Έ, Δεν Άντεξα... (ή, αλλιώς: “Η Πόλις Εάλω”!!!)

[canis]

Υπάρχει όμως, τελικά, αριθμητικό όριο και για εμένα και για εσένα και (τουλάχιστον εγώ) προτείνω να υπάρχει για όποιον ψάχνει εκτροφέα.

Εννοείται πως πρέπει να υπάρχει κριτική σκέψη και αυτό είναι ένα από τα πολλά κριτήρια.

 

[Yorkaddict]

Με απόλυτους αριθμούς είναι δύσκολο να το πεις.

Εγώ θα έλεγα να κάνει τόσες ώστε να είναι σε θέση να αξιολογήσει με ασφάλεια το αποτέλεσμα των επιλογών του και να πορευτεί ανάλογα, αλλά ταυτόχρονα να μην καθυστερεί τόσο ώστε να χάσει το τρένο.
Και σαφέστατα να είναι σε θέση να αφιερώσει τον απαιτούμενο χρόνο σε κάθε ένα από τα κουτάβια του.
Και σε αυτό (ή αν είναι τυχερός αυτά) που ξεχωρίζει, αλλά και σε όσα αποφασίσει να δώσει.

 

[sis]

]@sis

Το πρόβλημα των αδέσποτων... Το πρόβλημα των σκύλων είναι... ο άνθρωπος.

Μακάρι να ήταν κάποιο άλλο το πρόβλημα, θα λυνόταν εύκολα
Μόνο που αν το επιχείρημα είναι "φταιω επειδή είμαι άνθρωπος", φοβάμαι πως η λύση στο πρόβλημα των αδέσποτων θα έχει την ίδια τύχη με τη λύση στο πρόβλημα της καταστροφής του περιβάλλοντος, της παγκόσμιας φτώχειας, των πολέμων και άλλων πολλών δεινών που προκύπτουν λόγω συλλογικής ευθύνης.
Καταφεύγοντας σε επίκληση στο θυμικό, ίσως βοηθήσει ένα αδέσποτο, αλλά δε θα κάνει διαφορά στα υπόλοιπα, διότι δε θα αναλάβουν πολλοί μερίδιο μιας ευθύνης που δεν τους αναλογεί. Όπως επίσης μεταφέροντας την ευθύνη από αυτόν που συνέβαλε στη δημιουργία των αδέσποτων σε αυτόν που δεν το πήρε απ΄το δρόμο, απλά θα συνεχίσω να παλεύω με τη Λερναία Υδρα.

 

[spyv]

Εγώ θα έλεγα να κάνει τόσες ώστε να είναι σε θέση να αξιολογήσει με ασφάλεια το αποτέλεσμα των επιλογών του και να πορευτεί ανάλογα, αλλά ταυτόχρονα να μην καθυστερεί τόσο ώστε να χάσει το τρένο.

ποσο σωστο αυτο .

πως περιμενουμε απο καποιο νεο εκτροφεα να μαθει τη δουλεια του (ή το "χομπι" του) αν δεν κανει γεννες; ή αν ξεκινησει κανοντας μια, αντε δυο το πολυ το χρονο;
πως θα μαθεις αν δεν κανεις λαθη; διαβαζοντας για τα λαθη που εκαναν αλλοι πριν απο σενα;

η δουλεια δε μαθαινεται χωρις να δουλεψεις. ουτε μαθαινεται μελετωντας σπιτι σου pedigrees και γραμμες σκυλων.
δε μαθαινεται απο βιβλια η εκτροφη και δε μαθαινεται πηγαινωντας σε εκθεσεις..., αν συναναστρεφεσαι αλλους εκτροφεις ή συζητωντας για σκυλους. αν ηταν ετσι οσοι εχουν διαβασει αρκετα θα ηταν εκτροφεις.
ενας νεος εκτροφεας οφειλει να κανει γεννες για να μαθει τα σκυλια του, για να μαθει τα pedigrees ή να μαθει τις γραμμες των σκυλων του και τι κρυβουν αυτες. αλλιως δε θα τα μαθει ποτε του.

ενας νεος εκτροφεας που ξεκινα, εχοντας ενα πλανο "μια γεννα το χρονο", ειναι για μενα απλα δεσμιος της αποψης που λεει οτι αν κανεις πανω απο μια γεννα εισαι κουταβοπαραγωγος ή εμπορος. τη λανθασμενη αποψη.
και τελικα δε γινεται ποτε μεγαλος εκτροφεας.
γιατι ποτε του δε θα αποκτησει εμπειρια, ουτε τις γνωσεις. απλα θα αναπαραγει σκυλους. καλους, εστω.

ομως για μενα η εκτροφη οφειλει να οδευει καπου, να εχει ενα στοχο, να σε οδηγει καπου, σε μια "κορυφωση", σε ενα "οραμα".
οφειλεις να κυνηγας κατι, αλλιως δεν αξιζει να κανεις τον κοπο ν' ασχοληθεις αν αυτα λειπουν.
δε βγαζεις φωτοτυπιες, ουτε πρεπει να ειναι αυτος ο σκοπος σου.

υ. γ. δεν εκθειαζω την κουταβοπαραγωγη. ελπιζω να καταλαβατε τι προσπαθησα να γραψω .

 

[canis]

@spyv

Φαντάζομαι ότι από την στιγμή που ένας χειρούργος καταφέρνει να γίνει χειρούργος χωρίς να σκοτώσει τους πρώτους 10 ασθενείς του, κάπως έτσι θα μπορεί και ένας εκτροφέας να αποφύγει σοβαρά λάθη και να έχει και στόχο χωρίς να κάνει 10+ γέννες τον χρόνο.

...αν ηταν ετσι οσοι εχουν διαβασει αρκετα θα ηταν εκτροφεις.

Σύνηθες είναι το ακριβώς αντίθετο...

Θα ήθελα να διαβάσω ονόματα εκτροφέων που γνωρίζετε (που είναι εν ζωή) και έχουν γνώσεις, όραμα, ποιο είναι το όραμα τους, πως το "κυνηγούν", πόσες γέννες κάνουν ανά έτος και αν υπάρχει κάποιος που έχει φτάσει σε αυτή την... "κορύφωση".

Είμαι εκτροφέας (λέμε τώρα), ζω στην Ελλάδα και κάνω 10 γέννες ανά έτος που σημαίνει ότι διαθέτω 50-80 κουτάβια τον χρόνο. Φαντάζομαι πως δεν τα δίνω όλα σε ανθρώπους που έχουν "τρέλα" με την φυλή ή που έχουν απόλυτη ανάγκη από "καθαρόαιμο" σκύλο αυτής της συγκεκριμένης φυλής...

Τα δίνω, όπως οι περισσότεροι, σε ανθρώπους που θέλουν απλά ένα σκύλο, ένα pet. Εγώ στους περισσότερους από αυτούς θα πρότεινα την λύση υιοθεσίας κάποιου αδέσποτου ή κάποιου σκύλου που βρίσκεται σε φιλοξενία (σε σωματείο, καταφύγιο, ιδιώτη, κλπ.), θα πρότεινα να τον βοηθήσω να διαλέξει κάτι που να είναι πολύ κοντά σε αυτό που ζητά, θα προσφερόμουν να τον συνοδεύσω στις επισκέψεις του για να τον βοηθήσω στην επιλογή και θα προσφερόμουν να είμαι ο "θετός εκτροφέας" του αδέσποτου που υιοθέτησε. Δηλαδή, ο άνθρωπος με την εμπειρία που θα μπορεί να σηκώσει ανά πάσα στιγμή το τηλέφωνο και να τον ρωτήσει οτιδήποτε για το σκύλο του.

Δεν "χωράνε" στο δικό μου "εκτροφικό" μυαλό οι 10 γέννες... Δεν χωρούν ούτε οι μισές...

Επειδή όμως μου αρέσουν τα "πειράματα" θα σου πω πως το παραπάνω "πείραμα" έχει γίνει και πως τα αποτελέσματα έδειξαν πως το 100% αυτών των ανθρώπων (που ο εκτροφέας που είχαν μπροστά τους τους ανέλυσε όλα τα παραπάνω και ακόμα περισσότερα, που πρότεινε τα παραπάνω και προσφέρθηκε όλα τα παραπάνω και ακόμα περισσότερα) ευχαρίστησαν, έφυγαν και απέκτησαν σκύλο από pet shop, εισαγωγέα, BYB ή (στην καλύτερη) άλλο εκτροφέα.

@sis

Κάπως έτσι...

 

[Estranged]

10.000 like και τα σχετικά @canis.

 

[Yorkaddict]

Να ξεκαθαρίσω κάτι, γιατί έχω την αίσθηση πως παρεξηγούμαι.

Για μένα η εκτροφή είναι ένα χόμπι. Θεωρώ πως αν μπει το χρήμα στην μέση και βιοπορίζεσαι από αυτό, αναγκάζεσαι να κάνεις εκπτώσεις και να αποκλίνεις από τον στόχο σου.
Άπαξ και ξεκινήσεις με στόχο το χρήμα, σωστή "δουλειά" δεν πρόκειται να κάνεις. Θα ανακυκλώνεις μόνιμα τα ίδια ελαττώματα που πολύ συχνά δεν είσαι σε θέση να αναγνωρίσεις, γιατί αυτό που σε υποκινεί δεν είναι να τα βελτιώσεις και να πας ένα βήμα παραπέρα, αλλά πως θα καλύψεις τα έξοδά σου.

Συνεπώς κάτι άλλο χρειάζεται να σε υποκινήσει και αυτό δεν μετριέται σε χρήμα, δεν πρέπει να είναι το χρήμα και το οικονομικό όφελος.

Αυτό το "κάτι¨ είναι η δημιουργία ενός υγιή σκύλου που είναι όσο γίνεται κοντά στο πρότυπο της φυλής του και που ταυτόχρονα έχει τον τυπικό χαρακτήρα της φυλής του.
Δεν ξέρω αν είναι καλό ή κακό, αν είναι κατακριτέο ή όχι, αν είναι εγωιστικό και ονομάζεται ματαιοδοξία ή κάπως αλλιώς.
Αυτό που ξέρω είναι πως απαξ και μπεις σε αυτό το τριπάκι παθιάζεσαι και προσπαθείς διαρκώς να πετύχεις τον στόχο σου.
Στόχο όμως που ΠΟΤΕ δεν φτάνεις, γιατί κανένας σκύλος δεν είναι τέλειος και πάντα (μα πάντα) θα ήθελες κάτι διαφορετικό, κάτι να αλλάξεις. Μα αυτό θα είναι το χρώμα, μα αυτό θα είναι το μέγεθος του αυτιού, μα αυτό θα είναι η μάσκα, μα αυτό θα είναι το σχήμα της ουράς και η λίστα δεν έχει τελειωμό.
Εχεις πάντα την ψευδαίσθηση οτι μπορεί στην επόμενη γέννα να έρθουν και να κάτσουν όλα τα γονίδια που θες, σε ΕΝΑΝ σκύλο. Κυνηγάς κάτι άπιαστο και αυτό είναι που κάνει την εκτροφή τόσο συναρπαστική.

Κάθε γέννα που κάνεις είναι και ένα καρδιοχτύπι, αλλά πρέπει πριν να έχεις βάλει μέσα στην "κατσαρόλα" τα σωστά υλικά. Κάτι που στην πράξη το ανακαλύπτεις αφού γεννηθούν τα μωρά σου και σε κάποιες φυλές πολύ πολύ αργότερα. Γιατί υπάρχουν φυλές που "δείχνουν" στα 2, 3 τους χρόνια και για διαβολική σύμπτωση οι τοκετοομάδες τους αποτελούνται συνήθως από 3-4 μικρά. Μεσολαβεί δηλαδή ένα αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα μέχρι να δεις την εξέλιξή τους, μέχρι να δεις τις αρετές και τα ελαττώματα, μέχρι να σχεδιάσεις τον επόμενό σου συμβιβασμό.
Γιατί περί συμβιβασμού πρόκειται. Προσπαθείς με τις επιλογές σου να κρατήσεις τα καλά και να βελτιώσεις κάποια από τα ελαττώματα με τα οποία δεν μπορείς να ζήσεις. Κάποια σίγουρα θα μείνουν, αλλά Θεού θέλοντος θα ασχοληθείς μαζί τους την επόμενη φορά.

Αρα κάθε γέννα σε φέρνει πιο κοντά στο όνειρο - ή τουλάχιστον έτσι ελπίζεις - με την προϋπόθεση πως ξέρεις τι θες και τί υλικά θα βάλεις μέσα. Συνεπώς η συχνότητα των γεννών σχετίζεται άμεσα με την αναγνώριση των αρετών και των ελαττωμάτων της προηγούμενης.
Το να "σπέρνεις" γέννες και ό,τι κάτσει, δεν αποτελεί κάποιο πλάνο.

Και επειδή Σπύρο αναφέρθηκες σε νέους εκτροφείς, αυτό που κάνουν αρκετοί στο ξεκίνημά τους και εκ των υστέρων παραδέχονται, είναι πως ξεκινάνε λάθος.
Εχουν ήδη στην κατοχή τους μια σκύλα μέτρια και αποφασίζουν να ξεκινήσουν την εκτροφή.
Ενώ θα έπρεπε να γίνεται το ανάποδο.

Πρώτα μαθαίνεις τι πρεσβεύει η φυλή σου, πως πρέπει να είναι ένας τυπικός σκύλος της φυλής σου, μαθαίνεις να αναγνωρίζεις αρετες και αδυναμίες και ΜΕΤΑ βάζεις τον στόχο, ψάχνοντας να βρεις την βάση πάνω στην οποία θα στηριχθεί η εκτροφή σου.
Η σκύλα είναι το κλειδί και για πολλούς άλλους λόγους.
Το θέμα είναι να είσαι σε θέση να αναγνωρίσεις την αξία της, αλλά και να βρεθεί κάποιος να στην εμπιστευτεί.
Κάτι που αποτελεί τροχοπέδη σε όσους νέους αποφασίσουν να ασχοληθούν - όπως πρέπει - με την εκτροφή.

 

[spyv]

Φαντάζομαι ότι από την στιγμή που ένας χειρούργος καταφέρνει να γίνει χειρούργος χωρίς να σκοτώσει τους πρώτους 10 ασθενείς του, κάπως έτσι θα μπορεί και ένας εκτροφέας να αποφύγει σοβαρά λάθη και να έχει και στόχο χωρίς να κάνει 10+ γέννες τον χρόνο.

δεν αναφερω πουθενα οτι ενας εκτροφεας πρεπει να ξεκινησει μαθαινοντας "πρακτικα", αλλα οτι η γνωση (αυτη που θα αποκτησει) θα προελθει απο την πρακτικη. εχει διαφορά. ουτε νομιζω οτι εναν χειρουργο και εναν εκτροφεα μπορουμε να τους εξισωσουμε, λες και κανουν την ιδια δουλεια.

Θα ήθελα να διαβάσω ονόματα εκτροφέων που γνωρίζετε (που είναι εν ζωή) και έχουν γνώσεις, όραμα, ποιο είναι το όραμα τους, πως το "κυνηγούν", πόσες γέννες κάνουν ανά έτος και αν υπάρχει κάποιος που έχει φτάσει σε αυτή την... "κορύφωση".

δε γνωριζω προσωπικα κανενα εκτροφεα (φανταζομαι οτι αυτο εννοεις). bt ή μη. και δεν το εκανα απο αποψη. δεν το επεδιωξα ποτε και δεν ετυχε και ποτε.
το οραμα τους, πως το κυνηγουν, δε το γνωριζω και απορω με ποιο τροπο θα μπορουσε καποιος να το μαθει. με το να τους ακουσεις να το λενε ( ), θα μου πεις.
δεν κραταω σπιτι "αρχειο" με τη δουλεια των εκτροφεων, δεν μπορω να σου απαντησω. και αν μου ελεγε καποιος εκτροφεας οτι εχει γνωσεις χωρις να εχει κανει γεννες θα κρατουσα πισινη. κι εσυ το ιδιο πιστευω.
μου αρεσε ομως το "εν ζωη" στην παρενθεση ! μοιαζει να αντικρουει αυτο που θες να πεις.

Είμαι εκτροφέας (λέμε τώρα), ζω στην Ελλάδα και κάνω 10 γέννες ανά έτος που σημαίνει ότι διαθέτω 50-80 κουτάβια τον χρόνο. Φαντάζομαι πως δεν τα δίνω όλα σε ανθρώπους που έχουν "τρέλα" με την φυλή ή που έχουν απόλυτη ανάγκη από "καθαρόαιμο" σκύλο αυτής της συγκεκριμένης φυλής...

δε μιλησα πουθενα για 10 γεννες το χρονο και στο υστερογραφο γραφω οτι δεν εκθειαζω την κουταβοπαραγωγη. δε σταθηκες σ' αυτο. no hard feelings.
δεν υπαρχει κανεις που να εχει "απολυτη αναγκη ( ) καθαροαιμο σκυλο" ή σκυλο γενικοτερα. αλλοιμονο αν ηταν αυτο το κριτηριο για να παρουμε σκυλο. ή εστω καθαροαιμο. μη μου γραψεις τωρα για κτηνοτροφους, ανθρωπους με ειδικες αναγκες ή σωματα ασφαλειας...

Τα δίνω, όπως οι περισσότεροι, σε ανθρώπους που θέλουν απλά ένα σκύλο, ένα pet. Εγώ στους περισσότερους από αυτούς θα πρότεινα την λύση υιοθεσίας κάποιου αδέσποτου ή κάποιου σκύλου που βρίσκεται σε φιλοξενία (σε σωματείο, καταφύγιο, ιδιώτη, κλπ.), θα πρότεινα να τον βοηθήσω να διαλέξει κάτι που να είναι πολύ κοντά σε αυτό που ζητά, θα προσφερόμουν να τον συνοδεύσω στις επισκέψεις του για να τον βοηθήσω στην επιλογή και θα προσφερόμουν να είμαι ο "θετός εκτροφέας" του αδέσποτου που υιοθέτησε. Δηλαδή, ο άνθρωπος με την εμπειρία που θα μπορεί να σηκώσει ανά πάσα στιγμή το τηλέφωνο και να τον ρωτήσει οτιδήποτε για το σκύλο του.

sorry, αλλα....

Δεν "χωράνε" στο δικό μου "εκτροφικό" μυαλό οι 10 γέννες... Δεν χωρούν ούτε οι μισές...

ουτε στο δικο μου χωρανε. δεν αναφερα πουθενα οτι χωρανε.

Επειδή όμως μου αρέσουν τα "πειράματα" θα σου πω πως το παραπάνω "πείραμα" έχει γίνει και πως τα αποτελέσματα έδειξαν πως το 100% αυτών των ανθρώπων (που ο εκτροφέας που είχαν μπροστά τους τους ανέλυσε όλα τα παραπάνω και ακόμα περισσότερα, που πρότεινε τα παραπάνω και προσφέρθηκε όλα τα παραπάνω και ακόμα περισσότερα) ευχαρίστησαν, έφυγαν και απέκτησαν σκύλο από pet shop, εισαγωγέα, BYB ή (στην καλύτερη) άλλο εκτροφέα.

επρεπε δηλαδη να γινει αυτο το πειραμα για να το καταλαβεις αυτο; αληθεια; .
εμενα δε μου αρεσουν τα πειραματα. ουτε αναφερω πουθενα οτι πρεπει καποιος να κανει.

δεν καταλαβαινω το λογο που μου μιλας στον πλυθηντικο.

εχει ξαναγινει η κουβεντα στο thread "εκτροφη για το καλο της φυλης" ( ). αλλη καλη "ατακα" εκει.

 

[canis]

Από το "Θα ήθελα να..." και μετά δεν απευθύνομαι μόνο σε εσένα @spyv ...

 

[spyv]

Από το "Θα ήθελα να..." και μετά δεν απευθύνομαι μόνο σε εσένα @spyv ...

ok, δεν το καταλαβα .

 

[Yorkaddict]

Θα ήθελα να διαβάσω ονόματα εκτροφέων που γνωρίζετε (που είναι εν ζωή) και έχουν γνώσεις, όραμα, ποιο είναι το όραμα τους, πως το "κυνηγούν", πόσες γέννες κάνουν ανά έτος και αν υπάρχει κάποιος που έχει φτάσει σε αυτή την... "κορύφωση".

Καταρχάς τι πάει να πει "πόσες γέννες κάνουν ανά έτος";;;
Γιατί πρέπει αναγκαστικά να βάλουμε μια "ταμπέλα" λες και κάθε χρόνο ο όποιος εκτροφέας κάνει τα ίδια.
Κάθε έτος είναι το ίδιο ή μήπως οι στόχοι είναι ίδιοι κάθε φορά;

Δεν υπερασπίζομαι τις πολλές γέννες, απλά θεωρώ πως είναι παραπλανητική η ταμπέλα που λέει πως μετά από τόσες πχ γέννες είσαι κάφρος ενώ κάτω από τόσες είσαι καλός.

Υπάρχουν "εκτροφείς" με ΑΘΛΙΑ σκυλιά που κάνουν πχ 2 γέννες συστηματικά κάθε χρόνο και αναπαράγουν διαρκώς τα ίδια ελαττώματα και άλλοι με τυπικότατα σκυλιά που φέτος έκαναν 3 γέννες, πέρυσι καμία και πρόπερσι 1.
Αντίστοιχα υπάρχουν άλλοι που επανέλαβαν 2 φορές μέσα σε έναν χρόνο το ίδιο ζευγάρωμα.
Και άλλοι που φέτος έκαναν μια γέννα μετά από απουσία 6 ετών, αλλά καθυστέρησαν τόσο που ο ιδανικός σκύλος για αυτό το ζευγάρωμα απεδήμησεν εις Kύριον.

Μπορούμε να βγάλουμε κάποιο συμπέρασμα έτσι, αν πριν δεν έχουμε καταλάβει τι είναι αυτό που ωθεί έναν εκτροφέα να προγραμματίσει μια γέννα και ποιες προϋποθέσεις πρέπει να συνυπάρχουν;


Αναφέρεσαι σε όραμα...
Εξοχα!

Ενα είναι το όραμα: Η δημιουργία του φανταστικού σκύλου που περιγράφεται στο πρότυπο και που ταυτόχρονα έχει τυπικό χαρακτήρα για την φυλή του και είναι απαλλαγμένος όσο γίνεται από κληρονομικές ασθένειες.
Είτε μιλάμε για τον Μιχάλη, είτε για τον Σπύρο, είτε για την Μαρία και τον Πέτρο.
Η διαφορά ανάμεσά τους βρίσκεται στο πως κάθε ένας από αυτούς αντιλαμβάνεται όσα περιγράφονται μέσα στο πρότυπο και χρίζουν υποκειμενικής ερμηνείας.

Πιστεύεις πως έχει κάποιο νόημα να αναφερθούμε προσωπικά σε εκτροφείς και να σου πω πως ο "Hans" πχ στην Λετονία έχει όραμα αυτό και αυτό και μέχρι στιγμής έχει καταφέρει αυτό και αυτό, αλλά υπολείπεται ακόμα στο τάδε και το δείνα;
Θα ωφελήσει την κουβέντα;

 

[canis]

Εμένα μου αρέσουν τα "πειράματα", διότι μπορεί να γνωρίζω ή να νομίζω πως γνωρίζω εξ' αρχής το αποτέλεσμα αλλά νιώθω πως οφείλω να δοκιμάσω (ίσως φταίνε οι σπουδές) αλλά και διότι αν εκφράσω την πεποίθηση μου, την "γνώση" μου, χωρίς να έχω δοκιμάσει κάτι ανάλογο θα ακούσω το "Αν δεν το κάνεις δεν μπορείς να ξέρεις" (που βέβαια ούτως ή άλλως ακούω κατά κάποιο τρόπο )...

Επίσης, μου αρέσουν και τα παραδείγματα. Θεωρώ πως διευκολύνουν την κατανόηση.

Πουθενά δεν έγραψα πως αυτός που κάνει 1 ή καμία γέννα (αν και το "καμία" έχει πολλά θετικά) είναι απαραίτητα καλός και ηθικός!

Συμφωνούμε όμως όλοι πως αυτός που κάνει πολλές (ας δούμε στην πορεία πόσες μπορεί να είναι πολλές) γέννες δεν κάνει κάτι καλό (σε σχέση με όσα, νομίζω, έχω εξηγήσει πιο πάνω) ακόμα και αν όλα τα κουτάβια του είναι μια χαρά;

Αν όχι, θεωρείτε πως ένας εκτροφέας που κάνει 15 γέννες τον χρόνο και διαθέτει 80-120 κουτάβια το έτος κάνει κάτι καλό και ποιο είναι αυτό;

Ποιος είναι για εσάς ο "επιτυχημένος εκτροφέας" ως προς τα αποτελέσματα της εκτροφής του (και όχι ως προς το "Δίνει υγιή σκυλάκια σε πολύ καλά σπίτια, που ζούνε ονειρικά");

Συναίσθηση: Η πλήρης επίγνωση και συνείδηση μιας κατάστασης.

Συνείδηση: Η επίγνωση του εαυτού μας, του περιβάλλοντος μέσα στο οποίο ζούμε και οι μεταξύ τους συσχετισμοί και τα όρια.

Ηθική: Το σύνολο των κανόνων και αξιών με τους οποίους ορίζεται τι επιτρέπεται, τι απαγορεύεται και τι οφείλουμε να κάνουμε στις σχέσεις με τους άλλους ανθρώπους και το περιβάλλον που ζούμε. Οι κανόνες συμπεριφοράς που επιβάλλει ή κοινωνία και ένας μέσος λειτουργικός εγκέφαλος γαλουχημένος μέσα σε αυτήν ικανός να βιώσει ενσυναίσθηση.

Ενσυναίσθηση: Η βαθιά επικοινωνία με άλλα πρόσωπα μέσω της συναισθηματικής ταύτισης και η κατανόησης των συναισθημάτων και καταστάσεων.

Τους παραπάνω ορισμούς δεν τους δίνω διότι θεωρώ πως δεν τους γνωρίζεται, μα επειδή θεωρώ πως έχουν θέση και αξία στην κουβέντα μας.

 

[sea-mol]

Ένας αρχιτέκτονας θα φτιάχνει ένα σπίτι το χρόνο επειδή τόσο μπορεί να ασχοληθεί για να έχει το ποιοτικό αποτέλεσμα?
Πόσοι αρχιτέκτονες πρέπει να υπάρχουν σε μια χώρα σαν την Ελλάδα για να καλύψουν την (όχι σε εποχές κρίσεως) ζήτηση?
Πόσα χρήματα πρέπει να πάρει για να ζει για ένα χρόνο από ένα έργο?
Δεν θα υπάρχουν σκράπες αρχιτέκτονες?
Το γεγονός ότι είναι σκράπες εξαρτάται από το αν είναι ηθικοί και αν χτίζουν δέκα σπίτια, ή κατά κύριο λόγο επειδή είναι ατάλαντοι με παντελή αδυναμία κατανόησης των τριών διαστάσεων, των όγκων, των αναλογιών, των υφών, του φωτός....του...του...κλπ?
Δεν θα υπάρχουν σκράπες ιδιοκτήτες που αν δεν τους σχεδιάσεις την τούρτα με τα μπαλούστρα (λαμπραντούντλ) θα το φτιάξουν μόνοι τους με τον μαστρομήτσο (byb)?
Πόσοι αρχιτέκτονες θα δουν την τούρτα και θα τους αρέσει?
Φταίει που κάνανε πολλά σπίτια ? (μάλλον το ανάποδο)
Και επειδή Canis θα το πας το θέμα στο "ο αρχιτέκτονας πρέπει να ταίσει και τα παιδιά του"....
Πόσους πίνακες πούλησε ο Βαν Γκογκ όσο ζούσε? έναν
Πόσους ο Πικάσο? όλους (σαν τις κάμψεις του Βαν Νταμ)
Ο ένας είναι καλός κι ο άλλος τι?
Αυτές οι μαθηματικές θεωρήσεις για την αξιολόγηση υποκειμενικών ποιοτήτων "αντικειμενικά", δεν μου κάνουν...δεν....

 

[canis]

@sea-mol

Στην περίπτωση που υπήρχαν πολλά έτοιμα, άδεια σπίτια, διαθέσιμα για κατοικία ή επαγγελματική στέγη και αυτά ήταν τόσα πολλά που δεν άφηναν καν χώρο για μια πλατεία, ένα πάρκο, μια παιδική χαρά... Τι θα έπρεπε να κάνει ο αρχιτέκτονας;

Τι θα έπρεπε να κάνει πριν καν αποφασίσει να ασχοληθεί με την αρχιτεκτονική;

Οι πίνακες μπορούν άνετα να μπουν σε μια αποθήκη, σε ένα ράφι, ακόμα και να πεταχτούν στα σκουπίδια...

Δεν είμαι εδώ και δεν γράφω για να πω στον κάθε άνθρωπο που διαβάζει τι να κάνει. Απλά γράφω την δική μου άποψη και ακολουθώ τον δικό μου δρόμο, που "μου κάνει"...

 

[Yorkaddict]

Πουθενά δεν έγραψα πως αυτός που κάνει 1 ή καμία γέννα (αν και το "καμία" έχει πολλά θετικά) είναι απαραίτητα καλός και ηθικός!

Μήπως εγώ έγραψα πουθενά πως είμαι υπέρμαχος των πολλών;
Το μόνο που έγραψα είναι να μην κολλάμε στους απόλυτους αριθμούς, αλλά να κατανοήσουμε πρώτα ποιος είναι ο σκοπός μιας γέννας.
Γιατί έχω την εντύπωση πως πολλοί νομίζουν πως είναι οι ίδιοι, οι μελλοντικοί ιδιοκτήτες.
Πως για αυτούς δηλαδή κάνει την γέννα ένας εκτροφέας.
Ενώ στην πραγματικότητα την κάνει για εκείνον, για τον επόμενό του πρωταθλητή.
Και πως στην προσπάθεια δημιουργίας αυτού που ψάχνει, γεννιούνται και σκυλιά που δεν είναι αυτό που φαντάζεται, έχουν μικρές ή μεγάλες αποκλίσεις από το ιδεατό του και δίδονται ως πετ σκυλάκια.

Συμφωνούμε όμως όλοι πως αυτός που κάνει πολλές (ας δούμε στην πορεία πόσες μπορεί να είναι πολλές) γέννες δεν κάνει κάτι καλό (σε σχέση με όσα, νομίζω, έχω εξηγήσει πιο πάνω) ακόμα και αν όλα τα κουτάβια του είναι μια χαρά;

Ολα εξαρτώνται από το πλάνο του και τι θέλει να πετύχει.
Αν την δεδομένη στιγμή - χρονιά κρίνει πως για να βελτιώσει τα χ,ψ,ζ χαρακτηριστικά, χρειάζεται να δοκιμάσει τον Α, τον Β και τον Γ αρσενικό με ισάριθμες σκύλες του, επειδή τότε του δίδεται η ευκαιρία, δεν θα τον κρίνω.
Δεν θα πω πως "α, εσύ κάνεις 3 γέννες τον χρόνο, άρα δεν είσαι καλός θα προτιμήσω τον άλλον που έκανε 2".
Σαφέστατα οι αριθμοί που ανέφερε ο Κώστας (10-15-20 γέννες) είναι ουτοπικοί και παραπέμπουν σε άλλες καταστάσεις.
Ισως δεν διευκρινίστηκε αυτό όπως έπρεπε και για αυτό η ανάγκη επεξηγήσεων.

 

[canis]

Ούτε εγώ θα "κατηγορήσω" αυτόν που κυμαίνεται στις καμία-1-2-3-4 γέννες ανά έτος (μόνο και μόνο από τον αριθμό των γενών). Από τις 4 και πάνω θα τον "κατηγορήσω" για τον αριθμό των γενών και όχι απαραίτητα για κάτι άλλο.

 

[Yorkaddict]

Αυτό το "πάνω από 4" δεν έχω καταλάβει από που προκύπτει και δεν είναι πάνω από 3 γέννες ή 5 γέννες ;;;

Πρέπει να είναι ζυγός αριθμός;

Αν τύχει - χρειαστεί κάποια στιγμή γιατί όχι;

(και εννοείται συνυπάρχουν όλα όσα έχω γράψει πιο πάνω και πιο πίσω)

 

[canis]

Μωρέ, επειδή εγώ κάνω πάντα 4 γέννες τον χρόνο, για αυτό το λέω...

 

[Yorkaddict]

Αυτές οι μαθηματικές θεωρήσεις για την αξιολόγηση υποκειμενικών ποιοτήτων "αντικειμενικά", δεν μου κάνουν...δεν....

Ούτε εμένα μου κάνουν.
Η αλήθεια είναι πως από ένα σημείο και μετά κάνει καραμπάμ πως "διάολε δεν κάνεις εκτροφή, αλλά παράγεις"...
Να το πω ωμά.

Το θέμα είναι πως δεν μπορείς να βάλεις ένα συγκεκριμένο νούμερο.
Τουλάχιστον εγώ δεν μπορώ, για αυτό έγραψα για στόχο κάθε γέννας και για χρόνο που χρειάζεται να είσαι σε θέση να αφιερώσεις σε κάθε κουτάβι χωριστά.
Μπορείς να έχεις 8 κουτάβια 2 μηνών από την προηγούμενη γέννα και στο καπάκι να προσθέσεις άλλα 8 νεογέννητα + τα σκυλιά που ήδη έχεις + τις όποιες άλλες υποχρεώσεις σου;;;

Απαντήστε το μόνοι σας.
Εγώ ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑ.

 

[Sara]

Χμμμ, έχω τρία πρώην αδέσποτα, κι επιθυμώ διακαώς να αποκτήσω και μερικά καθαρόαιμα, χωρίς να χρειάζομαι κάποιο απ’ τα χαρακτηριστικά τους – είμαι φιλόζωη, κυνόφιλη, υποκρίτρια, παρτσακλό, λίγο απ’ όλα, κάτι άλλο;

Αν βοηθήσω κάποιο ζώο, το κάνω γιατί το θέλω, όχι γιατί αισθάνομαι τύψεις – πες με και γαϊδάρα, αλλά δεν αισθάνομαι υπεύθυνη για τα αδέσποτα της Ελλάδας, εφόσον δεν έχω συνεισφέρει στην ύπαρξή τους.

Κοινώς δεν έχεις το αίσθημα της συλλογικής κοινωνικής ευθύνης. Οπως δηλαδη και οι περισσότεροι Ελληνες. Δεν ειναι υποκρισία, ειναι ανευθυνότητα. Κάτι σαν το ανέκδοτο με τη Νέα Ορλεανη, τους πέντε φοιτητές και το γκαμπο.