TARA όχι, το έχω διαβάσει αλλά μου φαίνεται αδιανόητο ένα rescue ή guide ή herding ΓΠ με τάση για δάγκωμα.
Συμβουλες για κουταβι Γ.Π ?
- Thread starter alex25796
- Ημερομηνία δημιουργίας
Τάση για δάγκωμα δεν σημαίνει πως θα δαγκώνει τους επιζώντες του σεισμού
και στις 3 κατηγορίες σημαίνει ότι δε θα πρέπει να έχει ούτε τάση ούτε τίποτα-οπότε ο Alex25796, κατά την άποψή μου, αφού αποφασίσει για τι θέλει το κουτάβι του, θα κόψει ή όχι και το δάγκωμα του.
Mαλλον δεν έχεις καταλαβει τι εστί δάγκωμα και τάση.Εχεις κάτι αλλο στο μυαλό σου επ'αυτού,αλλά έχει απαντηθεί πιο πίσω.
το rescue και guide ειναι αυτονόητο-για το herding δε νομίζω ότι θα ήταν φρόνιμο να δαγκώνει με χορτοφάγα γύρω του, θα πρέπει να του μάθεις, υποθέτω, να επιτίθεται μόνο και αν πλησιάσει κάποιος κίνδυνος το κοπάδι του (ότι κάνουν τα τσοπανόσκυλα δηλαδη) που και πάλι δεν είμαι σίγουρη αν απλά πρέπει να διώξει το κίνδυνο ή να δαγκώσει
Εμ καλά το είπα πως όταν λέμε δάγκωμα έχεις καταλάβει κάτι άλλο.Χωρίς παρεξήγηση.
μα όντως δν εχεις καταλάβει τι λέμε.
Απο τη μια λες ότι του κοβουν μαχαίρι το δαγκωμα αλλά αν χρειαστεί και κινδυνευει το κοπάδι επιτιθεται.
Κανεις εδω δεν μιλησε για ανεξέλεγκτο δάγκωμα, ανευ αιτίας όπως εχεις καταλάβει εσύ.
Μιλάνε όλοι για καθηκοντα φυλαξης. Να μαθαίνει ΠΩΣ να δαγκώνει αν υπάρξει κινδυνος που πρεπει να αποκρουστεί.
Ενα σκυλι που δεν ξέρει να δαγκώνει, δεν ειναι φυλακας, ειναι ανεκδοτο! Αλλο να δαγκώσει ίσα με κυνόδοντες και αλλο με φουλ δόντια, αλλο να φάει μια ξυλιά στο σωμα και να παει κλαψουριζοντας στην ακρη και αλλο να μην αφηνει με τίποτα τον επιτιθέμενο. Σε ενα σκυλι που δεν εχει "κατευθυνθει"/αναπτυχθεί σωστά αυτό το ενστικτο και το δάγκωμα (ως αποτελεσμα και εξωτερικευση του ενστικτου), ο κινδυνος να το εξουδετερώσουν ειναι υπερπολλαπλάσιος.
Μιλάνε όλοι για καθηκοντα φυλαξης. Να μαθαίνει ΠΩΣ να δαγκώνει αν υπάρξει κινδυνος που πρεπει να αποκρουστεί.
Ενα σκυλι που δεν ξέρει να δαγκώνει, δεν ειναι φυλακας, ειναι ανεκδοτο! Αλλο να δαγκώσει ίσα με κυνόδοντες και αλλο με φουλ δόντια, αλλο να φάει μια ξυλιά στο σωμα και να παει κλαψουριζοντας στην ακρη και αλλο να μην αφηνει με τίποτα τον επιτιθέμενο. Σε ενα σκυλι που δεν εχει "κατευθυνθει"/αναπτυχθεί σωστά αυτό το ενστικτο και το δάγκωμα (ως αποτελεσμα και εξωτερικευση του ενστικτου), ο κινδυνος να το εξουδετερώσουν ειναι υπερπολλαπλάσιος.
Δηλαδή έχετε κατηγοριοποιήσει την έννοια δάγκωμα. Και ο ΓΠ λέτε ότι πρέπει να εκπαιδευτεί για να κατευθυνθεί η τάση του σε συγκεκριμένες κατηγορίες δαγκώματος
Εμεις δεν εχουμε κανει τίποτα....
Εχεις εναν σκύλο ΦΥΛΑΚΑ, πραγμα που σημαίνει οτι αν υπάρξει κινδυνος, θα επιτεθεί να τον αποκρουσει. Αν δεν ξέρει πώς να το κάνει..... κινδυνεύει η ζωή του και εν τελει και του προστατευόμενου. Οποτε απλά αυτό το ενστικτο φύλαξης (και ξαναλέω, την εξωτερικευση του με τη μορφη δαγκώματος ---> ο τρόπος προστασίας των σκυλων), το δουλεύεις σωστά ωστε να ειναι αποδοτικό, ΟΤΑΝ πρεπει και ΌΠΩΣ πρεπει. Ο σκύλος μεσω αυτής την δουλειας μαθαίνει και ΠΟΤΕ πρεπει, γι'αυτο λέμε οτι πρεπει να εχει γερά νευρα.
Αν πχ εγώ ειμαι μαθηματική διάνοια αλλά δεν ξερω να γράψω τους αριθμους??? χαμενη δεν θα πάω? καπως ετσι!
αν μου επιτρέπεται...να κάνω μια διευκρίνηση...
οι ποιμενικές φυλές, οι ορεινές, τα μαστίφ κλπ.κλπ.....πολλές δηλ. πρέπει να μπορούν να δουλεύουν την μασέλα τους για λόγους ισορροπίας του χαρακτήρα και νεύρων....
και όχι μόνο για λόγους φύλαξης....
οι ποιμενικές φυλές, οι ορεινές, τα μαστίφ κλπ.κλπ.....πολλές δηλ. πρέπει να μπορούν να δουλεύουν την μασέλα τους για λόγους ισορροπίας του χαρακτήρα και νεύρων....
και όχι μόνο για λόγους φύλαξης....
Φυσικά και σου επιτρέπεται
αν απαντάς όμως και τις ερωτήσεις που προκύπτουν απο την διευκρίνιση Αρκεί κατα την γνώμη σου για την πνευματική τους ισορροπία το tug πού και πού και ένα χοντρό κόκκαλο, ή χρειάζονται οπωσδήποτε μανίκια και κυνηγητά για να ξεδώσουν ικανοποιητικά ;
Μιλάω για καλά εκπαιδευμένα και ισορροπημένα σκυλιά με πολύ "εργασιακή" ιδιοσυγκρασία.
Όπως το σκέφτομαι εγώ και με όσα έχω καταλάβει, το κριτήριο είναι το αν ο σκύλος ψάχνει να χρησιμοποιήσει τα δόντια του εκτός τόπου και χρόνου. Αν δεν το κάνει είναι οκ και ισορροπημένος, αν το κάνει χρειάζεται περισσότερη εκτόνωση και ευκαιρίες να χρησιμοποιήσει τα δόντια του και τα ένστικτά του.
Σωστά, ή πάλι τίποτα δεν κατάλαβα ;
Αν εννοεις οτι ενα εργασιακο σκυλι εκπαιδευμενο και ισορροπημενο αν αρχισει τις καταστροφες στο σπιτι με τα δοντια του, ναι θελει περισσοτερη εκτονωση . Και παντα εξαρταται απο το σκυλο , αλλιως αντιδραει ενα σκυλι με ενα αλλο και ας ειναι και τα δυο εργασιακες γραμμεςΦυσικά και σου επιτρέπεται
Αρκεί κατα την γνώμη σου για την πνευματική τους ισορροπία το tug πού και πού και ένα χοντρό κόκκαλο, ή χρειάζονται οπωσδήποτε μανίκια και κυνηγητά για να ξεδώσουν ικανοποιητικά ;
Μιλάω για καλά εκπαιδευμένα και ισορροπημένα σκυλιά με πολύ "εργασιακή" ιδιοσυγκρασία.
Όπως το σκέφτομαι εγώ και με όσα έχω καταλάβει, το κριτήριο είναι το αν ο σκύλος ψάχνει να χρησιμοποιήσει τα δόντια του εκτός τόπου και χρόνου. Αν δεν το κάνει είναι οκ και ισορροπημένος, αν το κάνει χρειάζεται περισσότερη εκτόνωση και ευκαιρίες να χρησιμοποιήσει τα δόντια του και τα ένστικτά του.
Σωστά, ή πάλι τίποτα δεν κατάλαβα ;
Το tug είναι παιχνίδι….
Το να παίζει ο ιδιοκτήτης με την μασέλα του κουταβιού του και αργότερα του ενήλικα σκύλου του μπορεί να είναι μια από τις πιο ευχάριστες κοινές δραστηριότητες, που βοηθούν να δυναμώσει η μεταξύ τους επαφή….…
Εννοείται ότι ένα τέτοιο παιχνίδι βοηθά πολύ στην εκτόνωση του σκύλου
Πέρα από το παιχνίδι όμως θεωρώ ότι στις προαναφερθείσες (ποιμενικές κλπ.) φυλές ο ιδιοκτήτης πρέπει να δει και τα θέματα του χαρακτήρα του σκύλου του μέσα από την εκπαίδευση του δαγκώματος….
Όπως καταλαβαίνεις εδώ το δάγκωμα δεν θα είναι πια τόσο παιχνίδι και δεν θα χρησιμοποιείται μόνο για την εκτόνωση του σκύλου….
Ο σκοπός είναι μέσα απο διάφορα σενάρια ''αντιπαράθεσης'', τα οποία μπορούν να κυμανθούν απο απλά δαγκωματάκια και ''πάλη'' μέχρι και ρεαλιστικά σενάρια φύλαξης (η γκάμα είναι μεγάλη) να αποκτήσει ο σκύλος περισσότερη αυτοπεποίθηση, περισσότερη πειθαρχία και γι΄αυτό και πιο ισορροπημένη συμπεριφορά.
Από εκεί και πέρα το μέχρι που θα φτάσει ο κάθε ιδιοκτήτης με τον σκύλο του έχει να κάνει πάνω απ΄όλα με τον χαρακτήρα του ζώου…
Το να παίζει ο ιδιοκτήτης με την μασέλα του κουταβιού του και αργότερα του ενήλικα σκύλου του μπορεί να είναι μια από τις πιο ευχάριστες κοινές δραστηριότητες, που βοηθούν να δυναμώσει η μεταξύ τους επαφή….…
Εννοείται ότι ένα τέτοιο παιχνίδι βοηθά πολύ στην εκτόνωση του σκύλου
Πέρα από το παιχνίδι όμως θεωρώ ότι στις προαναφερθείσες (ποιμενικές κλπ.) φυλές ο ιδιοκτήτης πρέπει να δει και τα θέματα του χαρακτήρα του σκύλου του μέσα από την εκπαίδευση του δαγκώματος….
Όπως καταλαβαίνεις εδώ το δάγκωμα δεν θα είναι πια τόσο παιχνίδι και δεν θα χρησιμοποιείται μόνο για την εκτόνωση του σκύλου….
Ο σκοπός είναι μέσα απο διάφορα σενάρια ''αντιπαράθεσης'', τα οποία μπορούν να κυμανθούν απο απλά δαγκωματάκια και ''πάλη'' μέχρι και ρεαλιστικά σενάρια φύλαξης (η γκάμα είναι μεγάλη) να αποκτήσει ο σκύλος περισσότερη αυτοπεποίθηση, περισσότερη πειθαρχία και γι΄αυτό και πιο ισορροπημένη συμπεριφορά.
Από εκεί και πέρα το μέχρι που θα φτάσει ο κάθε ιδιοκτήτης με τον σκύλο του έχει να κάνει πάνω απ΄όλα με τον χαρακτήρα του ζώου…
Και με τον χαρακτηρα του χειριστη θα ελεγα , χειριστης-σκυλος πρεπει να το βλεπουμε σαν ενα , το ενα συμπληρωνει το αλλο και το βοηθαει οταν μιλαμε για καλο χειριστη και καλο σκυλο ενω το ενα χαντακωνει το αλλο ειτε ο χειριστης δεν ειναι στο υψος του σκυλου ειτε ο σκυλος δεν ανταποκρινεται στις απαιτησεις του χειριστη
