Καλό σου ταξίδι φίλε Johnk!


Goufy

Active Member
20 Ιουλίου 2013
40
34
Δεν είναι δίκαιη η ζωή. Αναμνήσεις για τους αγαπημένους, ανθρώπους και ζώα. Αυτό μένει.
Πόσο παράξενο όμως, που έφυγε πρώτος...
Καλό ταξίδι για κάποιον που δεν γνώρισα ποτέ, αλλά φανέρωσε κομμάτια από την ψυχή του.
 






zenio

Well-Known Member
4 Ιουνίου 2011
1.008
2.720
Δραμα
Δεν ξερω τι να πω και τι να πρωτοπω...Και πρεπει να χρησιμοποιησω και παρελθοντικο χρονο...Μαλιστα....

Ειναι συνηθισμενο οταν πεθαινει καποιος να θεοποιειεται, να γινεται αγιος και να ακουγονται τα καλυτερα και μονο τα καλυτερα, το καλυτερο παιδι κτλ ακομα και αν ηταν καθικι, και οταν χανεται ενας Ανθρωπος που Π Ρ Α Γ Μ Α Τ Ι Κ Α αξιζει να εκθειασεις το σκεφτεσαι...

Ουτε καν. Αυτη τη φορα θα τα πω ολα οσα μου βγουν, οπως τα νιωθω γιατι δυστυχως δεν ειναι εδω να μου (ξανα)πει οτι γινομαι υπερβολικος.

Ο Γιαννης μεσα απο τα γραπτα του, σε φορουμ και πμ, με πηρε απο το χερι και μου εδειξε εναν νεο κοσμο, οπου η αγαπη για το Σκυλο "και κυριως για τη Σκυλα" εμπεριεχει τετοια δυναμη, τετοια ανιδιοτελεια, τοσα συναισθηματα που αν δεν το ζησεις θα εισαι πνευματικα και συναισθηματικα φτωχοτερος.
Ο σεβασμος μου στο λογο του ειναι τετοιος που πριν λιγο καιρο ανεφερα στην κοπελα μου οτι για μενα το μισο φορουμ ειναι ο johnk. Χωρις παρεξηγηση προς οποιονδηποτε.Θα μπορουσα να τον χαρακτηρισω μεντορα, αλλα μαλλον δεν γινεται λογω δικης μου ανεπαρκειας.

Κυνηγουσα τις απαντησεις του οπου εμπαινε να γραψει και αυτα τα σεντονια, τα γεματα γνωσεις και πληροφοριες που μεταλαμπαδευε, οχι απλα δεν με κουραζαν αλλα παντα μου φαινοντουσαν λιγα. Και ο Γιαννης με τον λυρισμο που χαρακτηριζε τον τροπο γραφης του μας εμαθε πολλα και επρεπε να ειναι εδω να μας μαθει κ αλλα. Γιατι ειχε πολλα ακομη να δωσει.

Στη δικη μου αναζητηση για το σκυλο ενιωσα οτι μπορω να απευθυνθω σε καποιον ο οποιος απο το πρωτο πμ αναφερθηκε σε πρωο πληθυντικο "αυτο να το δουμε" και "μπορουμε να μιλησουμε με αυτον". Και αυτο ηταν μια τεραστια ανακουφιση καθως ακομα και αν δεν προλαβα να τον γνωρισω απο κοντα,κατι που κανονιστηκε,αλλα δεν υλοποιηθηκε ποτε, ενιωσα οτι ειχα τουλαχιστον ενα ατομο που θα συμπληρωσει οσο γινεται τη δικη μου απειρια καθως η εμπιστοσυνη που μου ενεπνεε ηταν τεραστια.

Θα μου λειψει παρα πολυ, και θα λειψει και στο φορουμ. Φαινοταν ηδη οταν εμπαινε αραια και που τελευταια. Θα λειψει η διακριτικοτητα του, η ευγενεια του, ο πραος και ξεκαθαρος τροπος σκεψης του, οι απειρες ιστοριες απο τα εξωτερικα τις Ρωσσιες και τις Αμερικες, οι γνωσεις για το τι σημαινει που ο σκυλος πατησε πρωτα το αριστερο ποδι οταν ξυπνησε απο τη δεξια μερια και "τι λέει γι αυτό η Temple Grandin", θα μου λειψει αυτη η ηρεμη δυναμη, ο γεματος επιχειρηματα λογος που ποτε δεν ηταν προσβλητικος ουτε καν δηκτικος.

Η τελευταια μας συνομιλια απο πμ ηταν αυτη:
Αυτη τη φορα δε στελνω για μενα (αν και εχω πολλα νεα), στελνω για εσενα και να μου συγχωρεσεις το θαρρος του πμ ξανα.

Αντιλαμβανομαι οτι εισαι πιεσμενος αυτο το διαστημα και το μονο που μπορω να σου πω ειναι οτι σου στελνω τη θετικη μου ενεργεια,δεν μπορω να βοηθησω καπως αλλιως νομιζω.

Καλη συνεχεια και καλη δυναμη.
Τα προβληματα ειναι για τους μαχητες.

zenio, 18 Ιουνίου 2016

Τα είπες ΟΛΑ!

Ένα τεράστιο και χαρούμενο "ευχαριστώ"!!!:)



Που να ηξερα...

Δεν μπορω να το χωνεψω. Οχι το φορουμ δε θα ειναι ποτε ιδιο.

Και καπως ετσι τη στιγμη που ο Γιαννης μας χαιρεταει το φορουμ απευθυνεται σε αυτον και του λεει:

Θα είσαι πάντα η " εξαίρεση" στον κανόνα.
Η απουσια σου ειναι αισθητη και στον κοσμο που δε σε ηξερε προσωπικα και να νιωσεις οτι σε νοιαζονται πολυ και αυτοι οι "φιλοι".
Ησουν ο λόγος που "κρυφοκοιτούσα" το dogforum.

Ο καθαρος λογος σου και η αγαπη προς το ''ζωο'' που λεγεται σκυλος θα μου λειψει.
Οι λέξεις σου παντα γλυκιες και συνειδητοποιημενες ετσι οπως αρμοζε σε εναν ανθρωπο τρυφερό
σαν ένα πραγματικό Κύριο & Κυνόφιλο όπως ακριβώς ήσουν

Τι πέρναγες Γιάννη με τόση αξιοπρέπεια και με τόση δύναμη και δεν το πήρε κανείς μας είδηση; Σε τι σκοτεινά μονοπάτια βάδισες μέχρι να ελευθερωθείς
Κοιτώντας την Μόκα και τον Casper, όλοι θα βλέπουν εσένα
Μέσα από τα γραπτά σου, μας μάθατε πάρα πολλά για το Σκύλο και τη Σκύλα.
Χαίρομαι που "έμαθα" από σένα.

Ο χώρος που σε γνωρίσαμε, δεν θα είναι ποτέ ξανά ο ίδιος.
Τα γραπτά σας θα μείνουν για πάντα
Δεν θα μας αφήνουν το ήθος σου, η καλοσύνη σου, τα γραπτά σου να σε ξεχάσουμε.

......

Αμεσως μετα, το φορουμ μονολογει:
Με συγκλονίζει και με σοκάρει το γεγονός ότι ένας άνθρωπος, την ώρα που δίνει τον δικό του (τελευταίο) αγώνα, ασχολείται και μαζεύει στο σπίτι του και περιθάλπτει την Φλόξυ την αδέσποτη γριούλα... Πόση δύναμη και τι ήθος θέλει για να το κάνεις τη δεδομένη χρονική στιγμή?

Γίνεται να είσαι λογοτέχνης σε ένα φόρουμ.
Ότι όσο ακαταλαβίστικο κι αν φαίνεται ένα σεντόνι με την πρώτη ματιά, κάτι σημαντικό έχει πάντα να σου πει, ξαναδιάβαασέ το...

Ο Γιάννης ήταν πάντα ο συνδετικός κρίκος διαλόγου
Ο λόγος του και ο τρόπος του ήταν μοναδικός.
Μου έβγαζε τόση καλοσύνη και τόσο σεβασμό..
Ευγένεια, ήθος, σεβασμό, ανθρωπιά, ανιδιοτέλεια.λογος,ευγενεια,επιχειρηματα, σκεψη,παιδεια, Συναίσθημα, γνώση, ευγένεια, αξιοπρέπεια. Σεβασμός από όλους – σπάνιο φαινόμενο. Αφησε το δικό του, μοναδικό, στίγμα στο dogforum και στις καρδιές μας. Ένας ευγενέστατος άνθρωπος. Αγάπη έσπερνε, αγάπη θέριζε ο Γιάννης.
Εχασε την ζωή του άδικα, που τόσο αγαπούσε, κι αυτό φαίνεται από τον ενθουσιασμό που έγραφε.
αγάπη προς τα σκυλιά και τον τρόπο που υπερασπιζόταν με πάθος την ευζωία τους. Με παρεσυρε ο Γιαννης που ηταν μονο συναισθημα.
Ο Γιαννης εφυγε και μονο λογια αγαπης, σεβασμου και εκτιμησης ακουω και διαβαζω... Και ολα ειναι τοσο αληθινα..με την ευαισθησια του για αυτες τις ψυχουλες...για τις τοσες γνωσεις του που παντα μας φωτιζαν και μαθαιναμε απο αυτον... θα μου λειψουν τα στοργικα γραπτά του...

Αυτό το φόρουμ του χρωστάει μερικά από τα ποιο ζεστά χρώματα. Δεν θα ξεχάσω ποτέ την ηρεμία, την πραότητα και την φυσική ευγένεια που εξέπεμπαν τα γραπτά του.
Ο άνθρωπος που ήξερε να σε ταξιδεύει πάνω στο μαγικό χαλί
του σκυλου με τις σεντονάρες του που διαβάζονταν δυο και τρεις
φορές μονορούφι.

Συγκροτημένος, συντεταγμένος, κατασταλαγμένος, διαβασμένος,
ακούραστος με επιμονή και υπομονή ποιμένα-δάσκαλου.
Αυτό που φαίνεται να συντονίζει όλων τις προσλαμβάνουσες για τον Γιάννη είναι ένα:
Η αγάπη.

Ένας άνθρωπος με χιούμορ και άποψη, την οποία δεν χρειαζόταν να αντιπαρατεθεί για να επιβάλει, ένας άνθρωπος που κέρδιζε αυθόρμητα την εκτίμηση και τον σεβασμό. ο κυριος Γιαννης ηταν"δικος μας"απο την στιγμη που μας ξεδιπλωσε την ψυχη του,αυτο εφτανε για να μπει στην καρδια μας.
Τον θαύμαζα απλά
Ένας πολύ ευγενικός άνθρωπος.
Κάποιος που δεν γνώρισα ποτέ, αλλά φανέρωσε κομμάτια από την ψυχή του.
Ένας υπέροχος Άνθρωπος
Ομορφα λόγια που άγγιζαν την ψυχή μας.
Θα λείψει σε όλους μας και αυτό ειναι κατόρθωμα μόνο ξεχωριστών ανθρώπων.
Κάποιος που ένιωσα σαν συγγενή μέσα από την αγάπη για τα σκυλιά που μας ενώνει, φαινόταν όμως να είναι ένας ιδιαίτερος άνθρωπος

Το φόρουμ δεν θα είναι ποτέ ξανά το ίδιο.

Έχει αφήσει θησαυρούς για όποιον θέλει να μάθει.. Τα κειμενα του θα συνεχισουν για χρονια να ξεστραβονουν κοσμο και κοσμακι....αλλα θα ταξιδευουν και τους ρομαντικους σε αλλη διασταση
Η "κληρονομιά" και τα γραπτά που αφήνει για τους παλιότερους, τους νεώτερους και τον "άγνωστο" αναγνώστη τεράστια.
Δυσαναπλήρωτο το κενό που αφήνει
Τεράστια η απουσία του,
Μια τέτοια πηγή πληροφοριών διαθέσιμη σε ένα φόρουμ
Πληθώρα γνώσεων, δομή, ευγένεια...ολα όμορφα συνδυασμένα διαμόρφωναν ποστ αξία της προσοχής και πολλές φορές ακόμη και του θαυμασμού

Και ήταν πολύ καλός συνομιλητής, indeed -σε άψογα ελληνικά, σε εναν κοσμο γεματη ασχημια
που μολις εχασε μια ακομη "ομορφια"...Ο χωρος εχασε μια απο τις πολυ δυνατες πενες του...

In dog we trust
Το φόρουμ δεν θα είναι ποτέ το ίδιο.

"νέοι" ..."παιδάκι μου"
 


l.Kyveli

Well-Known Member
12 Φεβρουαρίου 2011
15.758
7.919
@zenio γράφω μόνο για να σου πω ότι σε ζηλεύω απίστευτα που είχες την ευαισθησια και του εστειλες εκείνο το pm...εγώ το σκεφτόμουν και μετά έλεγα..έχει το πήξιμο του ο άνθρωπος στην δουλειά εμένα περιμενε...κι όμως μια γλυκιά μου κουβέντα θα του έδινε κουράγιο όπως του έδωσε η δικιά σου.

Είχα διαβάσει καποια στιγμή ότι ο πραγματικός χαρακτήρας του ανθρώπου φαίνεται στον τρόπο που φέρεται όχι στους ανώτερους του αλλά στους ταπεινους...και ο Γιάννης είτε επρόκειτο για κριτή των crufts ή για 12 χρόνο που μόλις έμπαινε στο φόρουμ και ρωτουσε τι χρώμα κορδέλα να πάρει στη ζούμπυ μιλούσε με την ίδια ευγένεια και τον ίδιο σεβασμό. Γιατί τέτοιος άνθρωπος ήταν.
 






yasemin

Well-Known Member
21 Οκτωβρίου 2009
2.789
5.380
Μου ειπες....ΠΑΜΕ ΔΥΝΑΤΑ....σου απαντησα .....προχωρα,ειμαστε εδω,διπλα σου.
Σου ειπα πως ακομη και οι χειροτεροι εφιαλτες μπορουν να γινουν τα ομορφοτερα ονειρα.

Μαλλον δεν χωραγες στα ονειρα μας...

Και εμεινα εκει να περιμενω το "σεντονακι σου"που δεν ηρθε ποτε και καταλαβα...

Βαρυ πραγμα η ορφανια φιλε μου και εγω ετσι νιωθω...

Λυπαμαι για αυτα που δεν προλαβαμε να πουμε,εγω ομως θα συνεχισω να σου μιλω.

Καλο ταξιδι Αγαπημενε μας και καλη ανταμωση:cry:
 


matilda

Well-Known Member
16 Ιουλίου 2007
1.431
1.022
Τετοια δυναμη τα γραπτα του που δεν σε αφηναν να φανταστεις το παραμικρο....

Να εισαι καλα @zenio για το σεντονι.
Να εχουν δυναμη και κουραγιο οι αγαπημενοι του.
Εμεις οι υπολοιποι μακαρι να εμπνευσουμε τοσο σεβασμο και αγαπη...

Καλο ταξιδι....και αν βρεθεις στην γειτονια των σκυλων, σιγουρα θα σε βρει η μαυρουλα μου, δεν χρειαζεται να την ψαξεις, την αρεσαν παντα οι Ανθρωποι...
 


ghost girl

Well-Known Member
11 Σεπτεμβρίου 2007
1.073
185
το έχω δίπορτο...
Αγαπητε Johnk αν καπως καπου μπορουν οι σκεψεις μας να φτανουν εκει που εισαι, θελω να σου στειλω μία σε απταιστα αγγλικα οπως τα μιλαν και στο χωριο μου...

You made an impact... and it will stay with us, even if you won't.

Ευχομαι να εισαι στον παραδεισο σου...
 


spiros95

Active Member
7 Αυγούστου 2015
40
54
Βούλα
Εαν καποιοι οπως εγω που δε σε γνωρισα ποτε προσωπικα, περα απο ορισμενα κείμενά σου, αισθανομαστε τοση θλιψη, μπορω να καταλαβω τι σημαινει για τους δικους ανθρωπους, τους φιλους σου, τους συνεργατες σου, η απώλειά σου.

Ευχομαι να παραμεινουν υγιεις, να τη βιωσουν με υπομονη, κουραγιο και δυναμη. Η απωλεια δεν ξεπερνιεται, τίποτα δεν ειναι οπως πριν, και ιδιαιτερα εαν αυτη χαρακτηριζεται απο υψηλη διαβαθμιση. Απλα δημιουργει συνθηκες για μια καινουργια αρχη στη συντομη ζωη πανω σε αυτή τη γη. Επαναπροσδιορισμός στοχων, επανεξεταση προτεραιοτητων, αποδοση βαρυτητας στα ουσιωδη και οχι στα υλιστικα, ειναι το αποτελεσμα και αυτη ειναι η θετικη διασταση. Απο τη δικη μου πλευρα ξαναμπηκα εντονοτερα σε αυτη τη διαδικασια.

Ουτε το Φορουμ θα παραμεινει οπως ηταν μεχρι το περασμενο Σαββατο, οταν ξεκινησε ο Johnk το τελευταιο του ταξιδι. Ηταν ενα επιπεδο μονος του. Η διεισδυτικοτητα του λογου του, ο αναλυτικος και συνθετικος του χαρακτηρας, και πανω απο ολα η καλοπροαιρετη και ανιδιοτελης μεταφορα της πληροφοριας δεν προκαλουσαν μονο ικανοποιηση για την καθαρότητά της στους φυσικους και ιντερνετικους φιλους του αλλα προσελκυαν και το ενδιαφερον καθε νεοεισερχομενου ή επιδοξου σκυλογονεα, του γνωστου κατα Johnk αγνωστου αναγνωστη.

Η αποχώρησή σου απο το Φορουμ, οσο και αν δεν γινεται ευκολα αποδεκτη, θα εχει και θετικες επιπτωσεις που ειμαι σιγουρος οτι θα το ηθελες και συ Johnk. Παλια και νεα μελη, επισκεπτες, ακομη και αδιαφοροι αναγωστες θα αναζητησουν παλαιοτερα κείμενά σου. Αποδιδουν ευγλωττα και με ευστοχία τη σωστη διαχειριση του σκυλου. Και μαλιστα απο εναν ανθρωπο που κινηθηκε επαγγελματικα και απο οτι καταλαβα με περισσεια επιτυχία σε ενα τομεα που μαστιζεται απο τη χρηματοοικονομικη κριση και βεβαια δεν σχετιζεται με την αγορα του σκυλου. Εγω ήδη ξεκινησα.

Αληθεια πόση δυναμη, θεληση και επιμονή πρεπει να εχει ενας ανθρωπος, για να μπορει να συνδυασει τις υψηλες απαιτησεις που τιθενται απο τις επαγγελματικες του δραστηριοτητες, με τις οικογενειακες του υποχρεώσεις, τις υποχρεωσεις για την καλη διαβιωση των τετράποδών του και την πλουσια και εξαιρετικα παραγωγικη συμμετοχη του σε ενα Σκυλοφορουμ.

Αισθανομαι τιμη που σε γνωρισα εστω και μεσω της ανταλλαγης ορισμενων ποσταρισματων.

Ησουν πολυ περισσοτερο απο ενα nickname.

Καλο ταξιδι Johnk
 


takisft

Well-Known Member
24 Ιουνίου 2011
4.817
5.038
Αθήνα
Αντίο Γιάννη μου, αντίο φίλε μου

Τι τραγούδι να σου πω εκεί που πας;
Να μη μοιάζει με κανένα.
Τι τραγούδι να σου πω εκεί που πας;
Μα να μοιάζει μ’ όλα όσα αγαπάς
 






Amaliaz

Well-Known Member
23 Οκτωβρίου 2009
10.131
4.809
Για να το εχεις μαζι στο ταξιδι σου... ξερω οτι σου αρεσε. Θα μας λειψεις Γιαννη.

Ήθελα να σε ζωγραφίσω στη δίμιτο να σε κεντήσω με τη χρυσή μου την κλωστή την Παναγιά να’ χεις ζερβά σου και το Χριστό στα δεξιά σου να σε φυλάν’ απ’ το ληστή…

Ήθελα να σε ζωγραφίσω μα εκεί που πήγαινα ν’ αρχίσω βρήκα πως σ’ έχω λησμονήσει σαν να μη σ’ είχα δει…

Ήθελα γράμμα να σου γράψω και μια λαμπάδα να σ’ ανάψω γιατί είναι δύσκολοι οι καιροί όμως δε βρήκα ταχυδρόμο ούτε της Εκκλησιάς το δρόμο κι έχω από φόβο το ληστή…

 


TARA

Well-Known Member
30 Ιανουαρίου 2009
6.175
3.012
ΑΤΤΙΚΗ
Σαν ένα κακό όνειρο το φευγιό και ο αποχαιρετισμός στον Γιάννη εχτές από φίλους και γνωστούς…:cry:
Το μόνο παρήγορο, ότι χάρη στην καλοσύνη και την ευγένειά του ο Γιάννης , με την φυσική ή όχι πλέον παρουσία του, κατάφερε να βοηθά και τώρα- μέσα από τα κείμενά του, ώστε να γίνει ο κόσμος μας καλύτερος …
 


nfeel

Well-Known Member
7 Οκτωβρίου 2011
1.491
514
UK
Τα λόγια σε τέτοιες περιπτώσεις,μοιάζουν να στερούντε οιασδήποτε γοητείας κ "μαγείας" κ μοιάζουν άδεια κ ξερακιανιά.
Ιδίως αν αναλογιστεί κανείς πόσα λόγια έχουν ειπωθεί,σε όλη τη διάρκεια του μακραίωνου υπαρξιακού στίβου,για άλλους ανθρώπους,σημαντικότερους κ λιγότερο σημαντικούς.

Σε μια προσωπική περισυλλογή περί θανάτου,παρατηρούσα το σκύλο μου να κοιμάται ευτυχισμένο μέσα στη μακαριότητα της άγνοιας.Της άγνοιας που μοιράζονται όλα τα έμβια όντα,εξαιρουμένου του ανθρώπου,περί του θανάτου της μονάδος τους.
Αντιλαμβάνονται το χαμό στον κύκλο της αγέλης τους,κάποια είδη μάλιστα θρηνούν,αλλά κανένα ζώο πλην του ανθρώπου δεν αντιλαμβάνεται οτι κάποια μέρα θα πεθάνει κ το ίδιο.

Όλα τα δεινά του ανθρώπου ξεκινούν από τότε που συνειδητοποιεί το δικό του τέλος.Μαζί με τη γνωστική συνείδηση ο άνθρωπος αποκτά και όλες της κολάσεις του Δάντη μέσα του.

Μόνο αυτός που επεδίωκε με μανία τις αρετές στη ζωή του,δεν πρέπει να φοβάται το θάνατο.

Καλό ταξίδι!
 


ant

Well-Known Member
21 Ιουλίου 2011
143
24
Μετά από τόσο καιρό. ..κρίμα. ..καλό παράδεισο. .κρατάω από σένα την υπογραφή σου που έχω αναλογιστεί άπειρες φορές. .ακόμη και φιλοσοφικά κ σε θέματα πίστης. .δεν ξέρω αν οι σκυλοι πάνε στον παράδεισο άλλά όταν πεθάνω θα θελα να πάω στο ίδιο μέρος. .καλό ταξίδι
 


Chris K.A.

Well-Known Member
10 Ιουλίου 2014
566
1.037
42
Aθήνα
Mπήκα να σε ρωτήσω κάτι και έπεσα πάνω στο νοτιφικέησον της Mareco,το άνοιξα με λαχτάρα να δω,υπέθεσα θα χει προηγηθεί φωτογραφία.Πάγωσα...Ξανακοιτάω το ινμποξ μας,αυτά που μου γράφεις,δε μπορώ να χρησιμοποιήσω παρελθοντικό χρόνο γιατί έχουν παγώσει τα πάντα,λες και περιμένω να δω μήνυμα σου,να με συμβουλεύεις να μη βιάζομαι,να μου εξηγεις,να γελάς με τις μαλακίες που σου γράφω,να μου φωνάζεις όταν σε λέω "κυριε Γιάννη",να αποδέχεσαι με το στωικό "θα μεγαλώσεις και θα μάθεις κερατά" την ορμή με την οποία σου έγραφα λες και βιαζόμουν να ρουφήξω απο σένα όσες περισσότερες ιστορίες μπορούσα

Ρε Γιάννη,δεν προλάβαμε!Δεν προλάβαμε να πιούμε εκείνες τις μπυρες που λέγαμε,δεν προλάβαμε να κάνουμε εκείνες τις ατελειώτες κουβέντες που υποθέταμε πως θα κάναμε,ρε Γιάννη,δε σε γνώρισα και κάθομαι μπροστά από ένα λάπτοπ δακρυσμένος λες και έχω χάσει εναν δικό μου άνθρωπο.Ρε Γιάννη...
 


mareco

Well-Known Member
13 Ιουλίου 2009
30.790
20.097
Τόσα ποστ απέραντης θλίψης, σεβασμού, εκτίμησης!
Κι εγώ ακόμη, δεν βρίσκω να γράψω κάτι.

Μόνο ένα σχόλιο, πάνω σε όσα διαβάζω: Ο Γιάννης, δεν έχτισε τελείως μόνος του, αυτή την εικόνα, που όλοι μνημονεύετε με απέραντο θαυμασμό. Υπήρχε το dna, ναι...αλλίμονο, αλλά είχε "υποστήριξη". Και εδώ στο φόρουμ και κυρίως στην ζωή του. Είχε πολλούς, εξίσου καλούς ανθρώπους γύρω του. Είχε μια γυναίκα, που ήξερε ότι στην τελευταία του αυτή, αιώνια σκυλοβόλτα που ξεκίνησε να πάει, θα χρειαστεί τα γυαλιά ηλίου που τον χαρακτήριζαν και βέβαια, το τσαντάκι του με τις λιχουδιές, γεμάτο. Γιατί θα βρει πολλούς φίλους εκεί, να τον περιμένουν. Και θα πρέπει να τους πάει το κατιτίς τους. Και φρόντισε να τα έχει μαζί του, γιατί εκείνος έφυγε πολύ βιαστικά, και τα ξέχασε ο χαζός.

Και μια παρότρυνση βρε παιδιά: Μην αφήνετε για...κάποτε, ότι θέλετε να κάνετε σήμερα. Γιατί...να, δες...σήμερα είμαστε. Αύριο όχι. Και στην ζωή, απ'αυτά που αξίζουν πολύ, είναι να κάνεις αυτή την ρημάδα την χειραψία του "χαίρω πολύ" φίλε μου Γιάννη. Κάτσε βρε άνθρωπε τώρα, να την πιούμε αυτή την μπύρα, και να δούμε, είσαι όντως έτσι; Η λες μπαρούφες τόσο καιρό; Η μήπως είσαι και πολύ καλύτερος και μπορούμε να την καθιερώσουμε αυτή την μπυρίτσα, που και που;

Εντάξει, σ'αυτή την τελευταία περίπτωση, μπορεί κάποια μέρα, να πονέσεις πολύ. Αλλά στο μεταξύ, θα έχεις κερδίσει, πολύ περισσότερα...