Για τον φίλο Under, με όλη την καλή διάθεση, να πω ότι ιστορικά υπάρχει χώρος για προσωπικές απόψεις αλλά αυτά που γράφει είναι κάπως μπερδεμένα και ανυπόστατα.
Για τον φίλο tangerin νομίζω ότι ήταν αρκετά σαφής η τοποθέτησή μου. Τα Bulldogs επιδίδονταν σε μια σειρά εργασιών όπως επαναφορά και έλεγχος βοοειδών, φύλαξη αγροκτημάτων, κυνήγι μεγάλων θηραμάτων(π.χ. αγριογούρουνο), κλπ.
Γεγονός που καταδεικνύει χρησιμότητα σε μια σειρά εργασιών που απαιτούσαν επίσης μια σειρά δεξιοτήτων από αυτά τα ζώα, μία από τις οποίες είναι η ικανότητα για ομαδική δουλειά.
Τα σκυλιά αυτά συμμετείχαν παράλληλα σε μια σειρά αιματηρών "σπορ". Δεν μπορούμε όμως να έχουμε στο μυαλό μας τις χρήσεις αυτές καθώς η ηθική των ανθρώπων της εποχής εκείνης ήταν έτη φωτός μακριά από την σημερινή. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ότι το Bull Baiting ήταν τόσο δημοφιλές που υπήρξε νομοθέτημα κατά το οποίο η σφαγή ενός ταύρου προϋπέθετε υποχρεωτικά ότι αυτός θα είχε πρώτα περάσει από τις αρένες του Bull Baiting.
Το ζητούμενο, κατά τη γνώμη μου, για τους νέους υποστηρικτές της φυλής δεν είναι να αποκηρύξουν την ιστορία αλλά να έχουν την ωριμότητα να κατανοήσουν την ιστορία, το πως αυτή επηρέασε την πορεία της φυλής και τους διαχωρισμούς της και φυσικά να μπορέσουν να διαχωρίσουν το παρελθόν με το παρόν και το μέλλον και να χαράξουν νέα πορεία σύμφωνα με τις επιταγές της εποχής, με σκοπό την επιβίωση και βελτίωση μιας κατ εξοχήν εργασιακής φυλής.
Όπως και οι Βέλγικοι και Γερμανικοί Ποιμενικοί που αρχική τους εργασία ήταν η δουλειά σε αγροκτήματα, έτσι και το APBT,(όπως επίσημα ονομάζεται αλλά Bulldog για πολλούς) θα μπορούσε με σωστή οργάνωση και προγραμματισμό να χρησιμοποιηθεί για ανάλογες εργασίες.
Αυτό βέβαια θα προϋπέθετε ότι ο προγραμματισμός, η διατήρηση και βελτίωση της φυλής θα γινόταν από την "φωτεινή" πλευρά της ανθρώπινης ενασχόλησης με τους σκύλους, γι'αυτό και θεωρώ ότι η πορεία της φυλής θα ήταν πολύ διαφορετική με μια ορθολογική προσέγγιση όπως αυτή του Γερμανικού Ποιμενικού.
Για να ξεκαθαρίσω αυτό το τελευταίο, αναφέρομαι στον Γερμανικό εργασίας ο οποίος δυστυχώς βίωσε σαν φυλή και αυτός τον διαχωρισμό των μορφολογικών με των εργασιακών δειγμάτων του. Κάτι που προήλθε από την μεγάλη βαρύτητα που έδωσε ρεύμα εκτροφέων στην "ομορφιά" και λιγότερο στην χρηστικότητα.
Δεν είμαι αντίθετος στην αξιολόγηση της μορφολογίας αλλά πιστεύω ότι σε εργασιακές φυλές θα έπρεπε να γίνεται αποκλειστικά ή τουλάχιστον κατά κύριο λόγο σε επίπεδο χρηστικότητας και όχι ομορφιάς, χωρίς φυσικά να παραμερίζεται εντελώς το δεύτερο.