Φέτος ο καιρός ήταν περίεργος, το οποίο σημαίνει ότι είχαμε ζεστούτσικο χειμώνα, κρύα άνοιξη και μόλις τώρα μπήκε το καλοκαίρι. Αντί λοιπόν το Μουφ ν' αρχίσει να μαδάει κατά το Μάρτιο-Απρίλιο, το ανέβαλε για προχτές! Μιλάμε, ρε σεις, τρίχα να βγαίνει που όχι πουλόβερ έπλεκες, ολόκληρη κολεξιόν σου 'βγαινε!! Χαμός στο σπίτι από την τρίχα, να πιάνω δε το Μουφ και να φεύγουνε τούφες ολόκληρες. Και όχι, δεν επρόκειτο για αρρώστεια διότι ακόμα είναι τριχωτό-τριχωτό. Το ζαλώθηκα λοιπόν σήμερα και το πήρα ανάλ-ταπάλ για γκρούμιασμα που το κάνει η κοπέλα του φροντιστή του. Δυο ώρες τους πήρε να κάνουνε κουπ και μιζανπλί στο Μουφ μπας και συνέλθει λίγο διότι με είχε πρήξει να ξύνεται το βράδυ, όχι από αλλεργία, αλλά για να φύγουν οι τρίχες, και δε μ' άφηνε να κοιμηθώ.
Πήγα μόλις και το πήρα ορεξάτο και ψιλοτσαντισμένο που το παράτησα να το πλύνουνε και πήδαγε μάλιστα σα σούστα γύρω μου. Φόραγε κι ένα πράσινο φουλάρι. Κι εκεί μου δείξανε ακριβώς ΠΟΣΑ ΚΙΛΑ μαλλί έβγαλε το Μουφ κατά το ξέπλυμα, στέγνωμα και βούρτσισμα. Φρικιαστικό το θέαμα, άλλο να σας το λέω, άλλο να το βλέπετε. Αφού πρέπει οπωσδήποτε να έχει χάσει τουλάχιστον το τελευταίο pound βάρους που χρειαζότανε και λέω να το πάω αύριο για επίσημο ζύγισμα.
Για την ώρα το Μουφ κάθεται τσαντισμένο στο σαλόνι διότι του μύρισε το φαΐ που έφαγα για μεσημεριανό εν τη απουσία του. Α ναι, σταματήσαμε στο βενζινάδικο και συναντήσαμε τον τοπικό μπάτσο, το Φιλ, για τον οποίον έχω γράψει αλλού, ο οποίος δήλωσε ότι το Μουφ εξακολουθεί να είναι ωραίο και να το ξέρει και ότι έχει κι ένα κτητικό βλέμμα πάνω του, λέει, όταν κάθεται δίπλα μου στο αυτοκίνητο, που λέει ότι είναι το αφεντικό του σπιτιού...