Η ώρα της εξομολόγησης...

[zouzounos]

Αν δεν ειναι αδιακριτη ερώτηση, γιατί;
Θέλω να πω έχει να κάνει με την εμπειρία σου με τους σκυλους αυτή η απόφαση; Ακούγεται κάπως απόλυτο.

Δυστηχως/ευτυχως εχω χασει μονο ενα 1 σκυλο(στα 8 του χρονια) και μου στοιχισε αρκετα εως πολυ θα ελεγα.
Εκανα 1 χρονο να παρω αλλο σκυλο....
Μολις θα ερθει η ωρα του δευτερου(ειναι 5 χρονων τωρα) θα ειναι δυσκολοτερα τα πραγματα.
Δεν μπορω να αντεξω αλλο το βαρος του αν αναπνεει καλα,αν κοιματε καλα αν ποναει γιατι δεν εφαγε ολο το φαι του και αφησε λιγο, γιατι εβηξε γιατι παραπατησε γιατι το ενα γιατι το αλλο.(ο σκυλος ειναι υγιεστατος αλλα το μυαλο μου οχι)
Απλα να σε ενημερωσω οχι οτι εκανα κατι σπουδαιο ετσι για την ιστορια,μεχρι και σε ομοιπαθητικο τον πηγα για το προβλημα που ειχε με το στομαχι του δινοντας 400ε #-o
Και οταν ειχεις συντροφο χειροτερο απο εσενα σε τετοια πραγματα βαλε χ 2!
Ειναι θεμα αδυναμου χαρακτηρα τα λατρευω εχω κανει τα παντα για αυτα αλλα δεν μπορω να τα ξαναπερασω για 3 φορα.

 

[Berna]

Δυστηχως/ευτυχως εχω χασει μονο ενα 1 σκυλο(στα 8 του χρονια) και μου στοιχισε αρκετα εως πολυ θα ελεγα.
Εκανα 1 χρονο να παρω αλλο σκυλο....
Μολις θα ερθει η ωρα του δευτερου(ειναι 5 χρονων τωρα) θα ειναι δυσκολοτερα τα πραγματα.
Δεν μπορω να αντεξω αλλο το βαρος του αν αναπνεει καλα,αν κοιματε καλα αν ποναει γιατι δεν εφαγε ολο το φαι του και αφησε λιγο, γιατι εβηξε γιατι παραπατησε γιατι το ενα γιατι το αλλο.(ο σκυλος ειναι υγιεστατος αλλα το μυαλο μου οχι)
Απλα να σε ενημερωσω οχι οτι εκανα κατι σπουδαιο ετσι για την ιστορια,μεχρι και σε ομοιπαθητικο τον πηγα για το προβλημα που ειχε με το στομαχι του δινοντας 400ε #-o
Και οταν ειχεις συντροφο χειροτερο απο εσενα σε τετοια πραγματα βαλε χ 2!
Ειναι θεμα αδυναμου χαρακτηρα τα λατρευω εχω κανει τα παντα για αυτα αλλα δεν μπορω να τα ξαναπερασω για 3 φορα.

Δεν θα πω κάτι να σε πείσω, γιατί είναι προσωπικό το θέμα περί άλλου σκύλου, αλλά αυτά που γράφεις λίγο-πολύ τα έχουμε όλοι Είναι δύσκολο όταν είναι άρρωστα, συμπεριφέρονται κακομαθημένα και όταν φεύγουν πριν από εμάς, αλλά... κατ' εμέ η χαρά που δίνουν δε συγκρίνεται. Σκέψου το Εγώ πάντως ξέρω πως δεν θα ξαναζήσω ποτέ χωρίς (τουλάχιστον έναν) σκύλο.

 

[l.Kyveli]

Άσε μας ρε Ζουζούνε!!!! Αν ξέρω λίγους ανθρώπους που τους αξίζει να έχουν σκύλο ο ένας είσαι εσύ.. Μου θυμίζεις μια φίλη μου, γ@μώ τα παιδιά, που δεν θέλει παιδιά, και τις λέω εδώ κάνει και ο κάθε πικραμένος και εσύ που πρέπει να μεγαλώσεις ένα παιδί δεν θές!
Θα πάρεις με το ζόρι

 

[johnk]

1. ...Απλα να σε ενημερωσω οχι οτι εκανα κατι σπουδαιο ετσι για την ιστορια,μεχρι και σε ομοιπαθητικο τον πηγα για το προβλημα που ειχε με το στομαχι του δινοντας 400ε #-o...

2. ...Και οταν ειχεις συντροφο χειροτερο απο εσενα σε τετοια πραγματα βαλε χ 2!
Ειναι θεμα αδυναμου χαρακτηρα τα λατρευω εχω κανει τα παντα για αυτα αλλα δεν μπορω να τα ξαναπερασω για 3 φορα.

1. Ρέϊκι του έκανες? τότε, που πας, ρε Καραμήτρο?????

2. Δυστυχώς, Φώτη... για όσους αγαπάνε πραγματικά το σκύλο...
Οι περισσότεροι λένε το ίδιο με σένα... αλλά, αυτή η αγωνία και η συνεπαγόμενη θλίψη πάνε "πακέτο" με την αγάπη για το σκύλο... ήδη το έχω περάσει δυό φορές και...

Υ.Γ. Οσο για το ερώτημα του θέματος... αν αρχίσω να απαριθμώ τα λάθη μου, θα γεμίσουν αρκετές σελίδες με το σεντόνι που θα προκύψει...

 

[Alexia]

Βρε Ζουζουνε, είμαι σίγουρη ότι οι ωραίες αναμνήσεις είναι πολύ περισσότερες και αξίζουν το κόπο...

 

[johnk]

Βρε Ζουζουνε, είμαι σίγουρη ότι οι ωραίες αναμνήσεις είναι πολύ περισσότερες και αξίζουν το κόπο...

Αυτό !!!

 

[Ghostdoc]

Ο ανθρωπος που αγαπαει τον σκυλο και ξερει πως να τον μεγαλώσει δεν επιτρεπεται να μην εχει σκυλο. Αμαρτία. Στην επομενη επταετία ελπίζω να αλλάξεις γνώμη

 

[Lovey the Lab]

Ετσι. Τουλαχιστον να ξερουμε οτι παντα προσπαθησαμε για το καλυτερο γι' αυτά. Οτι καναμε οτι περνουσε απο το χερι μας. Αυτο παντα απαλυνει τον πονο.

 

[betty coltrane]

Και γω πιστεύω ότι αξίζουν περισσότερο.

Εϊναι πολύ μεγάλη η στεναχώρια και για να απαντήσω και στο θέμα, αυτό που δεν μπορώ να συγχωρήσω στον εαυτό μου είναι που δεν ήμουν πιο αυστηρή και δεν επεμεινα στην κτηνίατρο να κάνει ευθανασία και άφησα τη σκυλίτσα μου να ταλαιπωρείται.

 

[Alexia]

αυτό που δεν μπορώ να συγχωρήσω στον εαυτό μου είναι που δεν ήμουν πιο αυστηρή και δεν επεμεινα στην κτηνίατρο να κάνει ευθανασία και άφησα τη σκυλίτσα μου να ταλαιπωρείται.

Δύσκολη απόφαση και δυστυχώς συνειδητοποιείς εκ των υστέρων ότι έπρεπε να την είχες πάρει νωρίτερα.

 

[Hlianna]

1. Ρέϊκι του έκανες? τότε, που πας, ρε Καραμήτρο?????

Τοσο σοβαρα ειμαι???

Αν γυρναγα τον χρονο πισω θα προσπαθουσα να ειμαι πιο αυστηρη και να θεσω ορια απο τις πρωτες μερες, να ξεκινησω αμεσως εκπαιδευση και να αναπτυξω απο την αρχη μια ουσιαστικη σχεση με τον σκυλο

 

[HolywoodBrn]

Λάθη πολλά με τον πρώτο μου σκύλο..Κονσέρβα φρίσκις, μια γέννα, εμπιστοσύνη στους λάθος ανθρώπους...13 χρονών σκατό ήμουν προς υπεράσπισή μου, αλλά μετανιώνω και πάλι θα μετάνιωνα 8 χρονών να ήμουν..Και άντεξε μέχρι τα 15 παρόλα αυτά. Αν υπήρχε περισσότερη ενημέρωση τότε, ίσως να κρατούσε η γριούλα μου και λίγο παραπάνω. Ζούζουνε σε νιώθω. Να κοιμάσαι και να πετάγεσαι να δεις..ανασαίνει; Και να της μιλάς και να μην κουνιέται και να τρελλαίνεσαι..Με τη Μίλβα κουτάβι, πάλι πεταγόμουν να δω αν ανασαίνει τις νύχτες για πολλούς μήνες. Θες επειδή τη βρήκαμε όπως τη βρήκαμε, θες μου μεινε κατάλοιπο..δεν ξέρω..

Τα σημερινά λάθη δε βαραίνουν τόσο τα σκυλιά μου, όσο εμένα. Γιατί τις έχω κακομάθει/καλομάθει και μου κάνουν τη ζωή μαρτύριο :cuniaoo:

 

[ΜΕΓΑΛΟΣ ΔΑΝΟΣ]

Ο πρωτος μου σκυλος ενα pomeranian mini..ηταν τοσο υπεροχη και εξυπνη.ομως ηταν τοσο μικρη που μπορουσε να τρυπωσει παντου η ατιμη.μια μερα ξεχασα την πορτα ανοιχτη,βγηκε εξω στον κηπο χωρις να την παρω χαμπαρι και μολις ειδε τον αντρα μου στο δρομο να ερχεται (του ειχε τρελη αδυναμια) βγηκε εξω απο τα καγκελα της εξωπορτας και εκεινη την ωρα περνουσε αυτοκινητο και αυτο ηταν το τελος της.με θεωρω απαραδεκτη και δεν μπορω να μου συγχωρησω οτι δεν την προσεχα ενω ηξερα οτι χωραει να βγει εξω. Επισης τωρα εχω ενα ημιαιμο jack russell και τον μολοσσο.τους υπεραγαπαω και τους δυο αλλα θελω να εξομολογηθω οτι δινω λιγο παραπανω προσοχη στον μεγαλο...

 

[flygirl]

Δύσκολη απόφαση και δυστυχώς συνειδητοποιείς εκ των υστέρων ότι έπρεπε να την είχες πάρει νωρίτερα.

Αστο..πονεμενη συνειδητοποιηση....

 

[nikalias]

Το μόνο άχτι είναι ότι έφυγα από το σπίτι να πάω να σπουδάσω όταν είχα δεθεί ήδη με έναν σκύλο σε καθημερινή βάση επί 8 μήνες . Επίσης , το ότι δεν κοιμάται μέσα στο σπίτι είναι ένα θέμα το οποίο ελπίζω να λυθεί σε 3-4 χρόνια .

 

[ntoulis]

Το μόνο άχτι είναι ότι έφυγα από το σπίτι να πάω να σπουδάσω όταν είχα δεθεί ήδη με έναν σκύλο σε καθημερινή βάση επί 8 μήνες . Επίσης , το ότι δεν κοιμάται μέσα στο σπίτι είναι ένα θέμα το οποίο ελπίζω να λυθεί σε 3-4 χρόνια .

κατσε να ερθω με τον ντουλη, να στον τρομαξω τον δικο σου, να μπει μεσα επιτελους στο σπιτι :x:

 

[simone0mylo]

εχω κάνει πολλά λάθη στον δικό μου σκύλο αλλά αυτο που πραγματικά με πληγώνει είναι οτι συνέβαλα στο να πάρει ενα σκύλο ενας φίλος μου που πραγματικά δεν ήταν έτοιμος για σκυλιά και τώρα το βλέπω να καλοπερνάει χωρίς να μπορώ να κάνω πολλά πράγματα.... πραγματικά αν μπορούσα θα το έπαιρνα μαζί μου.....ενα άλλο λάθος μου ήταν οτι δεν έψαξα για κάποιο αδέσποτο που θα με συγκινούσε πριν προβώ σε αγορά.

 

[Estranged]

Οσο για το ερώτημα του θέματος... αν αρχίσω να απαριθμώ τα λάθη μου, θα γεμίσουν αρκετές σελίδες με το σεντόνι που θα προκύψει...

Ξεκίνησα 2 φορές.. τι σεντόνι, προίκα ολόκληρη. Πανωσέντονο, κατωσέντονο, μαξιλαροθήκη και παπλωματοθήκη... Γιατί δεν ήταν και μόνο τα λάθη στα δικά μου που ράβουνε την προίκα... Αυτό που με κατατρώει είναι αυτά που δεν πήρα απ'το δρόμο...

Ο ανθρωπος που αγαπαει τον σκυλο και ξερει πως να τον μεγαλώσει δεν επιτρεπεται να μην εχει σκυλο. Αμαρτία. Στην επομενη επταετία ελπίζω να αλλάξεις γνώμη

+1

 

[skylakos]

Ο πατερας μου ειχε πεθανει,η μητερα μου σε μαυρο χαλι κ ο σκυλος τους στον κηπο.2 χρονων.Πεθανε απο μοναξια.Νομιζα οτι εφυγε απο κατι ιατρικο που δεν ειχα ανακαλυψει.Πηγαινα με τον εκτορα για παρεα αλλα δεν καθομασταν για πολυ.Την τελευταια μερα που τον ειδα,οταν φευγαμε ανεβηκε στα καγκελα,περασε το κεφαλι του κ το μισο κορμι του κ ουρλιαζε.Σαν ανθρωπος απο πονο κ μοναξια!Το ενιωθα μεσα στο αιμα μου εκεινη τη στιγμη!Πονουσε κ ηταν μονος.Κ ομως επρεπε να φυγω εκεινη την ωρα. Πηρα τον Εκτορα κ εφυγα.Πιστευα οτι δεν μπορουσα να κανω κατι.Την επομενη μερα πεθανε.Οι γειτονες μου ειπαν οτι ειχε την ιδια συμπεριφορα οπως οταν φευγαμε.Ηταν απο τα καλυτερα σκυλια που ειχαμε ποτε. Κλαιω καθε φορα που το σκεφτομαι.Το ουρλιαχτο του κ η προσπαθεια του να μας πιασει,με στοιχειωνει....

 

[takisft]

Καμία εξομολόγηση από μένα... η βλαμμένη που έχω πρέπει να εξομολογηθεί και να ζητήσει συγχώρεση