Τελικά ότι αρχίζει στραβά, στραβά τελειώνει, η καλή μέρα απ το πρωί φαίνεται. στερνή μου γνώση να σ' είχα πρώτα κλπ κλπ..Απο δω και πέρα θα τα θυμάμαι!! Μη σου πω θα τα χτυπήσω τατού!
Μιας και τα σαββατοκύριακα πάμε τις πιο μεγάλες βόλτες με το αμάξι, είπαμε να πάμε με μία φίλη στο σκυλοπάρκο στο Χολαργό. Την πρώτη φορά που πήγαμε το καλοκαίρι, περπάτησαν πάνω σε όλους μας ψύλλοι, ξυνόμασταν για μέρες και πετάγαμε καντίλες (Εμείς. Όχι τα σκυλιά). Κατα τ άλλα περάσαμε μια χαρά (αν εξαιρέσεις την σπαστική ταμπέλα στην καφετέρια του άλσους με το "ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΝΤΑΙ ΤΑ ΠΟΔΗΛΑΤΑ, ΤΑ ΠΑΤΙΝΙΑ, ΟΙ ΒΕΝΖΙΝΑΚΑΤΟΙ, ΟΙ ΙΠΤΑΜΕΝΟΙ ΔΙΣΚΟΙ
ΚΑΙ ΤΑ ΣΚΥΛΙΑ" - Εμείς πάντως κάτσαμε).
Το Σάββατο λοιπόν, είπαμε να προλάβουμε και λίγο ήλιο. Ξεκινήσαμε νωρίς το μεσημεράκι (κατά τις 3), όταν είχαμε όλοι αποδεσμευτεί απ τις δουλειές μας. Είχαν όμως κλείσει το κέντρο για το ντέρμπυ και κάναμε 40 λεπτά να βγούμε Πανόρμου, από Αλεξάνδρας. Μέχρι να πάμε να πάρουμε τη φίλη μας με το σκύλο της και να φτάσουμε στο πάρκο, είχε πάει περασμένες 5 και είχε ήδη σουρουπώσει..Μη θέλοντας να χαλάσουμε την διάθεσή μας όμως, δεν γκρινιάξαμε πάνω από 5λεπτο.
Στο πάρκο είχε σκυλάκια, παίζαμε, τρέχαμε, μια χαρά όλα ως εκεί. Αρχικά, μπήκε ένας κύριος με ένα κοκεράκι αρσενικό το οποίο μια έλεγε το μάζεψε από το βουνό, μία έλεγε το πήρε απο φιλοζωική...Επιθετικό με όλα τα αρσενικά, τρελαινόταν μόνο που τα μύριζε. Παρόλα αυτά, τον άφησε λυτό για "να μάθει" και φυσικά έγινε ο κακός χαμός. Με δική μας προτροπή, τον μάζεψε και φύγανε. Μου είπε μια κοπέλα ότι τις προάλλες οι κόρες του τον είχαν ξαναφέρει, τσακώθηκε με τον δικό της, πήγε να τους χωρίσει και της άρπαξε το χέρι..Τέλοσπάντων. Στα καπάκια, περνάει απ' έξω μια κοπελιά με ένα βέλγικο που την πήγαινε βόλτα. Μας λέει "Συγνώμη, θα φύγετε;; Γιατί ο δικός μου είναι πολύ άγριος και ορμάει στα αρσενικά!". Κοιτιόμαστε με τους υπόλοιπους καλά καλά.."Έχει εδω μέσα 5-6 αρσενικά" της λέω (δυο τρία να χε αλλά νευρίασα). "Και τι ώρα θα φύγουν;"..κρατήθηκα.."Δε θα φύγουμε. Θα κάτσουμε ως αργά". Με τα πολλά έφυγε η κοπελίτσα γιατί είχαν αρχίσει κι άλλοι να την κοιτάνε στραβά.
Πάνω που ηρεμίσαμε λοιπόν, έρχεται μια κυρία με 1 μεγαλόσωμο αρσενικό και ένα θηλυκό μικρόσωμο. Ο μεγαλόσωμος έβαλε στο μάτι τη σκυλίτσα της φίλης μου, προσπαθούσε να την καβαλήσει ασταμάτητα (είναι στειρωμένη), ενώ παράλληλα το μικρόσωμο θηλυκό ξελαρυγγιαζόταν να γαβγίζει. Η σκυλίτσα να σκούζει και η κυρία που είχε τα σκυλιά καθόταν ατάραχη και τα κοίταγε, επαναλαμβάνοντας "Ερμη..σταμάτα βρε..χιχι". Ε κάπου εκεί τα μαζέψαμε και φύγαμε, αφού πρώτα μου επιτέθηκε ένα λαμπραντόρ, όταν πήγα να πάρω το λουρί της μικρής που ήταν δίπλα του.
Κάτσαμε πάλι στην καφετέρια του άλσους για σπάσιμο, όπου και καλά δε μας έβλεπαν και έκαναν κανα μισάωρο να μας πάρουν παραγγελία. Ήπιαμε τον καφέ μας πάντως και τραβήξαμε για το σπίτι. Κάναμε 2 ώρες περίπου να γυρίσουμε, μιας και η Αλεξάνδρας, καθώς και ΟΛΟΙ οι τριγύρω δρόμοι παρέμεναν κλειστοί. Μέχρι λίγο πιο αργά το βράδυ, η μικρή άρχισε να βήχει ασταμάτητα και με χαρά συνειδητοποιήσαμε ότι είχε κολλήσει kennel cough. Την Κυριακή δε, η μεγάλη άρχισε τις διάρροιες κι εγώ απέκτησα μια ωραιότατη φαρυγγίτιδα. Ήταν ένα όμορφο Σαββατοκύριακο, δε μπορώ να πώ!