Σωστά είναι όλα αυτά που λές, υπάρχουν δύο μικροπροβλήματα όμως στα οποία θέλω να σταθώ.
1) Οντως έτσι είναι σε μεγάλο ποσοστό στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης. Το δάσος ενοικιάζεται συνήθως ή έστω πωλείται σε ιδιώτες με συγκεκριμένες υποχρεώσεις και δικαιώματα, υπάρχει δηλαδή ένα θεσμικό και νομικό πλαίσιο πάνω στο θέμα, από το οποίο προφανώς ορίζονται και όροι δόμησης αλλά και ρυμοτομίας, πολύ βασικό για την συνέχιση της φυσικής ροής των πραγμάτων σε ένα οικοσύστημα, την πρακτική προστασία του σε περίπτωση κινδύνου, ποντάροντας και στην οικολογική συνείδηση των πολιτών η οποία είναι σε πολύ υψηλό επίπεδο.
Αυτά εκ των πραγμάτων δεν μπορούν να συγκριθούν με την Ελλάδα - ο κρίνων δε και κατακρίνων την κατάσταση "χτίζω στο δάσος" λογικό και πρέπον είναι να λειτουργήσει με βάση την πραγματικότητα πρώτον και τον μέσο όρο του επιπέδου των κατοίκων τέτοιων περιοχών δεύτερον, που δυστυχώς δεν είναι αυτός που περιγράφεις. Δεν υπάρχει κανένας πολεοδομικός, αρχιτεκτονικός, ηθικός και τελικά ωφέλιμος για το περιβάλλον κανονισμός, όπως δεν υπάρχει και καμία οικολογική συνείδηση, καμία πρόβλεψη των υποχρεώσεων των εν λόγω κατοίκων για την προστασία ενός ΠΟΛΥ διαφορετικού δάσους - πολύ πιο επισφαλούς και επικίνδυνου να καεί ή να καταστραφεί από τα δάση της Κεντρικής Ευρώπης. Εχω ζήσει και εγώ στις παρυφές της Πάρνηθας ακριβώς δίπλα στο δάσος (Κιούρκα) και έχω δεί από πρώτο χέρι την συμπεριφορά των παλαιών κατοίκων της περιοχής που ΠΟΤΕ δεν ήταν ευγενική πρός το δάσος, αλλά κυρίως των νέων - αναζητούντων "το οξυγόνο και τη φύση" ?? και τελικά υπεύθυνων για την κακόγουστη και άτσαλη εναπόθεση ΤΟΝΩΝ τσιμέντων και δίμετρων περιφράξεων στην περιοχή της Ιπποκρατείου Πολιτείας και γύρω ... λοιπόν τί θα γίνει με αυτούς ? Θα περιμένουμε να γίνουν όλοι άνθρωποι ? Πώς μέσω της παιδείας ? Θα ζητήσουμε επιτέλους αλλαγή του νομοθετικού πλαισίου σχετικά με την περιουσία (στην Ελλάδα αυτό δεν γίνεται, θα γίνει πραξικόπημα) ? Πώς μπορεί να λυθεί αυτό μιάς και εγώ δεν βλέπω μόνο άσπρο αλλά και (πολύ περισσότερο) μαύρο στην αποκέντρωση αυτήν που υπό υγιείς συνθήκες θα ήταν ευχής έργον.
Μετά από αυτά
2) Ατομική ευθύνη υπάρχει σε αυτόν που αγοράζει όπως είπες διαμέρισμα - κλουβί στο τελευταίο άχτιστο οικόπεδο της περιοχής και δεν υπάρχει σε αυτόν που αγοράζει μέσα στο δάσος ? Πώς γίνεται ? ΝΟΜΙΜΑ και τα δύο ετσι ? Στην πρώτη περίπτωση μιλάμε για μία φύση που την ΓΑΜΗΣΑΝΕ πρίν 50 ή 60 χρόνια ενώ στην δεύτερη πρίν 10 χρόνια. Δεν βλέπω άλλη διαφορά ... και υπό τις υπάρχουσες συνθήκες (βλ.Ντράφι - το οποίο παρεπιμπτόντως ήταν και γεμάτο ρέματα - και γύρω περιοχές) δεν αργεί το τσιμέντο και η ασύδοτη δόμηση να μετατρέψει και τέτοιες "απομακρυσμένες" περιοχές σε κέντρο χωρίς ούτε ένα δέντρο στο οπτικό μας πεδίο.
Γνώμη μου είναι ότι υπάρχει και στις δύο περιπτώσεις ατομική αλλά κυρίως συλλογική ευθύνη. Ευθύνεται το ίδιο και αυτός που ενδιαφέρεται για ΕΝΤΟΣ ΣΧΕΔΙΟΥ οικόπεδο σε περιοχή που ΤΗΝ ΘΥΜΑΤΑΙ δάσος (το έχω κάνει κι εγώ) το ίδιο και αυτός που δίνει τα λεφτά του στον μεγαλοεργολάβο ο οποίος με την σειρά του τα δίνει στον υπουργό, που όμως έχει γίνει υπουργός επειδή ο πρώτος τον ψήφισε για να βάλει τον γιό του στο δημόσιο, μην το ξεχνάμε ...
Συλλογική ευθύνη έχουμε όλοι γιατί ξεχνάμε εύκολα, βολευόμαστε και δεν σηκωνόμαστε από τους καναπέδες, γιατί είμαστε λαός που είναι ικανός να τσακωθεί για τα ίδια πιστεύω (στην προκειμένη περίπτωση η προστασία του δάσους) αλλά ποτέ δεν τσακώνεται με τους πραγματικούς εχθρούς του. Οπως είναι η κατάσταση τώρα ΜΠΟΡΕΙ ΑΥΡΙΟ να ανοίξει εμπορικό κέντρο δίπλα σου ξηλόνωντας 500 δέντρα - αυτό δεν καταλαβαίνεις ... αυτό λέω, αυτή η κατάσταση πρέπει να αλλάξει και δεν αλλάζει ούτε αγοράζοντας δυάρι στην Κυψέλη ούτε 2στρεμματικό στην Ιπποκράτειο ...
Αυτά με κάθε καλή διάθεση, τα τελευταία χρόνια έχω μείνει και Πάρνηθα και Πεντέλη (και πάντα ψάχνω για το εν λόγω παραθαλάσσιο ) και έχω ζήσει και φωτιές και χιόνια και την φύση και την ανθρώπινη βλακεία όμως ...
1) Οντως έτσι είναι σε μεγάλο ποσοστό στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης. Το δάσος ενοικιάζεται συνήθως ή έστω πωλείται σε ιδιώτες με συγκεκριμένες υποχρεώσεις και δικαιώματα, υπάρχει δηλαδή ένα θεσμικό και νομικό πλαίσιο πάνω στο θέμα, από το οποίο προφανώς ορίζονται και όροι δόμησης αλλά και ρυμοτομίας, πολύ βασικό για την συνέχιση της φυσικής ροής των πραγμάτων σε ένα οικοσύστημα, την πρακτική προστασία του σε περίπτωση κινδύνου, ποντάροντας και στην οικολογική συνείδηση των πολιτών η οποία είναι σε πολύ υψηλό επίπεδο.
Αυτά εκ των πραγμάτων δεν μπορούν να συγκριθούν με την Ελλάδα - ο κρίνων δε και κατακρίνων την κατάσταση "χτίζω στο δάσος" λογικό και πρέπον είναι να λειτουργήσει με βάση την πραγματικότητα πρώτον και τον μέσο όρο του επιπέδου των κατοίκων τέτοιων περιοχών δεύτερον, που δυστυχώς δεν είναι αυτός που περιγράφεις. Δεν υπάρχει κανένας πολεοδομικός, αρχιτεκτονικός, ηθικός και τελικά ωφέλιμος για το περιβάλλον κανονισμός, όπως δεν υπάρχει και καμία οικολογική συνείδηση, καμία πρόβλεψη των υποχρεώσεων των εν λόγω κατοίκων για την προστασία ενός ΠΟΛΥ διαφορετικού δάσους - πολύ πιο επισφαλούς και επικίνδυνου να καεί ή να καταστραφεί από τα δάση της Κεντρικής Ευρώπης. Εχω ζήσει και εγώ στις παρυφές της Πάρνηθας ακριβώς δίπλα στο δάσος (Κιούρκα) και έχω δεί από πρώτο χέρι την συμπεριφορά των παλαιών κατοίκων της περιοχής που ΠΟΤΕ δεν ήταν ευγενική πρός το δάσος, αλλά κυρίως των νέων - αναζητούντων "το οξυγόνο και τη φύση" ?? και τελικά υπεύθυνων για την κακόγουστη και άτσαλη εναπόθεση ΤΟΝΩΝ τσιμέντων και δίμετρων περιφράξεων στην περιοχή της Ιπποκρατείου Πολιτείας και γύρω ... λοιπόν τί θα γίνει με αυτούς ? Θα περιμένουμε να γίνουν όλοι άνθρωποι ? Πώς μέσω της παιδείας ? Θα ζητήσουμε επιτέλους αλλαγή του νομοθετικού πλαισίου σχετικά με την περιουσία (στην Ελλάδα αυτό δεν γίνεται, θα γίνει πραξικόπημα) ? Πώς μπορεί να λυθεί αυτό μιάς και εγώ δεν βλέπω μόνο άσπρο αλλά και (πολύ περισσότερο) μαύρο στην αποκέντρωση αυτήν που υπό υγιείς συνθήκες θα ήταν ευχής έργον.
Μετά από αυτά
2) Ατομική ευθύνη υπάρχει σε αυτόν που αγοράζει όπως είπες διαμέρισμα - κλουβί στο τελευταίο άχτιστο οικόπεδο της περιοχής και δεν υπάρχει σε αυτόν που αγοράζει μέσα στο δάσος ? Πώς γίνεται ? ΝΟΜΙΜΑ και τα δύο ετσι ? Στην πρώτη περίπτωση μιλάμε για μία φύση που την ΓΑΜΗΣΑΝΕ πρίν 50 ή 60 χρόνια ενώ στην δεύτερη πρίν 10 χρόνια. Δεν βλέπω άλλη διαφορά ... και υπό τις υπάρχουσες συνθήκες (βλ.Ντράφι - το οποίο παρεπιμπτόντως ήταν και γεμάτο ρέματα - και γύρω περιοχές) δεν αργεί το τσιμέντο και η ασύδοτη δόμηση να μετατρέψει και τέτοιες "απομακρυσμένες" περιοχές σε κέντρο χωρίς ούτε ένα δέντρο στο οπτικό μας πεδίο.
Γνώμη μου είναι ότι υπάρχει και στις δύο περιπτώσεις ατομική αλλά κυρίως συλλογική ευθύνη. Ευθύνεται το ίδιο και αυτός που ενδιαφέρεται για ΕΝΤΟΣ ΣΧΕΔΙΟΥ οικόπεδο σε περιοχή που ΤΗΝ ΘΥΜΑΤΑΙ δάσος (το έχω κάνει κι εγώ) το ίδιο και αυτός που δίνει τα λεφτά του στον μεγαλοεργολάβο ο οποίος με την σειρά του τα δίνει στον υπουργό, που όμως έχει γίνει υπουργός επειδή ο πρώτος τον ψήφισε για να βάλει τον γιό του στο δημόσιο, μην το ξεχνάμε ...
Συλλογική ευθύνη έχουμε όλοι γιατί ξεχνάμε εύκολα, βολευόμαστε και δεν σηκωνόμαστε από τους καναπέδες, γιατί είμαστε λαός που είναι ικανός να τσακωθεί για τα ίδια πιστεύω (στην προκειμένη περίπτωση η προστασία του δάσους) αλλά ποτέ δεν τσακώνεται με τους πραγματικούς εχθρούς του. Οπως είναι η κατάσταση τώρα ΜΠΟΡΕΙ ΑΥΡΙΟ να ανοίξει εμπορικό κέντρο δίπλα σου ξηλόνωντας 500 δέντρα - αυτό δεν καταλαβαίνεις ... αυτό λέω, αυτή η κατάσταση πρέπει να αλλάξει και δεν αλλάζει ούτε αγοράζοντας δυάρι στην Κυψέλη ούτε 2στρεμματικό στην Ιπποκράτειο ...
Αυτά με κάθε καλή διάθεση, τα τελευταία χρόνια έχω μείνει και Πάρνηθα και Πεντέλη (και πάντα ψάχνω για το εν λόγω παραθαλάσσιο
) και έχω ζήσει και φωτιές και χιόνια και την φύση και την ανθρώπινη βλακεία όμως ...
