προχτές ταξίδευα σε πλοιο με μια φίλη. Ήταν ενα μικρόσωμο σκυλι που καθόταν διπλα μας (με την ιδιοκτητρια του στο κατάστρωμα).... το χαϊδευα, επαιζα, όλα οκ.... ήρθαν 3 πιτσιρικια. Τα 2 ηθελαν επιμονα να το χαιδεψουν και το κοριτσακι μαλιστα θεωρησε αστείο να βάλει το δάχτυλο του στη μυτη του σκυλου.... Μια φορά ο σκύλος το ανεχτηκε... δευτερη ναι. Την τρίτη όμως χωρις να κάνει κινηση προς τα μπροστά γαύγισε ξαφνικά για να διώξει το παιδι. Η μάνα των παιδιών ανακατευε τον καφέ της και τότε μόνο "ξυπνησε". Αλλά παρόλα αυτά, συνεχισε μετά να αφηνει τα παιδια στο σκυλι. Εκείνο το κακομοιρο γρύλλιζε και φτάσαμε εμεις οι αγνωστοι στο σκυλι, να διώχνουμε τα παιδια. Το σκυλι ήρθε και "κουρνιασε" στα πόδια μας μόνο και μόνο για να βρει ασφάλεια. Πόσο δύσκολο είναι πια να καταλάβουν ότι τα σκυλια δεν ειναι λουτρινα αρκουδάκια που πρέπει να κάνουν κάθε κέφι του κάθε πιτσιρικιου?