Περαστικά! Ευτυχώς είδα ότι δεν είναι κάτι σοβαρό, οπότε λίγη υπομονή θέλει!
Εμείς σήμερα είχαμε βγει για την πρωινή βόλτα και συνάντησα έναν φίλο με τον σκύλο του, οπότε συνεχίσαμε παρέα. Περνώντας έξω από ένα σχολείο, μας βλέπει ένας κύριος και ακολούθησε ο εξής διάλογος:
Κύριος:-Καλά, περνάτε που περνάτε μπροστά από το σχολείο, δεν μπορείτε να σεβαστείτε τα παιδιά μέσα?
Εμείς: -Γιατί τι κάναμε?
Κ: -Έχετε τους σκύλους σας, θα χ..σουν μπροστά από το σχολείο, θα περάσουν μετά τα παιδιά και θα τα πατήσουν. Τόσο δύσκολο σας είναι να έχετε ένα φαράσι μαζί σας?
E: -(μετά από ένα σύντομο γέλιο) Μην ανησυχείτε, κύριε, εμείς είμαστε από αυτούς που τα μαζεύουν. Κουβαλάμε σακουλάκια μαζί μας.
K: -Αυτά δεν κάνουν τίποτα
confused
. Οι σκύλοι όποτε θέλουν θα χ...σουν, δεν θα σας ρωτήσουν.
E:-Μήπως οι σκύλοι τα κάνουν όλο το 24ωρο και δεν το ξέραμε? Σας εγγυώμαστε ότι δεν θα λερώσουν.
Τη στιγμή που το λέμε αυτό, ο δικός μου ρίχνει ένα μικρό κατούρημα στο δέντρο και:
K: Να το! Τι σας έλεγα? Που είναι το φαράσι τώρα? Ε? Που είναι το φαράσι?
Ε: Μα ο σκύλος δεν έχ..σε! 5 σταγόνες έριξε στο δέντρο...
K: Εγώ ξέρω ότι όλο λόγια είστε! Φαράσι δεν έχετε!
Φυσικά, όπως καταλαβαίνετε, δεν μπορώ να αναφέρω τη συνέχεια του διαλόγου, αλλά μπορώ να πω πως τελείωσε σύντομα! :-\"