Ενοχλήσεις στη βόλτα, έ? ΑΥΤΟ κι αν ήταν ενόχληση στη χθεσινοβραδυνή βόλτα...
Εχουμε βγει χτες το βράδυ... ξέρετε, με τον Κάσπερ να φοράει γαλάζιο φιογκάκι και τη Μόκα να φοράει ροζ (λόγω του Valentine's day!!!) και να κρατάνε και τα δύο από ένα κόκκινο τριαντάφυλλο...
Και εδώ σοβαρεύομαι... έχουμε κάνει το μεγαλύτερο μέρος της βόλτας μας (περίπου 1 ώρα) και βαδίζουμε στον πιο κεντρικό δρόμο της περιοχής μας (η Μυρτώ σαν να τα βλέπει αυτά), σε κατεύθυνση κατηφορική... κάνοντας μερικούς ακόμα κύκλους στην περιοχή, ώστε να πάμε προς το σπίτι...
"Εχουμε" κατουρήσει όλα τα πεζοδρόμια - δέντρα - παρτέρια - μερικές εισόδους και άλλα πολλά... ΔΟΞΑ ΤΩ ΘΕΩ, "έχουμε" χ&σει (ευτυχως, μάλιστα, 2 φορές!) και περπατάμε χαλαροί στο πεζοδρόμιο...
Υπάρχουν 2 στροφές ακόμα να κάνουμε: 1 στη γωνία του κεντρικού δρόμου και μία στο δρόμο του σπιτιού μας... και πλησιάζουμε (στα 20 μέτρα) στη γωνία του κεντρικού δρόμου... όλα ήσυχα και όλα χαλαρά... πλησιάζουμε στη γωνία του κεντρικού δρόμου, που ο Κάσπερ (και όχι μόνο - γι' αυτό είναι "πιστός" εκεί! - κάθε φορά, μαρκάρει την κολώνα της ΔΕΗ, το παρτέρι με το δεντράκι και το κολωνάκι που υπάρχει εκεί για να εμποδίζει τα αυτοκίνητα να ανέβουν στο πεζοδρόμιο) θεωρεί "καθήκον" να μαρκάρει, κάθε φορά που περνάμε... όλα ήσυχα και όλα χαλαρά... χαίρομαι πραγματικά... μιάς και έχουμε συναντήσει ακόμα και σκυλιά και ο Κάσπερ μπόρεσε να το χειριστεί όμορφα... και σκέφτομαι "εντάξει, πάμε σπίτι για να παίξουμε λιγάκι - με το φουσκωμένο μπαλόνι που τα τρελλαίνει - και να χαλαρώσουμε" για το βράδυ...
Και, εκεί, στα 20 μέτρα από τη γωνία (που μπορεί, εν των μεταξύ, να έχουν γίνει και 10), μέσα σ' αυτή τη μαγεία της ήσυχης βραδιάς... ένα Peugeot 306 cabrio κατεβαίνει την κατηφόρα (του κεντρικού δρόμου) με 1.000 (!), αλλάζει ξαφνικά πορεία και πέφτει στη συγκεκριμένη γωνία.... γκρεμίζει την κολώνα... γκρεμίζει το δεντράκι και το κολωνάκι του πεζοδρομίου... και σκαρφαλώνει πάνω στο 1ο παρκαρισμένο αυτοκίνητο!!!!! Και σταματάει εκεί...
Χεστήκαμε όλοι, πάνω μας (και ζητώ συγγνώμη), εκτός ίσως από τον Κάσπερ...
Κι εγώ, περισσότερο απ' όλους (που βγαίνω με τον Κάσπερ περισσότερο απ' όλους), γιατί αναλογίστηκα ότι ΕΚΕΙ είναι το σημείο που θα μαρκάρει κάθε φορά... που, αν δεν είχε κάνει τη 2η ανάγκη του πιο πριν, θα μπορούσε ΕΚΕΙΝΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ, να την έχει κάνει ΕΚΕΙ και εγώ να είμαι σκυμμένος και να τα μαζεύω...
Τα υπόλοιπα τεκταινόμενα είναι πια ιστορία... απλά, αναλογιστείτε...