To συγκεκριμένο περιστατικό δεν ήταν ενόχληση απλώς ένα συμβάν.
Πήγα λοιπόν και τους δύο σκύλους μου για παιχνίδι και τρέξιμο σε περιφραγμένο χώρο όπου ήδη βρισκόταν εκεί ένα παλικάρι με ένα υπέροχο ημίαιμο σκύλο, σωματότυπος και φάτσα dogo λευκός αλλά με μαύρες βούλες. Πραγματικά πανέμορφο ζώο.
Αρχίζει η σχετική συζήτηση , αρσενικά είναι τα σκυλιά σου, μόνο ο ένας αλλά κουτάβι απαντώ εγώ, ας δοκιμάσουμε , μου λέει εκείνος, διστακτική εγώ αλλά και αυτός γιατί ξέρω με τι λεπτότητα προσεγγίζει ο μπουνταλάς τους άλλους σκύλους. Ορμάει πάνω τους για παιχνίδι και όποιον πάρει ο χάρος. Τέλως πάντων, μυρίζονται ανάμεσα στα κάγκελα, καμία επιθετικότητα ο υπέροχος ημίαιμος, ε ας κάνουμε την δοκιμή , λέμε..
Με κολάρα και οδηγούς (ΕΥΤΥΧΩΣ) τους φέρνουμε σε επαφή να μυριστούν και χωρίς εμπόδια, ορμάει ο βλακέντιος ο δικός μου στο κεφάλι του σκύλαρου και αρχίζει τις κατσικιές...Σε 2 δεύτερα είχε βρεθεί στο έδαφος, με τον σκύλαρο καβάλα να γρυλίζει και να είναι έτοιμος να τον αρπάξει από το λαιμό... Ο δικός μου νιρβάνα, μάλλον θα νόμιζε ότι είναι κανένα καινούριο είδος παιχνιδιού και δεν έδειξε κανένα φόβο ή έστω την ελάχιστη συναίσθηση...Ευτυχώς ο ιδιοκτήτης είχε γρήγορα αντανακλαστικά και τον άρπαξε από το κολλάρο, που ήταν και πνίχτης, ο άλλος όμως τα είχε πάρει αρκετά και του έστριψε και λίγο το αφτί..εκεί στεναχωρήθηκα αλλά καλύτερα λίγο στρίψιμο στο αφτί παρά ο μπουνταλάς χωρίς αφτί..
Θα μάθει ποτέ να προσεγγίζει με σύνεση άλλους σκύλους..;