Για τον μεγάλο είπα.
Για τον μικρό τώρα. Το όνομα το ψάχναμε όσο καιρό περιμέναμε το σκύλο, δηλαδή περίπου 3 εβδομάδες. Η εκτροφέας έβγαλε όλη τη γέννα με ονόματα τραγουδιών της Eurovision. Μου είπε να διαλέξω μεταξύ "everyway that I can" και "wild dance" κι επειδή το εν λόγω άσμα της Ρουσλάνα μου αρέσει επέλεξα το δεύτερο. Έσκασε και στον δικό μου η ιδέα να βγάλουμε το σκύλο επισήμως "hard rock hallelujah" και να τον φωνάζουμε Lordi! Αλλά μέχρι να το σκεφτούμε η γέννα είχε δηλωθεί, δεν ξέρω αν θα συμφωνούσε και η εκτροφέας, δεν έχει και πολύς κόσμος συμπάθεια στα "τέρατα" εκ Φινλανδίας.
Τέλος πάντων είπαμε να πάμε στο ανεπίσημο, πετ όνομα. Ρουσλάνα δε γινόταν να βγάλουμε το σκύλο, έτσι η πρώτη μου ιδέα ήταν το "Floyd" που είναι η δεύτερη αγαπημένη μου μπάντα στη γη (ούτε από τους beatles προκύπτει κάτι σε όνομα) και η πρώτη για τον αγαπημένο μου. Έτσι συμφωνήσαμε αμέσως.
Έλα που πέρναγαν οι μέρες κι άρχισε ο δικός μου να το ξανασκέφτεται και πάει και κολλάει σ' ένα όνομα ΑΙΣΧΟΣ, στο όνομα "Τζουζέπε"! Στην αρχή το έλεγε για πλάκα, στην πορεία όμως, λέγε-λέγε το συνήθισε κι άρχισε να λυσσάει να πούμε το σκύλο Τζουζέπε!!!
Προκειμένου να γλιτώσω, ήθελα και κάτι σε μουσικό οπωσδήποτε, του λέω "Αντί για Τζουζέπε, να το πούμε 'Βέρντι', καθώς τον Βέρντι τον έλεγαν 'Τζουζέπε' κι έτσι θα έχεις και δικαιολογία να το χρησιμοποιείς πού και πού!". Συμφωνεί, συμφωνούμε, αρχίζουμε να συζητάμε για τον μικρό μας "Βέρντι" το ανακοινώνουμε στην εκτροφέα, σε γονείς, φίλους και σε όλο τον κόσμο και ησυχάζουμε...
Κι εκεί που όλα πήγαιναν καλά, ένας προδότης φίλος μας του αποκάλυψε ότι "Βέρντι" στα ιταλικά σημαίνει "πράσινο" και για οπαδικούς λόγους ο δικός μου άσκησε βέτο και είπε ότι ο μικρός θα βαπτιστεί εκ νέου. "Ό,τι θες πλην Βέρντι" μου είπε, κι έτσι είπα "Floyd" και ζήτησα να μην ξαναμιλήσουμε γι' αυτό το ζήτημα γιατί με είχε παραζαλίσει!