Δε λέει κάτι ιδιαίτερο, πέραν του ότι τα καθαρόαιμα αδέσποτα υιοθετούνται πιο εύκολα.
(και τζάμπα και μόστρα). Οπως και τα μικρόσωμα, όπως και τα άσπρα, όπως και τα μαλλιάρα.Χωρίς ημίαιμα
- Thread starter Chloe
- Ημερομηνία δημιουργίας
(και τζάμπα και μόστρα). Οπως και τα μικρόσωμα, όπως και τα άσπρα, όπως και τα μαλλιάρα.
Με κανένα ζευγάρωμα δεν έχεις τη βεβαιότητα ότι όλα θα είναι ρόδινα. Κι ας είσαι σούπερ εκτροφέας...
Δεν είναι ιδιαίτερα surprise το κουτάβι που θα προκύψει απ' τη δική μου γέννα. Μορφολογικά θα είναι λίγο, αλλά σιγά... σε έκθεση έτσι κι αλλιώς δε θα κατέβει. Το βάρος του θα είναι λίγο-πολύ συγκεκριμένο και, άλλωστε, ο υποψήφιος ιδιοκτήτης θα το δει στους 2,5 μήνες και περίπου θα ξέρει πώς θα είναι.
Άλλωστε, μιλάμε για ημίαιμα εδώ. Η ανομοιογένεια χαρακτήρα και μορφολογίας είναι το ζητούμενο, θεωρητικά. Μας αρέσουν θεωρητικά. Εσένα σου αρέσουν (όχι θεωρητικά). Άρα, όταν έρθει ο μελλοντικός σκυλο-γονέας και σου πει "θέλω ένα ημίαιμο κουτάβι για τη μοναδικότητα του χαρακτήρα και της μούρης του, αλλά να ξέρω και πέντε πράγματα για τους γονείς -προγόνους του, να ξέρω και πώς γεννήθηκε-μεγάλωσε, να έχει κοινωνικοποιηθεί σωστά στους πρώτους μήνες της ζωής του και να έχει και κάποιες εγγυήσεις για την υγεία του, όπως των αλλονών που αγοράζουν απ' τα εκτροφεία" θα τον στείλεις να πάρει από μένα ή θα τον στείλεις σε καταφύγιο?
Last edited:
Επομένως, οι περισσότεροι θέλουν καθαρόαιμα;Δε λέει κάτι ιδιαίτερο, πέραν του ότι τα καθαρόαιμα αδέσποτα υιοθετούνται πιο εύκολα.
Δεν θα ήθελα να μιλήσω θεωρητικά, γιατί δεν οδηγεί πουθενά.
Να προσπαθήσω να σκεφτώ γιατί γεννιούνται ημίαιμα σκυλιά, σε πρώτη φάση...
1. Η μητέρα φύση... 2 ισχυρά και υγιή (καμιά φορά και 2 μή ισχυρά και υγιή) αδέσποτα - μη στειρωμένα - σκυλιά, θα ζευγαρώσουν και θα γεννήσουν ημίαιμα...
2. Ο "αδαής" ιδιοκτήτης (συμπεριλαμβάνεται και ο "κλασικός" BYB) που πιστεύει ότι η σκύλα του θα πρέπει να γεννήσει τουλάχιστον μιά φορά, ώστε να μην πάθει καρκίνο κλπ. Ετσι, υπάρχει το απέναντι, πανέμορφο πομεράνιαν...
3. Ο "ανεύθυνος" ιδιοκτήτης, του οποίου η σκύλα (σε οίστρο) το έσκασε, με το ως άνω αποτέλεσμα... Γιατί δεν συζητάμε κάν ότι ο αρσενικός του σκύλος δικαιωματικά (ex-officio) μπορεί να τριγυρίζει και να αφήνει τον καρπό του ανδρισμού του κατά το δοκούν...
4. Ο πιο σχετικός (ή "σχετικός") με την κυνοτεχνία - κυνολογία, όπως ο Dr. Martinez, ή ο Louis Dobermann, που διασταυρώνει καθαρόαιμες φυλές για το αποτέλεσμα που οραματίζεται. Μέχρι να αναγνωριστεί το αποτέλεσμα, μιλάμε για ημίαιμα. Και, υπενθυμίζω, οι "οραματιστές" αυτοί δεν είναι όλοι του επιπέδου των 2 αυτών ανθρώπων...
5. Ο τσοπάνης, που τον ενδιαφέρει ένα και μόνο χαρακτηριστικό, η ικανότητα φύλαξης του κοπαδιού (δύναμη και ταμπεραμέντο)...
Τώρα, ας φανταστώ (κάντε μιά προσπάθεια να φανταστείτε κι εσείς) όλους αυτούς (πλην της φύσης), σε σχέση με το πως ψάχνουν τις ιδανικές οικογένειες και σε σχέση με τον ορισμό που δίνει ο καθένας τους για τον "ιδανικό ιδιοκτήτη"... Και να, πως προκύπτουν τα αδέσποτα, κακοποιημένα ή μη, σκυλιά... Sure bet, που λέμε κι εμείς. Και, κατά συνέπεια, βλέπω "λίγο" δύσκολο να υπάρξει αυτός ο κόσμος χωρίς αδέσποτα...
Σε τρίτη φάση, ας ξεχάσω την ύπαρξη των αδέσποτων και όλη τη συζήτηση γύρω από αυτά και ας σκεφτώ μόνο τον ένα και μοναδικό ημίαιμο σκύλο που απέκτησα... Ή τον δεύτερο, ή τον τρίτο... Ναι, είναι μοναδικός και, αν μου τύχει ένας σκύλος που με "κατανοεί" και είναι συμβατός μαζί μου, τότε εξιδανικεύεται εύκολα.
Μπορεί να μην είναι σε θέση να αναπαράγει αυτές τις ιδιότητες που τον έκαναν αγαπημένο σε μένα και αυτό ακριβώς είναι που μου προκαλεί τη μεγάλη χαρά όσο ζει και την αφόρητη θλίψη με την προοπτική του θανάτου του...
Και, για το λόγο αυτό, ο ημίαιμος σκύλος μου, δεν είναι Γερμανικό Ποιμενικό ή bullmastiff, αλλά είναι ο "Μήτσος", έχει ονοματεπώνυμο, είναι μοναδικός...
Ναι, είναι σχεδόν αδύνατον να φανταστώ ένα κόσμο χωρίς ημίαιμα...
Να προσπαθήσω να σκεφτώ γιατί γεννιούνται ημίαιμα σκυλιά, σε πρώτη φάση...
1. Η μητέρα φύση... 2 ισχυρά και υγιή (καμιά φορά και 2 μή ισχυρά και υγιή) αδέσποτα - μη στειρωμένα - σκυλιά, θα ζευγαρώσουν και θα γεννήσουν ημίαιμα...
2. Ο "αδαής" ιδιοκτήτης (συμπεριλαμβάνεται και ο "κλασικός" BYB) που πιστεύει ότι η σκύλα του θα πρέπει να γεννήσει τουλάχιστον μιά φορά, ώστε να μην πάθει καρκίνο κλπ. Ετσι, υπάρχει το απέναντι, πανέμορφο πομεράνιαν...
3. Ο "ανεύθυνος" ιδιοκτήτης, του οποίου η σκύλα (σε οίστρο) το έσκασε, με το ως άνω αποτέλεσμα... Γιατί δεν συζητάμε κάν ότι ο αρσενικός του σκύλος δικαιωματικά (ex-officio) μπορεί να τριγυρίζει και να αφήνει τον καρπό του ανδρισμού του κατά το δοκούν...
4. Ο πιο σχετικός (ή "σχετικός") με την κυνοτεχνία - κυνολογία, όπως ο Dr. Martinez, ή ο Louis Dobermann, που διασταυρώνει καθαρόαιμες φυλές για το αποτέλεσμα που οραματίζεται. Μέχρι να αναγνωριστεί το αποτέλεσμα, μιλάμε για ημίαιμα. Και, υπενθυμίζω, οι "οραματιστές" αυτοί δεν είναι όλοι του επιπέδου των 2 αυτών ανθρώπων...
5. Ο τσοπάνης, που τον ενδιαφέρει ένα και μόνο χαρακτηριστικό, η ικανότητα φύλαξης του κοπαδιού (δύναμη και ταμπεραμέντο)...
Τώρα, ας φανταστώ (κάντε μιά προσπάθεια να φανταστείτε κι εσείς) όλους αυτούς (πλην της φύσης), σε σχέση με το πως ψάχνουν τις ιδανικές οικογένειες και σε σχέση με τον ορισμό που δίνει ο καθένας τους για τον "ιδανικό ιδιοκτήτη"... Και να, πως προκύπτουν τα αδέσποτα, κακοποιημένα ή μη, σκυλιά... Sure bet, που λέμε κι εμείς. Και, κατά συνέπεια, βλέπω "λίγο" δύσκολο να υπάρξει αυτός ο κόσμος χωρίς αδέσποτα...
Σε τρίτη φάση, ας ξεχάσω την ύπαρξη των αδέσποτων και όλη τη συζήτηση γύρω από αυτά και ας σκεφτώ μόνο τον ένα και μοναδικό ημίαιμο σκύλο που απέκτησα... Ή τον δεύτερο, ή τον τρίτο... Ναι, είναι μοναδικός και, αν μου τύχει ένας σκύλος που με "κατανοεί" και είναι συμβατός μαζί μου, τότε εξιδανικεύεται εύκολα.
Μπορεί να μην είναι σε θέση να αναπαράγει αυτές τις ιδιότητες που τον έκαναν αγαπημένο σε μένα και αυτό ακριβώς είναι που μου προκαλεί τη μεγάλη χαρά όσο ζει και την αφόρητη θλίψη με την προοπτική του θανάτου του...
Και, για το λόγο αυτό, ο ημίαιμος σκύλος μου, δεν είναι Γερμανικό Ποιμενικό ή bullmastiff, αλλά είναι ο "Μήτσος", έχει ονοματεπώνυμο, είναι μοναδικός...
Ναι, είναι σχεδόν αδύνατον να φανταστώ ένα κόσμο χωρίς ημίαιμα...
Σε έναν κόσμο που δεν θα υπάρχουν αδέσποτα (αμήν Παναγία μου αλλά που τέτοια τύχη) θα μπορούν πιστεύω να επιτραπούν τα ζευγαρώματα μη καθαρόαιμων σκύλων οι οποίοι όμως θα αποκλείωνταν από την αναπαραγωγή αν ήταν φορείς κληρονομικών νοσημάτων ή φορείς αντικειμενικα προβληματικής (ας πούμε OCD για παράδειγμα). Αλλά και πάλι υπό την εποπτεία ενός κυνολογικού ομίλου με δηλώσεις γένας και με όπως γίνεται τώρα με τους εκτροφείς αν ο "μιγαδοεκτροφέας" να μπορεί να εξασφαλίσει μια αξιοπρεπή ζωή σε τυχόντα αζήτητα ή επιστρεμμένα κουτάβια.
.....η μοναδικότητα του χαρακτήρα και της φάτσας του κάθε σκύλου είναι χαρακτηριστικά ΚΑΙ των καθαρόαιμων σκύλων...
εξ΄ου και τα πρότυπα που ορίζουν την μορφολογία με μέτρα απο...εως..., με χρώμα απο ...εως, και με μια περιγραφή χαρακτήρα αρκετά γενική ως προς τις ιδιαίτερες ικανότητες της κάθε φυλής......
εξ΄ου και τα πρότυπα που ορίζουν την μορφολογία με μέτρα απο...εως..., με χρώμα απο ...εως, και με μια περιγραφή χαρακτήρα αρκετά γενική ως προς τις ιδιαίτερες ικανότητες της κάθε φυλής......
Στην ουσία με ρωτάς αν θα είχα πρόβλημα με την εκτροφή (επίσημη,σωστή, ηθική, με pedigree κτλ) ημίαιμων σκύλων. Επαναλαμβάνω ότι προσωπικά για μένα, θα ήταν επιθυμητή, μόνο αν φτάσουμε στο σημείο να μην έχουμε αδέσποτα σκυλιά. Τώρα αν εσύ κάνεις τέτοια σούπερ γέννα καταπληκτική και με όλες τις προϋποθέσεις, και ο άλλος είναι τόσο συνειδητοποιημένος που να θέλει ακριβώς αυτό που εσύ προσφέρεις (ιστορικό υγείας, καλή κουταβοπερίοδο, καλή κοινωνικοποίηση, αλλά και μούρη έκπληξη), ε, θα τον έστελνα σε σένα!
το ζευγάρωμα μεταξύ διαφορετικών φυλών εμπεριέχει μεγάλο βαθμό αβεβαιότητας για το τι κουτάβια θα προκύψουν
κατα συνέπεια η σωστή τοποθέτησή τους σε οικογένειες είναι ακόμα πιο δύσκολη απο ότι με τα καθαρόαιμα
επίσης το μετέπειτα ζευγάρωμα εμπεριέχει ακόμα μεγαλύτερο βαθμό αβεβαιότητας
2 μηνών που θέλει το κουτάβι να βρεί καινούργιο σπίτι με τι κριτήρια θα το τοποθετήσεις? κυνηγόσκυλο είναι? φύλακας? τσοπάνης? θα είναι υπερδραστήριο ή αραχτότερο? θα έχει έντονες τάσεις κυριαρχικότητας ή όχι ? αν θέλω σκύλο με αυξημένη εκαπιδευσιμότητα ή πιο ανεξάρτητο χαρακτήρα θα πάρω αυτό το κουταβάκι ή το άλλο?
όλα κάποτε ήταν σκυλιά
διάφορα προβλήματα ή λειτουργικές ανάγκες δημιούργησαν φυλές
μην παραμένετε στην εμφάνιση και την μοναδικότητά της η οποία όντως είναι κάτι το όμορφο (και πολύ σωστή η παρατήρηση της Τάρα περι μοναδικότητας και των καθαρόαιμων)
αλλά πείτε μου
σε μιά γέννα ημίαιμων με τα κουτάβια 2 μηνών. ποιό κουτάβι πάει σε ποιόν?
κατα συνέπεια η σωστή τοποθέτησή τους σε οικογένειες είναι ακόμα πιο δύσκολη απο ότι με τα καθαρόαιμα
επίσης το μετέπειτα ζευγάρωμα εμπεριέχει ακόμα μεγαλύτερο βαθμό αβεβαιότητας
2 μηνών που θέλει το κουτάβι να βρεί καινούργιο σπίτι με τι κριτήρια θα το τοποθετήσεις? κυνηγόσκυλο είναι? φύλακας? τσοπάνης? θα είναι υπερδραστήριο ή αραχτότερο? θα έχει έντονες τάσεις κυριαρχικότητας ή όχι ? αν θέλω σκύλο με αυξημένη εκαπιδευσιμότητα ή πιο ανεξάρτητο χαρακτήρα θα πάρω αυτό το κουταβάκι ή το άλλο?
όλα κάποτε ήταν σκυλιά
διάφορα προβλήματα ή λειτουργικές ανάγκες δημιούργησαν φυλές
μην παραμένετε στην εμφάνιση και την μοναδικότητά της η οποία όντως είναι κάτι το όμορφο (και πολύ σωστή η παρατήρηση της Τάρα περι μοναδικότητας και των καθαρόαιμων)
αλλά πείτε μου
σε μιά γέννα ημίαιμων με τα κουτάβια 2 μηνών. ποιό κουτάβι πάει σε ποιόν?
Last edited:
Γιατί στην υιοθεσία ημίαιμου κουταβιού που όλοι επικροτούμε γιατί δεν γίνεται αλλιώς, πώς ταιριάζουν χαρακτήρες κουταβιών με χαρακτήρες-τρόπους ζωής μελλοντικών ιδιοκτητών?
Θα μου πεις "το σώζουν", παίρνουν το ρίσκο και κάνουν μια καλή πράξη.
Ο ιδανικός ιδιοκτήτης του ημίαιμου της γέννας μου είναι ο πλήρως συνειδητοποιημένος, ο διατεθειμένος να πάρει το ρίσκο και να ανταποκριθεί ό,τι χαρακτήρα κι αν του βγάλει - ακριβώς ο τύπος που ΠΡΕΠΕΙ να υιοθετεί αδέσποτα ή καταφυγίων ημίαμα κουτάβια αντί ενήλικων.
Συμφωνώ απόλυτα. Το ότι κάποια σκυλιά ανήκουν στην ίδια φυλή δεν σημαίνει σε καμμία περίπτωση ότι είναι κλώνοι. Έχουν μεγάλες ιδιαιτερότητες και στον χαρακτηρα αλλά και στην εμφάνιση, εγώ τον Elvis τον ξεχωρίζω από 10 άλλα μαύρα lab στην ίδια ηλικία......η μοναδικότητα του χαρακτήρα και της φάτσας του κάθε σκύλου είναι χαρακτηριστικά ΚΑΙ των καθαρόαιμων σκύλων...
Από την άλλη δεν μπορώ και δεν θέλω να φανταστώ τον κόσμο χωρίς ημίαιμα. Είναι το ίδιο με το να λέμε ότι η τάδε φυλή είναι πολύ επιθετική οπότε καλύτερα να την εξαφανίσουμε. Δεν μου αρέσει ιδεολογικά αυτή η προσέγγιση οπότε και προφανώς δεν είμαι υπέρ .
Μην ξεχνάμε ότι ημίαιμα και αδέσποτα είναι ένα χαρακτηριστικό της χώρας μας. Αν πάτε στα καταφύγια άλλων χωρών θα δείτε ότι η πλειοψηφία των αδέσποτων είναι καθαρόαιμα, ακριβώς γιατί τα ημίαιμα είναι δύσκολο να αναπαραχθούν εκεί. Οπότε στην ελλάδα για την οποία και μιλάμε ακόμη και να εξαφανιζόντουσαν όλα τα ημίαιμα πάλι θα είχαμε αδέσποτα αν δεν μορφωθεί και καλλιεργηθεί ο μέσος έλληνας ως προς την αξία και την σημασία της κυνοφιλίας.
Δεν μπορώ, ούτε θέλω να φανταστώ ένα κόσμο χωρίς ημίαιμα. Αυτό που θα ήθελα είναι ένας κόσμος χωρίς αδέσποτα, χωρίς κακοποιημένα σκυλιά, χωρίς φόλες, χωρίς δίποδους κρετίνους, και χωρίς σκυλιά των βαρελιών, της αλυσίδας, και του μπαλκονιού.
Κρητικοπούλα, Βασίλη, l.kyveli, Mareco, JohnK, συμφωνώ και επαυξάνω ...
Κρητικοπούλα, Βασίλη, l.kyveli, Mareco, JohnK, συμφωνώ και επαυξάνω ...
βέβαια το σενάριο είναι τελείως υποθετικό και ουτοπικό έτσι?
και αν ποτέ πάψει η """παραγωγή"""" αδέσποτων σκύλων και η ελευθέρας κυκλοφορία και αναπαραγωγή των διάφορων δεσποζόμενων και τα λοιπά και τα λοιπά
...βλέπουμε τι θα κάνουμε "χωρίς ημίαιμα"
προσωπικά δεν θα με απασχολούσε ένας κόσμος με ημίαμα ή χωρίς ημίαιμα
τα αδέσποτα και τα κακοποιούμενα είναι το σοβαρότατο πρόβλημα....
ρητορικά και μόνο ανέφερα ότι κάποτε ήταν όλα ημίαιμα και προεκυπταν "θέματα" οπότε άρχισε η εκτροφή καθαρόαιμων
και αν ποτέ πάψει η """παραγωγή"""" αδέσποτων σκύλων και η ελευθέρας κυκλοφορία και αναπαραγωγή των διάφορων δεσποζόμενων και τα λοιπά και τα λοιπά
...βλέπουμε τι θα κάνουμε "χωρίς ημίαιμα"
προσωπικά δεν θα με απασχολούσε ένας κόσμος με ημίαμα ή χωρίς ημίαιμα
τα αδέσποτα και τα κακοποιούμενα είναι το σοβαρότατο πρόβλημα....
ρητορικά και μόνο ανέφερα ότι κάποτε ήταν όλα ημίαιμα και προεκυπταν "θέματα" οπότε άρχισε η εκτροφή καθαρόαιμων
Εγώ είχα απαντήσει στο ποστ του vasgial "Αλλο ομως αδεσποτο και αλλο ημιαιμο." , εσύ μου έγραψες πως αυτό δε λέει κάτι, και πάει λέγοντας... τώρα αν έχει κάποια ιδιαίτερη σχέση με το θέμα, δεν ξέρω, πάντως δε μου φαίνεται πολύ off topic.
Για να μπορούσε να είναι το ίδιο ένας εκτροφέας με έναν εκτροφέα ημίαιμων θα έπρεπε αυτός ο εκτροφέας να είχε άπειρα χρόνια αυτές τις δύο αυστηρά τρεις φυλές που θα έμπλεκε για άπειρα χρόνια για να μπορεί να διαβεβαιώσει πράγματι για χαρακτήρα, υγεία και μορφολογία..άρα σε κάποια φάση θα μιλάγαμε σχεδόν για καθαρόαιμο, μία δημιουργία μιας νέας φυλής..
Άρα πρακτικά δεν θα μπορούσε να είναι ίδιο..ούτε πρακτικά ούτε σε φανταστικό σενάριο γιατί πλέον θα είχαμε ένα νέο καθαρόαιμο..
Τώρα για το αν θα ήθελα να μην υπήρχαν στον κόσμο μας ημίαιμα..?
Προσωπικά δεν έχω πρόβλημα με τα ημίαιμα αλλά οι συνέπειες για να τα έχουμε είναι μεγάλες και υπερπηδούν τα καλά.., άλλωστε θεωρώ πως το κάθε σκυλί έχει την δική του διαφορετικότητα που σου επιφυλάσσει, απλά στο ένα διαλέγεις, στην άλλη περίπτωση είναι ..kinder έκλπηξη..
Επίσης δεν θεωρώ πως αυτές οι πανέξυπνες φατσούλες είναι προσόν των ημίαιμων μόνο, πιστεύω πως κάθε σκυλί που ζήσει σε περιβάλλον πείνας και εγκατάλειψης αναγκάζονται να γίνονται πανέξυπνα!
Σέβομαι πολύ όσους ασχολούνται με τα ημίαιμα..δεν θα μπορούσα όμως να διαλέξω αυτόν τον κόσμο γιατί καλώς ή κακός ημίαιμα θα σημαίνουν πάντα ανεξέλεκτες γέννες.., κουτάβια που δεν θα μπορούν να ζήσουν.., πεινασμένα ματάκια που θα παρακαλάνε για ένα έστω χάδι..
Το ημίαιμο συμβαίνει πάντα σε τυχαία αναπαραγωγή και πάντα μπορεί να κρύβει εκπλήξεις, άλλοτε θετικές και άλλοτε αρνητικές.., αν γνωρίζουμε τα παραπάνω αρχίζουμε και μιλάμε για επιλεκτική αναπαραγωγή..
Άρα πρακτικά δεν θα μπορούσε να είναι ίδιο..ούτε πρακτικά ούτε σε φανταστικό σενάριο γιατί πλέον θα είχαμε ένα νέο καθαρόαιμο..
Τώρα για το αν θα ήθελα να μην υπήρχαν στον κόσμο μας ημίαιμα..?
Προσωπικά δεν έχω πρόβλημα με τα ημίαιμα αλλά οι συνέπειες για να τα έχουμε είναι μεγάλες και υπερπηδούν τα καλά.., άλλωστε θεωρώ πως το κάθε σκυλί έχει την δική του διαφορετικότητα που σου επιφυλάσσει, απλά στο ένα διαλέγεις, στην άλλη περίπτωση είναι ..kinder έκλπηξη..
Επίσης δεν θεωρώ πως αυτές οι πανέξυπνες φατσούλες είναι προσόν των ημίαιμων μόνο, πιστεύω πως κάθε σκυλί που ζήσει σε περιβάλλον πείνας και εγκατάλειψης αναγκάζονται να γίνονται πανέξυπνα!
Σέβομαι πολύ όσους ασχολούνται με τα ημίαιμα..δεν θα μπορούσα όμως να διαλέξω αυτόν τον κόσμο γιατί καλώς ή κακός ημίαιμα θα σημαίνουν πάντα ανεξέλεκτες γέννες.., κουτάβια που δεν θα μπορούν να ζήσουν.., πεινασμένα ματάκια που θα παρακαλάνε για ένα έστω χάδι..
Το ημίαιμο συμβαίνει πάντα σε τυχαία αναπαραγωγή και πάντα μπορεί να κρύβει εκπλήξεις, άλλοτε θετικές και άλλοτε αρνητικές.., αν γνωρίζουμε τα παραπάνω αρχίζουμε και μιλάμε για επιλεκτική αναπαραγωγή..
Last edited:
όχι...
Για χαρακτήρα και μορφολογία δεν βεβαιώνει κανέναν, άλλωστε αυτή η μοναδικότητα είναι το "επιθυμητό χαρακτηριστικό" του ημίαιμου. Στην δική μου γέννα, που δεν έχω καταλάβει ακόμα γιατί ΔΕΝ θα έπρεπε να κάνω (εντάξει μπορώ να επιχειρηματολογήσω εναντίον της, αλλά το θέμα μου δεν είναι αυτό), εφ'όσον υπάρχει ζήτηση για σκύλο με φάτσα που δεν μοιάζει σε κανενός άλλου (ούτε καν θυμίζει) μπορώ άνετα να δώσω τις ίδιες βεβαιώσεις για την υγεία όσο κι ο εκτροφέας καθαρόαιμου.
Επίσης, μπορώ να βεβαιώσω ότι θα έχει κάποια χαρακτηριστικά είτε απ' τον ένα γονιό είτε απ' τον άλλο είτε μίξη (κανίς-πομεράνιαν με γνωστούς χαρακτήρες και γνωστούς χαρακτήρες προγόνων. Αν κανένας γονέας και κανένας πρόγονος δεν είχε π.χ εκδηλώσει επιθετικότητα κατά πάσα πιθανότητα ούτε ο δικός μου σκύλος θα εκδηλώσει γενετική επιθετικότητα. Επιπλέον, μπορώ να δώσω αρκετές διαβεβαιώσεις για το χαρακτήρα, στηριζόμενη στην ανατροφή που θα έχει λάβει το κουτάβι μέχρι να φύγει για το σπίτι του νέου του ιδιοκτήτη.
Δεν μίλησα για αναπαραγωγή σταθερών γεννητόρων που θα συνεπαγόταν στην δημιουργία νέας ράτσας, αλλά (πάντα σε έναν υποθετικό κόσμο με υπεύθυνους ιδιοκτήτες) ακριβώς για υπεύθυνες γένες kinder έκπληξη. Στο προηγούμενό μου πόστ δεν διευκρίνιζα να είναι συγκεκριμένοι οι γενήτορες, αλλά για γένες τυχαίων μεταξύ τους σκυλιών που θα έχουν τις κατάλληλες εξετάσεις κληρονομικών νοσημάτων, απουσία αντικειμενικών προβλημάτων συμπεριφοράς και προφανώς η θυλικιά σκυλίτσα να είναι ίση ή πιό μεγαλόσωμη από τον αρσενικό, για παν ενδεχόμενο.
Στην διασταύρωση καθαρόαιμων σκυλιών εγώ νομίζω ότι παίρνεις kinder μεν, λιγότερο έκπληξη δε!
Εν τω μεταξύ μ'αρέσει που συζητάμε τόσο υποθετικά σενάρια.... Είναι τελείως άτοπα και μπορούν άνετα να δημιουργήσουν (δυστυχώς) ένταση από το πουθενά και ζωρίς λόγο.
Ελπίζω να συνεχίσουμε ήρεμα και καθαρά φιλοσοφικά την συζήτηση
Στην διασταύρωση καθαρόαιμων σκυλιών εγώ νομίζω ότι παίρνεις kinder μεν, λιγότερο έκπληξη δε!
Εν τω μεταξύ μ'αρέσει που συζητάμε τόσο υποθετικά σενάρια.... Είναι τελείως άτοπα και μπορούν άνετα να δημιουργήσουν (δυστυχώς) ένταση από το πουθενά και ζωρίς λόγο.
Ελπίζω να συνεχίσουμε ήρεμα και καθαρά φιλοσοφικά την συζήτηση
