Αρκετοί είναι οι άνθρωποι που προτιμάν τα pet shops σαν εύκολη, γρήγορη κ φτηνή λύση για να αποκτήσουν ένα καινούριο μέλος της οικογένειας. Κ έτσι όπως διαβάζεται εξ αρχής ακούγεται ιδανικό. Ξέρω περιπτώσεις παιδιών που τους πήγαν τα Χριστούγεννα δώρο κουτάβι (πρωτότυπο ε;; :-| ) κ μετά από 3 μήνες τους πέθανε παρόλο που ακολουθούσαν όλες τις συμβουλές του κτηνιάτρου. Αιμομιξίες, κακή διατροφή, παράδοση των κουταβιών πολύ πριν απογαλακτιστούν, όλα συνεισφέρουν στη 'μικρή' διάρκεια ζωής αυτών των σκυλιών.
Τα πετ σοπς καλά είναι για να βρίσκω την τροφή της λώρα (hills), να της αγοράζω παιχνίδια, να προμηθεύομαι τα κολάρα της κ της αμπούλες της ... μέχρι εκεί.
Τη ράτσα της Λώρα (Tervuren, βέλγικος ποιμενικός) την έβρισκα σε πετ σοπ 600€ κ άμεσα, αλλά από κάτι χώρες κουκουρούκου (Σερβία, βουλγαρία κ.λ.π.....)... Έψαξα στο internet βρήκα 7,8 εκτροφείς (τους περισσότερους στο βέλγιο) κ ξεκίνησα επικοινωνία μαζί τους για αρκετό διάστημα. Μου έστειλαν φωτο από τα κουτάβια κ από τους γονείς κ επισκεπτόμουν τα site τους για να βρω αυτό που θα φανεί στα δικά μου μάτια το πιο σοβαρό (κ ρωτούσα κ φίλη εκπαιδεύτρια που ξέρει κ 5-10 πράγματα παραπάνω).
Ένα ζευγάρι Βέλγων εκτροφέων λοιπόν (55 χρόνων περίπου), μου κίνησε το ενδιαφέρον κ αποφάσισα στο τέλος να πάρω από αυτούς κουτάβι. Η Λώρα ήταν 3ων μηνών όταν μου την έστειλαν.
Μου στέλνουν πολύ συχνά email ρωτώντας για τη Λώρα κ τώρα που ξέρουν ότι θα είμαι Γερμανία με το σκυλί μου, θέλουν να έρθουν να με επισκεφτούν για να τη δουν. Φάνηκαν πολύ δεμένοι με τα κουτάβια τους κ τα κατεβάζουν όλα σε εκθέσεις. Πετιγκρύ μου έστειλαν μετά από 5 μήνες νομίζω, αν κ δεν δίνω σημασία σε αυτά, μια κ δεν έχω σκοπό να πάω κάποιο από τα σκυλιά μου σε εκθέσεις κ διαγωνισμούς.
Με όλα αυτά θέλω να πω ότι αν όντως θέλουμε καθαρόαιμο σκύλο, γιατί είχα κ τη Λίζα που τη μάζεψα από τον δρόμο όταν ήταν λίγων μηνών, καλό είναι να ψάχνουμε κ να μην κάνουμε παράτολμες κ βιαστικές κινήσεις.
Καταλαβαίνω κ την marcia που έχει απογοητευτεί, γιατί πράγματι στην Ελλάδα δεν είμαστε σε καλό επίπεδο εκτροφέων, πχ η ράτσα της Λώρα δεν υπάρχει καν στη χώρα μας, με αποτέλεσμα να κάνει την εύρεση καλού εκτροφέα δύσκολη, οπότε συνήθως καταλλήγουμε στις 'γρήγορες' λύσεις.
Εάν μπορούσα τότε, marcia, θα πήγαινα η ίδια να γνωρίσω κ τους εκτροφείς της Λώρα. Άσχετα αν μιλάμε ακόμη μετά από 1,5 χρόνο, θα ήθελα να πάω να παραλάβω αυτοπροσώπως τον σκύλο μου κ να δω κ το περιβάλλον διαβίωσης. Κ το σκυλί, όταν συνοδεύεται κ δεν αποστέλλεται σαν 'εμπόρευμα' είναι πολύ πιο οικονομικό.
Στην τελική είναι σαν να παίρνεις ένα παιδί... Θέλεις το καλύτερο για αυτό, να είναι υγιές κ όλα τα συναφή, αφού έχεις σκοπό να περάσετε μαζί μία ζωή, σωστά...;;
Αυτή είναι η γνώμη μου.
