Έ, Δεν Άντεξα... (ή, αλλιώς: “Η Πόλις Εάλω”!!!)


Sara

Well-Known Member
27 Δεκεμβρίου 2008
7.750
1.514
Illinois, USA
Και επειδή το ανέκδοτο ειναι πολυ καλό, διαβάστε το απο τη σελίδα του Tim Wise, που ειναι ακτιβιστής κατα του ρατσισμού στις ΗΠΑ διοτι ταιριάζει με τη νοοτροπία του "δεν φταίω εγω για τα αδέσποτα, επομένως δεν είμαι ανεύθυνος/η αν πάω και πάρω καθαρόαιμο διοτι ετσι μου καυλωσε:

http://www.timwise.org/2003/05/cleaning-up-the-funk-commencement-speech-at-grinnell-college-2003/

Το αντιγράφω εδω αν βαριέστε να διαβάσετε. Το λέει για να εξηγήσει γιατι δεν πρεπει να αδιαφορούμε για το ρατσισμό, αλλα ταιριάζει με το θεμα μας διοτι αφορά τη συλλογική κοινωνική ευθύνη:

So although we may not be responsible for the creation of a system of racism, among other forms of injustice, we are responsible nonetheless for doing something about that system from this point forward. To do less is to collaborate with the original sin, to make us no better than those who set things up this way.

Perhaps a story can make the point here by way of analogy.

Shortly after I graduated from college, I made the decision to move into a large house with five other roommates, which soon became nine other roomates. Please note, and let me spare you the experience, this is never a good idea. But we thought at the time that it would be great. It would be really cheap and we would even share grocery expenses, and take turns cooking so as to share responsibility for the group.

One night, about two weeks into our little experiment in collective living, one of my roommates made a big pot of Gumbo, because that’s what you do in New Orleans. And when I returned from work that night, he asked if I wanted some. I said no, having already eaten; but I asked him to please save some for me and to put it in the fridge for the next day, as I might take it to work with me; and then I went upstairs to my room, watched TV and went to bed.

The next morning, I come down for my coffee before heading out the door, and what do I see but that pot of Gumbo, half-full, still sitting on the front left burner of the stove. No portion of it had been saved for me, but more to the point, a great quantity of food had gone to waste. And I was upset. Having a little time on my hands, I thought to myself, perhaps I should clean up this mess. But then I caught myself, and I thought, “Wait a minute: I didn’t make this mess; this isn’t my fault, and so I’m not cleaning it up.” And I took my self-righteousness out the door and went to work.

About 6 o’clock, I returned home and noticed another roommate cooking the evening’s dinner on the front right burner of the stove, but on the front left burner, there was still that pot of Gumbo, getting nastier, and crustier and funkier by the minute. And I asked roommate number two what he was doing; why was he cooking around last night’s dinner; why hadn’t he cleaned up first? To which he responded that he hadn’t made that mess; it wasn’t his fault; and so he shouldn’t have to clean it up: logic with which I could hardly argue, as indeed I had said the same thing just a few hours earlier. So I grabbed a plate of the night’s meal, went to my room, did some work, and went to bed.

7 a.m. came, and I had forgotten to set my alarm, but I really didn’t need one; for I assure you that when Gumbo has been sitting on a stove for thirty-six hours, the smell will extend beyond the kitchen, will travel up the stairs, down the hall, under your door and through your keyhole, and assault — in a way I cannot describe — your nostrils; and indeed that is what happened. And now I was mad. I bolted down the stairs, glared at the pot of Gumbo, as if somehow I expected it to return the stare. I saw it sitting there, now even nastier, and funkier, and there was not a roommate in sight.

And it was at that point that I said to myself, “I might not have made this mess, this may not be my fault, but I’m going to clean it up, simply because I’m tired of living in the funk.” And you see, it is the same with human societies. When we finally become tired of living in the funk, in the residue of injustice passed down to us from previous generations, we will seek to clean it up, issues of blame and guilt aside.

Not to say that it will be easy of course. Cleaning up a pot of two-day Gumbo, after all, is a lot easier than transforming a culture. People will tell you that you can’t change the way things are; others will ridicule you for even trying, and often times your efforts will fail. They will, in fact, likely fail more often than they succeed. But that doesn’t matter, because — and please, never forget it — there is redemption in struggle.

Win or lose — and don’t get me wrong, we indeed fight in the hopes of winning true justice — there is something to be said for confronting the inevitable choice one must make in this life, between collaborating with or resisting injustice, and choosing the latter.
 
  • Like
Reactions: betty coltrane


sis

Well-Known Member
10 Μαϊου 2015
1.453
3.255
Αθήνα
Κοινώς δεν έχεις το αίσθημα της συλλογικής κοινωνικής ευθύνης. Οπως δηλαδη και οι περισσότεροι Ελληνες. Δεν ειναι υποκρισία, ειναι ανευθυνότητα. Κάτι σαν το ανέκδοτο με τη Νέα Ορλεανη, τους πέντε φοιτητές και το γκαμπο.
Δεν έχω το αίσθημα της ευθύνης του τύπου "είσαι ένοχος για τις πράξεις άλλων, ζήσε προσπαθώντας να εξιλεωθείς". Αυτό πάλι δε σημαίνει ότι βλέποντας κάτι στραβό δε θα προσπαθήσω να το διορθώσω επειδή δεν το δημιούργησα εγώ. Αν η διόρθωση είναι σωστή, έγκαιρη, αποτελεσματική ή ό,τι άλλο σηκώνει πολλή συζήτηση, αλλά βάζοντας πολλά άλλα κριτήρια πέραν της ευθύνης.
 
  • Like
Reactions: Orilis


betty coltrane

Well-Known Member
7 Ιουλίου 2011
3.972
9.756
48
Ηράκλειο, Αττική
goodcopbadcop6.blogspot.gr
Δεν έχω το αίσθημα της ευθύνης του τύπου "είσαι ένοχος για τις πράξεις άλλων, ζήσε προσπαθώντας να εξιλεωθείς". Αυτό πάλι δε σημαίνει ότι βλέποντας κάτι στραβό δε θα προσπαθήσω να το διορθώσω επειδή δεν το δημιούργησα εγώ. Αν η διόρθωση είναι σωστή, έγκαιρη, αποτελεσματική ή ό,τι άλλο σηκώνει πολλή συζήτηση, αλλά βάζοντας πολλά άλλα κριτήρια πέραν της ευθύνης.
Ε, γι αυτο λεει και η Σαρα ότι προκοπή δεν θα δούμε ποτέ και πρέπει να της δωσω και ενα δικιο.
 
  • Like
Reactions: Sara


Orilis

Well-Known Member
3 Μαρτίου 2011
7.881
6.979
Πάτρα
Θέλετε να μου πείτε ότι, όσο και να προσέξουμε μπορούμε να πράττουμε συνέχεια βάσει συλλογικής ευθύνης; Δεν βλέπω κανέναν μας να ζει εκτός ευκολιών του "πολιτισμού" με μόνο εργαλείο και όπλο του οτι μπορεί να φτιάξει με τα ίδια του τα χέρια και το μυαλό του. Κι όσοι ζουν έτσι, δεν αντιμετωπίζονται ως συλλογικά υπεύθυνοι αλλά, μάλλον, σαν μέλη αίρεσης ή τρελοί ή, στην καλύτερη, γραφικοί.
 


Estranged

Well-Known Member
10 Ιουλίου 2012
5.744
7.260
Η συλλογικη ευθυνη ειναι ακριβως συλλογικη, ολων, οχι μιας μεριδας που μια ζωη θα τρεχει πισω απο τους ανευθυνους για να μαζευει τα σκατα τους, επιτρεποντας τους ετσι να συνεχιζουν να αφηνουν τα σκατα τους γιατι θα ρθει μωρε η μανουλα/καθαριστρια να τους βγαλει καθαρους. Και ως εκ τουτου ειναι θεμα γενικης παιδειας και οχι καταπιεσης αυτων που εχουν ενα Α αισθημα ευθυνης να αναλαβουν τις ευθυνες ολου του κοσμου στις πλατες τους.

Και σου χω και κατι (παμπαλαια) νεα Σαρα. Αν υπηρχε το αισθημα συλλογικης κοινωνικης ευθυνης στο ανθρωπινο γενος συλληβδην, δεν θα χρειαζοταν να υπαρχουν νομοι για να συμμαζευουν το κοπαδι να αναλαμβανει τις ευθυνες του. Δε θυμαμαι μια χωρα που να μην εχει αναγκη τους νομους και να εχει καταργησει το νομικο συστημα altogether.

Και αρκετα με τα κομπλεξ με την Ελλαδα που με αναγκαζουν να βγαινω υπερασπιστρια ακομα και των νοσηρων στοιχειων αυτης της κοινωνικης ομαδας. Ειναι ευκολο να εκθειαζουμε η να αφοριζουμε ομαδες (κοινωνικες ομαδες, φυλες, χωρες) και να φοραμε τις παρωπιδες μας που μας προστατευουν ψυχολογικα απο οτι βρισκεται περα απο τη μυτη μας. Καιρος ειναι, αμα οντως θελουμε να αλλαξουμε κατι, να εστιασουμε στη ριζα καθε προβληματος κι οχι στον ευκολο στοχο.
 


Sara

Well-Known Member
27 Δεκεμβρίου 2008
7.750
1.514
Illinois, USA
Διαβάζω τα μηνύματά σας και βλέπω με πολλή λύπη ότι οι περισσότεροί σας δεν καταλαβαίνουν ντιπ για ντιπ τι σημαίνει να ζεις σε μια κοινωνία. Κάθε φορά που λέω ότι καταλαβαίνω επιστημονικά γιατί η νοοτροπία δεν αλλάζει και προσωπικά ότι η Ελλάδα δεν θα αλλάξει διότι οι Έλληνες έχουν κατά βάση αυτό ακριβώς το πρόβλημα με τη νοοτροπία τους, δηλαδή την έλλειψη συλλογικής κοινωνικής ευθύνης, που είναι και η ρίζα όλων των κακών στη χώρα μας, με εκπλήσσετε και πάλι. Κακώς φυσικά εκπλήσσομαι, αφού θα έπρεπε να περιμένω ότι θα επιμείνει η ομήγυρις στις ζαβές ιδέες της.

Όχι, πουλάκια μου, δεν είναι τέλεια τα πράγματα στον κόσμο, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν θα πρέπει να προσπαθούμε συνέχεια να καλυτερέψουμε τον κόσμο αυτό που ζούμε, ή ότι άλλες χώρες και άλλοι λαοί δεν τα εχουν καταφέρει καλύτερα. Είναι σαν να λέτε "γιατί να έχουμε νόμους για το φόνο ή τη ληστεία, αφού ακόμα γίνονται και φόνοι και ληστείες". Ή σαν την παλιά μου συμμαθήτρια που είναι γιατρός και παίρνει τα φακελλάκια και είναι γενικώς αλεπού στην απάτη και τη ρεμούλα: "στα τέτοια μου (συνοδευεται και από ανάλογη χειρονομία)! Εγώ θ' αλλάξω τον κόσμο;"

Δεν θα ξεχάσω άλλο ένα μέλος εδώ στο παρελθόν, της οποίας ο γκόμενος κακοποιούσε το σκύλο της και μας ρώταγε τι να κάνει! Της απάντησα απλά να παρατήσει τον γκόμενο και έπαθε πλάκα! "Μα δεν γίνονται αυτά! Μα μου έχει παρασταθεί σε τόσα πολλά!" Και βγαίνει κι από κάτω ένας κυνόφιλος του φόρουμ και μου λέει "σιγά, ρε κοπέλα μου, στο τέλος τι θα μας πεις; Να κόψουμε και το τσιγάρο;" Μιλάμε για τελείως παράλληλο σύμπαν τώρα, το οποίο βέβαια εξηγεί, αλλά δεν δικαιολογεί, πολλά.

Δεν το διαβάσατε το κείμενο του Tim Wise. Δεν εκπλήσσομαι. Ούτε καταλαβαίνετε τι θα πει να ζει κανείς σε μια κοινωνία και να προσπαθεί να συμβάλει έστω και λίγο στην επίλυση ενός προβλήματος. Εγώ τελείωσα από αυτό το νήμα και σταματώ να διαβάζω. Όσοι πρεσβεύετε τα παραπάνω είσαστε αδιόρθωτοι και δεν πρόκειται να μάθετε. Ίσως τα εγγόνια σας σε μερικές γενιές, αν υπάρχει ακόμα Ελλάδα, που σύμφωνα με μερικούς παρατηρητές δεν είναι και τόσο σίγουρο.

Τα μόνα που πραγματικά λυπάμαι, διότι οι ξεροκέφαλοι δεν το αξίζουν, είναι τα αδέσποτα και κείνους που τα φροντίζουν και όσους έχουν το αίσθημα της συλλογικής κοινωνικής ευθύνης.

Α, να προσθέσω κι αυτό που μου το έστειλε μόλις ένας Έλληνας φίλος, τελείως απογοητευμένος φυσικά, να το βάλετε στο λάβαρό σας, έτσι ώστε να αποφύγω να σας γράψω αυτό που πραγματικά θέλω στα τούρκικα:

ΦΤΑΙΝΕ ΠΑΝΤΑ ΟΙ ΑΛΛΟΙ. ΕΙΜΑΙ ΝΕΟΕΛΛΗΝΑΣ
 
Last edited:




Estranged

Well-Known Member
10 Ιουλίου 2012
5.744
7.260
Ακριβως Σαρα. Αυτη ειναι η πιο νοσηρη νοοτροπια του νεοελληνα. Οτι φταινε παντα οι αλλοι. Ακριβως οτι μας λες κι εσυ. Οτι εισαι ανωτερη και φταινε ολοι οι αλλοι.

Τα πραγματα σαφως και δεν ειναι τελεια. Δυστυχως. Γιατι αν ηταν τελεια ενας ανθρωπος με τοση εκπαιδευση, προσλαμβανουσες, και θεωρητικα παιδεια, δεν θα ταυτιζοταν στη συμπεριφορα με αυτους που δεν ειχαν τις ιδιες ευκαιριες και την ιδια τυχη, να τα ριχνει στην κακια του ριζα και να ευλογαει το μικροκοσμο που ζει και να σιχτιριζει τους αλλους, τους βλακες.

Λυπαμαι πολυ, αλλα δεν εχεις καν τη δικαιολογια της αγνοιας και της απαιδευσιας για να ειμαι ανεκτικη μαζι σου.
 
  • Like
Reactions: myEnzo and Orilis


Yorkaddict

Well-Known Member
24 Ιανουαρίου 2011
5.456
12.893
Aθήνα
Σάρα,
αν θεωρείς πως το νόημα του κειμένου που παρέθεσες αφορά αυτό που αποκαλείς "συλλογική κοινωνική ευθύνη", μάλλον έχουμε διαφορετική θεώρηση των πραγμάτων.

Η "δική σου" συλλογική ευθύνη δεν εμπεριέχει, δεν λογαριάζει καν την "ατομική" ευθύνη.
Η "δική σου" συλλογική ευθύνη ξεκινάει αφού ο ανεύθυνος βάλλει κατά του συνόλου.
Η "δική σου" συλλογική ευθύνη αφορά όλους τους άλλους ΕΚΤΟΣ του κυρίως υπεύθυνου.
Η "δική σου" συλλογική ευθύνη αθωώνει και το χειρότερο δίνει κίνητρο στον θύτη να είναι μόνιμα ανεύθυνος.

Στο όνομα της "δικής σου" συλλογικής ευθύνης ο καθένας μπορεί να κάνει ό,τι θέλει εις βάρος του κοινωνικού συνόλου χωρίς να υποστεί τις συνέπειες των πράξεών του...
Αλλά δεν πειράζει... Θα έρθει Ο/ΟΙ ΜΑΛΑΚΑΣ/ΕΣ να καθαρίσουν για αυτόν.....
Αυτό για εσένα είναι κοινωνική / συλλογική ευθύνη.
Δεν επιρρίπτεις ευθύνες σε ΑΥΤΟΝ που ευθύνεται για αυτό, αλλά σε όλους τους υπόλοιπους.

Η "δική μου" κοινωνική ευθύνη είναι πολλές πολλές μικρές ατομικές ευθύνες ΜΑΖΙ για έναν κοινό στόχο.
 
Last edited:




mariakala

Well-Known Member
26 Απριλίου 2011
2.111
1.388
ξεκίνησα να γράφω ένα σεντόνι αλλα το έσβησα.

είχα δει κάποτε μια ταινία που αναφερόταν σε αυτό που λένε οι αγγλοσάξονες "plant an idea"... και μου άρεσε πολύ... στην ουσία το να φυτέψεις μια ιδέα στο μυαλό του αλλου είναι απλό και δεν μπαίνεις και σε κουραστικές αντιπαραθέσεις... του παρουσιάζεις την ιδέα σου και τον αφήνεις...
 


joks

Well-Known Member
1 Μαϊου 2012
367
618
Πραγματικά το foroum αυτό αποτελεί μέρος ενημέρωσης για όσους ενδιαφέρονται πραγματικά να βελτιώσουν την σχέση τους με τον τετράποδο φίλο τους.

Δεν είναι όμως δυνατό να πιστεύει ο καθένας από εμάς ότι είναι ο κάτοχος της απόλυτης αλήθειας και να προσπαθεί να την επιβάλει στον συνομιλητή του.Στην πραγματικότητα είναι παράλογο.

Πόσοι από εμάς διαβάζοντας στην εφημερίδα της δευτέρας ότι σκοτώθηκαν νέα παιδιά στην άσφαλτο ή ότι αυξήθηκαν οι άστεγοι είπαμε να πάμε να στειρωθούμε? Πόσοι βλέποντας έναν "αδέσποτο" να κοιμάται στην σχάρα του μετρο του προτείναμε να έρθει να μείνει σπίτι μας, αρκεί να κόψει τα μπαλάκια του και πόσοι από εμάς βλέποντας την 16χρονη μελαχρινή κόρη μας να σαλιαρίζει με τον ξανθομπούμπουρα στην παραλία της είπαμε : Μαράκι φύγε από εκεί και πήγαινε σπίτι να σε πηδήξει ο παππούς σου με τα ίσια πόδια γιατί ο μπαμπάς έχει εκτροφικό πλάνο.

Δεν λέω ότι δεν πρέπει να καταδικάζουμε και να δυσφημίζουμε τον "επαγγελματία" που πουλάει "φτηνές"(για αυτόν) βασανισμένες ψυχές, ή να μην δίνουμε να την φάει την φόλα αυτός που την πετάει αλλά μην φτάνουμε στην υπερβολή.

Όσο για το θέμα της συλλογίκης ευθύνης δεν θα χρειαζόταν να υπάρχει καν σαν όρος αν ο καθένας από εμάς αναγνώριζε και αναλάμβανε τις ατομικές του ευθύνες.

Ελπίζω να μην το παράκανα...:(
 


mareco

Well-Known Member
13 Ιουλίου 2009
30.790
20.097
Πόσοι από εμάς διαβάζοντας στην εφημερίδα της δευτέρας ότι σκοτώθηκαν νέα παιδιά στην άσφαλτο ή ότι αυξήθηκαν οι άστεγοι είπαμε να πάμε να στειρωθούμε? Πόσοι βλέποντας έναν "αδέσποτο" να κοιμάται στην σχάρα του μετρο του προτείναμε να έρθει να μείνει σπίτι μας, αρκεί να κόψει τα μπαλάκια του και πόσοι από εμάς βλέποντας την 16χρονη μελαχρινή κόρη μας να σαλιαρίζει με τον ξανθομπούμπουρα στην παραλία της είπαμε : Μαράκι φύγε από εκεί και πήγαινε σπίτι να σε πηδήξει ο παππούς σου με τα ίσια πόδια γιατί ο μπαμπάς έχει εκτροφικό πλάνο.
Ελπίζω να μην το παράκανα...:(
Μπαααα...πως το φαντάστηκες;;;;
 
  • Like
Reactions: johnk and ntoulis




joks

Well-Known Member
1 Μαϊου 2012
367
618
Απλά ήθελα να πω ότι ενώ σαν πράξεις φαίνονται αδιανόητες για το είδος μας, ταυτόχρονα μπορεί να θεωρείται απαραίτητο να εφαρμοστούν σε ένα άλλο είδος.

Δεν λέω ότι είναι λάθος (η εφαρμογή τους στα σκυλιά), και εγώ έχω εναν στειρωμένο αρσενικό και σχεδιάζω να στειρώσω και την μικρή, οπώς επίσης πάντα ήθελα έναν εκτροφικό σκύλο. Όμως υπάρχει ο βάσιμος αντίλογος (αφού δεν θα το έκανες στον εαυτό σου, γιατί να το κάνεις στον σκύλο σου) και για αυτό δεν μπορείς να είσαι απόλυτος παρά μόνο να επεξεργάζεσαι τις πληροφορίες.
 


mariakala

Well-Known Member
26 Απριλίου 2011
2.111
1.388
@joks δεν νομίζω πως είπε κάποιος ότι η στείρωση είναι μονόδρομος!!! κι εγώ έχω δεν έχω στειρώσει τον σκύλο μου αλλα φυσικά δεν πρόκειται να τον ζευγαρώσω... δεν είπε κανεις ότι η στείρωση είναι πανάκεια άλλο είναι το θέμα...
 


myEnzo

Well-Known Member
26 Αυγούστου 2015
1.444
4.640
Άρτα
[QUOTE="joks, post: 835846, member: 10831"πόσοι από εμάς βλέποντας την 16χρονη μελαχρινή κόρη μας να σαλιαρίζει με τον ξανθομπούμπουρα στην παραλία της είπαμε : Μαράκι φύγε από εκεί και πήγαινε σπίτι να σε πηδήξει ο παππούς σου με τα ίσια πόδια γιατί ο μπαμπάς έχει εκτροφικό πλάνο.
[/QUOTE]
Καταλαβαίνεις ότι αυτό σαν επιχείρημα δεν στέκει, ακόμα και για τα σκυλιά... Πρώτον, κανένας εκτροφέας της προκοπής δε θα ζευγάρωνε σκυλί με αδερφό, μάνα πατέρα ή παππού του... Δεύτερον, στην περίπτωση των ανθρώπων, δε θα δεις ποτέ παιδιά άστεγα, κανένας βούληση άνθρωπος δεν πετάει τα παιδιά του στο δρόμο γιατί του βγήκαν "κάπως", ένα σκυλί όμως που κάποιος για το α ή β λόγο το θεωρεί ελαττωματικό εύκολα καταλήγει αδέσποτο μ με ό,τι αυτό συμπεριλαμβάνει...
 


Amaliaz

Well-Known Member
23 Οκτωβρίου 2009
10.131
4.809
Καταλαβαίνεις ότι αυτό σαν επιχείρημα δεν στέκει, ακόμα και για τα σκυλιά... Πρώτον, κανένας εκτροφέας της προκοπής δε θα ζευγάρωνε σκυλί με αδερφό, μάνα πατέρα ή παππού του... Δεύτερον, στην περίπτωση των ανθρώπων, δε θα δεις ποτέ παιδιά άστεγα, κανένας βούληση άνθρωπος δεν πετάει τα παιδιά του στο δρόμο γιατί του βγήκαν "κάπως", ένα σκυλί όμως που κάποιος για το α ή β λόγο το θεωρεί ελαττωματικό εύκολα καταλήγει αδέσποτο μ με ό,τι αυτό συμπεριλαμβάνει...
Μη το λες... και στις δυο περιπτωσεις.
 




Amaliaz

Well-Known Member
23 Οκτωβρίου 2009
10.131
4.809
Μα για αυτό και λέω της προκοπής και νορμάλ.
Και γω σου λεω.. μη το λες :)
Μια χαρα νορμαλ ειναι ο εκτροφεας που θα ζευγαρωσει παππου με εγγονα οταν και τα δυο σκυλια εχουν κανει ολες τις εξετασεις, εχουν δωσει κατα βαση εξαιρετικους απογονους, εχουν μακροζωια και υγεια, εχουν ταπεραμεντο, ενα ιδαιτερα εξαιρετικο χαρακτηριστικο που θελει να διατηρησει κλπ κλπ
Οσον αφορα στους ανθρωπους ναι ενας νορμαλ ανθρωπος δε θα το εκανε. Αλλα ενας ανθρωπος με προβληματα ψυχολογικα, σωματικα ισως ... σε καποιες χωρες πολυ πιο "ευκολα"..
Η ουσια ειναι οτι οι συνειρμοι επιλογων που κανει ο ανθρωπος για σκυλους με επιλογες που κανει για ανθρωπους ειναι τελειως ατοποι.