Η μορφολογία σε μια φυλή εργασίας είναι χρήσιμη για την μεγιστοποίηση της λειτουργικότητας του σώματος του ζώου.
Διαφορετικές ανάγκες εργασίας σε διαφορετικούς τομείς=διαφορές μορφολογίας.
Η διατήρηση της μορφολογίας είναι απολύτως θεμιτή, το θέμα είναι ότι με την σύγχρονη αντίληψη περί μορφολογίας γεννούνται διάφορα προβλήματα.
Εκτρέφοντας μία φυλή με συγκεκριμένο κλειστό γεννεολόγιο χωρίς την προσθήκη νέου υλικού, από καιρό σε καιρό, φτάνεις να δουλεύεις με ζώα που έχουν όλα κοντινή συγγένεια με τις γνωστές επιπτώσεις στην υγεία τους.
Κατά την γνώμη μου σε σκυλιά εργασίας πρώτο μέλημα του εκτροφέα είναι το σκυλί να κάνει τη δουλειά του σωστά και όχι τα χιλιιοστά των γωνιώσεων, οι πόντοι ύψους, το μήκος της ουράς, κλπ. Λογικό λοιπόν τα εργασιακά ζώα όπως τα Μαλλινουά για παράδειγμα να έρχονται σε ποικιλία αποχρώσεων, ύψους, γωνιώσεων, μήκους τριχώματος κλπ., καθώς κρατούν σταθερή μια μορφολογική βάση και το βάρος δίνεται στις επιδόσεις που θα έπρεπε να είναι και το σημείο αναφοράς κατά τη γνώμη μου, χωρίς φυσικά να παραβλέπεται η μορφολογική λειτουργικότητα.
Φυσικά και δεν παραβλέπω την σημαντικότητα της διατήρησης της μορφολογίας απλά τα στενά όρια στα πρότυπα οδηγούν σε κλεισίματα των γραμμών επικίνδυνα για τα ίδια τα σκυλιά και την ευζωία των επόμενων γενεών. Αυτό μαζί με τα κλειστά registries αποτελούν αγκάθι στην σημερινή εκτροφή(κατά τη γνώμη μου πάντα) και είναι, πιστεύω, το κυριότερο ερώτημα που καλούνται να απαντήσουν οι εκτροφείς ζώων συντροφιάς που κρίνονται για την ομορφιά τους και την ομοιογένεια των γεννητόρων και όχι για τα εργασιακά τους προσόντα.
Επίσης για 'μένα δε νοείται σκυλί εργασίας να βραβεύεται σε μορφολογία χωρίς κάποια διάκριση εργασίας, όπως και δε νοείται να βραβεύονται για την μορφολογία τους κουτάβια κάτω του ενός έτους, τα οποία κάλλιστα μετά από λίγο καιρό μπορεί να εμφανίσουν δυσπλασία.
Συμπερασματικά πιστεύω ότι πολλές φορές αναγκαστικά οδηγείται η εκτροφή των εργασιακών στο "άλλο το πραγματικό pedigree και άλλο το επίσημα δηλωμένο".