Δεν κινδυνεύετε από τον επικίνδυνο σκύλο μου όσο εγώ είμαι δίπλα του, και εσείς δεν επιχειρήσετε κάτι που θα με έθετε σε κίνδυνο...
Αν το παιδί σας ή εσείς έρθετε το βράδυ στο σπίτι μου...Θα φύγετε μπουσουλώντας...Έχετε τέτοιο σκοπό?
Αν και απάντησε ο GRDANE δε θέλω να φανεί πως δεν θέλω να απαντήσω...
Άρα, έχεις ένα σκύλο που
υπό προϋποθέσεις ΜΠΟΡΕΙ να αποτελέσει κίνδυνο. Ενώ υπό άλλες συνθήκες ΔΕΝ αποτελεί κίνδυνο...Κατάλαβα σωστά;
Αν ναι, τότε λέμε το ίδιο...Ότι δεν υπάρχουν
εξ ορισμού επικίνδυνα σκυλιά, αλλά
υπό προϋποθέσεις.
Αυτές, τώρα, οι προϋποθέσεις μπορεί να είναι η σωστή εκτέλεση των καθηκόντων ή η ανθρώπινη αμέλεια, ανευθυνότητα, άγνοια, κακή "ανατροφή" και πολλά άλλα.
Πολλές χώρες αναθεώρησαν τις απαγορεύσεις φυλών για διάφορους λόγους. Μερικοί από αυτούς είναι:
1. Δυσκολία επιβολής
Δυσκολία στην επιβολή της απαγόρευσης αφού έπρεπε να συσταθεί ή να υπάρχει ελεγκτικός μηχανισμός και ανθρώπινο δυναμικό που να πηγαίνει σχεδόν πόρτα-πόρτα για να ελέγξει αν υπάρχει "απαγορευμένη φυλή" στην κατοχή του ιδιοκτήτη.
Επίσης, έπρεπε να είναι σωστά καταρτισμένο το "σώμα" αυτό ώστε να αναγνωρίζει συγκεκριμένες φυλές και "παράγωγα" τους.
2. Μεγάλο κρατικό κόστος.
Πέρα από το ανθρώπινο δυναμικό και την εκπαίδευση του, έπρεπε να δημιουργηθούν εγκαταστάσεις φιλοξενίας για τα κατασχεθέντα ζώα, να καταναλώνονται ώρες και να απασχολούνται άνθρωποι σε δίκες, σε κέντρα φιλοξενίας, να υπάρχουν ειδικά οχήματα μεταφοράς των ζώων, αναλώσιμα, κτηνίατροι, κλπ. Σε πιο οργανωμένα και λιγότερο "διεφθαρμένα" κράτη το κόστος ανά έτος των "απαγορεύσεων" ανέρχεται στις 850.000 ευρώ.
3. Αύξηση των ζωονόσων και ζωοανθρωπονόσων
Η απαγόρευση κάποιων φυλών οδηγεί ακόμα και υπεύθυνους ανθρώπους και ιδιοκτήτες σκύλων στην παρανομία. Τα σκυλιά δεν δηλώνονται, δεν πηγαίνουν στον κτηνίατρο γιατί θα καταγγελθούν και περιορίζονται μέσα σε σπίτια και "προφυλαγμένους" χώρους. Κάθε κτηνιατρική πράξη γίνετε από ιδιώτες με ότι αυτό συνεπάγεται.
Έρευνες και στατιστικές σε πολιτείες που έχουν απαγορεύσεις έδειξαν πως νόσοι που θα έπρεπε να είναι σε χαμηλό επίπεδο φθάνουν στα όρια επιδημίας.
4. Κοινωνικός ρατσισμός-περιθωριοποίηση
Όταν "στιγματίζονται" ορισμένες φυλές ή τύποι σκύλων αυτόματα έχουμε και "δακτυλοδεικτούμενους" ανθρώπους που είτε αγαπούν και κατέχουν μια φυλή, είτε τυχαία έχουν για συντροφιά τους κάποιο σκύλο που μοιάζει με κάτι "απαγορευμένο".
Κάποιοι (αρκετοί) από αυτούς τους ανθρώπους έχουν ιδιαιτερότητες και αντιδρούν ακόμα πιο "ακραία" σε σχόλια, αντιδράσεις, μηνύσεις και την απώλεια της συντροφιάς τους...και σε ποιόν όμως δε θα "στοίχιζε";
Χαρακτηριστικό παράδειγμα, συνταξιούχου αστυνομικού που μετά από 32 χρόνια υπηρεσίας και ανάγκης ενός σκύλου-βοηθού αφού έχει υποστεί εγκεφαλικό...του αφαίρεσαν τον υπηρεσιακό του σκύλο (Pit Bull mix) που χρόνια τον συντρόφευε και ακόμα τον βοηθά...και αυτό γιατί μετακόμισε σε πολιτεία που τα Pit Bulls απαγορεύονται!
Ανεπίσημες στατιστικές έρευνες δίνουν και αύξηση στο ποσοστό αυτοκτονιών (μικρό, αλλά ενδεικτικό) ανθρώπων που είχαν σαν "σύνδεσμο" με την κοινωνία και τον "έξω κόσμο" τον σκύλο τους. Όταν αυτός αφαιρέθηκε λόγο της απαγόρευσης, δεν ήταν κάτι που μπόρεσαν να ξεπεράσουν και είτε έπεσαν σε κατάθλιψη, είτε έφτασαν να αυτοκτονήσουν.
5. Αναποτελεσματικότητα
Σε όλες τις χώρες που ισχύει ή ίσχυσε η απαγόρευση οι "επιθέσεις" και τα "περιστατικά" με σκύλους δεν μειώθηκαν. Σε αυτό το σημείο να πούμε πως καμία χώρα δεν έχει διευκρινίσει με σαφήνεια τι εννοεί "επίθεση", τι καταγράφει ως "περιστατικό" και πως κρίνει την "επικινδυνότητα".
Τέλος, οι έρευνες, οι στατιστικές και τα τεστ του ATTS (American Temperament Testing Society), όσο και αν δεν μπορούν να κριθούν ως άκρως επιστημονικά, δίνουν:
Σκορ φυλών που Pit Bull-ίζουν:
American pit bull 86%
American bulldog 84.8%
American staffordshire 83.9%
Bull terrier 90.4%
Staffordshire bull terrier 89.6%
Σκορ άλλων φυλών:
cocker spaniel 81.9%
collie 79.7%
beagle 80.3%
chihuahua 71.1%
labrador retriever 92.3%
golden retriever 84.6%
german shepherd 84.2%
jack russell 84.1%
mutt 86%
pomeranian 75.8%
pug 90.9%
standard poodle 86%
30.000+ σκυλιά και το 82.4% πέρασε το τεστ...Όσο πιο ψηλό ποσοστό τόσο καλύτερα (πιο ισορροπημένη συμπεριφορά, μεγαλύτερο ποσοστό σωστής αντίδρασης...απλοϊκά).
Περισσότερα στοιχεία (υπέρ και κατά) για το ATTS θα βρείτε στο διαδίκτυο...Μια ένδειξη είναι όμως.
)
