Το εκτροφικό μέλλον των φυλών με αχρείαστη εργασία
- Thread starter sea-mol
- Ημερομηνία δημιουργίας
Καθε αλλο!
Εαν θελαμε να εχουμε pittbull θα επρεπε να ηταν σκυλια κυνομαχιων. Αυτο νομιμα δεν γινεται αρα ειμαστε σε αδιεξοδο......
Οποτε δυο δρομους εχουμε:
Να τα εξευγενισουμε να μην εμφανιζουνε κυνομαχικες τασεις κ να τα λεμε pittbull
Nα τους αλλαξουμε το ονομα σε Amstaff ας πουμε κ να τα εξευγενισουμε κατα το δυνατον.
Λογικο κ φυσικο ειναι να γινει το δευτερο, οπως κ εγινε.
Εαν θελαμε να εχουμε pittbull θα επρεπε να ηταν σκυλια κυνομαχιων. Αυτο νομιμα δεν γινεται αρα ειμαστε σε αδιεξοδο......
Οποτε δυο δρομους εχουμε:
Να τα εξευγενισουμε να μην εμφανιζουνε κυνομαχικες τασεις κ να τα λεμε pittbull
Nα τους αλλαξουμε το ονομα σε Amstaff ας πουμε κ να τα εξευγενισουμε κατα το δυνατον.
Λογικο κ φυσικο ειναι να γινει το δευτερο, οπως κ εγινε.
Ωραία ερώτηση και εύστοχο παράδειγμα!
Τα Pit Bull όμως είναι μια ιδιάζουσα περίπτωση.
Έπεσαν θύμα της ιστορίας τους. Επεσαν θύμα γενικότερα....
Πόσες άλλες τέτοιες φυλές υπάρχουν, που να αισθάνεσαι κάπως όταν καλείσαι να δικαιολογήσεις γιατί θες το τάδε ή το δείνα χαρακτηριστικό...
Τα Pit Bull όμως είναι μια ιδιάζουσα περίπτωση.
Έπεσαν θύμα της ιστορίας τους. Επεσαν θύμα γενικότερα....
Πόσες άλλες τέτοιες φυλές υπάρχουν, που να αισθάνεσαι κάπως όταν καλείσαι να δικαιολογήσεις γιατί θες το τάδε ή το δείνα χαρακτηριστικό...
Συνεπώς east δεν θεωρείς πρόβλημα το να εξαφανιστεί μια φυλή, ή/και να παρενδυθεί κάποια άλλη. Οπότε εδώ η ιστορία και το πρότυπο κλπ κλπ, τι γίνονται?
Μιχάλη, μπορεί τα Pit Bull να είναι ιδιάζουσα περίπτωση, αλλά δεν είναι μακρυά η αδελφή Κύπρος που απαγορεύονται τα Dogo.
Σκαλίζοντας, μπορούμε να βρούμε διάφορες ιδιάζουσες περιπτώσεις.
Αλλά δεν έχει σημασία η περιπτωσιολογία. Τα παραδείγματα τα φέρνω απλώς για να γίνουν σε μένα πιο σαφείς οι τοποθετήσεις και η σημασία τους.
Μιχάλη, μπορεί τα Pit Bull να είναι ιδιάζουσα περίπτωση, αλλά δεν είναι μακρυά η αδελφή Κύπρος που απαγορεύονται τα Dogo.
Σκαλίζοντας, μπορούμε να βρούμε διάφορες ιδιάζουσες περιπτώσεις.
Αλλά δεν έχει σημασία η περιπτωσιολογία. Τα παραδείγματα τα φέρνω απλώς για να γίνουν σε μένα πιο σαφείς οι τοποθετήσεις και η σημασία τους.
Κι επειδή εμείς είμαστε η Δανία του Νότου...
Ας μην αναφέρουμε για το τι γίνεται στη Δανία του Βορρά...
Ότι "μοιάζει" (!!!) και "κινείται" (!!!) ... θανατώνεται άμα τη εμφανίσει...
Οχι προβλημα δεν το θεωρω, εφ οσων μιλαμε για την φυλη ενος ειδους κ οχι για το ειδος.....
Αναγκαιο κακο ισως.....
Αν δεν μπορει να υπαρχει (δεν μπορουμε να την διατηρησουμε) συνολικα ειναι προτειμοτερο να μετεξελιχθει σε μια αλλη φυλη.....
Οπως εχει ηδη γινει σε πολλα ειδη κ σε μερικες φυλες.
Η ιστορια ειναι το παρελθον η κληρονομια που καθε συγγενικη φυλη κουβαλαει, δεν αλλαζει.
Το προτυπο διαμορφωνεται αναλογα με το τι θελουνε απο τον.... νονο που θα δωσει κ το νεο ονομα!!
Να σου δωσω ενα παραδειγμα υπαρκτο:
"το cane corso προερχεται απο τον αρχαιο ρωμαικο πολεμικο σκυλο canis pugnax....... "
Σαφως δεν ειναι ο ιδιος σκυλος ειναι εξελιξη αυτου δια μεσω των αιωνων!
Εφ οσων σεβεται την ιστορια κ εχει νεο ονομα κ προτυπο γιατι να ειναι προβλημα;
στην ερωτηση αν αλλαζουν οι φυλες εν τη εξελιξη, την απαντηση την εχει δωσει ο πτφ με το βιντεο του πολυ πριν ειπωθει το ερωτημα...
το θεμα ειναι αν οι αλλαγες γινονται συστηματικα και μεσω του ομιλου και οι εκτροφεις ακολουθουν αυτες τις αλλαγες ειτε
γινονται απο συγκεκριμμενους εκτροφις οι οποιοι παρασυρουν την μαζα τους εκθετες και αναγκαζεται να ακολουθησει ο ομιλος....
φυσικα ολο αυτο εχει και το ηθικο του αλλα κι ενα σωρο λογους που κρυβονται απο πισω....
τωρα χωρις παρεξηγηση αλλα τα ντογκο που εχετε φερει ως παραδειγμα ειναι το πλεον ατυχες παραδειγμα κι διεθνως κι εγχωριως
αν σημειωσουμε οτι, μετα το πρωτο προτυπο, υπηρξε ενα δευτερο προτυπο την δεκαετια του 1990, το οποιο απλα και μονο λογω διαφορετικων προτασεων χωρις στην ουσια να εχει αλλαξει στο προτυπο η μορφολογια, εδινε περιθωρια διαφοροποιησης της μορφολογιας, οποτε ο μητρικος ομιλος παρενεβειν κι αλλαζοντας συγκεκριμμενες λεξειςψστην ουσια επανεφερε το 2012 το αρχικο προτυπο της φυλης...
αυτο ψς προς τις αλλαγες , αν τωρα το δουμε και μεσω της εργασιας απο τους δεκα επισημους εκτροφεις της φυλης στην ελλαδα, αλλα και η πλειοψηφια παγκοσμιως των εκτροφεων,
οχι μονο δοκιμαζουν τα σκυλια τους στην εργασια αλλα ακομα και παρανομα σε μερικες χωρες δημιουργουν αγωνες εργασιας ωστε να ξεχωριζουν οχι μονο ως προς την μορφολογια αλλα και το ταπεραμεντο και τον χαρακτηρα τους...
αρα καλυτερα κι αν το θελετε ειδικα για την ελλαδα σαν παραδειγμα να παρετε τα σπανιελ...
που αν και η εργασια τους δεν εχει απαγορευτει και η φυλη υποκειται κανονικοτατα μεσω της fci σε αγωνες εργασιας ο ομιλος την εργασια την εχει αποκοψει εναντιωμενος ακομα και στον κοε...
το θεμα ειναι αν οι αλλαγες γινονται συστηματικα και μεσω του ομιλου και οι εκτροφεις ακολουθουν αυτες τις αλλαγες ειτε
γινονται απο συγκεκριμμενους εκτροφις οι οποιοι παρασυρουν την μαζα τους εκθετες και αναγκαζεται να ακολουθησει ο ομιλος....
φυσικα ολο αυτο εχει και το ηθικο του αλλα κι ενα σωρο λογους που κρυβονται απο πισω....
τωρα χωρις παρεξηγηση αλλα τα ντογκο που εχετε φερει ως παραδειγμα ειναι το πλεον ατυχες παραδειγμα κι διεθνως κι εγχωριως
αν σημειωσουμε οτι, μετα το πρωτο προτυπο, υπηρξε ενα δευτερο προτυπο την δεκαετια του 1990, το οποιο απλα και μονο λογω διαφορετικων προτασεων χωρις στην ουσια να εχει αλλαξει στο προτυπο η μορφολογια, εδινε περιθωρια διαφοροποιησης της μορφολογιας, οποτε ο μητρικος ομιλος παρενεβειν κι αλλαζοντας συγκεκριμμενες λεξειςψστην ουσια επανεφερε το 2012 το αρχικο προτυπο της φυλης...
αυτο ψς προς τις αλλαγες , αν τωρα το δουμε και μεσω της εργασιας απο τους δεκα επισημους εκτροφεις της φυλης στην ελλαδα, αλλα και η πλειοψηφια παγκοσμιως των εκτροφεων,
οχι μονο δοκιμαζουν τα σκυλια τους στην εργασια αλλα ακομα και παρανομα σε μερικες χωρες δημιουργουν αγωνες εργασιας ωστε να ξεχωριζουν οχι μονο ως προς την μορφολογια αλλα και το ταπεραμεντο και τον χαρακτηρα τους...
αρα καλυτερα κι αν το θελετε ειδικα για την ελλαδα σαν παραδειγμα να παρετε τα σπανιελ...
που αν και η εργασια τους δεν εχει απαγορευτει και η φυλη υποκειται κανονικοτατα μεσω της fci σε αγωνες εργασιας ο ομιλος την εργασια την εχει αποκοψει εναντιωμενος ακομα και στον κοε...
Ηλπιζα σε ένα τέτοιο θέμα για να παρατηρήσω το οξύμωρο και να ρωτήσω γιαυτό,γιατί τα τελευταια 2 χρόνια που ασχολούμαι πιο εντατικά με τη συμπεριφορά των σκύλων και εν γένει με τα κυνολογικά,αυτό είναι κάτι που αδυνατώ να κατανοήσω
Ενώ ο άνθρωπος εξελίχτηκε,"αστικοποίησε" τη ζωή του και συνεπώς τις ανάγκες του,την ίδια στιγμή παρατηρείται μια τάση αντί τα σκυλιά να μικραίνουν σε όγκο μεγαλώνουν.Έχουμε δηλαδή αστούς,με δεδομένα πιο περιορισμένο χώρο και ποιμενικά για παράδειγμα που τα κιλά τους κυμαίνονται όλο και πιο πολύ προς τα ανώτατα ακρότατα...
Για το θέμα καθεαυτό,η λέξη εξέλιξη είναι το κλειδί για μένα.Αν ένα κάνε κόρσο δε μπορεί να επιτελέσει την εργασία του για τους χ ψ λόγους,αλλά η φυλή έχει στοιχεία που τραβούν κόσμο προς αυτήν,θα "εξελιχτεί" και θα εξευγενιστεί με κατεύθυνση τα στοιχεια αυτά.Προσωπικά το θεωρώ απαράδεκτο,αλλά από την άλλη πως θα σταματήσει κανείς κάποιον από το να πάρει κόρσο ως πρώτο σκύλο ή Αγ.Βερνάρδου σε 2άρι στην κυψέλη?
Ενώ ο άνθρωπος εξελίχτηκε,"αστικοποίησε" τη ζωή του και συνεπώς τις ανάγκες του,την ίδια στιγμή παρατηρείται μια τάση αντί τα σκυλιά να μικραίνουν σε όγκο μεγαλώνουν.Έχουμε δηλαδή αστούς,με δεδομένα πιο περιορισμένο χώρο και ποιμενικά για παράδειγμα που τα κιλά τους κυμαίνονται όλο και πιο πολύ προς τα ανώτατα ακρότατα...
Για το θέμα καθεαυτό,η λέξη εξέλιξη είναι το κλειδί για μένα.Αν ένα κάνε κόρσο δε μπορεί να επιτελέσει την εργασία του για τους χ ψ λόγους,αλλά η φυλή έχει στοιχεία που τραβούν κόσμο προς αυτήν,θα "εξελιχτεί" και θα εξευγενιστεί με κατεύθυνση τα στοιχεια αυτά.Προσωπικά το θεωρώ απαράδεκτο,αλλά από την άλλη πως θα σταματήσει κανείς κάποιον από το να πάρει κόρσο ως πρώτο σκύλο ή Αγ.Βερνάρδου σε 2άρι στην κυψέλη?
Κατά τη γνώμη μου Το ερώτημα δεν είναι πως θα σταματήσει κανείς κάποιον αλλά ποιος θα σταματήσει κάποιον. Και η απάντηση, πάλι κατά τη γνώμη μου, είναι οι εκτροφείς. Οι εκτροφείς είναι οι λάτρεις και οι προστάτες της φυλής και οφείλουν να διατηρήσουν τη φυλή εντός προτύπου και να προγραμματίσουν γέννα "για το καλό της φυλής" κι όχι για το καλό της τσέπης τους. Κι επειδή κι οι κριτές μπορούν να επηρεάσουν τη μορφολογική εξέλιξη μιας φυλής, θα μπορούσαν, οργανωμένα, να μη δηλώνουν συμμετοχή σε έκθεση που θα κρίνει κριτής που έχει δείξει ότι κρίνει συστηματικά λανθασμένα την τάδε φυλή. Απλά, αυτά είναι εύκολο να τα γράψω έξω από το χορό, ουτοπικά σχεδόν. Η πραγματικότητα έχει προσγειώσει πολλούς, άλλους με τη θέλησή τους κι άλλους χωρίς...
Παρακολουθώντας σήμερα το Πανευρωπαϊκό στο Όσλο άκουσα κάτι πάρα πολύ ενδιαφέρον.
Στην ομάδα 5 υπάρχει μια φυλή σκύλων με το όνομα NORWEGIAN LUNDEHUND ή αλλιώς NORWEGIAN PUFFIN DOG.
Πρόκειται για μια πολύ παλιά φυλή σκύλων της Νορβηγίας που η εργασία τους ήταν να πιάνουν Puffins. Μικρά πουλιά που φώλιαζαν σε μικρές σπηλιές πάνω σε απόκρημνους βράχους στις ακτές τις Νορβηγίας.
Για να μπορέσουν να πιάσουν αυτά τα πουλιά και τα αβγά τους και να σκαρφαλώνουν στους βράχους, να μπαίνουν στις φωλιές και να φέρνουν πίσω τα πουλιά, έχουν κάποια μοναδικά χαρακτηριστικά.
Εχουν 6ο δάχτυλο στα μπροστινά πόδια το οποίο είναι λειτουργικότατο και εξυπηρετεί στον να έχουν έξτρα πρόσφυση στους γλιστερούς βράχους
Εχουν έναν λαιμό που μπορεί να γυρίσει τέρμα πίσω ακουμπώντας την πλάτη, πολύ χρήσιμο για να πιάνουν τα πουλιά όπου και να είναι γύρω τους αλλά και για το μπες - βγες στις μικρές σπηλιές πάνω στους βράχους,
Εχουν μπροστινά πόδια που μπορούν να ανοίξουν τέρμα (σαν τα δικά μας χέρια). Τρομερή ευλυγισία.
Τέλος έχουν αυτιά τα οποία μπορούν να τα κλείσουν (!!!) φέρνοντάς τα είτε μπροστά, είτε πίσω, ενώ ταυτόχρονα μπορούν να "κατεβάσουν" ΜΟΝΟ το πτερύγιο του αυτιού τους.
Και όλα αυτά για να μην μπαίνει μέσα νερό ή σκόνη από τους βράχους.
Οπως συμβαίνει συνήθως σε τέτοιες περιπτώσεις, σύγχρονοι μέθοδοι κυνηγιού αλλά και η μείωση του πληθυσμού στις βόρειες ακτές της Νορβηγίας, προκάλεσαν την μείωση του πληθυσμού της φυλής. Μόνο στα νησία Φεροε κράτησαν τις παραδόσεις και χρησιμοποιούσαν τα συγκεκριμένα σκυλιά. Αλλά αυτό δεν ήταν αρκετό. Το 1925 είχαν μείνει περίπου 50 σκύλοι.
Το 1937 η Eleanor Christie στην Νότιο Νορβηγία, διαβάζοντας ένα άρθρο για την εν λόγω φυλή και τον κίνδυνο αφανισμού που διατρέχει, αποφάσισε να βρει κάποια για να αρχίσει την εκτροφή τους. Ετσι βρήκε έναν αγρότη από τα Νησιά Φεροε που το 1939 της έστειλε 4 κουτάβια. 3 θηλυκά και 1 αρσενικό.
Δυστυχώς όμως η μόρβα θέρισε τα Φεροε και τα γύρω νησιά με αποτέλεσμα το 1942 να έχει μείνει ΜΟΝΟ 1 σκύλος στα νησιά. Ο αγρότης που είχε στείλει τα κουτάβια του στην Christie επικοινώνησε μαζί της και εκείνη του έστειλε 2 σκύλες έγκυες και 2 κουτάβια.
Οι 2 τους κατάφεραν να ξαναζωντανέψουν κάπως την φυλή, στέλνοντας ο ένας σκύλους στον άλλον. Και τα κατάφεραν.
Το 2010 η φυλή αριθμούσε 1400 άτομα!
Στις μέρες μας τα Puffins είναι προστατευόμενο είδος.
Επομένως η φυλή δεν έχει αντικείμενο εργασίας.
Παρόλα αυτά οι Νορβηγοί χρησιμοποιούν αυτά τα μοναδικά σκυλιά στο να "καθαρίζουν" τα αεροδρόμια από αυγά γλάρων και ταυτόχρονα είναι ένα μέρος της ιστορίας και της παράδοσής τους.
Στην ομάδα 5 υπάρχει μια φυλή σκύλων με το όνομα NORWEGIAN LUNDEHUND ή αλλιώς NORWEGIAN PUFFIN DOG.
Πρόκειται για μια πολύ παλιά φυλή σκύλων της Νορβηγίας που η εργασία τους ήταν να πιάνουν Puffins. Μικρά πουλιά που φώλιαζαν σε μικρές σπηλιές πάνω σε απόκρημνους βράχους στις ακτές τις Νορβηγίας.
Για να μπορέσουν να πιάσουν αυτά τα πουλιά και τα αβγά τους και να σκαρφαλώνουν στους βράχους, να μπαίνουν στις φωλιές και να φέρνουν πίσω τα πουλιά, έχουν κάποια μοναδικά χαρακτηριστικά.
Εχουν 6ο δάχτυλο στα μπροστινά πόδια το οποίο είναι λειτουργικότατο και εξυπηρετεί στον να έχουν έξτρα πρόσφυση στους γλιστερούς βράχους
Εχουν έναν λαιμό που μπορεί να γυρίσει τέρμα πίσω ακουμπώντας την πλάτη, πολύ χρήσιμο για να πιάνουν τα πουλιά όπου και να είναι γύρω τους αλλά και για το μπες - βγες στις μικρές σπηλιές πάνω στους βράχους,
Εχουν μπροστινά πόδια που μπορούν να ανοίξουν τέρμα (σαν τα δικά μας χέρια). Τρομερή ευλυγισία.
Τέλος έχουν αυτιά τα οποία μπορούν να τα κλείσουν (!!!) φέρνοντάς τα είτε μπροστά, είτε πίσω, ενώ ταυτόχρονα μπορούν να "κατεβάσουν" ΜΟΝΟ το πτερύγιο του αυτιού τους.
Και όλα αυτά για να μην μπαίνει μέσα νερό ή σκόνη από τους βράχους.
Οπως συμβαίνει συνήθως σε τέτοιες περιπτώσεις, σύγχρονοι μέθοδοι κυνηγιού αλλά και η μείωση του πληθυσμού στις βόρειες ακτές της Νορβηγίας, προκάλεσαν την μείωση του πληθυσμού της φυλής. Μόνο στα νησία Φεροε κράτησαν τις παραδόσεις και χρησιμοποιούσαν τα συγκεκριμένα σκυλιά. Αλλά αυτό δεν ήταν αρκετό. Το 1925 είχαν μείνει περίπου 50 σκύλοι.
Το 1937 η Eleanor Christie στην Νότιο Νορβηγία, διαβάζοντας ένα άρθρο για την εν λόγω φυλή και τον κίνδυνο αφανισμού που διατρέχει, αποφάσισε να βρει κάποια για να αρχίσει την εκτροφή τους. Ετσι βρήκε έναν αγρότη από τα Νησιά Φεροε που το 1939 της έστειλε 4 κουτάβια. 3 θηλυκά και 1 αρσενικό.
Δυστυχώς όμως η μόρβα θέρισε τα Φεροε και τα γύρω νησιά με αποτέλεσμα το 1942 να έχει μείνει ΜΟΝΟ 1 σκύλος στα νησιά. Ο αγρότης που είχε στείλει τα κουτάβια του στην Christie επικοινώνησε μαζί της και εκείνη του έστειλε 2 σκύλες έγκυες και 2 κουτάβια.
Οι 2 τους κατάφεραν να ξαναζωντανέψουν κάπως την φυλή, στέλνοντας ο ένας σκύλους στον άλλον. Και τα κατάφεραν.
Το 2010 η φυλή αριθμούσε 1400 άτομα!
Στις μέρες μας τα Puffins είναι προστατευόμενο είδος.
Επομένως η φυλή δεν έχει αντικείμενο εργασίας.
Παρόλα αυτά οι Νορβηγοί χρησιμοποιούν αυτά τα μοναδικά σκυλιά στο να "καθαρίζουν" τα αεροδρόμια από αυγά γλάρων και ταυτόχρονα είναι ένα μέρος της ιστορίας και της παράδοσής τους.
Last edited:
Επειδη το θεμα ξεκινησε απο το post μου για τα JRT οφειλω να συμμετέχω.
Φυσική εξελιξη στον σκύλο δεν υπαρχει απο την στιγμη που ειναι ανθρωπινο δημιουργημα.
Το προβλημα μου δεν ειναι η μορφολογία αλλα το ταμπεραμεντο, τα drives.
"For hunting or sports" γραφει στο site του ενας εκτροφεας.
Σε 3 λεξεις ολο το νοημα της κυνοφιλιας.
Αν δεν υπαρχει hunting δεν θα υπαρχει ουτε sport.
Και επειδη προσωπικες θεσεις εκφραζουμε, θεωρω Εγωισμο και Ματαιοδοξια να βλεπω terriers που αγνοουν τα μπαλακια...
Ποιο ειναι το μελλον?
Ο καθενας ας διαλεξει το δικό του...
Φυσική εξελιξη στον σκύλο δεν υπαρχει απο την στιγμη που ειναι ανθρωπινο δημιουργημα.
Το προβλημα μου δεν ειναι η μορφολογία αλλα το ταμπεραμεντο, τα drives.
"For hunting or sports" γραφει στο site του ενας εκτροφεας.
Σε 3 λεξεις ολο το νοημα της κυνοφιλιας.
Αν δεν υπαρχει hunting δεν θα υπαρχει ουτε sport.
Και επειδη προσωπικες θεσεις εκφραζουμε, θεωρω Εγωισμο και Ματαιοδοξια να βλεπω terriers που αγνοουν τα μπαλακια...
Ποιο ειναι το μελλον?
Ο καθενας ας διαλεξει το δικό του...
Υπάρχουν κάποιες ιδιαίτερες ικανότητες που πλέον θεωρούνται ή μεταφράζονται σε ελάττωμα, αδυναμία, τρέλλα. Παλιότερα οι ίδιες ικανότητες ήταν το ζητούμενο.
Σε αυτό συνετέλεσαν ο σύγχρονος τρόπος ζωής μας και οι απαιτήσεις μας.
Έχουμε απομακρυνθεί πάρα πολύ από το παρελθόν και ο μόνος συνδετικός κρίκος πλέον είναι η γνώση της ιστορίας. Αν δεν την ξέρεις δεν μπορείς να ξεχωρίσεις το επιθυμητό. Και αν δεν μπορείς να το ξεχωρίσεις, δεν μπορείς να το εκτιμήσεις και να το επιλέξεις.
Και αν αναλογιστεί κανείς πως η γενετική δεξαμενή της κάθε φυλής δεν μπορεί να μεγαλώσει (αν δεν μπει νέο αίμα, μια άλλη φυλή πχ) παρά μόνο να μικρύνει, το μέλλον ίσως είναι και προδιαγεγραμμένο.
Φωτεινή εξαίρεση αποτελούν κάποια άτομα φυλών που φέρουν αυτά τα χαρακτηριστικά. Ευτυχώς υπάρχουν ακόμα και τέτοια δείγματα. Η διαχείρισή τους είναι καθαρά στα χέρια των εκτροφεων, αρκεί να εκτιμήσουν και να σεβαστούν την αξία τους.
Honour the past, embrace the future.
Σε αυτό συνετέλεσαν ο σύγχρονος τρόπος ζωής μας και οι απαιτήσεις μας.
Έχουμε απομακρυνθεί πάρα πολύ από το παρελθόν και ο μόνος συνδετικός κρίκος πλέον είναι η γνώση της ιστορίας. Αν δεν την ξέρεις δεν μπορείς να ξεχωρίσεις το επιθυμητό. Και αν δεν μπορείς να το ξεχωρίσεις, δεν μπορείς να το εκτιμήσεις και να το επιλέξεις.
Και αν αναλογιστεί κανείς πως η γενετική δεξαμενή της κάθε φυλής δεν μπορεί να μεγαλώσει (αν δεν μπει νέο αίμα, μια άλλη φυλή πχ) παρά μόνο να μικρύνει, το μέλλον ίσως είναι και προδιαγεγραμμένο.
Φωτεινή εξαίρεση αποτελούν κάποια άτομα φυλών που φέρουν αυτά τα χαρακτηριστικά. Ευτυχώς υπάρχουν ακόμα και τέτοια δείγματα. Η διαχείρισή τους είναι καθαρά στα χέρια των εκτροφεων, αρκεί να εκτιμήσουν και να σεβαστούν την αξία τους.
Honour the past, embrace the future.
Στις μερες μας πλεον, ολοι οσοι αγοραζουν σκυλο ειναι κατοικοι πολεων οι οποιοι εχουν κριτηρια την εμφανιση & την παρεα & σε μερικες περιπτωσεις, την εργασια...
Κατα συνεπεια, ενας σκυλος που αρχικα προοριζοταν για την φυλαξη κοπαδιου ή για κυνηγι ή για οποιονδηποτε αλλο σκοπο, μαθαινει να ζει σε ενα μικροσκοπικο διαμερισμα μεγαλουπολης ή σε εναν κηπο διαστασεων 1χ1, οπου αναγκαζεται να συμπεριφεθει εντελως διαφορετικα απ'οτι προβλεπει το ειδος του, συν το γεγονος οτι καταπονειται οποιοδηποτε ενστικτο το οποιο ''βγαινει'' στην συμπεριφορα του καθημερινα & εχει να κανει με το προτυπο.
Ως αποτελεσμα των παραπανω, αλλαζει κατα πολυ και η μορφολογια & ο χαρακτηρας του σκυλου ουσιαστικα μεταλλασεται..
Κατα την γνωμη μου, ο σκυλος καθε ρατσας θα πρεπει να εξυπηρετει τον σκοπο για τον οποιο αρχικα υπηρξε & οχι να αγοραζεται απο τον καθε απειρο ανθρωπο που απλα θελει εναν σκυλο ελκυστικο & καλο συντροφο! Φυσικα, δεν εννοω πως π.χ. ενας ΓΠ θα πρεπει αποκλειστικα και μονο να φυλαει κοπαδι & με καμια εξαιρεση να αποτελει μελος οικογενειας, αλλα θα πρεπει να δινεται σε καποιον ανθρωπο/οικογενεια που να μπορει να του παρεχει ολα οσα χρειαζονται προκειμενου να εκτελει τον σκοπο υπαρξης του (αν οχι ολοκληρωτικα, εστω εν μερει). Πλεον, ενας μεσος ΓΠ εχει μαθει να φυλαει το σπιτι της οικογενειας & να παιζει με τα παιδια στο σαλονι & το ''να φυλαξει κοπαδι'' ειναι κατι αγνωστο για εκεινον.
Ο σκυλος δεν ειναι για να εξυπηρετει τις ανθρωπινες αρεσκειες, ποσο μαλλον ενος απειρου ανθρωπου ο οποιος δεν γνωριζει ουτε το ελαχιστο για την καταγωγη του σκυλου & υπο τι συνθηκες θα επρεπε (φυσιολογικα) να ζει!
Οσο αφορα τα ημιαιμα που φερουν αρκετα χαρακτηριστικα απ'την φυλη με την οποια ειναι διασταυρωμενα, σιγουρα αξιζουν τις καταλληλες συνθηκες ωστε να εξυπηρετουν εναν παρομοιο σκοπο με το προτυπο, ομως ως αδεσποτα, χρειαζονται παση θυσια ενα σπιτι, ας μην ειναι και το ιδανικο...
Οι φυλες πλεον ''φαινονται'' ιδιες με το προτυπο, δεν ''ειναι'' επειδη στην ουσια εχουν μαθει σε εναν εντελως διαφορετικο τροπο ζωης, που δεν εχει να κανει με το πως θα επρεπε να ζουν συμφωνα με το τι προβλεπει η ρατσα τους! Δεν ειναι σωστο να λεμε 'η φυλη του Ροτ ή του ΓΠ ή κτλ.' επειδη η φυλη του Ροτ & του ΓΠ αρχικα υπηρξαν για να φυλαν κοπαδια & οχι σπιτια & εφοσον πλεον φυλανε σπιτια, τοτε μιλαμε για την 'μεταλλαγμενη φυλη του ΓΠ ή του Ροτ ή κτλ.'- κατα την γνωμη μου
Κατα συνεπεια, ενας σκυλος που αρχικα προοριζοταν για την φυλαξη κοπαδιου ή για κυνηγι ή για οποιονδηποτε αλλο σκοπο, μαθαινει να ζει σε ενα μικροσκοπικο διαμερισμα μεγαλουπολης ή σε εναν κηπο διαστασεων 1χ1, οπου αναγκαζεται να συμπεριφεθει εντελως διαφορετικα απ'οτι προβλεπει το ειδος του, συν το γεγονος οτι καταπονειται οποιοδηποτε ενστικτο το οποιο ''βγαινει'' στην συμπεριφορα του καθημερινα & εχει να κανει με το προτυπο.
Ως αποτελεσμα των παραπανω, αλλαζει κατα πολυ και η μορφολογια & ο χαρακτηρας του σκυλου ουσιαστικα μεταλλασεται..
Κατα την γνωμη μου, ο σκυλος καθε ρατσας θα πρεπει να εξυπηρετει τον σκοπο για τον οποιο αρχικα υπηρξε & οχι να αγοραζεται απο τον καθε απειρο ανθρωπο που απλα θελει εναν σκυλο ελκυστικο & καλο συντροφο! Φυσικα, δεν εννοω πως π.χ. ενας ΓΠ θα πρεπει αποκλειστικα και μονο να φυλαει κοπαδι & με καμια εξαιρεση να αποτελει μελος οικογενειας, αλλα θα πρεπει να δινεται σε καποιον ανθρωπο/οικογενεια που να μπορει να του παρεχει ολα οσα χρειαζονται προκειμενου να εκτελει τον σκοπο υπαρξης του (αν οχι ολοκληρωτικα, εστω εν μερει). Πλεον, ενας μεσος ΓΠ εχει μαθει να φυλαει το σπιτι της οικογενειας & να παιζει με τα παιδια στο σαλονι & το ''να φυλαξει κοπαδι'' ειναι κατι αγνωστο για εκεινον.
Ο σκυλος δεν ειναι για να εξυπηρετει τις ανθρωπινες αρεσκειες, ποσο μαλλον ενος απειρου ανθρωπου ο οποιος δεν γνωριζει ουτε το ελαχιστο για την καταγωγη του σκυλου & υπο τι συνθηκες θα επρεπε (φυσιολογικα) να ζει!
Οσο αφορα τα ημιαιμα που φερουν αρκετα χαρακτηριστικα απ'την φυλη με την οποια ειναι διασταυρωμενα, σιγουρα αξιζουν τις καταλληλες συνθηκες ωστε να εξυπηρετουν εναν παρομοιο σκοπο με το προτυπο, ομως ως αδεσποτα, χρειαζονται παση θυσια ενα σπιτι, ας μην ειναι και το ιδανικο...
Οι φυλες πλεον ''φαινονται'' ιδιες με το προτυπο, δεν ''ειναι'' επειδη στην ουσια εχουν μαθει σε εναν εντελως διαφορετικο τροπο ζωης, που δεν εχει να κανει με το πως θα επρεπε να ζουν συμφωνα με το τι προβλεπει η ρατσα τους! Δεν ειναι σωστο να λεμε 'η φυλη του Ροτ ή του ΓΠ ή κτλ.' επειδη η φυλη του Ροτ & του ΓΠ αρχικα υπηρξαν για να φυλαν κοπαδια & οχι σπιτια & εφοσον πλεον φυλανε σπιτια, τοτε μιλαμε για την 'μεταλλαγμενη φυλη του ΓΠ ή του Ροτ ή κτλ.'- κατα την γνωμη μου
Last edited:
Kαλημέρα everybody!
@μπουλης φυσικά και δεν είναι ανθρώπινο δημιούργημα ο σκύλος,ο άνθρωπος εξέλιξε τα είδη,τις φυλές.Φυσικά και υπάρχει εξέλιξη...Ανθρωπινο δημιούργημα είναι και ο γιός ή η κόρη σου,δεν εξελίσσεται με τα χρόνια?
Στα υπόλοιπα μέσες άκρες συμφωνώ
@μπουλης φυσικά και δεν είναι ανθρώπινο δημιούργημα ο σκύλος,ο άνθρωπος εξέλιξε τα είδη,τις φυλές.Φυσικά και υπάρχει εξέλιξη...Ανθρωπινο δημιούργημα είναι και ο γιός ή η κόρη σου,δεν εξελίσσεται με τα χρόνια?
Στα υπόλοιπα μέσες άκρες συμφωνώ
Οι φυλές είναι ανθρώπινο δημιούργημα.
Δημιουργήθηκαν μέσω της επιλογής για να εξυπηρετήσουν συγκεκριμένους σκοπούς. Η φύση, η φυσική επιλογή απλά παραμεριστικε. Ο άνθρωπος επέλεγε και επιλέγει τον ικανοτερο, ανάλογα τον σκοπό.
Δημιουργήθηκαν μέσω της επιλογής για να εξυπηρετήσουν συγκεκριμένους σκοπούς. Η φύση, η φυσική επιλογή απλά παραμεριστικε. Ο άνθρωπος επέλεγε και επιλέγει τον ικανοτερο, ανάλογα τον σκοπό.
@Vermillion
Aν ο Γ.Π. (ή οποιαδηποτε αλλη φυλη) δεν φυλάει το κοπάδι, δεν θα λειτουργεί πουθενα.
Αυτό προσπαθω να πω.
Το μονο που κανουμε στην εκπαιδευση ειναι να μεταφερουμε την συμπεριφορά.
Αν δεν εχουμε που να "πατησουμε", εχουμε ενα σκύλο συντροφιας. Χωρις να κατηγορω την δευτερη περιπτωση.
Kλασικο παραδειγμα τα Doberman.
Ειχα την τυχη να τα προλαβω. Μεχρι και ληστειες εκαναν!
Τριζουν τα κοκκαλα του Karl μαζι με του Μακρυγιαννη.
Aν ο Γ.Π. (ή οποιαδηποτε αλλη φυλη) δεν φυλάει το κοπάδι, δεν θα λειτουργεί πουθενα.
Αυτό προσπαθω να πω.
Το μονο που κανουμε στην εκπαιδευση ειναι να μεταφερουμε την συμπεριφορά.
Αν δεν εχουμε που να "πατησουμε", εχουμε ενα σκύλο συντροφιας. Χωρις να κατηγορω την δευτερη περιπτωση.
Kλασικο παραδειγμα τα Doberman.
Ειχα την τυχη να τα προλαβω. Μεχρι και ληστειες εκαναν!
Τριζουν τα κοκκαλα του Karl μαζι με του Μακρυγιαννη.
@Vermillion και παλι (γραψαμε μαζι)
Αν και το χαρτι μου στην Βιολογια θελει γυρω στα 4000 χρονια ακομα , θα σου πω οτι ο Σκύλος σαν ειδος ειναι αποτελεσμα της εξελιξης (μεχρι εκει καλα παμε).
Τρεις ησαντω αι Ρατσαι τα χρονια τα παλια.
Τις φυλες τις σημερινες ο Ανθρωπας τις φτιανει.
Για τουτενες λεω.
Αυτες που δε δαγκανε ουτε τις κροκετες.
Αν και το χαρτι μου στην Βιολογια θελει γυρω στα 4000 χρονια ακομα , θα σου πω οτι ο Σκύλος σαν ειδος ειναι αποτελεσμα της εξελιξης (μεχρι εκει καλα παμε).
Τρεις ησαντω αι Ρατσαι τα χρονια τα παλια.
Τις φυλες τις σημερινες ο Ανθρωπας τις φτιανει.
Για τουτενες λεω.
Αυτες που δε δαγκανε ουτε τις κροκετες.
Ο σκύλος πλέον έχει χάσει τον "δρόμο" του ,έγινε αντικείμενο εμπορικής εκμετάλλευσής με σκοπό το κέρδος άρα ρόλο στην εξέλιξη του παίζει τι ζητάει το κοινό στο οποίο απευθύνεται
Σε ένα άλλο θέμα, ο αγαπητός Μάνος, έκανε μια αναφορά σε μια λέξη που δεν χρησιμοποιείται συχνά, το Gameness.
Αν και δεν υπάρχει λέξη στα ελληνικά για την ακριβή μετάφραση, πρόκειται για την θέληση ενός σκύλου να πετύχει τον στόχο του, ανεξάρτητα από τις δυσκολίες που θα αντιμετωπίσει, συμπεριλαμβανομένου και του ίδιου του θανάτου.
Θα ακουστεί "κάπως", αλλά είναι αυτό που κάνει έναν σκύλο πληγωμένο και ετοιμοθάνατο αντί να φύγει, να συνεχίσει αυτό που έκανε, μέχρι να το πετύχει.
Πείσμα, κουράγιο, αποφασιστικότητα, γενναιότητα. Ολα αυτά μαζί σε μια λέξη : gameness
Ένα από τα χαρακτηριστικά των terriers, που μαζί με το αρκετά έντονο prey drive τα οδηγούσαν στο να κυνηγήσουν και να σκοτώσουν το θήραμά τους, χωρίς να δώσουν δεκάρα αν τραυματιστούν στη διαδρομή ή αν ακόμα και το ίδιο το θήραμα τα πληγώσει. Δεν κάναν πίσω μέχρι να το πιάσουν.
Αυτά ήταν τα χαρακτηριστικά που έδιναν πραγματική αξία σε ένα terrier στην φύση.
Σκύλος που δεν τα διέθετε, απλά απομακρυνόταν από την αναπαραγωγή.
Το δε κορμί τους ήταν τέτοιο που τους επέτρεπε να ακολουθήσει τα ένστικτά τους.
Δεν έμπαινε εμπόδιο σε αυτά. Κάτι που το γνώριζαν τότε πάρα πολύ καλά, λόγω της ενασχόλησής τους με τα άλογα.
Δεν γινόταν το ένα χωρίς το άλλο, και μέσω της επιλογής σταθεροποιήθηκαν τα συγκεκριμένα χαρακτηριστικά και αποτυπώθηκαν στα πρότυπα.
Στις μέρες μας το σώμα συγχέεται με την ομορφιά, τα looks και όχι με αυτό που κρύβεται από πίσω. Την χρηστικότητα.
Αλλωστε πλέον δεν υπάρχει ούτε η ενασχόληση με τα άλογα, ούτε η ίδια η εργασία, για να γίνουν κατανοητά τα "τεχνικά χαρακτηριστικά" - αυτά δηλαδή που περιγράφονται στα πρότυπα.
Το gameness δε, έχει παρεξηγηθεί και αρκετές φορές συγχέεται με την επιθετικότητα, κάτι που προήλθε από τις κυνομαχίες. Δεν θα επεκταθώ γιατί θα μπω σε ξένα λημέρια.
Θα παραθέσω όμως ένα μικρό απόσπασμα από το βιβλίο του Rawdon B. Lee για τα terriers, γραμμένο το 1894, για να γίνει κατανοητό πως η επιλογή, η ανθρώπινη επιλογή και η εξέλιξη της ζωής μας, έπαιξε καθοριστικό ρόλο (από τότε) στην ύπαρξη ή όχι αυτών των χαρακτηριστικών.
"Few sporting country districts are or were without their own special strain of terriers, in which appearance was of little object so long as gameness predominated. By "gameness" I do not mean partiality to fighting and cat-killing, and standing being cut up piece-meal without flinching or whimpering, but killing vermin and going to ground after fox, or badger, or otter - wild animals, and not tame, domesticated, and semi-tame creatures.
I have seen a dog of great excellence and gameness in a street fight, which would run away and yelp when a big buck rat seized him by the nose.
One harm dog shows have done, they have distracted attention from the hardy, intelligent, maybe cross-bred terrier, to what is generally a more effeminate creature, though maybe handsomer in markings and narrower in the chest. As a matter of fact, a really first-class dog for the show bench is far too valuable a creature to run any risk of being killed underground by a badger or by an earth or rock that might fall upon him."
Παρόλα αυτά, ΥΠΑΡΧΟΥΝ ακόμα αρκετά ικανότατα terriers που φέρουν όλα αυτά τα χαρακτηριστικά.
Οπως αυτά στους δρόμους της Νέας Υόρκης:
http://widerimage.reuters.com/story/a-night-with-the-rat-hunters
http://www.vice.com/read/spending-a-night-with-new-york-citys-premier-rat-hunting-club-127
Θα θέλατε έναν τέτοιο σκύλο σπίτι σας;
Και πως θα μεταφράζατε τέτοιες συμπεριφορές και τέτοια drives σε ό,τι κινείται - εκτός φυσικά του ανθρώπου;
Και εν τέλει τί θεωρείται η ύπαρξη τέτοιων χαρακτηριστικών στην εξευγενισμένη ζωή μας; Προτέρημα ή ελάττωμα;
Αν και δεν υπάρχει λέξη στα ελληνικά για την ακριβή μετάφραση, πρόκειται για την θέληση ενός σκύλου να πετύχει τον στόχο του, ανεξάρτητα από τις δυσκολίες που θα αντιμετωπίσει, συμπεριλαμβανομένου και του ίδιου του θανάτου.
Θα ακουστεί "κάπως", αλλά είναι αυτό που κάνει έναν σκύλο πληγωμένο και ετοιμοθάνατο αντί να φύγει, να συνεχίσει αυτό που έκανε, μέχρι να το πετύχει.
Πείσμα, κουράγιο, αποφασιστικότητα, γενναιότητα. Ολα αυτά μαζί σε μια λέξη : gameness
Ένα από τα χαρακτηριστικά των terriers, που μαζί με το αρκετά έντονο prey drive τα οδηγούσαν στο να κυνηγήσουν και να σκοτώσουν το θήραμά τους, χωρίς να δώσουν δεκάρα αν τραυματιστούν στη διαδρομή ή αν ακόμα και το ίδιο το θήραμα τα πληγώσει. Δεν κάναν πίσω μέχρι να το πιάσουν.
Αυτά ήταν τα χαρακτηριστικά που έδιναν πραγματική αξία σε ένα terrier στην φύση.
Σκύλος που δεν τα διέθετε, απλά απομακρυνόταν από την αναπαραγωγή.
Το δε κορμί τους ήταν τέτοιο που τους επέτρεπε να ακολουθήσει τα ένστικτά τους.
Δεν έμπαινε εμπόδιο σε αυτά. Κάτι που το γνώριζαν τότε πάρα πολύ καλά, λόγω της ενασχόλησής τους με τα άλογα.
Δεν γινόταν το ένα χωρίς το άλλο, και μέσω της επιλογής σταθεροποιήθηκαν τα συγκεκριμένα χαρακτηριστικά και αποτυπώθηκαν στα πρότυπα.
Στις μέρες μας το σώμα συγχέεται με την ομορφιά, τα looks και όχι με αυτό που κρύβεται από πίσω. Την χρηστικότητα.
Αλλωστε πλέον δεν υπάρχει ούτε η ενασχόληση με τα άλογα, ούτε η ίδια η εργασία, για να γίνουν κατανοητά τα "τεχνικά χαρακτηριστικά" - αυτά δηλαδή που περιγράφονται στα πρότυπα.
Το gameness δε, έχει παρεξηγηθεί και αρκετές φορές συγχέεται με την επιθετικότητα, κάτι που προήλθε από τις κυνομαχίες. Δεν θα επεκταθώ γιατί θα μπω σε ξένα λημέρια.
Θα παραθέσω όμως ένα μικρό απόσπασμα από το βιβλίο του Rawdon B. Lee για τα terriers, γραμμένο το 1894, για να γίνει κατανοητό πως η επιλογή, η ανθρώπινη επιλογή και η εξέλιξη της ζωής μας, έπαιξε καθοριστικό ρόλο (από τότε) στην ύπαρξη ή όχι αυτών των χαρακτηριστικών.
"Few sporting country districts are or were without their own special strain of terriers, in which appearance was of little object so long as gameness predominated. By "gameness" I do not mean partiality to fighting and cat-killing, and standing being cut up piece-meal without flinching or whimpering, but killing vermin and going to ground after fox, or badger, or otter - wild animals, and not tame, domesticated, and semi-tame creatures.
I have seen a dog of great excellence and gameness in a street fight, which would run away and yelp when a big buck rat seized him by the nose.
One harm dog shows have done, they have distracted attention from the hardy, intelligent, maybe cross-bred terrier, to what is generally a more effeminate creature, though maybe handsomer in markings and narrower in the chest. As a matter of fact, a really first-class dog for the show bench is far too valuable a creature to run any risk of being killed underground by a badger or by an earth or rock that might fall upon him."
Παρόλα αυτά, ΥΠΑΡΧΟΥΝ ακόμα αρκετά ικανότατα terriers που φέρουν όλα αυτά τα χαρακτηριστικά.
Οπως αυτά στους δρόμους της Νέας Υόρκης:
http://widerimage.reuters.com/story/a-night-with-the-rat-hunters
http://www.vice.com/read/spending-a-night-with-new-york-citys-premier-rat-hunting-club-127
Θα θέλατε έναν τέτοιο σκύλο σπίτι σας;
Και πως θα μεταφράζατε τέτοιες συμπεριφορές και τέτοια drives σε ό,τι κινείται - εκτός φυσικά του ανθρώπου;
Και εν τέλει τί θεωρείται η ύπαρξη τέτοιων χαρακτηριστικών στην εξευγενισμένη ζωή μας; Προτέρημα ή ελάττωμα;
