Στην επαρχία έχουν άλλες απόψεις για τα ζώα..αν δεν τρώγεται η αν δεν κάνει για κάποια δουλειά είναι άχρηστο. Ετσι έχουν μάθει αιώνες τώρα...ειδικά στους μεγαλύτερους ανθρώπους. Αυτό το καταλαβαίνω μέχρι ενός σημείου. Αυτό που δεν μπορώ να καταπιώ με τίποτα είναι νέα ζευγάρια με μωρά, στην Αθήνα πχ. που κάνουν λες και ο σκύλος είναι ο διάβολος που θα τους αρπάξει το παιδί και θα το καταπιεί...Έχω μια νέα μαμά στη γειτονιά μου η οποία μόλις με βλέπει με τον Μπου (το κουτάβι...αν είναι δυνατόν), αλλάζει πεζοδρόμιο με το καροτσάκι του μωρού και πανικόβλητη...Προχθές τη κοίταξα με πολύ απορημένο ύφος και μου την είπε κιόλας....