Ας τοποθετηθώ κ εγώ τώρα που βρήκα λίγο χρόνο να γράψω.
Αρχικά να πω πως διαφωνώ πλήρως με όσους υποστήριξαν την κλωτσιά,είτε σαν μέτρο προστασίας του μικρόσωμου σκύλου,είτε σαν οτιδήποτε άλλο..
Επίσης,είμαι αντίθετος στη λογική που υπαγορεύει ο σκύλος να μεγαλώνει σε ένα πλήρως "αποστειρωμένο" περιβάλλον.Κλεισμένος στο "safe box", που του παρέχει η ασφάλεια του ανθρώπινου παράγοντα.
Κοινώς,είμαι αντίθετος στο να λύνουμε εμείς τις διαφορές του σκύλου,να τον παίρνουμε αγκαλιά όποτε πλησιάζει ένα άλλο μεγαλύτερο,μαύρο,pitbullοειδές κλπ
Αν αυτό σημαίνει ότι μπορεί να φάει κ καμιά δαγκωνιά,ας είναι.Δε χάθηκε ο κόσμος.Με την τριβή αυτή θα μάθει να υπερασπίζεται τον εαυτό του και φυσικα θα μάθει κ το ίδιο να διαβάζει τη γλώσσα σώματος του άλλου σκύλου.
Κ εγώ όταν ήμουν μικρός κ έπαιζα στις αλάνες,συχνά μάτωνα τα γόνατα,τους αγκώνες και είχα κ τη γεση του χώματος στο στόμα..
Τώρα τα παιδιά μεγαλώνουν στην ασφάλεια του σαλονιού μαζί με ένα xbox και φυσικά δεν μυρίζουν χώμα.Υπάρχει μόνο τσιμέντο.
Τι σχέση έχει το παράδειγμα αυτό?Η υποβόσκουσα αντίληψη που θέλει το σκύλο μακριά από όλους τους μικροκινδύνους που ουσαστικά θα τον ωριμάσουν κ θα τον κάνουν πιο ανεξάρτητο,είναι ίδια.
Δεν αναφέρομαι σε περιπτώσεις που ο σκύλος βρίσκεται κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες εδώ κ οι εμπειρίες πρέπει να είναι απόλυτα ελεγχόμενες.Αναφέρομαι στη γενικότερη "μυγιάγγιχτη" στάση!
Αν δεν θέλω ο σκύλος να έρχεται σε επαφή με το περιβάλλον για να μη τσακωθεί,μη τον φάνε,μη του μπει κάνα άγανο,μη του πέσει κάνα αμόνι στο κεφάλι κ δει αστεράκια...πολύ απλά τον έχω κλεισμένο σπίτι σε 4 τοίχους η κ μπαλκόνι αν είναι τυχερό κ υπάρχει(ο κίνδυνος να του πέσει αμόνι στο κεφάλι υπάρχει ακόμα).
Αυό τώρα δε σημαίνει πω αν δούμε σκηνικό να εξελίσ2ται μπροστά μας,καθόμαστε κ κοιτάμε.Ένας άνθρωπος που θέλει να λέγεται φιλόζωος όμως δεν σκέφτεται τον κλώτσο.Αυτό θα το σκεφτεί ο κάγκουρας ίσως που το μόνο που ξέρει είναι να έχει δεμένο ένα σκύλο σε δέντρο με αλυσίδα.
Αν θεωρείς ότι ξέρεις κάτι παραπάνω απο αυτό,δεν πας να κλωτσήσεις το μεγάλο κ μαύρο σκύλο που έρχεται καταπάνω στο μικρό κ άσπρο δικό σου.
Τι κάνεις?Βουτάς τον ανεξέλεγτο σκύλο απο το περιλαίμιο.
Κ που το ξέρω αν γυρίσει να με δαγκώσει?Κ στην περίπτωση που δαγκώσει,θα ζήσεις.Θα ζήσεις με μια extra εμπειρία που σε έκανε λίγο ακόμα πιο σκληρό απο πριν.Λίγο περισσότερο έτοιμο να αντιμετωπίζεις καταστάσεις απρόσμενες.
Αυτή είναι η δική μου πεποίθηση.Έτσι θέλω να λειτουργώ κ να βλέπω πως κάθε μέρα βελτιώνω τον ζωοφιλικό μου χαρακτήρα.Γίνομαι καλλύτερος.
Η μαλθακότητα για μένα και το σκύλο μου με εκνευρίζει.Αυτό με κάνει να αγαπώ λιγότερο το σκύλο που απο κάποιον που επιλέγει να το έχει στο safe box?Είναι θέμα ερμηνείας μάλλον.
Επίσης αν βουτήξω ένα ξένο σκύλο από το κολάρο,άγρια κ απότομα,ο ιδιοκτήτης του δε θα με στραβοκοιτάξει?Λιγότερο σίγουρα από το να του δινα φάλτσο με εσωτερικό...
Άν απο την άλλη,κάποιος άλλος έδινε σουτ στο δικό μου σκύλο...αυτομάτως αυτό μου δίνει το πράσινο φως να διεκδικήσω εγώ το δικαίωμα που έχει ο σκυλάκος μου στην αυτοπροστασία από ένα άλλο ανώτερο ειδος,και φυσικά να αρχίσουμε τους φούσκους!
Είναι τόσο απλό για μένα.
Sent from my Galaxy NOTE II using tapatalk
