η ιστορία της ζωής μας αυτό το "δεν δαγκώνει, μη φοβάσαι ειναι φιλικό".... Δεν είμαι εγώ όμως...
Ενοχλήσεις στη βόλτα;
- Thread starter kkranis
- Ημερομηνία δημιουργίας
- Status
μου θυμησε μια ιστορια με ενα τυπου βελγικο... καμμια 25 κιλα νατανε
ερχεται με ενα μπαλακι στο στομα... και μας πλησιαζει ... ειμαστε διπλα σε ενα μεγαλο θαμνο και μας κρυβει το οπτικο πεδιο του αφεντικο του...
αφηνει το μπαλακι κι ερχεται κυριαρχικα προς το μερος μας...
πιανω απο το λουρι τον δικο μου τον βαζω απο πισω.... κι αρχιζω να διωχνω... τον μαυρο κανοντας κυκλο και με εμενα στη μεση...
ο μαυρος καταλαβαινει οτι δεν εχει προσπελαση παιρνει το μπαλακι κι φευγει...
φωναζω απο μακρυα στο αφεντικο του δειχνοντας του το λουρι και του λεω που τα πουλανε ...
αρχιζει κατι ειρωνικα του στυλ το δικο μου....με το μπαλακι στο στομα ειναι επικινδυνο?
να βαλεις φιμωτρο στο δικο σου...
εκεινη την ωρα τσακωνεται το μαυρο λυκοσκυλοειδες με ενα ροτβαιλερ ( το κρατουσε με λουρι ο καυμενος) απο την αλλη πλευρα του φαρου....
τι να πεις... πιστευουν οτι εχουν τα καλυτερα σκυλια χωρις προβληματα...ο κοσμος τους ανηκει....
ερχεται με ενα μπαλακι στο στομα... και μας πλησιαζει ... ειμαστε διπλα σε ενα μεγαλο θαμνο και μας κρυβει το οπτικο πεδιο του αφεντικο του...
αφηνει το μπαλακι κι ερχεται κυριαρχικα προς το μερος μας...
πιανω απο το λουρι τον δικο μου τον βαζω απο πισω.... κι αρχιζω να διωχνω... τον μαυρο κανοντας κυκλο και με εμενα στη μεση...
ο μαυρος καταλαβαινει οτι δεν εχει προσπελαση παιρνει το μπαλακι κι φευγει...
φωναζω απο μακρυα στο αφεντικο του δειχνοντας του το λουρι και του λεω που τα πουλανε ...
αρχιζει κατι ειρωνικα του στυλ το δικο μου....με το μπαλακι στο στομα ειναι επικινδυνο?
να βαλεις φιμωτρο στο δικο σου...
εκεινη την ωρα τσακωνεται το μαυρο λυκοσκυλοειδες με ενα ροτβαιλερ ( το κρατουσε με λουρι ο καυμενος) απο την αλλη πλευρα του φαρου....
τι να πεις... πιστευουν οτι εχουν τα καλυτερα σκυλια χωρις προβληματα...ο κοσμος τους ανηκει....
Απαράδεκτος... ξέχασες να πεις γιατι έφυγε το λυκοσκυλοειδές... ξεμυτισε το νίντζα!
Επισης η ανεκδιήγητη ατάκα "δεν το έχει ξανακάνει"..... ως το ροττβάιλερ
Η ιστορία της ζωής μας είναι "μη φοβάστε, δε δαγκώνει" συνοδευόμενο από το "αχ πρώτη φορά το κάνει".
Έχω παρατηρήσει ότι μεγάλο ποσοστό των "μη φοβάστε, δε δαγκώνει" έχουν πολύ νεαρά σκυλιά. Χρονιάρικα. Που μάλλον τα βλέπανε που κουταβια και προεφηβεία παίζανε (πώς ήταν το παιχνίδι άραγες) με όλα και έχουν άγνοια του τι γίνεται μόλις πέσουν οι πρώτες ορμόνες.
Την έχω ξαναπεί την ιστορία με το bull terrier που ήρθε καλπάζοντας από την άλλη άκρη του (μεγάλου) τετραγώνου και εγώ σταματάω και βάζω τον Άρη πίσω μου νομίζω; Που φωνάζει το αφεντικό από την άλλη άκρη "μη φοβάστεεε, δε δαγκώωω..." (χρυσέ μου, δε φοβάμαι, το δικό σου σκυλί πάω να προστατέψω άμα δεις τον Άρη να του γυρνάει το μάτι) και κάπου εκεί άρχισε να τρέχει να προφτάσει γιατί το "δε δαγκώωωω.." και επιτέθηκε και πήγε να δαγκώωωω και κάναμε το χορό της επίθεσης, με τον Άρη να αφηνιάζει πίσω μου. Και όταν μας έφτασε το αφεντικό, άρχισε να... μοιράζει κλωτσιές στον αέρα στο δικό του σκυλί για να το απωθήσει.
Έχω παρατηρήσει ότι μεγάλο ποσοστό των "μη φοβάστε, δε δαγκώνει" έχουν πολύ νεαρά σκυλιά. Χρονιάρικα. Που μάλλον τα βλέπανε που κουταβια και προεφηβεία παίζανε (πώς ήταν το παιχνίδι άραγες) με όλα και έχουν άγνοια του τι γίνεται μόλις πέσουν οι πρώτες ορμόνες.
Την έχω ξαναπεί την ιστορία με το bull terrier που ήρθε καλπάζοντας από την άλλη άκρη του (μεγάλου) τετραγώνου και εγώ σταματάω και βάζω τον Άρη πίσω μου νομίζω; Που φωνάζει το αφεντικό από την άλλη άκρη "μη φοβάστεεε, δε δαγκώωω..." (χρυσέ μου, δε φοβάμαι, το δικό σου σκυλί πάω να προστατέψω άμα δεις τον Άρη να του γυρνάει το μάτι) και κάπου εκεί άρχισε να τρέχει να προφτάσει γιατί το "δε δαγκώωωω.." και επιτέθηκε και πήγε να δαγκώωωω και κάναμε το χορό της επίθεσης, με τον Άρη να αφηνιάζει πίσω μου. Και όταν μας έφτασε το αφεντικό, άρχισε να... μοιράζει κλωτσιές στον αέρα στο δικό του σκυλί για να το απωθήσει.
Ρε μην με κάνετε κάθε φορά να γράφω τα ίδια πράγματα!
Πρόκειται περί ΧΑΖΩΝ* ΑΝΘΡΩΠΩΝ! Έχω αναπτύξει θεωρία περί αυτού του ζητήματος...να σας την πω μια μέρα...
Άντε καλέ που κάνετε και διαδικασίες...καμ του δώθε νεαρέ(emoticon που κρατάει ρόπαλο)!
*να το λες με έμφαση στο "ζ" και να γεμίζει το στόμα σου από ηδονή καθώς φαντάζεσαι να τους κοπανάς και αυτούς και τα σκυλιά τους που τα 'μάθαν έτσι.
Πρόκειται περί ΧΑΖΩΝ* ΑΝΘΡΩΠΩΝ! Έχω αναπτύξει θεωρία περί αυτού του ζητήματος...να σας την πω μια μέρα...
Άντε καλέ που κάνετε και διαδικασίες...καμ του δώθε νεαρέ(emoticon που κρατάει ρόπαλο)!
*να το λες με έμφαση στο "ζ" και να γεμίζει το στόμα σου από ηδονή καθώς φαντάζεσαι να τους κοπανάς και αυτούς και τα σκυλιά τους που τα 'μάθαν έτσι.
Αυτο που ακουω εγω συνηθως ειναι το .. 'ο δικος μου να παιξει θελει μονο...', οποτε και γω τους προειδοποιω ότι ο δικος μου δεν ειναι παιχνιδιαρης. Όταν το αλλο αρχισει να χωνεται τους προειδοποιω ότι θα του την πει. Και όταν τελικα θα προσπαθησει να του επιβληθει, ο Σαντσο θα αντιδρασει. Εγω του λεω ενα "Μπράβο Σάντσιτο!!' και απομακρυνομαστε. Οι αλλοι θεωρουν ότι δεν εχω καλο σκυλι οπως το δικο τους το παιχνιδιαρικο. Ειναι αδικο για το Σαντσο αλλα βαριεμαι να τους εξηγω αφου αυτο γινεται καθημερινα πλεον.
Αυτο που με ενοχλει περισσοτερο απ ολα! Ολα ομως! ειναι το ότι τοσοι ανθρωποι εχουν πια σκυλια και τα βγαζουν βολτες και μπραβο τους αλλα δεν εχουν μπει στην διαδικασια να μαθουν κατι παραπανω για τον σκυλο που εχουν. Δε λεω να καιγονται σε φορουμ καθημερινα όπως κανουν καποιοι
. Αλλα να! Να εχουν μια απορια βρε αδερφε, γιατι ο σκυλος τους κανει ο,τι κανει.
Πωωωωωωωωωωω...τι φλύαροι που είσαστε στις βόλτες σας!!!
Ορεξη έχετε και πιάνετε συζητήσεις;
Ορεξη έχετε και πιάνετε συζητήσεις;
Η αληθεια ειναι οτι μ αρεσει να χαζευω το σκυλο μου οταν ερχεται σε επαφη με αλλα σκυλια. Και ο ιδιος το χαιρεται και τον εχει κανει καλυτερο σκυλο νομιζω. Εχει μαθει να ειναι ανεκτικος οσο πρεπει αλλα και να εκφραζει με σωστο τροπο τη δυσαρεσκεια του. Αυτο δεν το εμαθε απο μενα αλλα απο την συναναστροφη με τους ομοιους του. Οι ανθρωποι ειναι που μας ενοχλουν. χαχαχαχα. Αλλα ειναι αναγκαιο κακο.
Έχουμε ένα αρσενικό κοκερ στο πάρκο που πάμε βόλτα, που έχει δαγκώσει ήδη τρία σκυλιά. Ένα κοκόκι στη κοιλιά, ένα άλλο κόκερ στο αυτί και ένα μαλτέζ στην ουρά. Ειδικά το μαλτέζ χρειάστηκε ράμματα.
Εξακολουθεί να κυκλοφορεί λυτό!
Μια μέρα και ενώ δεν ήξερα ακόμα το ιστορικό του σκύλου, κάνει πέσιμο στον Άστρα. Έφαγε διόρθωση που πήγε σύννεφο από δύο σκυλιά.
Είδαν για πρώτη φορά στο πάρκο (και ελπίζω τελευταία), τον χαρακτηρισμό που μας απέδιδαν τόσο καιρό. "Μαμά, δύο λύκοι".
Τουλάχιστον πλέον κάθε φορά που είμαστε εμείς στο πάρκο, το κοκερ δένεται.
Τι μυαλό είναι αυτό που διαχωρίζει τις δύο καταστάσεις "Κινδυνεύει το σκυλί μου, άρα δένεται", "Αποτελεί κίνδυνο για άλλα σκυλιά, αλλά παραμένει λυτό."
Εξακολουθεί να κυκλοφορεί λυτό!
Μια μέρα και ενώ δεν ήξερα ακόμα το ιστορικό του σκύλου, κάνει πέσιμο στον Άστρα. Έφαγε διόρθωση που πήγε σύννεφο από δύο σκυλιά.
Είδαν για πρώτη φορά στο πάρκο (και ελπίζω τελευταία), τον χαρακτηρισμό που μας απέδιδαν τόσο καιρό. "Μαμά, δύο λύκοι".
Τουλάχιστον πλέον κάθε φορά που είμαστε εμείς στο πάρκο, το κοκερ δένεται.
Τι μυαλό είναι αυτό που διαχωρίζει τις δύο καταστάσεις "Κινδυνεύει το σκυλί μου, άρα δένεται", "Αποτελεί κίνδυνο για άλλα σκυλιά, αλλά παραμένει λυτό."
Κι εμείς, αυτές τις μεθόδος θετικής κοινωνικοποίησης -των άλλων σκύλων- χρησιμοποιούμε πχια. Και ούτε "γειά" δεν λέμε στο πέρασμά μας
εγω παιδιά δεν έχω άλλες αντοχές. Ότι λέει η Μαρέκο. Την αφήνω. Αφού ο άλλος ΔΕ νιώθει, θα τον κάνω εγω να νιώσει μια και καλή. Το έχεις λυτό; Το έχω δεμένο; Έρχεται να με απειλήσει και ΟΥΤΕ ΚΑΝ σηκώνεσαι να το μαζέψεις; Ε την αφήνω. Κάνει κι αυτή τσαμπουκά τρελό. Συνήθως τρομάζει ο άλλος σκύλος και ο ιδιοκτήτης. Τις προάλλες πάντως ήρθε ενα θηλυκό σταφ να μας ενοχλήσει. Και εμείς περπατούσαμε. Και την προσπεράσαμε. Και αυτή συνέχιζε. Και ο ιδιοκτήτης έπινε μπύρες. Και εμείς προχωρούσαμε και η άλλη εκεί απο πίσω. Μέχρι που αρπάχτηκαν. Δεν έπεσαν δαγκωνιές βέβαια. Αλλά ωρύονταν στον αέρα και οι δύο βγάζοντας κραυγές πολέμου. ΟΛΗ η πλατεία μας κοίταγε. Σταμάτησαν να παίζουν μπάσκετ κάτι παιδιά σε ένα γηπεδάκι. Ο ιδιοκτήτης συνέχισε να αράζει και να καπνίζει ανέμελα...ΠΟΣΗ υπομονή;;
Συμφωνώ με τη λογική:
Ο σκυλος μου δεμένος, ο σκύλος σου λυτός επιτίθεται στο δεμένο σκύλο μου, δεν θα αγχωθώ ούτε θα παρέμβω.
Μάλιστα τη πρώτη φορά που το εφάρμοσα πήρα και το αίμα μου πίσω γιατί το αξιαγάπητο αγγελούδι που μας επιτεθηκε ήταν το σκυλάκι μιάς στρίγγλας που βαρούσε το Τζιμάκο όταν ήταν αδέσποτος.
Ο σκυλος μου δεμένος, ο σκύλος σου λυτός επιτίθεται στο δεμένο σκύλο μου, δεν θα αγχωθώ ούτε θα παρέμβω.
Μάλιστα τη πρώτη φορά που το εφάρμοσα πήρα και το αίμα μου πίσω γιατί το αξιαγάπητο αγγελούδι που μας επιτεθηκε ήταν το σκυλάκι μιάς στρίγγλας που βαρούσε το Τζιμάκο όταν ήταν αδέσποτος.
Εντάξει μερικές φορές φοβάμαι αν είναι κανένα μικρόσωμο ας πούμε ή κανένα που έρχεται με πραγματικά πολύ άγριες διαθέσεις. Δε μου έχει τύχει βέβαια κάτι εξτρίμ..αλλά με πιάνουν τα νεύρα μου. Έχω βάλει με κούταβο που ήρθε για τσαμπουκά την Ώντρευ πίσω μου, γιατί κρίμα το ζωάκι. Έλεγα στη μαντάμ να το μαζέψει και αδιαφορούσε. Οκ λεω δε το μαζεύεις; Οκ την αφήνω. Και εκεί πήρε μπρος και ήρθε έντρομη. Κρίμα πάντως..δε θέλει πολύ μυαλό.
Με λυτό τζακρασελάκι έχω κάνει καλύτερο.
Προ Μάρκου, βολτάρω πάλι 3 σκυλιά, γιατί είχα μαζέψει κι άλλη μια σκυλίτσα.
Περνάμε από την πλατεία μας, και μας πέρνει στο κατόπι το δείγμα, προσπαθώντας να καβαλήσει την στειρωμένη φιλοξενούμενη! Διασχίσαμε όλη την πλατεία και πολλά επόμενα τετράγωνα, με το δείγμα παρέα μας. Είχαμε φτάσει αρκετά μακριά. Το μόνο που έκανα, ήταν να μην πηγαίνω από δρόμους με πολλά αυτοκίνητα, μη γίνει πιτάκι. Είχα αποφασίσει να το μαζέψω σπίτι, και να το σπρώξω προς υιοθεσία. Τελευταία στιγμή το μετάνοιωσα και ξαναπήγα μια βόλτα από την πλατεία, να...το επιστρέψω. Το 'χε μια βλαμμένη πιτσιρίκα που χαριεντιζόταν με την παρέα της και...στα παπάκια της, την ώρα που τους έφυγε. Οταν ξαναγύρισα στην πλατεία, ευτυχώς τους είχε κόψει, να παραμείνει ένας τους εκεί, μπας και ξαναγύρναγε το σκυλί. Ολοι οι άλλοι, είχαν πάρει τους δρόμους. Αν δεν έβρισκα κανέναν εκεί, κάποιος άλλος θα το χαιρόταν, από την επόμενη κιόλας μέρα. Ευκολάκι. Την τελετή παράδοσης, δεν χρειάζεται να την περιγράψω.
Προ Μάρκου, βολτάρω πάλι 3 σκυλιά, γιατί είχα μαζέψει κι άλλη μια σκυλίτσα.
Περνάμε από την πλατεία μας, και μας πέρνει στο κατόπι το δείγμα, προσπαθώντας να καβαλήσει την στειρωμένη φιλοξενούμενη! Διασχίσαμε όλη την πλατεία και πολλά επόμενα τετράγωνα, με το δείγμα παρέα μας. Είχαμε φτάσει αρκετά μακριά. Το μόνο που έκανα, ήταν να μην πηγαίνω από δρόμους με πολλά αυτοκίνητα, μη γίνει πιτάκι. Είχα αποφασίσει να το μαζέψω σπίτι, και να το σπρώξω προς υιοθεσία. Τελευταία στιγμή το μετάνοιωσα και ξαναπήγα μια βόλτα από την πλατεία, να...το επιστρέψω. Το 'χε μια βλαμμένη πιτσιρίκα που χαριεντιζόταν με την παρέα της και...στα παπάκια της, την ώρα που τους έφυγε. Οταν ξαναγύρισα στην πλατεία, ευτυχώς τους είχε κόψει, να παραμείνει ένας τους εκεί, μπας και ξαναγύρναγε το σκυλί. Ολοι οι άλλοι, είχαν πάρει τους δρόμους. Αν δεν έβρισκα κανέναν εκεί, κάποιος άλλος θα το χαιρόταν, από την επόμενη κιόλας μέρα. Ευκολάκι. Την τελετή παράδοσης, δεν χρειάζεται να την περιγράψω.
περιμένω περιγραφή...
σκύλος προπορεύεται ιδιοκτήτη και κατευθύνεται προς το μέρος μας. Εμείς δεμένοι και απομακρυνόμαστε με ταχύ βήμα γιατι καμία απο τις δυο πλευρές δεν εχει δείξει καλή διάθεση. Ο ιδιοκτήτης να φωνάζει απο πίσω και περπατώντας χαλαρά "έλα" ... "Έλα" "έλα...ο σκύλος τον αγνοεί, καποια στιγμή σταματάει και μυρίζει κατι χόρτα "μπράβο, μείνε". Εντάξει δεν εχω να πω, έμεινα άφωνη με την εξαιρετική υπακοή του σκύλου
Χαχα μου θυμίζεις κάποιους ιδιοκτήτες που δίνουν εντολή στο άσχετο σε μία φυσική στάση του σκύλου και λένε ότι τους υπακούει...
- Status
