Οταν λες κάποιοι, αυτοί οι κάποιοι πόσοι είναι;
Όσοι υπάρχουν παντού και σε κάθε χώρο Μάνο. Δεν ζούμε σε έναν κόσμο αγγελικά πλασμενο.
Αν όμως είναι 5 στους 10 η ακόμα χειρότερα 8 στους 10 τότε τα πράγματα αλλάζουν και οι εκθέσεις κάνουν περισσότερο κακό πάρα προσφέρουν.
Ακομα και η πλειοψηφία να είναι, δεν ευθύνεται ο ίδιος ο θεσμός για τον τρόπο που κάποιοι λειτουργούν, σκέφτονται και πορευονται.
Κακό κάνουν σε αυτούς που απευθύνονται αυτοί οι άνθρωποι και σε όσους τους έχουν σε υπόληψη.
πως γίνεται να υπάρξει σωστή κρίση και πώς ο κριτής εξετάζει αν σκύλος που έχει μπροστά του ανταποκρίνεται στο πρότυπο όταν δίνεται το βάρος μόνο στην εμφάνιση και τα άλλα 2 που κατά την γνώμη μου είναι πιο σημαντικά να μην κρίνονται σε βάθος;
Ο σκοπός των εκθέσεων μορφολογίας είναι συγκεκριμένος. Κρίνεται αν και κατά πόσο ένας σκύλος πλησιάζει στον ιδεατό σκύλο που περιγράφεται στο πρότυπο της φυλής του.
Κατα την διάρκεια αυτής της κρίσης ο κριτής διακρίνει κάποια στοιχεία του χαρακτήρα που φαίνονται, σε καμία περίπτωση όμως δεν αξιολογείται αν ο συγκεκριμένος σκύλος είναι ταυτόχρονα και ικανός (ψυχικά) να επιτελέσει την οποία εργασία έκανε ή κάνει.
Ταυτόχρονα ο κριτής βλέπει αν ο σκυλος που έχει απέναντί του κουτσαινει, παραπατάει, βλέπει, ακούει, έχει εξανθηματα Σε καμία περίπτωση όμως δεν βγάζει ακτινογραφίες ή παίρνει αίμα από τους σκύλους να κάνει βιοχημικες ή test dna.
Όσον αφορά τον χαρακτήρα.
Σε φυλές που υπάρχει working trial, ο χαρακτηρας κρίνεται στις εξετασεις εργασίας. Όπου εκεί πάμε σε άλλο κεφάλαιο, που εγώ ειμαι άσχετος. Δεν γνωρίζω τα διαδικαστικά, δεν έχω πάει ποτέ, δεν το κατέχω. Υπάρχουν συμφορουμητες που τα ξέρουν και μπορούν να τα αναλύσουν.
Σε φυλές που δεν υπάρχει working trial ο χαρακτηρας αξιολογείται από τον εκτροφέα.
Όσον αφορά την υγεία.
Αυτή είναι καθαρά στο χέρι του εκτροφέα. Τι εξετάσεις θα κάνει, που θα τις κάνει, αν θα τις κάνει, εξαρτάται από τον ίδιο, την τελειομανια του, το ήθος του.
Δεν σε υποχρεωνει κανείς να κάνεις τέτοιες εξετάσεις.
