Πραγματικά στην Ελλάδα όχι μόνο δεν γνωρίζουμε τον σωστό τρόπο απόκτησης κουταβιού, αλλά χλευάζουμε και αυτόν που θα μας τον δείξει, νομίζοντας οτι τα ξέρουμε όλα.
Κατά τη γνώμη μου υπάρχουν 2 σκέλη.
To ΠΡΙΝ και το ΜΕΤΑ.
Στο ΠΡΙΝ μόνο με ενημέρωση μπορούμε να συνεισφέρουμε και όχι μόνο ιντερνετική.
Μην ξεχνάμε πως η πώληση ζώων από πετ είναι καθόλα νόμιμη και χρειάζονται ισχυρά επιχειρήματα να πείσεις κάποιον πως κάτι που είναι συνήθεια από τα τέλη της δεκαετίας του 80 μέχρι και σήμερα είναι ΑΝΗΘΙΚΟ αλλά πέρα για πέρα νόμιμο. Είναι δύσκολο να πείσεις για εκτροφείς, όταν σε ρωτάνε ευθέως και δεν ξέρεις ποιον να προτείνεις γιατί η φυλή που ενδιαφέρεται ο άλλος δεν ΕΧΕΙ εκτροφείς σοβαρούς και ηθικούς. Και όταν η κουβέντα πάει στον ΚΟΕ... αρχίζει η ψυχρολουσία.
Σχετικά με το ΜΕΤΑ...
Σε πολλές χώρες η απόκτηση από λάθος πηγή, αντιμετωπίζετε με τον ανάλογο σεβασμό και στον άνθρωπο αλλά και στον σκύλο, που τις περισσότερες φορές χρίζει ιδιαίτερης μεταχείρισης λόγω συνθηκών διαβίωσης τις πρώτες κρίσιμες μέρες της ζωούλας του και ελλιπούς κοινωνικοποίησης.
Επειδή βαρέθηκα να υπερασπίζομαι συνεφάκια πράσινα ροζ και κίτρινα, σε αυτό το μπουρδέλο που ζούμε, όχι μόνο ο ΚΟΕ δεν ενδιαφέρεται να αναδείξει τέτοια θέματα, αλλά υπάρχει και μια τραγική - κατά τη γνώμη μου - αντιμετώπιση, ανθρώπων που ΤΟΛΜΗΣΑΝ να θέλουν έναν καθαρόαιμο σκύλο και απευθύνθηκαν σε λάθος ανθρώπους - τους ίδιους που απευθυνθήκαμε κι εμείς πριν από πολλά ή λίγα χρόνια.