Καλησπέρα σου, λυπάμαι πολύ για την απώλεια.
Μπαίνω στη διαδικασία να γράψω γιατί βρέθηκα κι εγώ στην ίδια θέση με σένα πολύ πρόσφατα. Αρχές Δεκέμβρη έχασα τον 2,5 ετών σκύλων μου από πολύ ξαφνική νεφρική ανεπάρκεια η οποία οδήγησε σε συχνές εξετάσεις αίματος, υπέρηχους, σοβαρή αναιμία, έκανα σχεδόν ό,τι είναι δυνατόν (μέχρι και σπάνιο φάρμακο για την αναιμία του βρήκα) αλλά δεν λειτούργησε τίποτα! Έφυγε στο σπίτι από ανακοπή καρδιάς αφού είχε σχεδόν χάσει σχεδόν 15 κιλά και με δυσκολία έτρωγε πια οποιαδήποτε τροφή για να πάρει φάρμακα. Έκτοτε κι εγώ έχω κάνει μια μεγάλη έρευνα γιατί και για εμένα πραγματικά ήταν ανέλπιστο και άδικο να φύγει τόσο μικρός από αυτό.
Το δια ταύτα μετά απ' όλο το ψάξιμο (ελληνόγλωσσο και ξενόγλωσσο), είναι ότι σε τέτοιες περιπτώσεις οξείας νεφρικής ανεπάρκειας (που δεν συνδέεται δηλαδή με κάποιον όγκο ή άλλο υποκείμενο νόσημα) είναι πολύ δύσκολο να ανιχνευτεί η αιτία και συνήθως παραμένει άγνωστη.
Τα δύο πρώτα ενδεχόμενα στην λίστα που σκέφτηκα κι εγώ, λεπτοσπείρωση και τοξικότητα από κάτι που έφαγε, αποκλείστηκαν σχεδόν με σιγουριά γιατί ζούσε σε σπίτι-μπαλκόνι σε διαμέρισμα ορόφου, οπότε ήταν αδύνατο να έχει έρθει σε επαφή με ούρα ποντικού εκεί ή με κάτι τοξικό. Στις βόλτες επίσης δεν ερχόταν σε επαφή με μολυσμένα νερά.
Στη δική μου περίπτωση όμως και καθώς το κουβάρι ξετυλίγονταν σιγά σιγά είδα ότι υπήρχαν κι άλλα συμπτώματα μερικούς μήνες πριν με πρώτο και κύριο την διάρροια με αίμα το οποίο ήταν αυτό που με οδήγησε αμέσως στον γιατρό. Του έγινε αίματος και υπέρηχος (δεν έδειξαν κάτι) οπότε η διάγνωση ήταν κολίτιδα από τη διατροφή. Του χορηγήθηκε αγωγή, επανεξέταση, πήγαινε μια χαρά. Πάνω που θα επεναξετάζονταν σε κανένα δίμηνο παρουσίασε σοβαρά οιδήματα στα πόδια, κοιλιά, λαιμό και εκεί οι εξετάσεις αίματος-ούρων έδειξαν πια σοβαρή νεφρική ανεπάρκεια. Έχοντας αποκλείσει άλλες ασθένειες και τοξικότητα, και έχοντας στο μυαλό μου κάποια άλλα ελαφρά και αδιόρατα συμπτώματα που είχε κατα καιρούς (και τα οποία εγω απέδιδα αλλού) καταλήγω ότι το πιο πιθανό ήταν ότι είχε μια άλλη δύσκολη να διαγνωστεί αυτοάνοση ασθένεια, τον "συστηματικό ερυθυματώδη λύκο", και η κολίτιδα που αρχικά παρουσίασε ήταν ένα αρχικό της σύμπτωμα. Στη συνέχεια μεταφέρθηκε σε νεφρά αλλά ήταν πλέον αργά. Δεν μπορώ να πω για τη δική σου περίπτωση, γιατί όπως ειπώθηκε ο σκύλος ήταν ήδη σε ηλικία που μπορούσε να εμφανίσει από την ηλικία και μόνο αυτήν την ανεπάρκεια, όμως αν είχες κάποια άλλα συμπτώματα (πχ πόνο στις αρθρώσεις και τις πατούσες, τα οποία βέβαια σε ηλικιωμένα σκυλιά είναι κι αυτά αναμενόμενα) τότε έλεγξε και αυτήν την περίπτωση.
Σε κάθε περίπτωση για να φτάσει να ζήσει τόσα χρόνια ο σκύλος σου είναι σίγουρο ότι είχε τη φροντίδα και την αγάπη που του άξιζε. Να είσαι καλά να τον θυμάσαι με τρυφερότητα και αγάπη.
