Παρόλο που θέλεις να στήσουμε την συζήτηση, πάνω σε υποτιθέμενο σενάριο, γιατί την άποψη της άλλης πλευράς δεν την έχουμε...πολλά από αυτά που λες, είναι σωστά. Προσωπικά, δεν έχω σταθεί ποτέ στην ζωή μου, στο παράνομο ή όχι ενός προβλήματος. Ο κανόνας μου, στις βόλτες με τα σκυλιά μου, είναι να μην ενοχλώ αλλά...και να μην με ενοχλούν. Τελεία και παύλα. Οσο δεν έχω αφήσει ποτέ τα σκυλιά μου, να κινηθούν αυτοβούλως έναντι άλλων σκυλιών και τα δένω, ακόμη κι αν είμαστε μόνοι μας κάπου και δω από μακριά ότι πλησιάζει άλλο σκυλί και δη λυτό, τόσο δεν γουστάρω το "λυτό", να μας κάνει ντου, ούτε καν για να μυρίσει ή να παίξει. Καταρχάς, βεβαίως και θα μπω εγώ μπροστά. Κυρίως γιατί δεν θέλω τα σκυλιά μου να μπουν σ'αυτή την διαδικασία και να δουν ότι μπορεί και να τους αρέσει. Επειδή όμως τον τελευταίο καιρό, στην πλατεία που πηγαίνω απροβλημάτιστα εδώ και 12 δώδεκα χρόνια και είναι σχεδόν το δεύτερο σπίτι μας, έχουν εμφανιστεί κάμποσες κλώσσες κυρίως, που κυνηγάνε όταν το θυμηθούν, τα λυτά [μικρόσωμα τα περισσότερα] σκυλάκια τους, που αλωνίζουν τον τόπο, ενώ εκείνες απολαμβάνουν το τσιγαράκι και την κουβέντα τους στα παγκάκια, χωρίς να κοιτάνε καν που βρίσκονται τα καμάρια τους, κι εγώ ιδρώνω με τρία σκυλιά, να τα κρατήσω ήρεμα [κυρίως τον μικρό και την Δάφνη], τότε sorry αλλά...όταν [όχι "αν", "όταν"] ο κόμπος φτάσει στο χτένι και τα τρία λουριά μου, έχουν γίνει γαιτανάκι γύρω μου, δεν υπάρχει περίπτωση να με νοιάξει, αν το σκυλάκι της κυρίας φύγει κλαίγοντας.
Σ'αυτή την περίπτωση, ποιός σου φαίνεται ότι κοιτάει την πάρτη του;
Σ'αυτή την περίπτωση, ποιός σου φαίνεται ότι κοιτάει την πάρτη του;