύνδεσμοι - κόκαλά του...

Επίσης, να επικαλεσθώ τη δική σου εμπειρία με τη (δημοφιλή) φυλή σου, για να γίνω περισσότερο κατανοητός και σε πιο "καινούργιους" ιδιοκτήτες: Ας μιλήσουμε, προς στιγμή, γενικά, θεωρώντας όλα τα άτομα μιάς φυλής "τυπικά"...
Αν υπήρχε μόνο μία φυλή, με την οποία έχει μεγάλο πρόβλημα ο Casper, αυτή είναι τα Labrador... Γιατί?
Είναι ήρεμα (κατά βάθος) σκυλιά, που εκπέμπουν πολύ υψηλή ενέργεια, δεν "κάθονται σε μιά μεριά" και, χωρίς να είναι επιθετικά, είναι ατρόμητα... δεν θα υποχωρήσουν με τίποτα... προσεγγίζουν κατευθείαν με ένταση... σε "καρφώνουν" στα μάτια, χωρίς να αποστρέφουν το βλέμμα...

Αυτά θα μπορούσε να μας τα επιβεβαιώσει, ίσως, ο George A, που είναι "καθ' ύλην αρμόδιος" και έχει γνωρίσει και τον Casper...

Αυτή η προσέγγιση είναι που "φρικάρει" τον Casper... Ειδικά αν ο άλλος σκύλος περάσει μέσα στο ζωτικό του χώρο, δηλαδή κοντύτερα από τα 3 μέτρα...

 

[George A]

πράγματι Γιάννη ο μικρός κασπερ πρεπει να δουλευτεί και άλλο με τα νερόσκυλα, αλλά χωρίς την Μόκα αυτήν την φορά (όσο και να πονάει την γυναίκα μου) για να μην αισθάνεται την δύναμη της δίπλα του ή να μην χρειάζεται να την προστατευει.

 

[takisft]

Το πιάσαμε το υπονοούμενο
Από μακριά και αγαπημένοι

 

[johnk]

πράγματι Γιάννη ο μικρός κασπερ πρεπει να δουλευτεί και άλλο με τα νερόσκυλα, αλλά χωρίς την Μόκα αυτήν την φορά (όσο και να πονάει την γυναίκα μου) για να μην αισθάνεται την δύναμη της δίπλα του ή να μην χρειάζεται να την προστατευει.

Οντως, Γιώργο και θα πρέπει να το οργανώσουμε σύντομα... άσε που, με τις μπύρες μας, κάνουμε και φανταστικές συζητήσεις!!!

Εχεις δίκιο, σε σχέση με την παρουσία της Μόκας και θα το κάνουμε με τον Casper μόνο του...
Ήδη, τουλάχιστον μιά φορά την ημέρα, ο Casper βγαίνει χωρίς τη Μόκα και έχουμε αρχίσει να τους παίρνουμε έξω και ξεχωριστά...

Υ.Γ. Πάντως, είναι λιγάκι πιο ήρεμος, πλέον και πιο "συνεννοήσιμος" από την τελευταία φορά που τον είδες...

 

[ICE]

Γιαννη, καλα ολα αυτα τα γραπτα τα πληρη και εμπεριστατωμενα. Οπως εχεις καταλαβει και εσυ, μας εχουνε βγει τα ματια απο το πολυ διαβασμα! Κανενα βιντεακι περιμενουμε τωρα, για επιδορπιο...

 

[johnk]

Γιαννη, καλα ολα αυτα τα γραπτα τα πληρη και εμπεριστατωμενα. Οπως εχεις καταλαβει και εσυ, μας εχουνε βγει τα ματια απο το πολυ διαβασμα! Κανενα βιντεακι περιμενουμε τωρα, για επιδορπιο...

Πιστεύω ότι θα έρθει και η σειρά του βίντεο, κάποια στιγμή... Εδώ δε μας "κάθεται" καλά-καλά για φωτογραφίες! Ούτε κάν για το ...ακρώμιο!!!

Θα το βάλω, όμως, στο μυαλό μου, ώστε να γίνει σχετικά σύντομα...

Υ.Γ. Βέβαια, όλοι οι μεγάλοι συγγραφείς λένε: "είσαι ότι έχεις διαβάσει"...

Το πιάσαμε το υπονοούμενο
Από μακριά και αγαπημένοι

Με τη δικιά σας έχουμε ιδιαίτερη συμπάθεια! Λίγο "παθιασμένη" σχέση, αλλά η συμπάθεια ισχύει!

 

[l.Kyveli]

Χωρίς την επεξήγηση σου όσοι εχουμε λαμπ νομίζω καταλαβαίνουμε απόλυτα γιατί τα σκυλιά μας μπορούν να παίξουν μόνο με ίδιας ψυχολογίας σκυλους. Δεν θα μπορούσες να περιγράψεις καλυτερα την προσέγγιση του ´Ελβις στους άλλους σκύλους. Χωρίς καν την απαιτούμενη επιφυλακτικότητα στην αρχή ορμάει ατρόμητος προς πασεις φύσεως σκύλους κρίνοντας τους πάντες συμφωνα με την δική του αστειρευτη διάθεση για παιχνίδι. Για αυτό και οι σκύλοι με τους οποίους παίζει πρέπει να είναι από εμάς τσεκαρισμένοι πριν την επαφή. Για αυτό και περισσότερο από όλους τα πάει καλύτερα με λάμπραντορ ή σκύλους με την ίδια mentalite. Μια δυό φορές που από δική μου απερισκεψία ήρθε σε επαφή με ας το πούμε δυναμικές φυλές τα αποτελέσματα για τον σκύλο μου ήταν ας το πούμε όχι τόσο θετικά, παρόλα αυτά δεν πήρε το μάθημα του.

 

[ICE]

Μια δυό φορές που από δική μου απερισκεψία ήρθε σε επαφή με ας το πούμε δυναμικές φυλές τα αποτελέσματα για τον σκύλο μου ήταν ας το πούμε όχι τόσο θετικά, παρόλα αυτά δεν πήρε το μάθημα του.

Καποια πραγματα ειναι έμφυτα και επειδη δεν μιλαμε για ανθρωπους με λογικη αλλα για ζωα, εχουμε τετοια φαινομενα σταθερης αντιδρασης σε συγκεκριμενες καταστασεις. Ο σκυλος σου και να δαγκωθει και να πονεσει, οταν θα του δοθει η ευκαιρια παλι το ιδιο θα κανει. Βεβαια μπορει να ειναι πλεον υποψιασμενος και να παει με πιθανοτητα αρπαγματος, αλλα θα παει. Οταν εχουμε τετοια θεματα, ολοι παλευουμε για την προληψη και τον ελεγχο δυσαρεστων καταστασεων.

 

[johnk]

Γιάννη (@ICE),

Ξέρεις, σκεφτόμουν λιγάκι το βιντεάκι που μου ζήτησες και υποσχέθηκα να ετοιμάσουμε σύντομα...

Και σκέφτηκα ότι το πιο εύκολο "σκηνικό" θα είναι ένας πολύ μεγάλος περιφραγμένος χώρος, με χώμα και γρασίδι, όπου μπορούμε να πάρουμε τη Μόκα και τον Casper να τρέχουν με χίλια... και να βλέπουμε να κοντράρονται με τρομερή δύναμη και να γκρεμίζει ο ένας τον άλλο (για την ώρα, η Μόκα τον Casper), με τρόπο ώστε να σκεφτόμαστε: "θα μπορέσει ο Casper να σηκωθεί μετά από αυτό το χτύπημα? και, αν σηκωθεί, θα έχει αρθρώσεις και σπονδυλική στήλη?"

Εντυπωσιακό, όντως, σκηνικό και εμένα, πάντως, μου πιάνεται η ψυχή όταν τους βλέπω... αν και το διακόπτω σύνομα, πριν καταπονηθούν (ο Casper, δηλαδή) ιδιαίτερα...

Και η σκέψη μου προχώρησε λιγάκι περισσότερο...

Οπως είχες πει, στις αρχές του συγκεκριμένου thread, αναμένεις ένα ολοκληρωμένο - λεπτομερές - πλήρες "οδοιπορικό", για ένα δείγμα αυτής της σπάνιας, για τη χώρα μας, φυλής... ώστε να μάθουμε (εσείς κι εγώ, μαζί σας) για την εξέλιξή του μέχρι να μεγαλώσει (οπότε θα "δικαιούται" να ανοίξει νέο θέμα γι' αυτόν) και για τις συνέπειες:
- της επιλογής της συγκεκριμένης φυλής...
- της επιλογής του συγκεκριμένου εκτροφείου (και, για πιο προχωρημένη μελέτη, σε σχέση με άλλα γνωστά εκτροφεία)...
- της επιλογής αρσενικού κουταβιού...
- της επιρροής του συγκεκριμένου ζευγαριού γεννητόρων...
- της επιλογής του συγκεκριμένου κουταβιού, μέσα από την τοκετομάδα...
- της "όσμωσης" του κουταβιού με τη Μόκα και την αμοιβαία συμβολή στην εξέλιξή τους...
- της διαβίωσης του συγκεκριμένου σκύλου σε αστικό (και, στη συνέχεια, ημιαστικό) περιβάλλον...
- της έννοιας "Boerboel σε διαμέρισμα"...
- της επιλογής της έντασης κοινωνικοποίησης, καθώς και της συγκεκριμένης "φιλοσοφικής εκπαιδευτικής προσέγγισης"...
- του τι σημαίνει "να έχει" αρχηγό, ή "να μην έχει" αρχηγό... ή, να έχει και να μην το ξέρει...
- της ύπαρξης σκύλων ή άλλων ζώων στην καθημερινότητά του...
- της ενδεχόμενης επιβεβαίωσης (όπως αναμένει με ...άπειρο κέφι, για παράδειγμα, ο φίλος μου ο Αρης) ή της διάψευσης των "traits" της φυλής, μιάς από τους κορυφαίους εκπροσώπους της "Ομάδας 2"...
- του πως, δηλαδή, "μεταφράζει στο τέλος της ημέρας" ο συγκεκριμένος σκύλος την έννοια "ιερά και όσια" και πως την εξωτερικεύει...

Ε, λοιπόν, ρε Γιάννη, είναι ιδιαίτερα δύσκολο να τα αποδώσεις όλα αυτά με ένα όμορφο βιντεάκι... έστω με μιά σειρά από βιντεάκια...

Και, "όσο καίνε ακόμα τα καντήλια μας", θα είσαι αναγκασμένος να σου βγαίνουν λιγάκι τα μάτια... Και σου ζητώ, προκαταβολικά, συγγνώμη γι' αυτό!!!

 

[ICE]

Δεν ειπαμε να κοψεις τα γραπτα(αυτο δεν γινεται ), ειπαμε να μας βαλεις και κανα βιντεακι για επιδορπιο(το επιδορπιο ερχεται μετα το κυριως γευμα )...

 

[Louna mou]

Πόσο σας καταλαβαίνω !!
με τα λαμπ έχουμε και εμείς πρόβλημα όπου πάμε υπάρχει και ένα και κυνηγάνε τ Λούνα !!
ένα μαυρο λαμπ τις προάλες ήθελε να την μυρίσει την σήκωσε με τη μουσούδα του και την πέταξε κάτω προσπαθούσα να την πάρω , τελικά την πήρα αγκαλιά και το λαμπ εκτος οτι είχε σηκωθεί και με έσπρωχνε με κατούρησε !!
και έχει γίνει και με άλλα λαμπ !!
Η Λούνα δεν αντέδρασε αν όμως αυτα τα κάνουν και στον Κάσπερ τότε καταλαβαίνω τι πρόβλημα υπάρχει !!

 

[George A]

ένα μαυρο λαμπ τις προάλες ήθελε να την μυρίσει την σήκωσε με τη μουσούδα του και την πέταξε κάτω προσπαθούσα να την πάρω , τελικά την πήρα αγκαλιά και το λαμπ εκτος οτι είχε σηκωθεί και με έσπρωχνε με κατούρησε !!
και έχει γίνει και με άλλα λαμπ !!

αυτή είναι η φιλοσοφία του λαμπ, οτι δεν μπορείς να φας ή να παίξεις μαζί του κατούρησε το.... χαχαχαχα

(δεν είναι και άσχημη φιλοσοφία εδώ που τα λέμε).