ρε παιδιά ούτε εγω εχω συχνά τέτοιες "ενοχλήσεις". Απλά τρομάζουν. Γιατί τρομάζουν τόσο όμως δεν καταλαβαίνω; Μια κυρία 60+ στο πάρκο τις προάλλες ανέβηκε με τα πόδια στο παγκάκι..δεν καταλαβαίνω ειλικρινά. Να πω ότι είχα κανένα κτήνος. Εντάξει μεσαίου μεγέθους προς μεγαλόσωμο το λες το σκυλί..Δηλαδή που να πέρναγα με κανέναν δανό. Θα έκαναν χαρακίρι;; Και έχουμε πήξει στο σκυλί στην περιοχή μου..Μας ψεκάζουν!
Εσύ έχεις όμως σκυλί που φέρνει σε φυλή-δολοφόνο και καραδοκεί να πιάσει τον ανυποψίαστο περαστικό απ'το λαρύγγι τη στιγμή που δεν το περιμένει!
Εγώ θα το ξαναπώ, όταν έβγαζα τα άλλα σκυλιά, που είναι με τους γονείς μου τώρα, με το μεγάλο (σε μέγεθος) άνοιγε ο δρόμος λες και κυκλοφορούσα με το Μωυσή. Άλογος φόβος και τρόμος αλλά τουλάχιστον δε μου μιλούσε κανείς. Μόνο αυτοί που αγαπούσαν τα σκυλιά και έρχονταν να το χαϊδέψουνε. Κι είναι το πιο αγαθό σκυλί που έχω γνωρίσει.
Αλλά έχουν δίκιο οι προλαλήσαντες για τη διαφορά άντρα-γυναίκας. Νομίζουν ότι είμαστε ευκολότερος στόχος να πουν τη μλκία τους. Έχω ρίξει μπινελίκια σε άτομα που τώρα, αφού καταλάβανε με τι έχουν να κάνουν, κάνουν μούγκα και εώς και δήθεν γλύκες στον Άρη. Και οι καυγάδες πέσανε επειδή με βρήκαν χαλαρή και δεν έριξα το βλέμμα "μισή κουβέντα and all hell breaks loose" - που εξασφαλίζει την ηρεμία μου στις βόλτες, και έχει σώσει κοσμάκη από το στοματάκι μου. Αν δεν είχα το σκυλί μαζί, πιθανόν κανα δυο που με έχουν φέρει στα όρια μου και απ'τα χεράκια μου.
Δυστυχώς, υπάρχουν φορές που αυτές οι αυστηρές (στην καλύτερη) και υπερβολικές (στη χειρότερη) αντιδράσεις είναι αναπόφευκτες για μας τις γυναίκες απέναντι στον/στην κάθε ένα/μία που στην ουσία νομίζει ότι μπορεί να μας επιβληθεί. Αν φέρναμε την αντιστοιχία στα σκυλιά, θα έλεγαν οι οπαδοί της έννοιας ότι πρόκειται παιχνίδι κυριαρχίας.
(Και μετά έχουμε να αντιμετωπίσουμε την ειρωνεία από μερίδα ανθρώπων, ότι είμαστε χμμμ.. frau, υστερικές κ άλλα τέτοια χαριτωμένα. Ξεκάθαρα προσπάθεια μείωσης προσωπικότητας και επιβολής κυριαρχίας όταν η straightforward μέθοδος δεν πιάνει. Χα. *shrubs shoulder*).
Εδώ δεν θα ξεχάσω που όταν είχα πρωτοπάρει τον Άρη, σε ένα παρκάκι, μπάρμπας μόνος σε παγκάκι άρχισε να μου λέει και τι το κουβαλάς το σκυλί, δε σε συναναστρέφεται κανείς και γι'αυτό έχεις το σκύλο γιατί είσαι αντικοινωνική και δε σε θέλει κανείς και τέτοια. Δε μιλάω δε μιλάω, συνεχίζει να μιλάει ακατάπαυστα και να μου λέει μαλακίες τέτοιες. Ανέβασα πίεση. Σόρρυ του λέω, αλλά εγώ βγάζω βόλτα το σκύλο μου πριν πάω να βγω να βρω το γκόμενό μου και τους φίλους μου, ενώ εσύ κάθεσαι σαν το κούτσουρο μόνος σου στο παγκάκι και πετάς χολή σε άγνωστους περαστικούς, ποιόν δεν τον θέλει άνθρωπος; Και τότε το βούλωσε επιτέλους.