Πω πω θέματα που χάνω τόσο καιρό... το κάθε ένα post ανοίγει ολόκληρο θέμα, ολόκληρο κεφάλαιο...
1. ...Γράφεις η φύλαξη είναι κυρίως θέμα εκπαίδευσης! Μέγα λάθος! Η βάση στη φύλαξη είναι θέμα χαρακτήρα!
2. Γνωρίζεις τι σημαίνει σωστή εκπαίδευση φύλαξης και πόσο χρόνο απαιτεί από εσένα? Για να εκπαιδευτεί σωστά ένα σκυλί στην φύλαξη χρειάζεται να αφιερώσεις άπειρο χρόνο στην σωστή κοινωνικοποίηση του.
...Πρέπει να μπορεί να ξεχωρίσει καταστάσεις, πρέπει να έχει νεύρα από ατσάλι...
3. Θα πάρεις ένα σκυλί από γονείς που δεν έχεις ιδέα τι γονίδια κουβαλάνε δεν έχεις κανένα ιστορικό προβλημάτων των προγώνων τους...
1. ...και, κυρίως,
ταμπεραμέντου, Χρήστο... Με ποιά έννοια το λέω:
- Χαρακτήρας: Καλός - Κακός..
- Ταμπεραμέντο: Ισχυρό - Μαλακό...
Και, σχεδόν πάντα, η επιλογή (πρέπει να) γίνεται με βάση το "τι" πρέπει να φυλάξει...
2. Θα συμφωνήσω, σε γενικές γραμμές... ένα "τέτοιo" σκυλί, πρέπει να παίρνει ακόμα μεγαλύτερη κοινωνικοποίηση... πολλή κοινωνικοποίηση... αυτό που ΔΕΝ κάνουν (για διάφορους λόγους) αρκετοί ιδιοκτήτες...
Βέβαια, τα "νεύρα από ατσάλι" δεν πάνε απαραίτητα μαζί με την κοινωνικοποίηση και το χρόνο που αφιερώνεις... πάνε με τα "γονίδια"...
3. Αυτό είναι μεγάλο πρόβλημα, για αρκετές "δυνατές" φυλές...
Στη θέση σου θα παιρνα από μία φιλοζωική ένα ενήλικο όπου θα έχουν άποψη για τη συμπεριφορά του και θα είναι λίγο "αποτρεπτικός". Υπάρχουν άπειρα τέτοια.
Εδώ και μερικά χρόνια, στη γειτονιά του γραφείου μου, βλέπω 2 αρσενικά αδέσποτα... περήφανα... "ψαρωτικά"... μεγαλόσωμα... Τόσο αποτρεπτικά, που σκέφτεσαι ακόμα και αν θα περάσεις με το αυτοκίνητό σου ανάμεσά τους...
Φαντάσου, λοιπόν, να τα πάρεις τα 2 σκυλιά αυτά (μαζί, μιάς και είναι "Διόσκουροι") και να τους δώσεις ένα σπίτι... δεν θα αφήνουν ούτε κουνούπι να διανοηθεί ότι θα διεκδικήσει αυτό τον Παράδεισο που τους προέκυψε!!!
1. Προσωπικά εγώ διαφωνώ με το θέμα της εκπαίδευσης στη φύλαξη. Κατα τη γνώμη μου, στην εκπαίδευση μαθαίνεις στον σκύλο ορισμένες εντολές που βοηθούν στη φύλαξη και του καλλιεργείς το ένστυκτο που έχει ήδη...
2. Για έναν σκύλο-φύλακα, όλοι αποτελούν απειλή μέχρι να αποδειχθεί το αντίθετο, σε άλλες φυλές όπως τα Λαμπραντόρ των οποίων η εκτροφή καμία σχέση δεν έχει με τη φύλαξη (θα σου το πουν αυτό και γνώστες/ιδιοκτήτες της φυλής), ο σκύλος τους θεωρεί όλους φίλους του μέχρι να αποδεχθεί το αντίθετο.... έχει τα γονίδια που ζητάς....
3. Πρόσεξε, φύλαξη δε σημαίνει φωνάζω και κοπανιέμαι πάνω στη μάντρα κάθε φορά που περνάει κουνούπι απ' έξω, φύλαξη χώρου σημαίνει ακινητοποιώ τον εισβολέα και γι'αυτό χρειάζεται ποοοοολλή κοινωνικοποίηση και δουλειά με τα σκυλιά και όχι να τα πετάξεις σε μια μάντρα...
1. Αυτά, τώρα, είναι βαθιά νερά και μπορεί να μην εκφράζομαι και άριστα, μέσα στη βιασύνη μου...
Αλλά, αυτό ακριβώς που λές (με τις "ορισμένες εντολές") είναι ο ορισμός της εκπαίδευσης φύλαξης...
Επίσης, το να καλιεργήσεις το ένστικτό του... τι σημαίνει?
Να τον "αγριέψεις"? Να τον κάνεις πιο "καχύποπτο" από ότι (θα έπρεπε να) είναι?
Υπάρχουν φυλές (πάντα, μιλάμε για τα "τυπικά δείγματα") που χρειάζονται κάποια περισσότερη καθοδήγηση του ενστίκτου τους, ώστε να γίνουν άριστοι φύλακες (βλέπε: "εκπαιδεύσιμες" φυλές)...
Υπάρχουν φυλές που "βγάζουν" το ένστικτο πιο "άκομψα" και δεν μπορείς εύκολα να το καθοδηγήσεις (βλέπε: "φυσικοί" φύλακες)...
Τελικά, οι επιλογές μας εξαρτώνται από το τι ακριβώς θέλουμε να κάνει ο σκύλος... γι' αυτό υπάρχουν, εξάλλου και εκατοντάδες φυλών (περίπου 400)...
2. Ετσι κάπως είναι τα πράγματα (για τα τυπικά δείγματα)...
Γι' αυτό και βλέπουμε στις σχετικές (ευγενικές και διατυπωμένες με διπλωματικό τρόπο) περιγραφές των χαρακτήρων της κάθε φυλής: "reserved with strangers"... ή/και "aloof"... αντί να δούμε: "γ@μwσκυλο"...
3. Οχι πάντα... σε κάποιες φυλές, σημαίνει "αποτρέπω την πρόσβαση" και όλα εντάξει... σε κάποιες φυλές σημαίνει "συντρίβω - ισοπεδώνω"... και σε κάποιες φυλές σημαίνει "ακινητοποιώ"...
1. Σχετικά με την επιλογή σκύλου πρέπει πρώτα να αποφασίσεις αν τον θέλεις πρώτιστα για φύλαξη ή για συντροφιά. Είναι σημαντικό γιατί θα πρέπει αλλιώς να συμπεριφέρεσαι στον φύλακα και αλλιώς στον σκύλο σύντροφο.
2. Κάτι επίσης σημαντικό με το οποίο θα αντιδράσουν πολλοί είναι το θέμα της στείρωσης. Αν στειρωθεί ο σκύλος επηρρεάζει την ικανότητά του να γίνει καλός φύλακας.
3. Αν το σκύλο τον θέλεις πρώτιστα για συντροφιά και δευτερευόντως να μπορεί να σε βοηθήσει σε συγκεκριμένες περιπτώσεις μέχρι να λύσεις εσύ το πρόβλημα, τότε είσαι σε σωστό δρόμο.
1. Εδώ θα διαφωνήσω λιγάκι... χωρίς, βέβαια, αυτό να σημαίνει ότι έχω δίκιο...
Αν εξαιρέσουμε τα λεγόμενα sentry dogs (όπως θα αποκαλούσε τα μαντρόσκυλα, ο
sea-mol, σε άπταιστα Ελληνικά!)...
Προσωπικά, τον (κάθε) σκύλο θα τον ήθελα, πρωτίστως, για σύντροφο ζωής... με (ακριβώς!) την ίδια συμπεριφορά...
Αν, τώρα, θέλεις να πεις ότι σε ένα πιο "σκληρό" σκύλο (δηλαδή, έναν Νο 1, ή Νο 2) οφείλουμε να φερόμαστε πιο αυταρχικά, πιο σταθερά, πιο αυστηρά, πιο "πειστικά" (ΔΕΝ ανέφερα, σώνει και καλά, τη λέξη "βίαια", έτσι?), από ότι σε ένα "μαλακό" σκύλο (δηλαδή, έναν Νο4, ή Νο 5), θα συμφωνήσω μαζί σου, χωρίς οποιαδήποτε περαιτέρω αντίρρηση...
2. Δεν ξέρω πόσο την επηρεάζει...
Σίγουρα, όμως, επηρεάζει την ικανότητά του να "αφιονίζεται" με σκύλες σε οίστρο (που το καταλογίζω στα θετικά της κουβέντας μας)...
Και, ίσως (λέω, ίσως) να επηρεάζει τη φωνή του και να μπορεί να τραγουδήσει μιά οκτάβα πιο ψηλά...