Η αποδοχή , απο οτι τουλάχιστον διαβάζω, είναι ένα ζήτημα που δεν τον απασχολεί και είναι σεβαστό . Πιστεύω πάντως ότι δεν είναι ζήτημα αποδοχής αλλά θετικής συναισθηματικής αλληλεπίδρασης με το περιβάλλον. Μιλώντας για τον εαυτό μου, το να βολτάρω εγω κι ο σκύλος μου με μηδενική αλληλεπίδραση το θεωρώ αρνητικό και αφύσικο. Θεωρω επίσης ότι η κοινωνικοποίηση πρέπει να συνεχίζεται δια βίου, είναι πολύ σημαντική παράμετρος ευζωίας και ψυχικής ισορροπίας. Ενα κομμάτι της αποτελεί και η συχνή επαφή με άλλους ανθρώπους, φίλους, γνωστούς και αγνώστους, εκτός αν τον προοριζα για κέρβερο, που δεν παιζει τέτοια πιθανότητα.
Πιστεύω επίσης ότι στη ζωή, στις σχέσεις και στην κοινωνία χρειάζεται προσαρμογή για να συνυπάρξεις αρμονικά. Ο άνθρωπος δεν είναι νησί, μόνο τα νησιά μπορούν μόνα τους..