αυτο με τις μουλτικοτες δεν θα το μαθω ποτε...you can't teach an old dog new tricks...
παμε στο φαι τωρα...
βασικα μπετυ δεν ειμαι αυτο που χαρακτηριζει κανεις μεσο ορο,ουτε απο πλευρας χαρακτηρα,ουτε συμπεριφορας,ουτε πιστευω...
τουτου λεχθεντος,κατ εμε σκυλος = μαλλιαρο κτηνωδες τετραποδο,μεγαλου μεγεθους,που προστατευει εμενα,τον χωρο μου και την οικογενεια μου,λατρευει μονο εμας και δεν γουσταρει επαφες με τριτους,εκτος εαν το θελησω εγω και στον βαθμο που θα το θελησω...καταλαβαινεις λοιπον οτι σε τετοιου ειδους προβληματισμους δεν εχω μπει ποτε...
θεωρητικα συζητηντας το,λοιπον, θα σου ελεγα πως φυσικα και οχι,δεν θα ειχα την ιδια συμπεριφορα και θα προστατευα εγω το ζωο...την τελευταια σου παραγραφο δεν την σχολιαζω...απλως σεβαστη...εγω το βλεπω αλλιως...
πιου το "δαγκωνει" ειναι ενημερωτικο αποτροπης ετσι ωστε να μην πλησιασει ο αλλος...
το να δαγκωσει ενα σκυλι ενα αλλο σκυλι που παει κατα πανω του και εισβαλλει στον χωρο του δεν ειναι επιθετικη συμπεριφορα,αλλα αμυντικη και απολυτως φυσιολογικη...
νομικη καλυψη επισης υφισταται ,αλλα μην το συζητησουμε διοτι θα χρειαστουμε ενα ξεχωριστο θρεντ...
σαφως και ειναι δικαιωμα μου να αποτρεψω τον οποιονδηποτε να ερθει κατα πανω μου,σε δημοσιο χωρο,απο την στιγμη που τον καταλαμβανω εγω την παρουσα στιγμη και δεν του στερω την προσβαση οπουδηποτε...θα υφιστατο το σκεπτικο σου εαν εγω πηγαινα κατα πανω του...
λιανα...στεκομαι εγω με τον βλακα σε ενα σημειο πλατειας παρκου κι ερχεται καποιος κατα πανω μου...αυτος θα αλλαξει κατευθυνση ουχι εγω σημειο στασης...
το σκεπτικο σου εχει υποσταση μονο σε περιπτωσεις συγκλισης κατευθυνσεων οπου υποχρεουμαι εγω που εχω "αγριο" σκυλο να αποφυγω καταστασεις...
στα περι κοινωνικης ενταξης και αποδοχης...δεν γουσταρω κανεις να ερχεται να χαιδεψει τον σκυλο μου,οπως δεν γουσταρω να πιασει κανεις τον κωλο της γυναικας μου,οσο φιλικος και να ειναι...πρεπει καποια στιγμη ο κοσμος να μαθει να σεβεται την προσωπικοτητα του αλλου και την ιδιοκτησια του,χωρις να κανει διαχωρισμους σημαντικοτητας κατα το προσωπικο του δοκουν...
τα ανθρωπινα οντα,εκτος των αλλων, εχουμε και τις δυνατοτητες της ομιλιας και της ακοης...ας μαθουμε να τα χρησιμοποιουμε λιγο πιο σωστα λοιπον για να μην εχουμε παρατραγουδα...
ενα παραδειγμα εδω,για αποσαφηνιση των παραπανω, σε σκηνικο που μου ετυχε και οσοι το παρακολουθησαν γελουν ακομη...θα την περιγραψω λεπτομερως,διοτι η στιχομυθια δειχνει ακριβως το παραπανω σκεπτικο...οποτε oblige me για λιγουλακι...
πινω γκαιφε, καλοκαιρινο βραδακι, μικρολιμανο με φιλους μηχανοβιους, εχοντας αραξει τα μηχανακια μπροστα στο τραπεζι...
σκαει ενας τυπας με το κινητο σκουλαρικι και την γκομενα αγκαζε...οπως μιλουσε στο κινητο λοιπον,κουραστηκε φαινεται το παλληκαρι και στηριχτηκε με το χερακι του στο μπουσα μου,συνεχιζοντας να μιλαει σαν να μην ετρεχε τιποτα...
του κανω "ψιτ εσυ με το κουνητο"...με κοιταει,χωρις να παρει το χερακι απο το μηχανακι και μου κανει νοημα με το κεφαλι "τι τρεχει?"
του κανω νοημα κι εγω με το χερακι που μεταφραζομενο σημαινε "απομακρυνσου απο το μηχανακι"...μου κλεινει το ματακι με παραλληλο νευμα και σχηματιζει με τα χειλακια την λεξη "μισο"...
σε αυτο το "μισο" εγω σηκωθηκα και του ειπα οτι εαν δεν παρει το χερακι απο την ιδιοκτησια μου θα του το κοψω απο την ριζα...
μου απανταει "πως κανεις ετσι ρε φιλε?απο θαυμασμο το ακουμπησα"...(ταχαμου)...
στην συνεχεια εγω σηκωσα το δικο μου χερακι και χαιδεψα την γκομενα του στον ωμο...
μου λεει"τι κανεις εκει ρε"?
η απαντηση ηταν..."πως κανεις ετσι ρε φιλε?απο θαυμασμο την ακουμπησα..."
