Μυστήρια η ανθρώπινη ψυχοσύνθεση, δε μπορώ να καταλάβω γιατί αντί να χαρώ με αυτά τα χαμόγελα που είχαμε τόσο καιρό να δούμε με πήραν τα ζουμιά.
Λείπεις μωρέ Γιάννη, μας λείπεις. Αλλά πόσο χαίρομαι για σένα που ήσουν τέτοιος Άνθρωπος που στο πέρασμά σου από αυτό τον κόσμο άφησες τέτοιο αποτύπωμα ακόμα και σε γνωστούς-αγνώστους. Ούτε που το χαμε συνειδητοποιήσει πολλοί τι τύχη είχαμε να σε βρούμε εδώ, ξέρεις, στο μετερίζι του σκύλου - και της σκύλας.