Βασίλη, καλησπέρα,
Το θέμα αυτό έχει χιλιοσυζητηθεί, μέσα στα χρόνια, με διάφορους ενδιαφέρονες συμμετέχοντες και απόψεις... βέβαια, το συγκεκριμένο θέμα δεν εξαντλείται εύκολα... μιάς και, όπως έλεγε ο Clint Eastwood: "ο καθένας έχει από μία... γνώμη"...
Πάντως, κατά καιρούς έχουμε φτάσει μέχρι και στο λάκκο με τον ασβέστη... και μέχρι τη διατήρηση αριθμού γουρουνιών στο κτήμα μας (εφόσον ζούμε σε rural area)...
Φαντάζομαι, είσαι ενήμερος για το λόγο της διατήρησης γουρουνιών...
Δεν έχω καταλάβει...εκπαιδευτής είσαι;
Εσύ ρωτάς σαν Δικηγόρος?
Γιατί εγώ ρωτάω σαν Εφοριακός...
Το ξέρω Βασίλη, τη γνωρίζω τη νομοθεσία. Είναι υπέρ του θυτη και όχι υπέρ του θύματος.
Βασίλη,
Γι΄αυτό και έχω (πολλές φορές στο παρελθόν - και, ειδικότερα, τώρα που δεν γίνονται πλέον δίκες) συμφωνήσει στη δήλωση "καλύτερα μία κακή δίκη, παρά μία καλή κηδεία"...
Το σκυλί και το αρνί σούβλας, θέλουν γύρισμα με το χέρι....
Ξεχνάς και τη σακούλα των σκουπιδιών...
1) ...Τώρα για τον επαγγελματία εισβολεα αν θέλει να μπει δεν θα κωλοσει ούτεστο κκαλύτερα εκπαιδευμενο σκυλί. Θα το καθαρίσει με συνοπτικές διαδικασίες και μετά θα εισβάλει...
2) Τον σκύλο μου τον αγαπάω τόσο που δεν θα τον έβαζα μπροστά για να καθαρίσει. Τον επίδοξο εισβολεα προτιμώ να τον αναλάβω εγώ και δεν εννοώ με κάποιο όπλο που άλλωστε είμαι κατά αν και κρητικός, αλλά με μια κατσουνα
από αυτές τις κρητικές
τις μεγάλες
που έχω πάνω από το τζάκι.
1) Άρα,
ξέρει για ποιό λόγο μπουκάρησε στο σπίτι σου... "εσύ" (ή "εγώ")... θα μας ρώταγε κάποιος: "δεν τον ξέρεις το λόγο, ρε Καραμήτρο?"...
Αν "εσύ" δεν τον ξέρεις (το λόγο)... μην ανησυχείς για τον συγκεκριμένο "επαγγελματία"...
2) Μιά από τα ίδια... ακριβώς, όμως!
Όχι κουτσούνα, αλλά κάτι άλλο, με παρόμοια αποτελεσματικότητα...
εξαρτάται ποιός την κρατάει, το ομολογώ...
Όμως, ίσως είμαι (κι εγώ) από εκείνους τους "Φαρισαίους και Υποκριτές", που κοιμούνται σχετικά ήρεμοι... πιθανολογώντας (σωστά μεν - στο ροζ συννεφάκι τους δε) ότι ο σκύλος τους "θα ρίξει τη ζαριά"...
Και, όπως έχω ξαναγράψει... αν ερχόταν μιά στιγμή που η ζωή ή ο θάνατος θα εξαρτιόταν ΜΟΝΟ από μιά ζαριά... θα έκλεινα στιγμιαία τα μάτια μου και θα άφηνα το σκύλο μου να ρίξει τη ζαριά... το σκύλο μου, της "Ομάδας 2" εννοείται...
και αρκετοί θα το έκαναν, παρότι δεν θα μπορούσαν να τεκμηριώσουν εύκολα το "γιατί"...
1) ...Ουτε θεωρω οτι το προφιλ αυτων των σκυλιων ταιριαζει μονο σε εργοστασια,αποθηκες κλπ...
2) Οτι τετοια σκυλια πεφτουν σε λαθος χερια ειναι χιλιοειπωμενο και δεν νομιζω οτι εχει διαφωνισει κανεις!
Το ίδιο κι εγώ... το ΑΚΡΙΒΩΣ
αντίθετο, μάλιστα!
Εχουμε ξαναπεί: "
Τα ιερά και τα όσια"...
Τα ιερά και τα όσια", έ? Για να θυμούνται οι παλιότεροι (και να μαθαίνουν οι νεώτεροι)... μιά ιστορία που είναι κρυμμένη, τουλάχιστον 3 φορές, μέσα στη θεματολογία του φόρουμ:
Μία νύχτα, κάποιου Αυγούστου πριν χρόνια, σε ένα διαμέρισμα στην Κυψέλη...
Η υπόλοιπη οικογένεια λείπει διακοπές και κοιμάται μόνη στο σπίτι η 25χρονη κόρη... με ανοιχτά όλα τα παράθυρα, για να μη σκάσει από τη ζέστη...
Ο επίδοξος ληστής - βιαστής (γνωστών λοιπών στοιχείων, που - για λόγους που όλοι ενδέχεται να κατανοείτε - δεν θα αναφερθούν εδώ και από εμένα), "μπουκάρει" (οπλισμένος με μαχαίρι) από την ανοιχτή μπαλκονόπορτα...
Και την πέφτει στην κοπέλα, προσπαθώντας να τη βιάσει... η μοίρα της κοπέλας φαινόταν προδιαγεγραμμένη...
όμως, το 5χρονο - θηλυκό -
ανεκπαίδευτο Rottweiler της οικογένειας (που κοιμόταν στο διπλανό δωμάτιο)...
είχε αντίρρηση...
Εφαγε 23 μαχαιριές και σχεδόν κατακρεουργήθηκε (αλλά επέζησε)... ο δε βιαστής, μεταφέρθηκε με ασθενοφόρο στο νοσοκομείο και, με επανειλημμένες επεμβάσεις, δεν έχασε τελικά το χέρι του, το οποίο συγκολήθηκε...
2) Αυτό!
...Όπλο σημαίνει ότι όταν το βγάλεις πρέπει να πατήσεις την σκανδάλη....
Αυτό που λες, Βασίλη, το επικροτώ και επαυξάνω!
Το έμαθα (σχεδόν) the hard way ("παιδάκι" μου) όταν δούλεψα για ένα διάστημα σε κάποια πόλη στις ΗΠΑ... νυκτερινή βάρδια (8μμ-4πμ), σε ένα (ας πούμε) mini market, σε κακόφημο (το βράδυ) κεντρικό σημείο, από όπου περνούσε κάθε καρυδιάς καρύδι που μπορείς (ή δεν μπορείς!!!) να φανταστείς...
Στη βάρδια αυτή, δουλεύαμε δύο άτομα (σε 2 ταμεία)... πίσω δε από το δικό μου ταμείο βρισκόντουσαν τα ποτά (το πιο δελεαστικό σημείο για τον "μέσο πελάτη" - για να επιχειρήσει κλοπή)... αλλά, ήμουν ο πιο έμπιστος ταμίας και με έβαζαν εκεί...
Εγώ είχα ένα ρόπαλο του μπέϊζ μπολ, σε πρώτη ζήτηση κάτω από το ταμείο...
Ο άλλος υπάλληλος είχε το πιστόλι (και την άδεια οπλοφορίας)... αυτός (σκέτο "μπουμπούκι") ήταν ο πρώτος που μου το είπε:
Σε σένα δώσαμε το ρόπαλο, γιατί είναι ΕΜΦΑΝΕΣ και επικίνδυνο και ο άλλος πρέπει να έχει μεγάλη διάθεση να φάει καμία στο κεφάλι, αν κάτι του πάει στραβά! Τα πιστόλια και τα περίστροφα, τα λέμε concealed weapons... ακριβώς γιατί δεν φαίνεται ότι είσαι οπλισμένος... και, γι' αυτό ΑΚΡΙΒΩΣ, αν ποτέ το βγάλεις, οφείλεις να το χρησιμοποιήσεις... αλλιώς ο "αξιότιμος πελάτης μας", θα στο πάρει και θα σου το βάλει στον...
Και σκύλο έχω και όπλο σπίτι μου...
Το όπλο το έχω λυμένο στο χρηματοκιβώτιο και το χρησιμοποιώ μόνο σε πεδία σκοποβολής με τον σύλλογο που είμαι εγεγραμμένος...
Και σε αυτό συμφωνώ... βλέπεις ότι στο σκύλο είναι που προβληματίζομαι με αυτά που λες (όπως τα λες) και όχι στο όπλο...
Το ξανάγραψα πρόσφατα:
Να σου πω μιά ιστορία... και, μιάς που έχουν περάσει τόσα χρόνια, θεωρώ ότι δεν είναι "απόρρητη":
Στο Πολεμικό Ναυτικό, υπηρέτησα στον θάλαμο επιχειρήσεων του ΓΕΝ... και οι βάρδιές μου ήταν εκεί.
Επειδή το Πολεμικό Ναυτικό (που κατηγορείται και ως "μοδίστρες"), την είχε πατήσει τη βραδιά του πραξικοπήματος της 21 Απριλίου... όπου μπήκαν στο θάλαμο επιχειρήσεων οι πεζικάριοι και πιάσαν όλο το Ναυτικό με τα "σώβρακα κατεβασμένα"...
Από τότε, ο επικεφαλής Κελευστής της βάρδιας οπλοφορούσε και, μάλιστα με 45άρι πιστόλι... και, μάλιστα (τρομάρα μας) κάναμε και ειδικές εκπαιδεύσεις χειρισμού - σκοποβολής κλπ...
Επειδή, όπως ίσως θα ξέρεις "στρατός = 5χρονα παιδάκια" (ή, τουλάχιστον, αυτό είχα συνειδητοποιήσει εγώ), θα σου πω τι έκανα, ξέροντας ότι, δεν μπορεί, κάποια στιγμή θα κλείσω κι εγώ τα μάτια να πάρω έναν υπνάκο: Εβγαζα πάντα τον γεμιστήρα από το πιστόλι... και τον έβαζα (μαζί με τον εφεδρικό γεμιστήρα) σε ένα χρηματοκιβώτιο του γραφείου μου... και κυκλοφορούσα με το πιστόλι διακοσμητικό... και όταν ήταν να πάρω έναν υπνάκο, κλείδωνα ΚΑΙ το πιστόλι μέσα σε ένα συρτάρι... ώστε αν σκεφτόταν κανένας μ@λ@κας να μου το πάρει και να "φοβίσει" κάποιον... και αυτός ο κάποιος να κινδύνευε να πάθει έμφραγμα... να μην μπορούσε να το κάνει...
Κοινή λογική για μένα... για το όπλο...
Υ.Γ. Συγγνώμη που σας κούρασα "λιγάκι"...
Υ.Γ.2. Όπως έχεις ήδη καταλάβει, Βασίλη, μάλλον θα με βρεις σε κάθε θέμα για "σκύλους φύλακες"... σαν μετριοπαθή γνώμη...