Αγαπητέ sfina, σκοπός μας εδώ είναι να βοηθήσουμε το σκύλο σου (και άλλους που πιθανόν να βρίσκονται σε αντίστοιχη θέση). Οχι να αυτοανακηρυχθούμε "υπέρτατοι φιλόζωοι".... εγώ εχω κάνει άπειρα των απείρων λάθη που τα έχω αναλύσει όμως σε άλλο θέμα. Το θέμα μας εδω είναι τα δικά σου λάθη. Οχι για να σε προσβάλλουμε ή να σου κάνουμε κριτική, αλλά για να σε βοηθήσουμε (οχι εσένα, το σκύλο).
Το σχόλιο μου που σε ενόχλησε πηγάζει απο τις εξής δικές σου παρατηρήσεις που με κάνουν να αναρωτιέμαι κατα πόσον αντέχεις πραγματικά να έχεις αυτό το σκύλο και να τον έχεις ευτυχισμένο:
Φιλε μου το σπιτι μου ειναι καινουργιο,οπότε η οποιαδηποτε ζημιά απο δαγκωμα στοιχιζει πολλά, η γυναικα μου το σιχαινεται μεσα στο σπίτι (και εγω λιγο) και γενικώς κάπως μου φιανεται ενα σκυλι μεσα σε ενα σπιτι... Ελπιζω να μην αναγκαστω σε κατι τετοιο γιατι δεν θα μου αρεσε...
Κοιτα να το εχω στο σπιτι αμολιτό, να λειπω, να τα κανει σε κανα κρεβατι ή σε κανα καναπε, να φαει καναπεδες μαξιλαρια και επιπλα, δεν παιζει. Στο κατω κατω τα εχω πληρωσει απο το υστερημα μου αυτά όπως και το σκυλί, και δεν μπορώ να δεχτώ ούτε καν το ρίσκο να δω κάτι τέτοιο.
Όταν το είχα σε όλη την βεράντα αμολιτό πριν την εκπαιδευση, μου έφαγε έναν καινουργιο καναπε βεράντας και πραγματικά έσκασα. Δεν ειναι αυτος ο κυριος. Εγώ ειμαι. Και αυτα που έχω φτιαξει τα πονάω γιατι στερήθηκα πολλά. Δεν μπορώ ούτε στην σκέψη να δεχτώ να τα χαλάσει ενα σκυλί.
Εκτός απο αυτό, οι τρίχες ου φαίνονται και δεν ξεκολάνε απο τα υφάσματα. Να γεμίσει ο καναπες απο τριχες σκυλιού? Αντε μετα να βαλω επισκεπτη μεσα....
Γιαυτο λεω για μια μικρή υποχώριση μόνο με Kenel.
Οχι το κενελ ειναι μικρο. Νουμερο 6 πηρα. Δεν εχει περιθωριο να στηθει καπου να τα κανει. Εκτος αν τα κανει πανω του.
Σημερα ομως δεν εχει. Εχει κατουρησει μοναχα το πρωι μεσα στο κενελ, και αν δεν γαυγισει, δεν θα βγουμε απο το σπιτι. Αν τα κανει μεσα στο σπιτι η στο κενελ χωρις να ειδοποιησει θα το μαλωσω. Δεν μενει κατι αλλο να κανω ρε γαμωτο................................ Πραγματικα κουαστηκα παρα πολύ......
Στο οτι δεν μπορω ακομα και αν θελω να αφιερωσω τοσες ωρες. Δεν μποεω να μεινω αυπνος το βραδυ και να μην παω στην δουλεια την αλλη μερα.
Αγαπητέ, σύμφωνα με το προγραμμα σου,
έχεις ένα σκυλο σε ένα κλουβί το οποιο δεν αναγνωρίζει ως φωλιά του και το οποίο δεν του επιτρέπει αρκετο χώρο ουτε καν για να κατουρήσει 17 ΩΡΕΣ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ (8 το πρωϊ, 6 το βράδυ και τρεις για τη σιέστα).
Θα μου επιτρέψεις να αμφιβάλλω για το κατα πόσον είσαι πραγματικά διατεθημένος να κάνεις τις απαραίτητες θυσίες για το σκύλο σου (που περιλαμβάνουν: καταστροφές καναπέ αμα λάχει, ΠΟΛΛΑ σφουγγαρίσματα και ξεσκατίσματα, καμιά φορά και πάνω στο πανάκριβο χαλί μας, πολλές ξάγρυπνες νύχτες μέχρι να μάθει να τα κάνει σωστά, πολλά πάνω κάτω, κάθε τρεις και λίγο, μέσα στο κατακαλόκαιρο, μέσα στο κατάβραδο, ακόμα κι οταν βλαστημάς την ώρα και τη στιγμή, αλλά με χαμόγελο και με το χάδι και το γλυκόλογο έτοιμο, ακόμα κι όταν θέλεις να τον βρίσεις). Εσύ προκειμένου να τα αποφυγεις ολα αυτά, προτιμάς να έχεις το σκύλο κλεισμένο στο #6. Δεν αμφιβάλλω οτι τον αγαπάς, αλλά είναι τρόπος αυτός να του το δείξεις??
Η αγάπη δεν είναι πάντα αρκετή. Πιο χρήσιμη για το σκύλο είναι η υπομονή και η επιμονή.
Και μ΄αρέσει που έχεις και χιούμορ ενίοτε...
