Απροκλητη επιθεση.

[Lovey the Lab]

Πάνω από 31 σελίδες "καίγεται" το θέμα για αυτό θα γράψω τώρα...

Αρχικά καλή ανάρρωση στην μικρή και κουράγιο και ψυχραιμία στους υπόλοιπους!

Αυτά που θα γράψω, όπως τις περισσότερες φορές, ίσως δεν "απευθύνονται" 100% σε αυτόν που δημοσίευσε το θέμα ή έχει το "πρόβλημα" ή το ερώτημα. Απευθύνομαι προς όσους διαβάσουν και όσους συμμετέχουν...

Είναι πολύ σημαντική η σωστή επιλογή φυλής για την χρήση που επιθυμούμε (και με το "χρήση" δεν εννοώ κάτι εξειδικευμένο απαραίτητα) αλλά και για τον προσωπικό/οικογενειακό τρόπο ζωής μας.

Σημαντικό, επίσης, στην διαδικασία επιλογής είναι να γνωρίσουμε τι πραγματικά είναι η κάθε φυλή, ποια τα χαρακτηριστικά της και αν αυτά μπορεί να είναι θετικά ή αρνητικά για εμάς.

Εξίσου σημαντική η "πηγή" προέλευσης του σκύλου και η γνώση των γονέων και προγόνων, τόσο από πλευράς υγείας όσο και χαρακτήρα...και κατόπιν "μορφολογίας".

Αργότερα, σημαντικό είναι το "μεγάλωμα" του σκύλου, το περιβάλλον του, τα ερεθίσματα στα οποία εκτίθεται αλλά και ο τρόπος που ο ιδιοκτήτης αξιολογεί και πράττει (σ)τις αντιδράσεις που ο σκύλος έχει.

Όλα αυτά και ίσως ακόμα κάποια, θα έχουν σαν αποτέλεσμα το σκύλο "των ονείρων μας" ή τον "εφιάλτη της ζωής μας"...Καμιά φορά μπορεί απλά κάτι "αδιάφορο", κάτι που "παραπετάξαμε" και απλά υπάρχει, αλλά τότε μάλλον μιλάμε για κάτι άλλο και όχι σωστή σχέση και σωστές συνθήκες.

Το "κακό" είναι ότι όλα τα παραπάνω θέλουν μάλλον πολύ χρόνο και όρεξη, αλλά και συναναστροφή με άτομα που θα μας μιλήσουν με ειλικρίνεια και "καλοπροαίρετα"...όχι πάντα αυτό που συμβαίνει. Χρειάζεται όμως και από "εμάς", την άλλη πλευρά, να είμαστε σε θέση να ακούσουμε και να "φιλτράρουμε" τις πληροφορίες όχι σύμφωνα με τα "γούστα" και τα "συμφέροντα" μας, αλλά αντικειμενικά.

Δύσκολα πράγματα...

Όταν τώρα ερχόμαστε αντιμέτωποι με τέτοια "προβλήματα", τέτοιου είδους περιστατικά...σίγουρα δεν είναι κάτι που "γεννήθηκε" εκείνη την στιγμή. Σίγουρα δεν είναι επειδή όλα τα παραπάνω έγιναν απόλυτα σωστά (ίσως εκτός πολύ σπάνιων περιπτώσεων) και σίγουρα δεν μπορούμε να "ποντάρουμε" ότι απλά δε πρόκειται να ξανασυμβούν (δεν χωρά "τζόγος" σε αυτού του είδους τις περιπτώσεις...κατά την γνώμη μου).

Δε ξέρω και πόσο ουσιαστικό είναι να ψάξουμε να βρούμε το αίτιο (αν αποκλείσουμε το σπάνιο ιατρικό αίτιο)...Αν είναι κληρονομικό, αν ήταν η "τεστοστερόνη", αν "φταίει" το παιδί...κλπ.

Σημασία έχει να αξιολογήσουμε αυτό καθεαυτό το περιστατικό και την σοβαρότητα του, την πιθανότητα επανάληψης του, την πιθανή "ζημιά" που μπορεί να προκληθεί και γενικότερα τι αξίζει να "ρισκάρουμε" σε σχέση με αυτά που πιθανόν...μπορεί να "κερδίσουμε".

Όλα αυτά πρέπει να γίνουν με ψυχραιμία και πάντα με γνώμονα το τι θα ήταν καλύτερο για όλους...Φυσικά και για τον σκύλο.

Κανένας δε μπορεί να δώσει "λύση" μέσα από ένα φόρουμ...Πιθανόν κανείς να μη μπορεί να δώσει "λύση" ακόμα και στην "πραγματική ζωή" γιατί οι άμεσα εμπλεκόμενοι θα θέσουν τις "απαιτήσεις" και τις "προτεραιότητες" τους και όλα θα αξιολογηθούν και θα μπουν σε "ζυγαριά".

Ιδανικότερη λύση για εμένα θα ήταν αυτή που θα απέκλειε την παραμικρή πιθανότητα επανάληψης του περιστατικού, αλλά θα υπολόγιζε και τον σκύλο σαν "μέλος" με δικαιώματα και όχι ως "αντικείμενο".

Το να κάνεις ευθανασία σε ένα ζώο δεν μπορεί να θεωρείτε "λύση" και θα πρέπει να γίνονται τα πάντα για να αποφευχθεί.

Το να αφήσεις και την παραμικρή πιθανότητα ο σκύλος που αγαπάς να επιτεθεί ξανά και ίσως με μεγαλύτερες συνέπειες σε άνθρωπο που αγαπάς δεν είναι ούτε αυτό "διαπραγματεύσιμο".

Οι υπεύθυνες αποφάσεις μπροστά σε "σκληρά" προβλήματα σπάνια είναι "εύκολες" και "αρεστές" σε όλους...είναι δύσκολες και επίπονες...δε θα πρέπει να είναι "μοιραίες".

Δεν είμαι σίγουρος αν "βοήθησα" ειδικά αλλά δε νομίζω ότι μπορεί να το κάνει και κάποιος ουσιαστικά...μπορούμε απλά να "βοηθήσουμε" στην σωστή τοποθέτηση του προβλήματος.

...ότι καλύτερο!

Εσυ αργησες αλλα το φχαριστηθηκαμε!

 

[kokoni]

μετά την πλήρως σφαιρική τοποθέτηση του αγαπητού Dj
να σημειώσω κάτι που διάβασα πιο πάνω
"Ότι ένα κατώτερο μέλος της αγέλης προσπάθησε να εισέλθει μεταξύ αρχηγού (Νάσου) και ενός υψηλότερα ιεραρχικά σκύλου (Fidel). Και εδώ είναι το πρόβλημα φαντάζομαι, το αν ο Fidel, θεωρεί την κόρη του Νάσου κατώτερη ιεραρχικά."
αυτά έχουν τελειώσει πλέον
υπάρχει στους λύκους το κυρίαρχο ζεύγος.και τέρμα. οι απο κάτω δεν έχουν σαφώς προκαθορισμένες θέσεις-στο φαί μπορεί να φαίνεται "πιό πάνω" ιεραρχικά το μέλος Χ ,στην θέση ύπνου να φαίνεται το μέλος Ψ και στο νερό το μέλος Ζ
στην ουσία δεν υπάρχει σαφώς προκαθορισμένη ιεραρχία πλήν των "αρχηγών" της αγέλης που είναι οι γονείς των περισσότερων ή και όλων συνηθέστερα,αυτά στους λύκους,στους σκύλους υπάρχουν αυτά αλλά όχι όπως στους λύκους,δηλαδή όχι σε τόσο έντονο βαθμό
οπότε δεν είναι άλγεβρα ο Φιντέλ θεωρεί την κόρη ανώτερη ή κατώτερη ούτε η λύση είναι να πειστεί ο σκύλος ότι είναι κατώτερος-έτσι κι αλλιώς τα κάτω από την κορυφής μέλη συνηθίζουν να αψιμαχούν γενικά και αορίστως χωρίς βέβαια τραυματισμούς(αυτό το φροντίζει ο αρχηγός) αλλά το βασικό είναι ότι δεν υπάρχει αγέλη λύκων αλλά ανθρώπινη οικογένεια με σκύλο

Άρη
η δικιά μου θέση δεν είναι ότι δεν θα ξανασυμβεί
αλλά ότι θα συμβεί σίγουρα σε οποιονδήποτε άσχετα με το πως ήταν ο σκύλος μέχρι χθές εδώ και 2 χρόνια (αυτό πιο σίγουρο)
εδώ και 4 χρόνια(αυτό λιγότερα σίγουρα)
εδώ και 6,8,10 χρόνια (εδώ αρχίζει να γίνεται όλο και πιό απίθανο)
και ότι θα ξανασυμβεί ή θα συμβεί (αν δεν έχει ξανασυμβεί) σίγουρα ΑΝ συντρέξουν κάποιοι λόγοι και όχι αν το σκυλί ήταν έτσι αλλιώς κι αλλιώτικα μέχρι χθές ή είναι δυναμικής φυλής ή πατατοκεφτεδικής φυλής ,κυριαρχικό ή ντροπαλό,φοβιτσιάρικο ή άφοβο κλπ (σημειώστε εδώ ότι η πιό δύσκολη περίπτωση σκύλου είναι αυτή που δεν φοβάται τίποτα ή μάλλον έχει άγνοια κινδύνου παντελή)
το ΑΝ συντρέξουν κάποιοι λόγοι θέλει περαιτέρω ανάλυση
και εδώ μπαίνουν οι παράγοντες φυλή και χαρακτήρας -
ποιοί είναι αυτοί οι λόγοι για το κάθε άτομο
φαντάσου ας πούμε ότι κάθε άτομο έχει πχ 5 κουβαδάκια που το καθένα χωράει μέχρι τόσο και όχι πάραπάνω αλλά ταυτόχρονα υπάρχει και ο νόμος των συγκοινωνούντων δοχείων,δηλαδή με λίγα λόγια όλα τα σκυλιά μπορεί να βγάλουν κάποια μορφή επιθετικότητας υπό κάποιες δεδομένες συνθήκες

όπως κι εγώ κι εσύ σε τελευταία ανάλυση, που είμαστε και "νοήμονα όντα" και δεχόμαστε πιέσεις και από το σύνολο του πολιτιστικού κατασκευάσματος γύρω μας είτε αυτό είναι ήθη έθιμα νόμοι ειδικές συνθήκες κλπ κλπ κλπ αλλά εγώ πχ που είμαι γενικά ένας άνθρωπος ήπιων τόνων που δεν αρέσκεται να είναι τσακωμένος ούτε καν με αντιπαθέστατα για εμένα άτομα,υπάρχουν συνθήκες που θα με κάνουν βίαιο σε βαθμό να μετανιώσω και να νιώσω τύψεις και απογοήτευση για το χάλι μου....κι εσένα το ίδιο ε?

μπορεί η Αργώ μου να έχει μεγαλύτερα κουβαδάκια από ένα άλλο σκυλί,την Ήρα σου ας πούμε -αυτό δεν θα πεί ότι θα παίξουμε με τα κουβαδάκια τους να δούμε πού γεμίζουν και που ξεχυλίζουν ούτε ότι η Αργώ είναι ασφαλέστερη για παιδιά από την Ήρα γιατί είμαστε σοβαροί άνθρωποι και οικογενειάρχες και έτσι την ίδια συμπεριφορά θα φροντίσουμε να έχουμε κι εμείς και τα παιδιά μας πρός τον σκύλο μας
και το ίδιο περιμένουμε και από τους συνανθρώπους μας προς εμάς,να μην παίζουν με τα νεύρα μας ψάχνοντας που θα αντιδράσουμε λάθος

πιστεύω να γίνομαι κατανοητός ε?

τέλεια ανατροφή στα σκυλιά μας δεν έχει δώσει κανείς μας εκ προοιμίου
το να αλλάζουμε σκυλιά μέχρι να μας κάτσει αυτό που θα μας "βγεί σε όλα" χωρίς να κάνουμε εμείς την υπέρβαση είναι κυνοχρησία και όχι κυνοφιλία

το βασικό που έχω υποστηρίξει είναι ότι αν το κορίτσι νιώθει άνετα με τον σκύλο

και

επειδή και ο σκύλος είναι μέλος της οικογένειας
αξίζει όπως λέει και ο Νάσος να αναλυθεί το γεγονός και να εντοπιστεί υπό ποιές συνθήκες θα εξαλειφθούν οι κίνδυνοι και ποιό πρέπει να είναι το ημερήσιο πρόγραμμα του σκύλου ώστε να μην υπάρχουν αψιμαχίες ή ατυχήματα (που εγώ συγκλίνω στην δεύτερη θεωρία του ατυχήματος κυρίως)
ώστε να είναι ομαλή η συμβίωση όλων των μελών της οικογένειας

και προσθέτω ότι το πάραπάνω ισχύει έτσι κι αλλιώς για όλες τις ανθρωποσκυλο οικογένειες ότι σκύλο κι αν έχουν ότι παρελθόν κι αν έχει

 

[harryf3]

Βαγγελη, κατανοητα όλα οσα τοσο αναλυτικα λες.
Υπαρχουν όμως καποια δεδομενα, ο συνδιασμος των οποίων δεν ειναι καθησυχαστικος.

Σκυλος δυναμικης φυλης, μεγαλοσωμος, δυνατος, κυριαρχικος, με ιστορικο αναιτιων (τουλαχιστον όχι προφανους λογου και προκλησης) επιθεσεων, και πλεον με ιστορικο επιθεσης σε ευαισθητο μελος της οικογενειας.

Μπορει εσυ (πχ) να το λες «δαγκωμα μαλλον από ατυχημα», εγω να το λεω «παρ’ολιγον δαγκωμα», καποιος άλλος «ελαφρυ δαγκωμα», δεν εχει σημασια, η λεξη δαγκωμα υπαρχει παντα, εκτος αν το πουμε το αφελες κατ’εμε «σπρωξιμο στο προσωπο με το στομα ανοιχτο και τα δοντια προτεταμενα».

Αλλά επειδη εχω κανει τεχνικος ασφαλειας για χρονια, ειδικοτητα που μελεταται διεθνως πολύ σοβαρα, ειδικα στις σοβαρες χωρες, «το παρ’ολιγον ατυχημα πρεπει να λογιζεται ως ατυχημα και ως τετοιο να αντιμετωπιζεται».
Και βεβαια, ως γνησιος Ελλην, ειμαι ο πρωτος που καταστρατηγει αυτή την αρχη, προς χαριν της αγαπης μου προς την σκυλα μου ή της προσωπικης μου ματαιοδοξιας.

 

[kokoni]

άντε πάλι από την αρχή........

 

[matilda]

Δεν μπορεσα να διαβασω ολα τα μνματα. Μεχρι εκει που διαβασα ειπωθηκαν πολλα και ενδιαφεροντα.

Δεν εχω κατι να προσφερω σε αυτο το θεμα εχουν ολα υπεραναλυθει και φανταζομαι οτι 3 ειδικοι και 1 κτηνιατρος ειναι αρκετοι για να βοηθησουν τον nasouk να εμβαθυνει στο θεμα.

Το μονο που θελω να πω ειναι ενα μεγαλο μπραβο. Για την ψυχραιμια σε ενα τετοιο περιστατικο, για την βαθεια και ουσιαστικη κυνοφιλια του μελους που ανοιξε το θεμα. Για την ουσιαστικη διαθεση να ληφθουν υποψη ολες οι παραμετροι και να γινει το καλυτερο για την οικογενεια και τον σκυλο. Προσωπικα δεν θα εκφρασω αποψη για το αν πρεπει να μεινει ή να φυγει ο σκυλος. Με καλυπτει το γεγονος οτι, ο,τι και να γινει θα γινει με γνωση και συνειδηση και με την προοπτικη του καλυτερου για ολες τις πλευρες.

Καλο κουραγιο και καλη πορεια.

 

[harryf3]

άντε πάλι από την αρχή........

....με διαφορετικη διατυπωση ομως μεγαλε, ε?

 

[pouf]

Σημασία έχει να αξιολογήσουμε αυτό καθεαυτό το περιστατικό και την σοβαρότητα του, την πιθανότητα επανάληψης του, την πιθανή "ζημιά" που μπορεί να προκληθεί και γενικότερα τι αξίζει να "ρισκάρουμε" σε σχέση με αυτά που πιθανόν...μπορεί να "κερδίσουμε".
.........................................
Το να αφήσεις και την παραμικρή πιθανότητα ο σκύλος που αγαπάς να επιτεθεί ξανά και ίσως με μεγαλύτερες συνέπειες σε άνθρωπο που αγαπάς δεν είναι ούτε αυτό "διαπραγματεύσιμο".
..............
Οι υπεύθυνες αποφάσεις μπροστά σε "σκληρά" προβλήματα σπάνια είναι "εύκολες" και "αρεστές" σε όλους...είναι δύσκολες και επίπονες...δε θα πρέπει να είναι "μοιραίες".

μας .............φλόμωσες με το κατεβατό σου αλλά, αυτά τα κομμάτια σου είναι σοφά!

 

[Grifos]

Ζητάω συγνώμη απ' τους προλαλήσαντες, είμαι σίγουρος πως έχουν εκφραστεί κόσμια και εμπεριστατωμένα, αλλά είναι αδύνατον να διαβάσω 31 σελίδες αντιπαραθέσεων αυτή τη στιγμή.

Κατ' αρχήν, το γεγονός: Το παιδί αποπειράθηκε να χαϊδέψει το σκύλο και ο σκύλος το μουντάρισε. Σα γεγονός αν και θέλω να αποφύγω τις αμπελοφιλοσφίες, είναι κάτι που έχει ξανακουστεί ανεξαρτήτως φυλής. Υπάρχουν ειδικές συνθήκες που μπορούν να οδηγήσουν σε κάτι τέτοιο, για την ακρίβεια ΠΑΝΤΟΤΕ υπάρχει κάποιος λόγος.

Έχω δει το σκύλο από κοντά, αν και δε μου φάνηκε πειθήνιος, εντούτοις θα τον χαρακτήριζα σε γενικές γραμμές υπάκουο αν και χωρίς ιδιαίτερη αντίληψη, εννοώ πραγματική αντίληψη του όγκου του. Αλλά αυτό είναι καθαρά προσωπική εκτίμηση μη ειδήμονα πάνω σε αυτή τη φυλή, μπορεί να είναι κάτι απολύτως φυσιολογικό.

Επομένως, θα παρακάμψω το θέμα της μη σωστής εκπαίδευσης, γιατί θεωρώ ότι ο σκύλος βλέποντας τον με το αφεντικό του ήταν δεμένοι, αν και προσωπικά δε θα χαρακτήριζα το σκύλο απόλυτα υπάκουο.

Θα υπεισέλθω όμως στο παράγοντα ψυχολογικό στρεσσάρισμα της παρούσης επομένως υπάρχει το ενδεχόμενο κάτι ανεξάρτητο αλλά στο ίδιο περιβάλλον να επηρέασε το σκύλο και το οποίο είναι το δυσκολότερο να βρεθεί διότι το πιθανότερο, δεν είναι κάτι εμφανές.

Αλλά επίσης δε μπορώ να αποκλείσω ένα ενδεχόμενο που καλό θα είναι να εξεταστεί, αν δεν έχει γίνει ήδη. Το οποίο είναι πως πρέπει να δει κάποιος κτηνίατρος το σκύλο για το ενδεχόμενο κάποιας πιθανής γενικευμένης λοίμωξης με προεκτάσεις, ή κάποιου ιδιαίτερου και πρόσφατου προβλήματος υγείας που δεν έχουν γίνει γνωστά ως τώρα και είναι δυνατόν να επηρέασαν τη συμπεριφορά του σκύλου.

Θέμα δεύτερο: Χωρίς να θέλω να προσθέσω τραγικές νότες σε στιλ Μάρθα Βούρτση, έχουμε ένα πατέρα που είδε τον αγαπημένο του φιλαράκο να ορμάει στο πολυτιμότερο ον στη ζωή του. Είναι απολύτως κατανοητό το να αντιδράσει εκείνη τη στιγμή ή λίγες ώρες μετά με προφανή βίαιη συμπεριφορά και είναι και δικαιολογημένο. Αλλά φυσικά είναι λάθος, διότι αν είναι πρόβλημα συμπεριφεριολογικό που διορθώνεται θα έπρεπε να διορθωθεί εκείνη τη στιγμή, κάτι το οποίο φυσικά δε γινόταν διότι έπρεπε ν' ασχολήθούν με το παιδί τους. Αλλά ο σκύλος καλώς ή κακώς αν κάθε άλλο ενδεχόμενο αποκλειστεί πρέπει να περάσει εκ νέου από στιβαρή εκπαίδευση, όχι βάρβαρη, αλλά όχι του τύπου επαναληψούλες, εκ νέου εκμάθηση.

Θέμα τρίτο: Πώς είναι δυνατόν αυτό το σκύλο να μην τον κοιτάς πλέον με περίσσεια καχυποψίας και πώς να τον διατηρήσεις ως μέλος της οικογένειας; Είναι καθαρά υποκειμενικό. Μπορώ να πω την άποψη μου, όπως και κάθε άλλος, το θεωρώ ανούσιο. Δεν έχω παιδιά, δεν είμαι μέλος της οικογένειας του Νάσου και ζω και μεγαλώνω τα σκυλιά μου με το δικό μου τρόπο και τους δικούς μου κανόνες. Ούτε εγώ θα γίνω Νάσος, ούτε ο Νάσος θα μετατραπεί σε Άρη.

Θέμα τρίτο δεύτερο μέρος: Αν αποφασιστεί η αποχώρηση του σκύλου, θα πρέπει να αποφασιστεί αργά ή γρήγορα και ποιά θα είναι η κατάληξη. Κάποια άλλη οικογένεια, ή ευθανασία. Και γι' αυτό απαιτούνται φυσικά απόψεις ειδημόνων και όχι απλών φιλόζωων διότι αν η συμπεριφορά του σκύλου για τους όποιους λόγους είναι μη αναστρέψιμη, τότε είναι μεγάλο ρίσκο να πάει σε κάποιο σπίτι και χρειάζονται βέβαια και πολύ ιδιαίτεροι χειρισμοί.

Θέμα τέταρτο: Το παιδί και η μετέπειτα σχέση του με τα σκυλιά και δη με τα μεγαλόσωμα σκυλιά. Είτε ξαναέχει στο σπίτι του σκύλο, είτε όχι αργά ή γρήγορα θα έρθει κάπου σε επαφή με ένα σκύλο, δεν πρέπει να μείνει απωθημένη φοβία. Δεν ξέρω αν τα παιδιά ξεχνούν γρήγορα, ξέρω πάντως ότι οι τραυματικές εμπειρίες μπορούν να είναι ιδιαίτερα επώδυνες ψυχολογικά.

Θέμα πέμπτο: Νάσο περαστικά στο παιδί.

 

[sir-elric]

θα πω και εγω την αρχιδια μου

Ειναι πολλα τα λαθη που εχουν γινει στην πορεια μας με τον Φιντελ, λαθη που δεν φαινονται και ουτε καταλαβαινα την βαρυτητα τους.Εχουμε επικοινωνια και προχωραμε αμεσα με την διορθωση των λαθων μας.
.

ειχε δηλωσει οτι ο σκυλος ειναι κυριαρχικοτατος.
Εγω το ελαβα σοβαρα υπ οψιν αυτο?Προφανως οχι.

ο σκυλος σου ειχε "μιλησει" και πριν, ο εκπαιδευτης το ειχε διαγνωσει (αν και δεν καταλαβαινω γιατι προς το τελος δεν εκανε και η υπολοιπη οικογενεια τις ασκησεις, για να οροιοθετηθει η ιεραρχια). το σκυλι οπως το εφτοιαξες ΕΣΥ με το γενετικο υλικο που ειχες στα χερια σου εχει θεμα και θα εχει θεμα, μπορει να το ξεπερασει μπορει και οχι. ο τζογος θα ειναι η μουρη των παιδιων σου, η αποφαση ειναι αν θα παρεις ή οχι αυτο το στοιχημα.
περαστικα και γρηγωρο ξεχαστα να ειναι για την μικρη.

 

[vasgial]

Κάπου αναφέρθηκε ότι πρόικειται για σκύλο εξαιρετικά κυριαρχικό και αυτομάτως μου έρχεται το ερώτημα, γιατί κάποιος να θέλει ένα σκύλο εξαιρετικά κυριαρχικό; πόσο μάλλον όταν έχει οικογένεια και μικρά παιδιά.

Αν αποκτήθηκε εν γνώση του ιδιοκτήτη το βλέπω ανευθυνότητα, αν αποκτήθηκε εν αγνοία του τότε ο εκτροφέας φέρει τεράστιο μερίδιο ευθύνης που δεν ενημέρωσε τον ιδιοκτήτη για τον χαρακτήρα του σκύλου. Δεν υπήρχε δηλαδή άλλο μέλος της τοκετοομάδας με πιο ήπιο χαρακτήρα να του προτίνει; Υποτήθεται ότι αυτός είναι ένας από τους ρόλους του εκτροφέα.

 

[minpinkiller]

Επίσης ειπώθηκε ότι υπήρχαν μόνο δύο κουτάβια στην τοκετομάδα, ο Fidel και η αδερφή του, και πως μέχρι τη στιγμή που τον πήρε ο Νάσος δεν είχε δώσει δείγματα.

Για αυτό τον λόγο πρέπει να διαβάζουμε ολόκληρα τα θέματα και όχι επιλεκτικά πόστ.

 

[vasgial]

Τελικά οι εκτροφείς είναι πάντα άμοιροι ευθυνών; Μάλλον κάτι έχει ξεφύγει.

 

[TARA]

απ΄ότι φαίνεται τελικά υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που πιστεύουν ότι τα σκυλιά έχουν μια σχεδόν...απόλυτα ''ρομποτική'' προγραμματισμένη λειτουργία, δεν αλλάζουν ποτέ, δεν επηρεάζονται απο πρόσωπα και καταστάσεις, δεν μεταβάλλεται ο χαρακτήρας τους ......σχεδόν σε όλη την διάρκεια της ζωής τους...!

τι να πω....
όσο ζω ''μαθαίνω''...

 

[vasgial]

Επίσης υπάρχουν άνθρωποι που εξωραϊζουν καταστάσεις κατά το δοκούν.

 

[l.Kyveli]

Το θέμα δεν είναι όμως εδώ ποιός έχει τις μεγαλύτερες ευθύνες.
Το θέμα είναι τι μπορεί να αλλάξει.
Αν έφταιξε κάτι στην εκτροφή είναι πλέον αργά να αλλάξει.
Αν έφταιξε κάτι στην ανατροφή του ζώου μπορεί να αλλάξει ακόμη και τώρα.
Παρόλο που και από τις δυο πλευρές έχουν ακουστεί κάποιες απόψεις ιδιαίτερα ενδιαφέρουσες γιατί να φορτίζουμε παραπάνω ένα ιδιαίτερα φορτισμένο θέμα;

 

[TARA]

τα πρόσωπα και τις καταστάσεις που δεν γνωρίζουμε τις λεπτομέρειές τους, καλό θα ήταν και να μην τα εξωραΐζουμε αλλά και να μην τα ισοπεδώνουμε....

 

[vasgial]

Με φόντο το γεγονός μπορούν να γίνουν πολλές συζητήσεις, το τι θα γίνει με το σκύλο είναι θέμα του ιδιοκτήτη. Ένα θέμα δεν είναι στεγανό. Πολλά μπορούν να ειπωθούν χωρίς να είναι προκλητικά ή off topic. Σκέψου μόνο αν ο σκύλος δεν ήταν ετροφικός που θα είχε σταθεί όλη η κουβέντα.

 

[Alexia]

Σίγουρα πρέπει να δουλέψει το "status" του Φιντελ. κακώς ειναι ο "πρόεδρος".

Για την μικρή πιστεύω οτι δεν θα ήταν καλη λύση να φύγει ο σκύλος. Εγω τουλάχιστον δεν θα το έκανα με τα δικά μου. Εμαθα στα παιδιά μου να αντιμετωπίζουν ψυχραιμα καταστάσεις στην ζωή τους. Δεν εχει νόημα να προσπαθούμε να πλασουμε μια ιδανική κοινωνία για αυτα. Θα δυσκολευτούν στην υπόλοιπη ζωή.

 

[mariakala]

και προσθέτω ότι το πάραπάνω ισχύει έτσι κι αλλιώς για όλες τις ανθρωποσκυλο οικογένειες ότι σκύλο κι αν έχουν ότι παρελθόν κι αν έχει

+ 1000 thanks

 

[nasouk]

Σίγουρα πρέπει να δουλέψει το "status" του Φιντελ. κακώς ειναι ο "πρόεδρος".

Για την μικρή πιστεύω οτι δεν θα ήταν καλη λύση να φύγει ο σκύλος. Εγω τουλάχιστον δεν θα το έκανα με τα δικά μου. Εμαθα στα παιδιά μου να αντιμετωπίζουν ψυχραιμα καταστάσεις στην ζωή τους. Δεν εχει νόημα να προσπαθούμε να πλασουμε μια ιδανική ή κοινωνία για αυτα. Θα δυσκολεύουν στην υπόλοιπη ζωή.