Εμείς... Απολαμβάνουμε κάθε βόλτα χωρίς κανένα πρόβλημα
Ή μάλλον.. έχουμε ενα πρόβλημα.. Λόγω μεγέθους,δν μας πλησιάζει κανείς.. Μιας και προσωπικά γνωρίζω πολλά αδέσποτα στην πόλη,όταν τα συναντάμε στον δρόμο,τρέχουν..
Μια φορά πέτυχα πέντε μαζί,και χάρηκα... Έτρεξαν ΟΛΑ! Απογοήτευση.. Και η Λάρα.. Φοβήθηκε την πάπια που έκανε ΠΑΑΑΑΑ δίπλα στην σίτα!
Γενικά,έχω συνηθίσει πλέον να περπατάω στον δρόμο και να σταματάνε μες στην μέση να με ρωτάνε οτιδήποτε άσχετο μπορει να φανταστει κανει.
Δν έχω πρόβλημα να απαντάω στο οτι,ναι,είναι σκύλος και όχι πονυ. Για τον χαρακτήρα,οτιδηποτε..
Με τσαντίζουν λίγο οι δηθεν ειδημονες,που ξέρουν οτι ειναι σκυλος για κήπο. Τους απαντάω οτι κοιμάται στο δίπλα μαξιλάρι
Όταν λεω οτι κανουμε ωμοφαγια... ΑΠΑΠΑΠΑ! Αν ματώσει το δαχτυλο σου θα σε φαει ολόκληρο!
Γενικά πάντως,στις βόλτες,αφήνω τον οποιονδήποτε να μας πλησιάσει,με ή χωρις σκύλο,και όταν βλέπω αδέσποτο,με δυο εξαιρέσεις αδέσποτων που έχουν δείξει σημάδια αγριάδας,με τα υπολοιπα τα αφηνω να μυριστουν,και αν είναι ιδανικές οι συνθήκες τα αφήνω να παίζουν.
Στην παραλία αν πετύχω καμια κυρία με το σκυλάκι της,μόλις τους βλέπω την δένω,πλησιάζω και με ευγενικό τρόπο ρωτάω αν φοβούνται.. Αν ναι,παω αρκετα μακρια,αν οχι,ζητάω να κανουμε σκυλοπαρέα με σκυλοσυζητησεις και εμπειριες που δν τελειωνουν ποτε!!
Μόλις περάσουν το σοκ του μεγέθους και δουν οτι είναι ενα σκυλι που τρέχει σε μια ολοκληρη παραλια,και πέφτει πανω στο πόδι σου καταλαθος,τοτε νιωθουν πιο ανετα