Εκτροφείς...
- Thread starter Sofouli
- Ημερομηνία δημιουργίας
Πόσο λεπτή και δυσδιάκριτη μπορεί να είναι η διαχωριστική γραμμή?
Βοήθησε με να διαχωρίσω την αλήθεια απ' το ψέμα... την ουσία από το τίποτα! Δώσε μου μια ολοκληρωμένη ιστορία... κι αυτό μπορεί να γίνει και χωρίς να αναφερθούν ονόματα, αλλά το μυαλό μου δεν με βοηθάει να συμπληρώσω τα κενά και αυτό με οδηγεί σε ενδεχομένως εσφαλμένα συμπεράσματα
Κάναμε με τους δικούς μου βόλτα τα σκυλία. Πεφτουμε πάνω σε κάτι κυνηγούς. Εκείνη την ώρα έρχεται ένα απο τα σκυλιά τους με μια πάπια στο στόμα την οποία δεν τους την έδινε και τη μασούλαγε. Και ένας από αυτούς πυροβόλησε το σκυλί. Οι δικοί μου με πήρανε και φύγαμε γιατί είχα πάθει σοκ, αφού τον βρίσανε. Χρόνια μετά έμαθα ότι αυτός που το πυροβόλησε εχει εκτροφείο.
Έμαθα το όνομα του από τους θείους μου που το μάθανε από το χωριό που μένει.
Αυτό θυμάμαι μόνο.. Ελπίζω να σε κάλυψα!
Έμαθα το όνομα του από τους θείους μου που το μάθανε από το χωριό που μένει.
Αυτό θυμάμαι μόνο.. Ελπίζω να σε κάλυψα!
Μάγκες, ηρεμία! Είναι πολύ τραυματικό για ένα παιδί να δει τέτοιο πράμα. Εδώ ο πατέρας μου που είναι 85 χρονών θυμάται πώς του σκοτώσανε το σκύλο όταν ήταν μικρός και κλαίει ακόμα. Το να το εξωτερικεύει κανείς κάνει καλό διότι βάζει και σε τάξη της σκέψεις του/της.
Πρόσφατα η ανηψιά μου (του πρώην άντρα μου ανηψιά δηλαδή, άρα όχι Ελληνίδα) μου εξομολογήθηκε ότι ο πατέρας της (ο πρώην κουνιάδος μου) σκοτώνει και πάντα σκότωνε γάτες και εξαφανίζει τα πτώματά τους! Έπαθε την πλάκα της όταν το ανακάλυψε και ήτανε στα χάλια της. Το συζήτησα αμέσως με την καλύτερή μου φίλη που είναι ψυχίατρος και μου είπε ότι όποιοι σκοτώνουν ζώα στο έτσι έχουν διαταραχή προσωπικότητας (personality disorder). Δύσκολο να άλλαξε ο τύπος μετά από χρόνια εκτός κι αν την έβγαλε στον καναπέ του ψυχιάτρου...
Πρόσφατα η ανηψιά μου (του πρώην άντρα μου ανηψιά δηλαδή, άρα όχι Ελληνίδα) μου εξομολογήθηκε ότι ο πατέρας της (ο πρώην κουνιάδος μου) σκοτώνει και πάντα σκότωνε γάτες και εξαφανίζει τα πτώματά τους! Έπαθε την πλάκα της όταν το ανακάλυψε και ήτανε στα χάλια της. Το συζήτησα αμέσως με την καλύτερή μου φίλη που είναι ψυχίατρος και μου είπε ότι όποιοι σκοτώνουν ζώα στο έτσι έχουν διαταραχή προσωπικότητας (personality disorder). Δύσκολο να άλλαξε ο τύπος μετά από χρόνια εκτός κι αν την έβγαλε στον καναπέ του ψυχιάτρου...
Last edited:
Σκέφτομαι τι είναι ανήθικο:Ομολογώ πως δεν κατάλαβα... (έχω ξανοίξει και το μαλλί τελευταία...)
- να θανατώσεις ένα κουτάβι με σημαντική πάθηση (κώφωση ας πούμε) ή
- να το φορτώσεις σε κάποιον (ας πούμε δωρίζοντάς το) ο οποίος μια ζωή θα ζει και θα παλεύει καθημερινά με αυτήν την πάθηση του σκύλου του?
Αν ρωτάς αν κάλυψες εμένα, τότε θα σου πω πως "όχι"... άλλα όπως είπα ήδη εγώ δεν έχω πλήρη εικόνα του συμβάντος, αντίθετα μ' εσένα!
Και δεν θέλω να με παρεξηγήσεις, μπορώ να αντιληφθώ την αίσθησή σου περί ανάκρισης, αλλά θα σου έλεγα ψέμματα αν ισχυριζόμουν πως μπορώ να αντιληφθώ τα συναισθήματά σου... διότι πολύ απλά δεν βίωσα εγώ το περιστατικό που περιγράφεις.
Προσπαθώ λοιπόν να καταλάβω, αλλά το ζαλισμένο μυαλό μου βασανίζεται από ερωτήματα που γεννιούνται συνεχώς και σε κάθε πρόταση: Εγώ ας πούμε δεν θα πήγαινα ένα δεκάχρονο παιδί βόλτα σε σημείο που μπορεί να πυροβολούν και μάλιστα εν μέσω κυνηγετικής περιόδου!
Μην παρεξηγήσεις την σκέψη μου και σαφέστατα δεν εστιάζω στην υπευθυνότητα ή ανευθυνότητα των δικών σου - δεν είναι άλλωστε αυτό το θέμα μας - αλλά, ρε γαμώτο, όσο παράλογο μας φαντάζει και των δύο το γεγονός ενός κυνόφιλου να πυροβολεί τον σκύλο του, άλλο τόσο παράλογο μου φαντάζει εμένα - και ενδεχομένως μόνο εμένα - το παραπάνω!
Μη με παρεξηγείς, δεν σε ανακρίνω, αλλά μου δημιουργείς την αίσθηση πως κάτι δεν λες!
ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΣΥΖΗΤΗΣΗ
που ίσως ούτε επίλεκτη ομάδα επιστημόνων σε κλειστή συζήτηση δεν θα κατάφερνε να εξάγει συμπέρασμα κοινά αποδεκτό
οπότε μην κουράζεσαι να σκέφτεσαι μόνος σου
Σε σοβαρές παθήσεις αλλάζει το θέμα και εκεί νομίζω πως κάθε περίπτωση είναι πολύ ξεχωριστή. Το να μασάει την πάπια όμως δεν είναι πάθηση. Με την ίδια λογική θα αρχίσουν να σκοτώνουν σκυλιά που τα νόμιζαν για φύλακες και τελικά δεν κάνουν κλπ.
Εσύ διεύρυνες το θέμα... διαφορετικά θα μέναμε στην πάπια και θα κάναμε την πάπια!
@kokoni
Το ηθικό ορίζεται από τον κάθε ένα μας ξεχωριστά και μέσα από προσωπικά - υποκειμενικά κριτήρια, οπότε έχεις απόλυτο δίκιο!
Πρώτον η ανηψιά μου είναι δεκατεσσάρων. Δεύτερον της το 'πε ο πατέρας της όταν τον σκυλόβρισε διότι τον είδε να κλωτσάει μια γάτα. Επομένως δεν έχει αποδείξεις ό,τι και να κάνει. Αυτό που έκανε ήταν να κακοχαρακτηρίσει τον πατέρα της, να τον βρίσει αγρίως και μετά άνοιξε ένα μπλογκ στο ίντερνετ όπου τον σκυλόβριζε ακόμα περισσότερο με το όνομά του και τον έκανε βούκινο! Έτσι το έμαθα κι εγώ, οπότε έπιασα τα τηλέφωνα. Νομίζω ότι δεδομένης της κατάστασης, έκανε ό,τι μπόρεσε. Τώρα βέβαια ο πατέρας της δεν ήταν ένας τρελλός που κράταγε εκείνη τη στιγμή ντουφέκι, οπότε οι δικοί σου, φαντάζομαι, θα τρομάξανε αρκετά. Επιπλέον η όλη φάση έγινε σε εποχή που στην Ελλάδα αγρόν ηγόραζον στην αστυνομία ακόμα περισσότερο κι από τώρα.Sara ευχαριστώ.. Αν και μπορεί να σου την πούνε και σένα τώρα γιατί η ανηψιά σου δεν έκανε κάτι για αυτό. (Καλοπροαίρετο αστείο, αλλά εδώ και ώρα νιώθω σαν να με ανακρίνουν η CIA και το FBI
Σωτηρη, απορω γιατι σου φαινονται περιεργα όλα αυτά.
Σε ηλικια αναλογη, περιπου 10 ετων, με πηρε μετα από εντονη παρακληση μου ενας φιλος του πατερα μου για κυνηγι. Με καποια μετρα ασφαλειας βεβαια, αλλά παντως πυροβολισμοι πεσανε κοντα μου και υπηρχαν θηραματα.
Γνωριζω αρκετους ανθρωπους που πηγαινανε στο κυνήγι από μικρα παιδια και μαλιστα ριχνανε και οι ιδιοι, εστω και χωρις αξιωσεις, απλά για να μαθαινουν. Δεν είναι κατι πρωτοτυπο, εστω κι αν θεωρειται περιεργο ή επικινδυνο.
Πριν από ένα χρονο ειχα γνωρισει καποιον σεκιουριτά που ειχε, κατά τα λεγομενα του παντα, ένα φοβερο και τρομερο μαστιφ. Ο σκυλος εκπαιδευμενος, αλλά ακουγε μονο τον ιδιοκτητη.
Ο τυπος επαθε σοβαρο ατύχημα και ηταν μπαταρισμένος για μηνες.
Δεν μπορουσε να εξυπηρετει τον σκυλο και κανείς δεν τον επαιρνε γιατι δεν μπορουσε ένα τον ελεγξει. Τελικα τον πυροβολησε.
